Του Νί­κου Γόν­τι­κα*

Έ­χου­με μπρο­στά μας την τρι­πλή ε­κλο­γι­κή μά­χη. Ο κα­θέ­νας και η κά­θε μια, να πά­ει στην κάλ­πη με κρι­τή­ριο τη στά­ση που κρα­τά­ει το κά­θε κόμ­μα στα βα­σι­κά, στα στρα­τη­γι­κά ζη­τή­μα­τα, που κα­θο­ρί­ζουν την πο­ρεί­α της χώ­ρας και τη ζω­ή των ερ­γα­ζο­μέ­νων, των α­γρο­τών, των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων, της νε­ο­λαί­ας, των γυ­ναι­κών.

Η ΝΔ και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δι­α­γω­νί­ζον­ται για το ποι­ος θα φέ­ρει και θα υ­πη­ρε­τή­σει κα­λύ­τε­ρα την κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­καμ­ψη, η ο­ποί­α θα πα­τή­σει πά­νω στα ι­σο­πε­δω­μέ­να δι­και­ώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων που σε κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση δε θα ε­πα­νέλ­θουν στα προ κρί­σης ε­πί­πε­δα.

Και οι δυ­ο για το κε­φά­λαι­ο εν­δι­α­φέ­ρον­ται. Και οι δυ­ο μι­λά­νε για δι­α­σφά­λι­ση της πο­ρεί­ας της Ελ­λά­δας στην ευ­ρω­ζώ­νη και την Ε­Ε. Ο έ­νας ο κ. Σα­μα­ράς με το κου­στού­μι του προ­ε­δρεύ­ον­τος της Ε­Ε, ο άλ­λος ο κ. Τσί­πρας με το κου­στού­μι του υ­πο­ψή­φιου προ­έ­δρου της Κο­μι­σιόν.

Δε λέ­νε κου­βέν­τα ό­μως για τα κου­στού­μια που έ­χει ρά­ψει η Ε­Ε με μνη­μό­νια δι­αρ­κεί­ας σε ό­λους τους λα­ούς.

Φί­λες και φί­λοι

Κα­νείς δεν πρέ­πει να πα­ρα­συρ­θεί α­πό τις υ­πο­σχέ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης για α­να­κού­φι­ση που δή­θεν θα προ­έλ­θει α­πό την α­νά­καμ­ψη και την έ­ξο­δο α­πό τα μνη­μό­νια και την κρί­ση.

Δεν έ­χου­με κα­νέ­να λό­γο να πα­νη­γυ­ρί­ζου­με για την έ­ξο­δο στις α­γο­ρές. Και αυ­τά τα δα­νει­κά, ό­πως και τα προ­η­γού­με­να, θα πά­νε για τη στή­ρι­ξη του κε­φα­λαί­ου, την α­νά­καμ­ψη της κερ­δο­φο­ρί­ας του και ό­χι για τις  λα­ϊ­κές α­νάγ­κες. Για τα νέ­α δα­νει­κά έ­χει μπει υ­πο­θή­κη η ζω­ή και το μέλ­λον του λα­ού και των παι­δι­ών του, το τσά­κι­σμα των δι­και­ω­μά­των του.

Η κυ­βέρ­νη­ση λέ­ει ψέ­μα­τα ό­ταν ι­σχυ­ρί­ζε­ται ό­τι με την έ­ξο­δο στις α­γο­ρές η χώ­ρα ε­πι­στρέ­φει στην κα­νο­νι­κό­τη­τα και φεύ­γει α­πό την ε­πο­πτεί­α και την ε­πι­τή­ρη­σης. Για­τί η Ε­Ε έ­χει συγ­κρο­τή­σει μη­χα­νι­σμούς ε­πι­τή­ρη­σης για ό­λες τις χώ­ρες, α­νε­ξάρ­τη­τα ε­άν έ­χουν ή δεν έ­χουν μνη­μό­νια, αν έ­χουν υ­ψη­λό ή χα­μη­λό χρέ­ος, αν δα­νεί­ζον­ται με 2 ή 6%.

Η α­ξι­ω­μα­τι­κή αν­τι­πο­λί­τευ­ση ε­πί­σης λέ­ει ψέ­μα­τα, ό­ταν ι­σχυ­ρί­ζε­ται ό­τι το πρό­βλη­μα εί­ναι ο χρό­νος και το ύ­ψος του δα­νει­σμού, κρύ­βον­τας ό­λα τα υ­πό­λοι­πα. Κο­ρο­ϊ­δεύ­ει ξε­δι­άν­τρο­πα, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­ταν ι­σχυ­ρί­ζε­ται ό­τι μια δι­κή του κυ­βέρ­νη­ση θα ε­ξα­σφα­λί­σει έ­ξο­δο στις α­γο­ρές με κοι­νω­νι­κή δι­και­ο­σύ­νη, λες και οι α­γο­ρές εί­ναι φι­λαν­θρω­πι­κά τα­μεί­α. Για μια α­κό­μα φο­ρά α­πο­δει­κνύ­ε­ται ό­τι κυ­βέρ­νη­ση και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τσα­κώ­νον­ται για τα ε­πι­μέ­ρους, συμ­φω­νούν α­πό­λυ­τα στα βα­σι­κά, στρα­τη­γι­κά ζη­τή­μα­τα.

Η ό­ποι­α ε­πι­στρο­φή στην κα­πι­τα­λι­στι­κή α­νά­καμ­ψη, δεν θα α­να­πλη­ρώ­σει τις α­πώ­λει­ες σε δι­και­ώ­μα­τα, ού­τε θ’ α­να­κό­ψει την πο­ρεί­α ε­πι­δεί­νω­σης συ­νο­λι­κά του λα­ού. Η α­νά­καμ­ψη που ευ­αγ­γε­λί­ζον­ται ση­μαί­νει α­νά­καμ­ψη των κερ­δών του κε­φα­λαί­ου, που θα στη­ρι­χθεί πά­νω στα α­πο­κα­ΐ­δια των ερ­γα­τι­κών-λα­ϊ­κών δι­και­ω­μά­των.

