Του Γιώργου Πουλοκέφαλου*
Με περισπούδαστη σοφία, προστέθηκε χθες άλλη μία ακόμη λεκτική προσφορά εκατομυρίων, εύηχη και δημαγωγική, στο πολύπαθο και εν πολλοίς αμαρτωλό έργο του ταμιευτήρα της Τάκας.
Ένα έργο που προσιδιάζει με το Γεφύρι της Άρτας και που υποδηλώνει απερίφραστα την αδυναμία και την ανεπάρκεια των υπευθύνων για την ολοκλήρωση και απόδοση στο κοινωνικό σύνολο αυτού του εξαιρετικά σοβαρού για την τοπική οικονομία έργου και με την περιβαλλοντική του διάσταση.
Το σκανδαλώδες αυτό «δημιούργημα» είναι η απόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο παράγονται τα Δημόσια Έργα στην Ελλάδα. Ένα έργο για το οποίο δαπανήθηκαν μέχρι στιγμής κονδύλια ύψους 35 εκατ. Ευρώ και παραμένει το φάντασμα της Αρκαδίας και φαίνεται ότι θα παραμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα ακόμη.
Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί ότι το έργο ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑ ΤΑΚΑΣ ξεκίνησε η μελέτη του και η σύλληψη του πριν από 32 χρόνια και η κατασκευή του πριν από 25 χρόνια ! Ο μελετητής πέραν των άλλων « καινοτομιών » που δεν αντέχουν σε καμία επιστημονική αξιολόγηση και που δεν είναι βέβαια του παρόντος, (π.χ. κατασκευή υψηλών επιχωμάτων διευθέτησης του ταμιευτήρα των 12 εκατ. κυβικών μέτρων , αντί της εκσκαφής που θα είχε σαν αποτέλεσμα την αποφυγή των ενεργοβόρων και αντιοικονομικών αντλιοστασίων όταν μιλάμε για τεράστιες ποσότητες νερού κλπ κλπ.), είχε την φαεινή ιδέα να σχεδιάσει τις προσαγωγούς διώρυγες ώστε να διέρχονται μέσα από αρχαιολογικούς χώρους !!!
Πρόκειται για τους ανοιχτούς αγωγούς από σκυρόδεμα που θα παροχετεύσουν το νερό εντός του ταμιευτήρα από τις λεκάνες απορροής του ρέματος του Βαλτετσίου και της Μανθυρέας. Οι διώρυγες αυτές διέρχονται σε μήκος 900 μέτρων από τον αρχαιολογικό χώρο του Παλλαντίου η πρώτη και σε μήκος 120 μέτρων στον αρχαιολογικό χώρο της Μανθυρέας η δεύτερη. Η κατασκευή των διωρύγων όπως ήταν φυσικό σταμάτησαν όταν προσέγγισαν τα αρχαία.
Έκτοτε 16 χρόνια τώρα δεν έχει βρεθεί λύση με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και απαιτούνται τεράστια κονδύλια ύψους 10,5 εκατ. ευρώ για την αρχαιολογική ανασκαφή. Την δυνατότητα για «υπέργεια διέλευση» των αγωγών μεταφοράς του νερού χωρίς αρχαιολογική εκσκαφή δεν γνωρίζουμε αν τέθηκε από τoυς πολιτικά ανευθυνοϋπεύθυνους ποτέ! Ετσι σήμερα στον ταμιευτήρα δεν παροχετεύεται από πουθενά νερό, μόνον της βροχής ότι «πέφτει» άνωθεν!
Έτσι κυλάει ο χρόνος της απραξίας με « κλειδωμένο στην κατάψυξη» το σημαντικό αυτό έργο και από την υπεύθυνη Περιφερειακή Αρχή, που βέβαια κληρονόμησε αυτήν την « άτακτη συσώρευση», άλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Όμως ένα έργο με τεράστια αναπτυξιακή δυνατότητα κυρίως στην αγροτική παραγωγή που θα μπορούσε να απογειώσει τον πρωτογενή τομέα παραμένει μετέωρο!
Και αντί να επιδιωχθεί και να δρομολογηθεί η επίλυση του σκληρού πυρήνα του προβλήματος , εξαγγέλεται με ατάκες σοφιστικής διολίσθησης από την πραγματικότητα , η κατασκευή του αρδευτικού δικτύου της ευρύτερης περιοχής προς « τέρψιν του φιλοθέαμου κοινού», γιατί κάποιοι θεωρούν ότι η προεκλογική περίοδος δεν έχει τελειώσει ακόμη και μπορεί να συνεχίζεται στο διηνεκές .
«Παραγγέλνουν το σαμάρι, προτού να ιδούν το γάϊδαρο», όπως πολύ εύστοχα λέει ο λαός μας.
Λαμπρά ! Θα έχουμε δίκτυο, θα έχουμε ταμιευτήρα , θα έχουμε ημιτελείς διώρυγες προσαγωγής, αλλά δεν θα έχουμε … νερό!
Δυστυχώς για μία ακόμη φορά η πολιτική και εκλογική επιβίωση, επιβάλλει μία ατελέσφορη συλλογιστική , με εξαγγελίες και υποσχεσιολογία , που δεν κοστίζουν , αρκεί να είμαστε στο παιχνίδι! Και βλέπουμε ! Δεν νοιάζεται κανείς αν στο οροπέδιο της Τρίπολης «παραμένουν παρκαρισμένα» 35 εκατ. ευρώ σε ένα έργο φάντασμα, που αν ολοκληρωθεί θα δώσει ανεκτίμητες ανάσες στον αγροτικό κόσμο της ευρύτερης περιοχής και κυρίως στους νέους αγρότες που τόσο το αναμένουν διακαώς.
Βέβαια για άλλη μία ακόμη φορά αναδεικνύεται η αναγκαιότητα να τεθεί επί τάπητος ο τρόπος με τον οποίο μελετώνται και κυρίως «εκτελούνται» τα Δημόσια Έργα στον τόπο μας! Τα παραδείγματα πάμπολα και ηχηρά . Ο εκφυλισμός σε όλο του το μεγαλείο!
Να μπει επί τέλους φραγμός στην δυσωδία ενός αμαρτωλού συστήματος που πρέπει να περάσει στην ευθανασία. Να διαλυθεί ένα νεφέλωμα που συμπαρασύρει αρνητικά έναν ολόκληρο επιστημονικό κλάδο, οριζόντια και επί δικαίων και επί αδίκων.
Τέλος και οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, « οι φύλακες» του πολιτιστικού μας αποθέματος , θα πρέπει να αναθεωρήσουν και αυτές πέραν των άλλων το τρόπο με τον οποίο ενεργούν και φέρονται σε τέτοιες περιπτώσεις! Η κατανόηση και μόνον του προβλήματος δεν αρκεί!
*Πολίτικος μηχανικός – πρώην πρόεδρος Περιφερειακού Συμβούλιου Πελοποννήσου
