Τάχθηκε κατά της τροπολογίας για τα αποδεικτικά μέσα σε υποθέσεις οικονομικού εγκλήματος
Κατά της τροπολογίας με την οποία οι οικονομικοί εισαγγελείς και ο εισαγγελέας κατά της διαφθοράς θα μπορούν να χρησιμοποιούν και στα δικαστήρια αποδεικτικά μέσα ανεξαρτήτως αν έχουν ληφθεί νόμιμα, τάχθηκε ο πρ. πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλή επί του νομοσχεδίου για το σύμφωνο συμβίωσης.
Ο Ε. Βενιζέλος έκανε λόγο για «κατάλυση θεμελιωδών εγγυήσεων του κράτους δικαίου» και εκτίμησε πως «αυτό που έγινε τώρα είναι αδικαιολόγητο και δεν εξυπηρετεί απολύτως τίποτα». «Αυτό ζητήθηκε από δικαστικούς λειτουργούς; Πότε και πως;», ρώτησε υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για «ύποπτες» διαδικασίες.
«Κάποιοι θεωρούν ότι αφορά τις λίστες Λαγκάρντ και Ρηνανίας. Δεν είναι καθόλου έτσι. Και αν θεωρηθεί ότι είναι έτσι, πρόκειται για παρέμβαση υπέρ προσώπων σε εκκρεμείς δίκες», υποστήριξε ο πρ. πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας ότι την τροπολογία την υπογράφει μόνος ο αναπληρωτής υπουργός κ. Παπαγγελόπουλος και όχι ο υπουργός κ. Παρασκευόπουλος.
«Χρειάζεται σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ Παπαγγελόπουλου και Παρασκευόπουλου», σχολίασε.
Ακολουθεί η πλήρης ομιλία του κ. Βενιζέλου:
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, έπρεπε εδώ και καιρό η βουλή να έχει νομοθετήσει την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης, συμμορφούμενη και στη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το επιδιώξαμε και στην προηγούμενη Βουλή, αλλά ο συσχετισμός των δυνάμεων δεν επέτρεπε να γίνει αυτό και χαιρόμαστε γιατί αυτό γίνεται τώρα.
Το νομοσχέδιο όμως αυτό, που περιέχει στα πρώτα του άρθρα το Σύμφωνο Συμβίωσης, έχει μετατραπεί σε ένα όχημα, στο οποίο επιβιβάζονται διάφορες ρυθμίσεις, ορισμένες από τις οποίες είναι θεσμικά προβληματικές, για να μην πω προσβλητικές.
Πριν από αυτό υπάρχει ένα άλλο, πολιτικού χαρακτήρα ζήτημα, που είναι η σχέση των δύο κυβερνητικών εταίρων. Η σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως προς το Σύμφωνο Συμβίωσης, τι μας λέει; Ότι αυτή η κυβέρνηση είναι αξιακά ετερόκλητη; Ή μήπως είναι κατά βάθος αξιακά ομοιογενής; Και ότι οι δήθεν διαφωνίες επί ζητημάτων ηθικής ή εθνικής ευαισθησίας στην πραγματικότητα λειτουργούν ως πρόσχημα, ως άλλοθι για να εφαρμόζεται μία πολιτική, η οποία έχει ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τέτοια όμως που να επιτρέπει στην υπάρχουσα κλειστή ομάδα εξουσίας, να διαχειρίζεται την εξουσία, να τη νέμεται χωρίς καμία προγραμματική και θεσμική εγγύηση.
Χαίρονται βλέπω οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επειδή έχουν ένα πεδίο διαφωνίας με τους βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων: Το Σύμφωνο Συμβίωσης, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θυμούνται ότι ψηφίζουν από κοινού, ότι διαχειρίζονται από κοινού μείζονα θέματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου; Δε σας ενοχλεί αισθητικά, συνταγματικά, ηθικά αυτή η κατάσταση; Είναι αυτή η κατάσταση δημοκρατικά διαφανής; Και το λέω αυτό γιατί στα ζητήματα της συνταγματικής ηθικής έχουν δοθεί πια οριστικά απαντήσεις, ιστορικά κεκτημένες. Και ως εκ τούτου, δεν έχουμε διλήμματα. Αυτά έχουν απαντηθεί προ πολλού, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
naftemporiki.gr