Τα αν­τερ­γα­τι­κά μέ­τρα με την ψή­φι­ση του τε­λευ­ταί­ου πο­λυ­νο­μο­σχε­δί­ου δεν εί­ναι τα τε­λευ­ταί­α. Η αν­τερ­γα­τι­κή και αν­τι­λα­ϊ­κή λαί­λα­πα δεν έ­χει η­με­ρο­μη­νί­α λή­ξης. Το λε­γό­με­νο κοι­νω­νι­κό μέ­ρι­σμα που λέ­ει ό­τι θα μοι­ρά­σει η κυ­βέρ­νη­ση, εί­ναι ψί­χου­λα α­πό τον κλεμ­μέ­νο μό­χθο του λα­ού, που θα ε­ξα­νε­μι­στεί χω­ρίς να α­να­πλη­ρώ­σει στο ε­λά­χι­στο στοι­χει­ώ­δης α­νάγ­κες ό­σων το πά­ρουν.

Το α­να­πτυ­ξια­κό σχέ­διο που πα­ρου­σιά­ζει η κυ­βέρ­νη­ση, α­πο­τε­λεί τον «ο­δι­κό χάρ­τη» για τους το­μείς ό­που το κε­φά­λαι­ο «μυ­ρί­ζε­ται» υ­ψη­λή κερ­δο­φο­ρί­α και με­γά­λες α­πο­δό­σεις τα ε­πό­με­να χρό­νια.

Κα­θό­λου τυ­χαί­α έ­νας α­πό τους βα­σι­κούς συν­τε­λε­στές του προ­γράμ­μα­τος, εί­ναι το Ι­Ο­ΒΕ, το ιν­στι­τού­το ε­ρευ­νών του ΣΕΒ, ε­πι­κε­φα­λής του ο­ποί­ου υ­πήρ­ξε στο πα­ρελ­θόν, ο ση­με­ρι­νός υ­πουρ­γός οι­κο­νο­μι­κών.

Το Ε­ΣΠΑ α­πό την άλ­λη α­πο­τε­λεί έ­να α­πό τα βα­σι­κά χρη­μα­το­δο­τι­κά ερ­γα­λεί­α, που θα α­ξι­ο­ποι­ή­σει το κρά­τος προ­κει­μέ­νου να το­νώ­σει τις ι­δι­ω­τι­κές ε­πεν­δύ­σεις. Τα χρή­μα­τα αυ­τά, δεν θα δο­θούν μό­νο ως ά­με­ση χρη­μα­το­δό­τη­ση στις ε­πι­χει­ρή­σεις. Θα α­ξι­ο­ποι­η­θούν ε­πί­σης για την πα­ρα­πέ­ρα α­να­τρο­πή των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, για την ε­ξα­σφά­λι­ση α­κό­μα φθη­νό­τε­ρης ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης.

Το ί­διο κο­ρο­ϊ­δεύ­ουν και τα άλ­λα κόμ­μα­τα που προ­σκυ­νούν την Ε­Ε και κυ­ρί­ως ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που δί­νει κα­θη­με­ρι­νά δι­α­πι­στευ­τή­ρια στον ευ­ρω­μο­νό­δρο­μο και στο ΣΕΒ, υ­πό­σχε­ται κι αυ­τός α­να­κού­φι­ση του λα­ού, με δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις εν­τός αυ­τών των τει­χών.

Στις ε­ξε­τά­σεις τους στους κα­πι­τα­λι­στές εί­ναι α­πό­λυ­τα σα­φείς. Δεν εί­ναι μό­νο ο κ. Τσί­πρας πα­λαι­ό­τε­ρα στο Τέ­ξας, εί­ναι και πρό­σφα­τα ο κ. Δρα­γα­σά­κης που έ­δω­σε δι­α­πι­στευ­τή­ρια στους Γερ­μα­νούς βου­λευ­τές, η κα. Δού­ρου σε συ­νέν­τευ­ξη στο πρώ­το θέ­μα, ο κ. Στα­θά­κης σε ο­μι­λί­α σε η­με­ρί­δα, ό­λοι τους ή­ταν σα­φείς α­πέ­ναν­τι σε βα­σι­κές στρα­τη­γι­κές ε­πι­λο­γές του κε­φα­λαί­ου, ό­πως εί­ναι η συμ­με­το­χή στην Ε­Ε, η υ­πε­ρά­σπι­ση της αν­τα­γω­νι­στι­κό­τη­τας των ε­πι­χει­ρή­σε­ων, δη­λα­δή της κερ­δο­φο­ρί­ας του κε­φα­λαί­ου, οι υ­πο­σχέ­σεις τους για ε­νί­σχυ­ση της δρά­σης των ε­πι­χει­ρή­σε­ων μέ­σα α­πό α­να­δι­αρ­θρώ­σεις στο κρά­τος και με την ε­ξα­σφά­λι­ση ζε­στού χρή­μα­τος.

Δι­α­μορ­φώ­νουν τις υ­πο­δο­μές, α­δει­ο­δο­τούν, δί­νουν κί­νη­τρα για ε­πεν­δύ­σεις στους το­μείς κύ­ρια της ε­νέρ­γειας και του του­ρι­σμού για υ­ψη­λά βα­λάν­τια, στη δι­α­χεί­ρι­ση των α­πορ­ριμ­μά­των και των υ­δά­τι­νων πό­ρων, το­μείς που τα υ­περ­συ­σω­ρευ­μέ­να κε­φά­λαι­α α­να­ζη­τούν δι­έ­ξο­δο για κερ­δο­φο­ρί­α. Με­ρι­κά μό­νο πα­ρα­δείγ­μα­τα αρ­κούν.

Την ώ­ρα που πνί­γε­ται το Άρ­γος α­πό τις πρό­σφα­τες πλημ­μύ­ρες αυ­τοί α­πο­φα­σί­ζουν την έν­τα­ξη στο Ε­ΣΠΑ της α­νά­πλα­σης του κέν­τρου του Άρ­γους με προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό 7,5 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ.

