Tου Σταύρου Χρυσαδάκου*
Στην Ελλάδα, βασική μονάδα παραγωγής γεωργικών προϊόντων – τροφίμων εξακολουθεί να είναι η οικογενειακή αγροτική εκμετάλλευση . Το ελληνικό αγροτικό νοικοκυριό .
Οι χρηματικές δαπάνες που κάνει ένα νοικοκυριό στη διάρκεια ενός παραγωγικού έτους χωρίζονται, διακρίνονται σε τρείς βασικές κατηγορίες .
- Δαπάνες που αναφέρονται στην αξιοπρεπή διαβίωση της οικογένειας ( διατροφή – ρουχισμός- λογαριασμοί οργανισμών κλπ)
- Δαπάνες που αφορούν την συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας ( αγροεφόδια – πετρέλαια- ενέργεια κλπ )
- Δαπάνες για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις προς το κράτος
( φόρος εισοδήματος , ΕΝΦΙΑ, τέλη ) και ασφαλιστικά ταμεία .
Η σειρά ικανοποίησης αυτών των δαπανών,ακολουθεί μία λογική .Ο αρχηγός κάθε αγροτικού νοικοκυριού , από το ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα είναι γνωστό και αναμενόμενο ότι θα φροντίσει ώστε
- Πρώτον να εξασφαλίσει τις ελάχιστές συνθήκες διαβίωσης για τα μέλη της οικογένειας του .
- Δεύτερο να χρηματοδοτήσει την επόμενη καλλιεργητική περίοδο ώστε να συνεχίσει να υπάρχει εισόδημα .
- Τρίτο να αποδώσει στο κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία αυτά τα οποία του αναλογούν .
Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ υπακούοντας στις μνημονιακές εντολές των δανειστών – θεσμών , καθορίζει δυσβάσταχτα δοσίματα ( Φόρος 26% του εισοδήματος , προκαταβολή φόρου 100 % , ασφαλιστικές εισφορές 27,5 % του εισοδήματος , ΕΝΦΙΑ χωραφιών ) και απαιτεί πρώτα να εισπράξει, να πάρει αυτά που αυθαίρετα αντιδημοκρατικά νομοθετεί και ότι μείνει να χρησιμοποιηθεί για τις καθημερινές ανάγκες της οικογένειας και την παραγωγή .
Παραβιάζοντας την ίδια την κοινή αλλά και ανθρωποκεντρική , –λογική σύμφωνα μετην οποία προηγείται η ζωή , ακολουθεί η παραγωγή και τελευταία έρχονται τα δοσίματα .
Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος βαριές οικονομικές σπουδές και πολλαπλά πτυχία , για να αντιληφθεί το αδιέξοδο του εγχειρήματος .
Και όπως μας έλεγε φίλος αγρότης στο μπλόκο του Ευρώτα
«Ετούτοι θέλουν να βάλουν το κάρο μπροστά απ τ’ άλογο»
*Γεωπόνος – Μέλος της Γραμματείας του Αγροτικού Τμήματος της ΛΑΕ
