Γράφει ο Παναγιώτης Αλευράς
Αναμφίβολα τα προβλήματα του πρωτογενή τομέα είναι πολλά υπαρκτά και διαχρονικά, τα οποία έχουν φέρει σε απόγνωση τον αγροτικό κόσμο. Αποτέλεσμα των συσσωρευμένων προβλημάτων, είναι οι αγροτικές κινητοποιήσεις κάθε χρόνο που δεν έχουν «επετειακό χαρακτήρα όπως κάποιοι ισχυρίζονται». Απλά στα προβλήματα που έρχονται από το παρελθόν δεν δόθηκαν ουσιαστικές λύσεις και προστέθηκαν νέα. Ξεκαθαρίζω ευθύς εξ΄ αρχής ότι τα αιτήματά τους είναι δίκαια και τα στηρίζουμε, τη μορφή όμως των διεκδικήσεων και τους τρόπους των κινητοποιήσεων, αποφασίζουν οι ίδιοι οι αγρότες. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να εξασφαλίζουν τη στήριξη της κοινωνίας αποφεύγοντας τον κοινωνικό αυτοματισμό. Η αφετηρία των προβλημάτων έγκειται στο ότι η ελληνική γεωργία δεν προσαρμόστηκε στις παγκόσμιες αλλαγές που συντελούνται στο όλο σύστημα της παραγωγής, της μεταποίησης, της διακίνησης και της διάθεσης των αγροτικών προϊόντων. Οι ραγδαίες εξελίξεις σχετίζονται με την παγκοσμιοποίηση των αγορών των τροφίμων, την πρόοδο της βιοτεχνολογίας και της ανάπτυξης του αγροτοδιατροφικού τομέα.Απαιτείται συνεπώς ουσιαστικός δημόσιος διάλογος για το αγροτικό ζήτημα, χωρίς τυφλές κομματικές αντιπαραθέσεις , όπως πρόσφατα παρατηρήσαμε στη Βουλή. Ο αγρότης τελικά άκουσε μόνο κριτική για τις αποτυχίες (επιρρίπτοντας ευθύνες ο ένας στον άλλον), χωρίς καμία πρόταση για την ανασύνταξη του αγροτικού χώρου και την επίλυση των καυτών προβλημάτων του. Μάλλον η συζήτηση δυνάμωσε τα μπλόκα, γιατί αποκαλύφθηκε η έλλειψη θέσεων και ολοκληρωμένων προτάσεων απ΄ όλα τα κόμματα, για τις προοπτικές του αγροτικού τομέα. Πρέπει να τονίσω επίσης ότι η κρίση επιδείνωσε τα προβλήματα , αλλά ο παλιός τρόπος αντιμετώπισης τους, είναι ξεπερασμένος. Οφείλει η πολιτεία να αντιμετωπίσει τον αγρότη ως παραγωγό προϊόντων και υπηρεσιών για το κοινωνικό σύνολο, σε συνθήκες μάλιστα αντίξοες χωρίς να έχει διασφάλιση εσόδων. Δεν είναι ούτε καταστηματάρχης, ούτε δημόσιος υπάλληλος αλλά ένας «επιχειρηματίας» σε ένα εργοστάσιο χωρίς σκεπή και αντιμέτωπος με όλα τα καιρικά , τα φυσικά και τα παγκόσμια οικονομικά φαινόμενα. Η επιχειρηματολογία για το ποιος δίνει νωρίτερα τις επιδοτήσεις είναι ρηχή , απλή λογιστική διαχείριση της Κ.Α.Π και δεν μπορεί να απαντήσει στις προκλήσεις που διαμορφώνονται παγκοσμίως στη γεωργία. Η απάντηση είναι όχι λογιστική διαχείριση αλλά δομική αναδιάρθρωση του γεωργικού τομέα δεδομένου ότι τα προβλήματα είναι διαρθρωτικά. Θα πρέπει λοιπόν να παρθούν γενναίες και ρηξικέλευθες αποφάσεις για το κόστος παραγωγής, τις φορολογικές και τις ασφαλιστικές εισφορές, τη χρηματοδότηση, τις χρήσεις γης και του νερού, τα ερευνητικά και τα επενδυτικά προγράμματα, την ενημέρωση και την εκπαίδευση. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού απαιτείται ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο αγροτικής πολιτικής που θα προέλθει από το Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής με εκπροσώπηση των επιστημονικών φορέων και των αγροτών. Μόνο έτσι η χώρα μας θα καταφέρει να σχεδιάσει ένα χάρτη πορείας για το μέλλον και να γίνει ανταγωνιστική και αποτελεσματική με τα διεθνούς φήμης εξαιρετικά προϊόντα της επενδύοντας στην γνώση, την καινοτομία, την έρευνα και τις νέες τεχνολογίες. Μόνον μέσα από ένα δημόσιο διάλογο και με την συναίνεση των κομμάτων μπορεί να εξευρεθούν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα των παραγωγών ώστε να εξασφαλίσουν ικανοποιητικό εισόδημα αλλά κυρίως ευημερία. Η οικονομική κρίση και οι κινητοποιήσεις των αγροτών , ας γίνει η ευκαιρία για να επανεξεταστεί σοβαρά ένα νέο καινοτόμο μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης του αγροτικού τομέα στηριζόμενο σε ένα όραμα για μια σύγχρονη, ανταγωνιστική και αποτελεσματική γεωργία και κτηνοτροφία.
Ο Παναγιώτης Αλευράς είναι Περιφερειακός σύμβουλος – Επικεφαλής της Δημοκρατικής Πελοποννησιακής Συνεργασίας