Την ώ­ρα που ε­κα­τομ­μύ­ρια m3 νε­ρού του Α­νά­βα­λου χύ­νον­ται στη θά­λασ­σα και οι α­γρό­τες στην Αρ­γο­λί­δα δεν έ­χουν νε­ρό ό­χι μό­νο να πο­τί­σουν τα χω­ρά­φια τους αλ­λά και να πιούν αυ­τοί α­δει­ο­δο­τούν, εγ­κρί­νουν και ε­πι­χο­ρη­γούν:

Μο­νά­δα α­φα­λά­τω­σης στην Κοι­λά­δα στην Ερ­μι­ο­νί­δα για τις α­νάγ­κες του γκολφ της M­i­nd C­o­m­p­a­ss με τα 741 πεν­τά­στε­ρα δι­α­με­ρί­σμα­τα

Ι­δι­ω­τι­κό χω­ριό 640 κα­τοι­κι­ών στη Πε­τρο­θά­λασ­σα Ερ­μι­ο­νί­δας

Ό­μως η Ε­πί­δαυ­ρος το Ναύ­πλιο η Αρ­γο­λί­δα α­να­πτύ­χθη­καν α­πό τον ε­σω­τε­ρι­κό κυ­ρί­ως του­ρι­σμό ή των με­μο­νω­μέ­νων ξέ­νων του­ρι­στών ή σε μι­κρά γκρουπ που πά­νε να ε­κλεί­ψουν. Ο του­ρι­σμός στα χέ­ρια των κα­πι­τα­λι­στι­κών ο­μί­λων που δι­α­μορ­φώ­νουν τις υ­πο­δο­μές με τα λι­μά­νια για να πιά­νουν κρου­α­ζι­ε­ρό­πλοι­α, τις ι­δι­ω­τι­κές μα­ρί­νες να δέ­νουν γιοτ, υ­πο­νο­μεύ­ουν και κα­τα­στρέ­φουν το πε­ρι­βάλ­λον, πα­ρα­δο­σια­κές οι­κο­γε­νεια­κές δρα­στη­ρι­ό­τη­τες σε ε­στί­α­ση, ε­νοι­κι­α­ζό­με­να δω­μά­τια, μι­κρά ξε­νο­δο­χεί­α, στην κτη­νο­τρο­φί­α, στην α­γρο­τι­κή πα­ρα­γω­γή και στην α­λι­εί­α.

Αυ­τή εί­ναι η α­νά­πτυ­ξη στα πλαί­σια του κα­πι­τα­λι­στι­κού δρό­μου και της Ε­Ε, στις ο­ποί­ες τρο­χο­δρο­μεί και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αν­τα­γω­νι­ζό­με­νος μά­λι­στα ΝΔ και ΠΑ­ΣΟΚ για το ποι­ος εί­ναι κα­λύ­τε­ρος δι­α­χει­ρι­στής. Για το λα­ό προ­βλέ­πε­ται μοί­ρα­σμα μιας κα­κο­πλη­ρω­μέ­νης θέ­σης στα δυ­ο και στα τρί­α, υ­πο­βαθ­μι­σμέ­νες α­νάγ­κες και «τσα­κι­σμέ­να» δι­και­ώ­μα­τα, α­να­κύ­κλω­ση της φτώ­χιας και ο­μη­ρί­α.

Φί­λες και φί­λοι

Α­πευ­θυ­νό­μα­στε στους ερ­γά­τες και στους υ­παλ­λή­λους, στους α­γρό­τες, στους άλ­λους βι­ο­πα­λαι­στές της πό­λης και του χω­ριού, τις οι­κο­γέ­νει­ές τους, τα παι­διά τους, σ’ αυ­τούς που βρί­σκον­ται «πο­λύ χα­μη­λά» για­τί αυ­τοί εί­ναι οι δι­κοί μας άν­θρω­ποι, ά­σχε­τα με το τι ψή­φι­ζαν μέ­χρι πέρ­συ και σας λέ­με κοι­τών­τας σας ί­σια στα μά­τια, για­τί ε­μείς πάν­τα έ­τσι σας μι­λά­με και για­τί μό­νο ε­μείς εί­μα­στε σε θέ­ση να το κά­νου­με αυ­τό και σας λέ­με:

Στη­ρίξ­τε α­πο­φα­σι­στι­κά το ψη­φο­δέλ­τιο της Λα­ϊ­κής Συ­σπεί­ρω­σης για την Πε­ρι­φέ­ρεια και τους Δή­μους, το ψη­φο­δέλ­τιο του ΚΚΕ για την Ευ­ρω­βου­λή για να φτια­χτεί μια γε­ρή αν­τι­πο­λί­τευ­ση, ερ­γα­τι­κή και λα­ϊ­κή, που θα φρε­νά­ρει τα κα­ται­γι­στι­κά αν­τι­λα­ϊ­κά μέ­τρα, που θα δρο­μο­λο­γή­σει κα­τά­στα­ση που θα δι­α­σφα­λί­ζει την ι­κα­νο­ποί­η­ση των λα­ϊ­κών α­ναγ­κών. Α­ξι­ο­ποι­ή­στε την ευ­και­ρί­α που σας δί­νε­τε τώ­ρα με τις ε­κλο­γές.

Κα­τα­δι­κά­στε χω­ρίς πα­ρερ­μη­νεί­ες την αν­τι­λα­ϊ­κή πο­λι­τι­κή της Ε­Ε που συν­δι­α­μορ­φώ­νουν, υ­πο­γρά­φουν και υ­λο­ποι­ούν οι κυ­βερ­νή­σεις των κρα­τών μελ­λών, δε­ξι­ές και α­ρι­στε­ρές, προ­ο­δευ­τι­κές και συν­τη­ρη­τι­κές, με συμ­με­το­χή και συ­νέ­νο­χα τα κόμ­μα­τα της πα­ρέ­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Τι­μω­ρή­στε τα κόμ­μα­τα του ευ­ρω­μο­νό­δρο­μου και τα στη­ρίγ­μα­τά τους σε Δή­μους και Πε­ρι­φέ­ρεια για­τί εί­παν ψέ­μα­τα στο λα­ό:

