Της Δήμητρας Λυμπεροπούλου*
Η 4η Αυγούστου είναι μια θλιβερή επέτειος. Είναι η μέρα που ο Ιωάννης Μεταξάς το 1936 κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα και κήρυξε τη δικτατορία του.
Οι πολυετείς και έντονες εσωτερικές πολιτικές συγκρούσεις και οι «άλλοι» παράγοντες όπως ο στρατός και ο Βασιλιάς, στάθηκαν οι αιτίες της παράδοσης του μεσοπολεμικού κοινοβουλευτισμού στην δικτατορία του Μεταξά …ήταν το τέλος μιας εποχής και ταυτόχρονα η απαρχή πολλών δεινών για τη χώρα.
Η θλιβερή επέτειος της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου υπενθυμίζει ότι τα κοινοβουλευτικά αδιέξοδα δεν βρίσκουν πάντα δημοκρατική διέξοδο ….
Βεβαίως και η τωρινή πολική συγκυρία δεν έχει καμιά αναλογία με την περίοδο της επιβολής της μεταξικής δικτατορίας, βεβαίως και ελλείπουν πλήρως οι προϋποθέσεις εκείνες που θα οδηγούσαν τη χώρα σε μια πολιτική εκτροπή όμως… η υπάρχουσα κοινοβουλευτική πλειοψηφία εξακολουθεί να μην είναι δεδομένη και κρίσιμες κυβερνητικές νομοθετικές και πολιτικές επιλογές εξαρτώνται από τις διαθέσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Είναι λοιπόν η ώρα, μετά από δεκαετίες μονοκομματικών κυβερνήσεων με άνετες (και τεχνητές) κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που έχουν συσσωρεύσει τόσα αδιέξοδα για τη χώρα, να μιλήσουμε για δικαιοσύνη στο εκλογικό σύστημα και για έκφραση της ψήφου των πολιτών χωρίς παραμορφώσεις.
Είναι η πολιτική στιγμή να αλλάξει ο εκλογικός νόμος και, στη συνέχεια, όταν έρθει η ώρα της συνταγματικής αναθεώρησης, να καθιερωθεί η απλή αναλογική.
Είναι ζήτημα αρχής για μένα να καθορίζεται η εκπροσώπηση στη Βουλή αποκλειστικά από την ψήφο των πολιτών, χωρίς όρια εισόδου ή άλλους τεχνητούς φραγμούς από το εκλογικό σύστημα.
Η θλιβερή επέτειος της 4ης Αυγούστου ας είναι αφορμή να γίνει επιτέλους σεβαστή η ψήφος των πολιτών.
*Περιφερειακή σύμβουλος Πελοποννήσου – Επικεφαλής Περιφερειακής παράταξης «Πελοπόννησος Οικολογική»
