Του Θόδωρου Σταυριανόπουλου*
Στις 10 Φεβρουαρίου ο υπουργός Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων Κος Μπαλτάς στις προγραμματικές του δηλώσεις στη βουλή ανέφερε ότι οι διαδικασίες του διορισμού των Περιφερειακών Διευθυντών θα διενεργηθούν με κρυστάλλινο τρόπο, με πλήρη διαφάνεια και με αξιοκρατικά κριτήρια. Εφαρμόστηκαν άραγε οι αξιοκρατικές διαδικασίες; Τα αξιοκρατικά κριτήρια όπως αποδείχθηκε ήταν η θητεία στα συνδικαλιστικά κομματικά όργανα, τα υπηρεσιακά συμβούλια και οι υποψηφιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση (όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ);
Από τους 13 Διευθυντές που επελέγησαν έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι πέντε προέρχονται από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και το ότι από τους 13 μόνο δύο είναι γυναίκες. Ο συνολικός αριθμός των αιτήσεων έφτασε τις 452. Κάποιοι μάλιστα έλεγαν δηκτικά ότι αδίκως έστειλαν τα βιογραφικά τους. Η απόφαση ήταν ειλημμένη. Σε αντίθεση με τον κον Μπαλτά που μιλούσε για αξιοκρατικές διαδικασίες, ο Υπουργός Παιδείας κος Κουράκης υπεραμυνόταν των κομματικών επιλογών λέγοντας ότι επιβάλλετε να είναι κομματικές και είναι και χρήσιμες διότι βοηθούν στην υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής του Υπουργείου. Ο κος Κουράκης ίσως θέλει να έχει απέναντί του 13 Περιφερειακούς Διευθυντές τύπου “yes man”.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του ο Δρ. Σπύρος Κιουλάνης (PostDoc Re, P.hD, M.ed, M.Sc) Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας – Υποψήφιος Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης 2015 που δεν επιλέγει, στην Πολιτική Παιδεία της Α΄ Λυκείου, καλούμε τους μαθητές μας να σκεφτούν: «γιατί οι πολίτες στη χώρα μας θεωρούν, πολλές φορές, το κράτος ξένο και εχθρικό προς αυτούς, με αποτέλεσμα οι σχέσεις τους με την πολιτεία, να χαρακτηρίζονται από δυσπιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης».
Θεωρήθηκε, πως η διακύβευση για αυτές τις επιλογές Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης, ήταν εάν θα κυριαρχήσουν για πρώτη φορά η αξιοκρατία, η διαφάνεια, η αξιοπιστία και η αξιοπρέπεια. Στον αντίποδα αυτής της προοπτικής κινήθηκε η ανησυχία μήπως για μία ακόμη φορά οι διαδικασίες θα βασιστούν αποκλειστικά σε πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες μετατρέπουν τις επιλογές σε μία αριθμητική αναμέτρηση ιδεολογικών και κομματικών παρεμβάσεων. Τελικά επιβεβαιώθηκε η ανησυχία του αντίποδα.
Εκείνο, λοιπόν που δημιουργεί δυσπιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης, δεν είναι τα αποτελέσματα αλλά το κάλεσμα και οι ψεύτικες υποσχέσεις στους 452-13=439 υποψηφίους. Είναι ακόμη η ακύρωση του επιστημονικού και εκπαιδευτικού έργου στο βωμό των κομματικών παρεμβάσεων. Είναι η αγωνία αξιοπρεπών ανθρώπων που συμμετέχουν σε μία διαδικασία ζητώντας μάλιστα από τους διαχειριστές αυτής της διαδικασίας οι επιλογές να είναι αξιοκρατικές.
Σε άλλο άρθρο ο μαχόμενος δάσκαλος κ. Τσέτσος Σταύρος καταγγέλλει τα εξής:
α. Σε παλαιότερες υπουργικές αποφάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων περί διορισμού νέων περιφερειακών διευθυντών το υπουργείο είθισται να ανακοινώνει και τα βιογραφικά των νέων περιφερειακών διευθυντών. β. Πώς μπορεί να εφαρμοστεί το όραμα του νέου δημοκρατικού σχολειού, αυτού που πρεσβεύει η νέα κυβέρνηση, όταν η κεφαλή μιας περιφερειακής διεύθυνσης υπολείπεται σε τυπικά και συγχρόνως ουσιαστικά διοικητικά προσόντα; γ. Ο υπουργός κ. Μπαλτάς στις προγραμματικές του δηλώσεις αναφέρθηκε στην «πολιτική ανεξιθρησκία». Αυτή είναι η «πολιτική ανεξιθρησκία» που διαχέεται και στην απόφαση των υπουργών για τον διορισμό των νέων περιφερειακών διευθυντών (11 προσκείμενοι στον Σύριζα και 2 στην ΑΝΕΛ); δ. Για μια φορά ακόμη επαληθεύεται η ρήση του λαού μας «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». ε. Μια ευνομούμενη κοινωνία για να εξελιχθεί και να ευδοκιμήσει δε χρειάζεται μόνο αλλαγές προσώπων αλλά και αλλαγές πρακτικών διαχείρισης της λειτουργίας της με ρηξικέλευθες ιδέες και απόψεις. στ. Φτάνει άλλο πια η «ανιδιοτέλεια» που επιδεικνύουν κάθε φορά οι περισσότεροι αιρετοί αντιπρόσωποί μας, που κάθε φορά λόγω της «ανιδιοτέλειάς» τους καταλαμβάνουν διοικητικές θέσεις.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν καταργεί την διάταξης του ν. 3879/10, σύμφωνα με την οποία τοποθετούνται οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, κατ’ εξαίρεση, μετά την αποχώρησή τους από τη θέση τους, ως σχολικοί σύμβουλοι. Επιβραβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτούς που υπηρέτησαν ως στελέχη αυτό το σύστημα το οποίο ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε ότι διέλυσε τη δημόσια εκπαίδευση. Ούτε και εδώ θέλησε να σπάσει αυγά.
Το κάθε πρώην στέλεχος εκπαίδευσης όταν αποχωρίσει από τη θέση του καλό είναι να επιστρέψει στο σχολείο και να βρεθεί αντιμέτωπος με τα ίδια προβλήματα που βρίσκονται χιλιάδες εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, σε μια εκπαίδευση που μέχρι πρότινος δεχόταν εντολές απ’ αυτόν.
Τελειώνοντας λέγω, άραγε στις επικείμενες επιλογές των υπόλοιπων στελεχών της εκπαίδευσης θα πρυτανεύσει η διαφάνεια και η αξιοκρατία ή θα κυριαρχήσει το «δούναι και λαβείν» των κομματικών συμφερόντων που κυριάρχησε με τους περιφερειακούς διευθυντές; Είδομεν…
ΥΓ. Όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω τα κατάγγελλαν πολλά χρόνια στις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου εκπαιδευτικοί συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ τότε που τους «έπεφταν τα σάλια» για εξουσία. Κατάγγελλαν τις κομματικές επιλογές στελεχών με μανία. Τώρα ξαφνικά οι κομματικές επιλογές είναι χρήσιμες. Άλλη είναι η περπατησιά όταν γίνεις εξουσία!!!
*MSc Ηθ. Φιλοσοφίας – Μαθηματικός