Ό­τι με την έν­τα­ξη στην Ε­ΟΚ τα α­γρο­τι­κά μας προ­ϊ­όν­τα θα κα­τα­κλύ­σουν την α­γο­ρά των 300 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων, ό­τι θα τρώ­με με χρυ­σά κου­τά­λια

Ό­τι με την Ο­ΝΕ και το ευ­ρώ θω­ρα­κί­ζου­με τη χώ­ρα, δυ­να­μώ­νου­με την Ελ­λά­δα

Ό­τι με τον Κα­πο­δί­στρια πα­λαι­ό­τε­ρα και τον Καλ­λι­κρά­τη τώ­ρα θα εί­χα­με α­νά­πτυ­ξη ευ­η­με­ρί­α και άλ­λα τέ­τοι­α

Στη­ρίξ­τε το ΚΚΕ για­τί σας εί­πε την α­λή­θεια, εί­ναι α­νυ­πο­χώ­ρη­το στην κα­θη­με­ρι­νή πά­λη, έ­χει πρό­τα­ση δι­ε­ξό­δου που εί­ναι σε ό­φε­λος του λα­ού. Για­τί α­πέ­ναν­τι στην κι­νού­με­νη άμ­μο του πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος, η μό­νη ε­πι­λο­γή που δε με­τα­μορ­φώ­νε­ται και δε με­ταλ­λάσ­σε­ται, που δε λέ­ει άλ­λα τώ­ρα για να κά­νει άλ­λα με­τά, που δί­νει δύ­να­μη στο λα­ό και την προ­ο­πτι­κή της πραγ­μα­τι­κής α­να­τρο­πής, εί­ναι η ι­σχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ.

Για σκε­φθεί­τε. Τα άλ­λα κόμ­μα­τα, άλ­λα έν­θερ­μα και άλ­λα με ο­ρι­σμέ­νη κρι­τι­κή, ε­δώ και πά­ρα πολ­λά χρό­νια, α­κό­μα α­πό την ί­δρυ­ση της Ε­ΟΚ, υι­ο­θέ­τη­σαν τη λο­γι­κή του μο­νό­δρο­μου.

Οι πρό­δρο­μοι της ΝΔ, του ΠΑ­ΣΟΚ, του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ό­πως κι αν ο­νο­μά­ζον­ταν (Ε­ΡΕ, Ε­ΝΩ­ΣΗ ΚΕΝ­ΤΡΟΥ, «Ε­ΣΩ­ΤΕ­ΡΙ­ΚΟ» ή ΣΥ­ΝΑ­ΣΠΙ­ΣΜΟΣ) ψή­φι­σαν και με τα δύ­ο χέ­ρια ό­λες τις αν­τι­δρα­στι­κές Συν­θή­κες της Ε­Ε, συν­τά­χθη­καν με αυ­τήν τη σφη­κο­φω­λιά, υ­πη­ρέ­τη­σαν τους σχε­δια­σμούς του συ­στή­μα­τος, που μας έ­φε­ρε οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση, φτώ­χεια, α­νερ­γί­α, πο­λέ­μους.

Ό­ταν λέ­με Ε­Ε δεν εν­νο­ού­με την ευ­ρω­πα­ϊ­κή ή­πει­ρο στην ο­ποί­α κα­τοι­κούν οι λα­οί της. Μι­λά­με για την έ­νω­ση των κα­πι­τα­λι­στών που συγ­κρο­τή­θη­κε α­πό τους ί­διους για να υ­πε­ρα­σπί­σει τα ι­δι­ο­τε­λή τα­ξι­κά συμ­φέ­ρον­τά τους, τα κέρ­δη τους, μα­τώ­νον­τας τους λα­ούς.

Το ΚΚΕ δύ­ο φο­ρές, στις πιο κρί­σι­μες στιγ­μές, πή­ρε τη μό­νη σω­στή θέ­ση, λέ­γον­τας «Ο­ΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝ­ΤΑ­ΞΗ στην Ε­ΟΚ», «Ο­ΧΙ ΣΤΟ ΜΑ­Α­ΣΤΡΙ­ΧΤ», προ­βάλ­λον­τας τη μό­νη συ­νε­πή θέ­ση για «Α­ΠΟ­ΔΕ­ΣΜΕΥ­ΣΗ».

Σ’ αυ­τήν τη βά­ση, ορ­γά­νω­σε και στή­ρι­ξε α­γώ­νες μέ­σα και έ­ξω α­πό τη βου­λή και ευ­ρω­βου­λή, α­πό τα Δη­μο­τι­κά και Πε­ρι­φε­ρεια­κά συμ­βού­λια με συγ­κε­κρι­μέ­να αι­τή­μα­τα, προ­κει­μέ­νου να δυ­σκο­λέ­ψει την ε­φαρ­μο­γή των κοι­νο­τι­κών α­πο­φά­σε­ων, που υ­λο­ποι­ού­σαν κυ­βερ­νή­σεις και το­πι­κά τους στη­ρίγ­μα­τα.

Γι’ αυ­τό ο λα­ός πρέ­πει να αρ­χί­σει – και με την ευ­και­ρί­α των ευ­ρω­ε­κλο­γών των το­πι­κών και πε­ρι­φε­ρεια­κών ε­κλο­γών να βά­ζει το δι­κό του λι­θα­ρά­κι στο δρό­μο της πά­λης για τη λα­ϊ­κή ε­ξου­σί­α.

Το ΚΚΕ, πα­ρά τον αρ­νη­τι­κό συ­σχε­τι­σμό δύ­να­μης, πα­λεύ­ει με πί­στη στη δύ­να­μη της ερ­γα­τι­κής τά­ξης, για την α­να­σύν­τα­ξη του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

Δι­α­θέ­τει ό­λες τις δυ­νά­μεις του στον α­γώ­να για την ορ­γά­νω­ση της ερ­γα­τι­κής – λα­ϊ­κής πά­λης στα ερ­γο­στά­σια, στις ε­πι­χει­ρή­σεις, στα σχο­λεί­α, στα Πα­νε­πι­στή­μια,  στα χω­ριά, παν­τού.

Πρω­τα­γω­νι­στεί κα­θη­με­ρι­νά στους α­γώ­νες, σε αν­τί­θε­ση με τον κυ­βερ­νη­τι­κό – ερ­γο­δο­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό, πα­λιό και νέ­ο, που εί­ναι δε­κα­νί­κι της Ε­Ε, της με­γα­λο­ερ­γο­δο­σί­ας.

Δί­νει μά­χες στη Βου­λή και το Ευ­ρω­κοι­νο­βού­λιο στους Δή­μους και στην Πε­ρι­φέ­ρεια. Αν­τι­τάσ­σε­ται στα αν­τι­λα­ϊ­κά μέ­τρα, ε­νη­με­ρώ­νει τους ερ­γα­ζό­με­νους, το λα­ό, εί­ναι η δι­κή του φω­νή!

Το ΚΚΕ έ­χει κα­τα­θέ­σει ση­μαν­τι­κές προ­τά­σεις νό­μων για την α­να­κού­φι­ση των λα­ϊ­κών νοι­κο­κυ­ρι­ών. Δί­νει ό­λες του τις δυ­νά­μεις για να πά­ρει σάρ­κα και ο­στά το σύγ­χρο­νο μή­νυ­μα «κα­νέ­νας μό­νος του στην κρί­ση, ό­λοι για έ­ναν και έ­νας για ό­λους», για να δυ­να­μώ­σει η λα­ϊ­κή αλ­λη­λεγ­γύ­η.

Τα κόμ­μα­τα της Ε­Ε κρύ­βουν ό­τι:

Η Ε­Ε α­πο­φα­σί­ζει για τις νέ­ες «α­γο­ρές» κα­τα­στρέ­φον­τας βι­ο­τε­χνί­ες, μι­κρο­μά­γα­ζα, φτω­χούς α­γρό­τες και ερ­γά­τες μα­ζί.

Η Ε­Ε α­πο­φά­σι­σε για το τι θα σπέρ­νει και το τι θα πα­ρά­γει ο α­γρό­της. Α­πο­φά­σι­σε να του πά­ρουν τα χω­ρά­φια οι τρά­πε­ζες!

Η Ε­Ε α­πο­φά­σι­σε να γε­μί­σει τα ρά­φια των σού­περ μάρ­κετ με ει­σα­γό­με­να προ­ϊ­όν­τα για να κερ­δί­σουν τα ευ­ρω­πα­ϊ­κά μο­νο­πώ­λια.

Στη­ρίγ­μα­τά της ή­ταν και εί­ναι οι κυ­βερ­νή­σεις, οι το­πι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές αρ­χές.

Η ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ τρο­μο­κρα­τούν με το ψευ­το­δί­λημ­μα «ΝΑΙ ή Ο­ΧΙ στην Ευ­ρώ­πη», για να κρύ­ψουν ό­τι το ΝΑΙ ή Ο­ΧΙ α­φο­ρά στην Ε­Ε των κα­πι­τα­λι­στών, που κα­μιά σχέ­ση δεν έ­χει με την Ευ­ρώ­πη των λα­ών.

Η ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ α­φού κο­ρό­ι­δε­ψαν για χρό­νια με τα «χρυ­σά κου­τά­λια», κά­θε φο­ρά έ­βα­ζαν το λα­ό να ταυ­τί­ζει τους στό­χους του με τους στό­χους του κε­φα­λαί­ου. Πό­τε με τη Συν­θή­κη του Μά­α­στρι­χτ, πό­τε με την Ο­ΝΕ, το ευ­ρώ, τώ­ρα τρο­μο­κρα­τούν με το φό­βο της «α­πο­μό­νω­σης». Τρο­μο­κρα­τούν για να κρύ­ψουν ό­τι ο ελ­λη­νι­κός λα­ός, ό­πως και κά­θε λα­ός, εί­ναι μό­νος του μέ­σα σε αυ­τή τη λυ­κο­συμ­μα­χί­α.

Η ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ μα­ζί με το φό­βο της α­πο­μό­νω­σης καλ­λι­ερ­γούν και την προσ­δο­κί­α της α­να­κού­φι­σης, που δή­θεν θα προ­έλ­θει α­πό την α­νά­καμ­ψη, την α­νά­καμ­ψη δη­λα­δή των λί­γων, της κα­πι­τα­λι­στι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας. Ο λα­ός μας, ό­μως, πο­λύ σω­στά λέ­ει πως δεν γί­νε­ται «και η πί­τα ο­λό­κλη­ρη και ο σκύ­λος χορ­τά­τος». Δεν γί­νε­ται και κέρ­δη για το κε­φά­λαι­ο και δι­και­ώ­μα­τα για την ερ­γα­τι­κή τά­ξη, το λα­ό.

Ευ­θύ­νη έ­χουν ό­λα τα κόμ­μα­τα του ο­νο­μα­ζό­με­νου «αν­τι­μνη­μο­νια­κού τό­ξου», του δή­θεν «αν­τι­μερ­κε­λι­σμού», της δή­θεν «αν­τι­νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης» και «αν­τι­τρα­πε­ζι­κής» εκ­δο­χής της Ε­Ε και της Ευ­ρω­ζώ­νης, τα κόμ­μα­τα που κα­τα­κρί­νουν ε­πι­κεν­τρώ­νον­τας σε ο­ρι­σμέ­νους υ­πεύ­θυ­νους, συγ­κα­λύ­πτον­τας έ­τσι την ου­σι­α­στι­κή τους στή­ρι­ξη στην Ε­Ε του κε­φα­λαί­ου, των μο­νο­πω­λί­ων.

Στις ευ­ρω­ε­κλο­γές χρει­ά­ζε­ται να τι­μω­ρη­θεί ο πυ­ρή­νας της πο­λι­τι­κής και της δρά­σης των κυ­βερ­νή­σε­ων της ΝΔ και του ΠΑ­ΣΟΚ, η ε­πι­λο­γή τους υ­πέρ των μο­νο­πω­λί­ων, υ­πέρ του μο­νό­δρο­μου της Ε­Ε. Δε συ­νι­στά πραγ­μα­τι­κή τι­μω­ρί­α η με­τα­κί­νη­ση α­πό το έ­να κόμ­μα του ευ­ρω­μο­νό­δρο­μου στο άλ­λο, ό­πως α­πό το ΠΑ­ΣΟΚ στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που ε­ξα­πα­τά το λα­ό ό­τι η Ε­Ε, α­πό τα μέ­σα και α­πό τα πά­νω, με τις δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις και τά­χα κα­λύ­τε­ρες συμ­μα­χί­ες, θα με­τα­τρα­πεί σε «Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Ε­νω­ση των λα­ών». Που έ­χει βά­λει σκο­πό του να γί­νει ΠΑ­ΣΟΚ στη θέ­ση του πα­λιού ΠΑ­ΣΟΚ που σά­πι­σε, έ­τσι ό­πως αυ­τό α­πο­δει­κνύ­ε­ται και α­πό τις με­τεγ­γρα­φές που έ­χει κά­νει σε ό­λα τα ε­πί­πε­δα και κεν­τρι­κά και ε­δώ στα ψη­φο­δέλ­τια σε Πε­ρι­φέ­ρεια, στους Δή­μους, σε σω­μα­τεί­α, συλ­λό­γους.

Α­πα­τη­λή και χα­μέ­νη για το λα­ϊ­κό συμ­φέ­ρον εί­ναι η ψή­φος στα κόμ­μα­τα που χρό­νια καλ­λι­έρ­γη­σαν την ευ­ρω-λα­γνεί­α. Και τώ­ρα που η Ε­Ε α­πο­κα­λύ­φθη­κε στα μά­τια του ελ­λη­νι­κού και των άλ­λων λα­ών, τώ­ρα κά­νουν κρι­τι­κή στην τρό­ι­κα, στους Ευ­ρω­παί­ους, στους ξέ­νους, την ί­δια ώ­ρα που συν­τρώ­γουν μα­ζί τους και τους δί­νουν όρ­κους πί­στης και υ­πο­τα­γής.

Τα κόμ­μα­τα που στη­ρί­ζουν την Ε­Ε που­λά­νε στον ελ­λη­νι­κό λα­ό δή­θεν «αν­τί­στα­ση» και «πα­τρι­ω­τι­λί­κι» α­πέ­ναν­τί της, ε­νώ συμ­φω­νούν με ό­λες τις βα­σι­κές της ε­πι­λο­γές, τις έ­χουν ψη­φί­σει.

Τα κόμ­μα­τα της α­στι­κής δι­α­κυ­βέρ­νη­σης έ­κλει­σαν έ­ναν κύ­κλο 40 χρό­νων που δι­α­χει­ρί­στη­καν τις ε­πι­λο­γές της Ε­Ε, ό­που οι πλού­σιοι έ­γι­ναν πλου­σι­ό­τε­ροι και οι φτω­χοί φτω­χό­τε­ροι.

Σή­με­ρα, το α­στι­κό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα φτιά­χνει και­νούρ­για α­να­χώ­μα­τα, φυ­τεύ­ει «ε­λι­ές» πλά­ι σε «πο­τά­μια», για να α­να­κό­ψουν την ορ­γή του λα­ού, να δι­α­σκορ­πί­σουν α­νώ­δυ­να σε κα­τα­δι­κα­σμέ­νους και σε τη­λε­α­στέ­ρες – που σύν­το­μα θα α­πο­δει­χτούν με­γά­λες φού­σκες – την κα­τα­δί­κη α­πέ­ναν­τι στην πο­λι­τι­κή της Ε­Ε. Δεν μας ξε­γε­λούν. Αλ­λω­στε, γι’ αυ­τό φτι­ά­χτη­καν αυ­τά τα ε­φή­με­ρα σχή­μα­τα.

Δεν έ­χου­με κα­μιά εμ­πι­στο­σύ­νη στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που κο­ρο­ϊ­δεύ­ει το λα­ό για την Ε­Ε, κά­νει βρώ­μι­κο παι­χνί­δι σε βά­ρος των λα­ϊ­κών συμ­φε­ρόν­των, σπέρ­νει αυ­τα­πά­τες. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ψή­φι­σε τη συν­θή­κη του Μά­α­στρι­χτ, στή­ρι­ξε την έν­τα­ξη στην Ο­ΝΕ. Δεν μπο­ρεί να έ­χεις ψη­φί­σει το με­γα­λύ­τε­ρο μνη­μό­νιο των μνη­μο­νί­ων, το Μά­α­στρι­χτ, και με­τά να λες, δεν εί­δα, δεν κα­τά­λα­βα! Α­πο­τέ­λε­σμα και της δι­κής του ψή­φου, εί­ναι ό­σα περ­νά­με σή­με­ρα. Δεν μπο­ρεί να έ­χει κα­νείς εμ­πι­στο­σύ­νη στη δι­γλωσ­σί­α του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για­τί δεν μπο­ρείς να κλεί­νεις τα μά­τια και τα αυ­τιά μπρο­στά στις συ­νέ­πει­ες, να γί­νε­σαι θι­α­σώ­της της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής δή­θεν ο­λο­κλή­ρω­σης. Δεν μπο­ρεί να κά­νεις πως δεν ξέ­ρεις, ό­τι η Ε­Ε, το ΝΑ­ΤΟ, το ΔΝΤ, ο Ο­Α­ΣΑ, πά­νε πα­κέ­το. Και να μην λες κου­βέν­τα ό­τι αυ­τοί οι ορ­γα­νι­σμοί εί­ναι ερ­γα­λεί­α δι­α­χεί­ρι­σης για τους λί­γους στην Ε­Ε.

Τι εμ­πι­στο­σύ­νη μπο­ρείς να έ­χεις σε έ­να κόμ­μα που μέ­ρα με τη μέ­ρα το βλέ­πεις να με­τα­μορ­φώ­νε­ται σε έ­να άλ­λο ΠΑ­ΣΟΚ, αυ­τό που οι ί­διοι οι ψη­φο­φό­ροι του ΠΑ­ΣΟΚ εγ­κα­τέ­λει­ψαν; Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν εί­ναι καν η ρι­ζο­σπα­στι­κή α­ρι­στε­ρά της Ε­ΔΑ των α­γώ­νων, που κα­τα­ψή­φι­σε την σύν­δε­ση με την Ε­Ε, «το λάκ­κο των λε­όν­των» ό­πως την α­πο­κα­λού­σε.

Εί­ναι έ­να με­τα­βα­τι­κό κόμ­μα των δυ­νά­με­ων της σο­σι­αλ­δη­μο­κρα­τί­ας και για αυ­τό τα ε­χθρι­κά προς το λα­ό με­γα­λο­συμ­φέ­ρον­τα, έ­χουν ε­πεν­δύ­σει πολ­λά στην πο­λι­τι­κή του. Εί­ναι κόμ­μα που πα­τά­ει σε δύ­ο βάρ­κες: Α­πό τη μια ση­κώ­νει α­κό­μα και «κόκ­κι­νες παν­τι­έ­ρες», κα­τά πε­ρί­στα­ση και α­κρο­α­τή­ριο, ψα­ρεύ­ον­τας την ι­στο­ρι­κή δι­α­δρο­μή α­γω­νι­στών, α­κυ­ρώ­νον­τας τη βα­θύ­τε­ρη ου­σί­α της δι­α­δρο­μής τους και α­πό την άλ­λη α­γω­νιά μα­ζί με τους βι­ο­μη­χά­νους για την υ­γεί­α των κερ­δών τους.

«Η κα­λή η­μέ­ρα α­πό το πρω­ί φαί­νε­ται» λέ­ει μια λα­ϊ­κή ρή­ση. Και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με τα «σούρ­τα – φέρ­τα» με την πλου­το­κρα­τί­α, μας λέ­νε ό­τι «κα­κά μαν­τά­τα έρ­χον­ται» για τους ερ­γα­ζο­μέ­νους και για τον τό­πο.

Οι δε­σμεύ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι α­πέ­ναν­τι στην Ε­Ε και το κε­φά­λαι­ο. Αλ­λι­ώς μι­λά στη Βου­λή, με τρό­πο που να δη­μι­ουρ­γεί εν­τυ­πώ­σεις στο λα­ό ό­τι έ­χει πο­λι­τι­κή δή­θεν με ρι­ζι­κή δι­α­φο­ρά α­πό ΝΔ – ΠΑ­ΣΟΚ, κι αλ­λι­ώς μι­λά στα δι­ε­θνή φό­ρα, που δί­νει ε­ξε­τά­σεις στα μο­νο­πώ­λια και φαί­νε­ται να παίρ­νει «κα­λό» βαθ­μό. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δε δε­σμεύ­ε­ται, στην πε­ρί­πτω­ση που γί­νει κυ­βέρ­νη­ση, ού­τε καν για α­να­πλή­ρω­ση των α­πω­λει­ών του λα­ού τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια. Την ί­δια ώ­ρα δε­σμεύ­ε­ται ό­τι θα δώ­σει νέ­ες κρα­τι­κές ε­νι­σχύ­σεις, κρα­τι­κό χρή­μα, στους δή­θεν «υ­γι­είς ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες» που θα σέ­βον­ται τη νο­μο­θε­σί­α, δη­λα­δή ό­λη αυ­τή τη νο­μο­θε­σί­α που έ­χει ψη­φι­στεί ε­λέ­ω μνη­μο­νί­ου προς ό­φε­λός τους!

Για ποι­ο πράγ­μα α­κρι­βώς δε­σμεύ­ε­ται ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, το λέ­νε τα ί­δια του τα κεν­τρι­κά στε­λέ­χη:

Ό­ταν για πα­ρά­δειγ­μα ο Στα­θά­κης λέ­ει ό­τι η έ­κτα­κτη ει­σφο­ρά δη­λα­δή το χα­ρά­τσι εί­ναι μί­α «τε­χνι­κή λε­πτο­μέ­ρεια», που «δεν εί­ναι το βα­σι­κό πρό­βλη­μα του φο­ρο­λο­γι­κού συ­στή­μα­τος», και ό­τι «οι Ελ­λη­νες πλη­ρώ­νουν λι­γό­τε­ρους φό­ρους»!

Ό­ταν ο Δρα­γα­σά­κης λέ­ει ό­τι «η κρί­ση εί­ναι δι­κή μας». Ο­ταν ο ί­διος ε­πί­σης α­παν­τά ό­τι «το πρό­γραμ­μα εί­ναι υ­πό δια­ρκή ε­ξέ­τα­ση» και ό­τι «χρει­ά­ζε­ται μια στρα­τη­γι­κή προ­σαρ­μό­σι­μη»! Κα­τα­λα­βαί­νει κι ο πιο κα­λό­πι­στος και α­φε­λής ό­τι τα εκ­στο­μί­ζουν αυ­τά όν­τας στην αν­τι­πο­λί­τευ­ση, φαν­τα­στεί­τε τι έ­χει να γί­νει ά­μα κλη­θούν να κυ­βερ­νή­σουν!

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­χει πε­ρά­σει στην α­πέ­ναν­τι πλευ­ρά α­πό το λα­ό, στην πλευ­ρά της α­στι­κής τά­ξης πα­ρα­σύ­ρον­τας με τη δι­γλωσ­σί­α του ρι­ζο­σπά­στες α­γω­νι­στές ό­τι τά­χα μια δυ­να­τή «ευ­ρω­πα­ϊ­κή α­ρι­στε­ρά» θα κά­νει τις α­γέ­λες των λύ­κων, πε­ρί­που αρ­νιά. Δεν υ­πάρ­χει ό­μως α­πό­φα­ση και ο­δη­γί­α της Ε­Ε που δεν ο­δή­γη­σε στη συγ­κέν­τρω­ση του πλού­του, δη­λα­δή του κε­φα­λαί­ου, στην αρ­πα­γή κα­τα­κτή­σε­ων, στην κα­τα­στρο­φή αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων, ε­παγ­γελ­μα­τι­ών, βι­ο­τε­χνών, εμ­πό­ρων, α­γρο­τών, χω­ρίς κα­μί­α άλ­λη προ­ο­πτι­κή ερ­γα­σί­ας.

Καλ­λι­ερ­γεί με­θο­δι­κά την υ­πο­στο­λή των α­γώ­νων της ερ­γα­τι­κής τά­ξης, προ­τεί­νει «ερ­γα­σια­κή ει­ρή­νη». Στην πρά­ξη γί­νε­ται νε­κρο­θά­φτης των τε­λευ­ταί­ων κα­τα­κτή­σε­ων που έ­χουν α­πο­μεί­νει. Οι α­γω­νι­στές, οι ρι­ζο­σπά­στες, ό­σοι νοι­ώ­θουν ό­τι πα­ρα­σύρ­θη­καν, ό­σοι τον εμ­πι­στεύ­τη­καν πριν 2 χρό­νια, τώ­ρα, ό­σο εί­ναι α­κό­μα νω­ρίς, μπο­ρούν να προ­βλη­μα­τι­στούν, να δουν χω­ρίς συ­ναι­σθη­μα­τι­σμούς και ψεύ­τι­κες ελ­πί­δες, την α­λή­θεια, να συμ­πο­ρευ­τούν σε αυ­τή τη μά­χη με το ΚΚΕ, δί­νον­τάς του με­γα­λύ­τε­ρη δύ­να­μη α­πό αυ­τή που εί­χε τα προ­η­γού­με­να χρό­νια.

Τέ­τοι­α δύ­να­μη έ­τσι ώ­στε η ερ­γα­τι­κή τά­ξη, και τα σύμ­μα­χα μα­ζί της λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα, να γί­νουν πραγ­μα­τι­κή α­ξι­ω­μα­τι­κή αν­τι­πο­λί­τευ­ση στα συμ­φέ­ρον­τα των μο­νο­πω­λί­ων και της λυ­κο­συμ­μα­χί­ας της Ε­Ε, για να α­νοί­ξει ο δρό­μος της Ελ­λά­δας και της Ευ­ρώ­πης της φι­λο­λα­ϊ­κής α­νά­πτυ­ξης, με το λα­ό πραγ­μα­τι­κά στην ε­ξου­σί­α.

Φί­λες και φί­λοι, συν­τρό­φισ­σες και σύν­τρο­φοι

Ό­πως στην ευ­ρω­βου­λή, στη βου­λή έ­τσι και στο Πε­ρι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο Πε­λο­πον­νή­σου και στους Δή­μους συγ­κρού­ον­ται δυ­ο γραμ­μές που αν­τα­να­κλούν τους δύ­ο δρό­μους α­νά­πτυ­ξης. Ο έ­νας δρό­μος για την δι­α­μόρ­φω­ση υ­πο­δο­μών, την α­δει­ο­δό­τη­ση και τα κί­νη­τρα δι­ευ­κό­λυν­σης των ε­πεν­δυ­τι­κών σχε­δια­σμών ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών ο­μί­λων, σε το­μείς που τα υ­περ­συ­σω­ρευ­μέ­να κε­φά­λαι­α α­να­ζη­τούν δι­έ­ξο­δο για κερ­δο­φο­ρί­α.

Και ο άλ­λος δρό­μος ο δρό­μος του α­γώ­να, α­πό­κρου­σης της ε­πί­θε­σης που δέ­χε­ται ο λα­ός, βελ­τί­ω­σης της ζω­ής μας ό­σο εί­ναι δυ­να­τό, με μέ­τρα α­να­κού­φι­σης των α­νέρ­γων και των οι­κο­γε­νει­ών τους, με μέ­τρα στή­ρι­ξης των α­γρο­το­κτη­νο­τρό­φων και αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων, με έρ­γα αν­τι­πλημ­μυ­ρι­κής και αν­τι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, αν­τι­σει­σμι­κής θω­ρά­κι­σης, στην προ­ο­πτι­κή ο ί­διος ο λα­ός να κά­νει κου­μάν­το στον πλού­το που πα­ρά­γει.

Την ώ­ρα που ξε­κλη­ρί­ζον­ται οι μι­κροί και με­σαί­οι α­γρό­τες δι­α­θέ­τουν ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ για τα κα­λά­θια α­γρο­τι­κών προ­ϊ­όν­των, το σύν­δε­σμο ε­ξα­γω­γέ­ων Πε­λο­πον­νή­σου, τις α­γρο­το­δι­α­τρο­φι­κές συμ­πρά­ξεις Α­Ε, ε­ξάγ­γει­λαν δη­μο­πρα­τή­ρια και κτη­νο­τρο­φι­κά πάρ­κα για στα­βλι­σμέ­να ζώ­α.

Την ώ­ρα που δεν υ­πάρ­χει σεν­τς για ε­νί­σχυ­ση των κτη­νο­τρό­φων στην ο­ρει­νή Αρ­γο­λί­δα που πή­ρε τις στέ­γες στα μαν­τριά ο α­νε­μο­στρό­βι­λος, βρί­σκουν για το δι­α­γω­νι­σμό στα κό­τε­ρα, που μια βδο­μά­δα έ­χουν α­ρά­ξει στο λι­μά­νι στο Ναύ­πλιο, για­τί στη φτώ­χια προ­σφέ­ρουν άρ­το και θε­ά­μα­τα.

Την ώ­ρα που ζη­τά­νε 27 δι­και­ο­λο­γη­τι­κά για τη νο­μι­μο­ποί­η­ση των στά­βλων, με F­a­st t­r­a­ck δι­α­δι­κα­σί­ες, χω­ρίς δι­και­ο­λο­γη­τι­κά εγ­κρί­θη­κε ε­πέν­δυ­ση 100 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ σε ε­πι­χεί­ρη­ση ε­πε­ξερ­γα­σί­ας α­γρο­τι­κών προ­ϊ­όν­των στην Αρ­γο­λί­δα.

Έ­χουν δι­α­λύ­σει υ­πη­ρε­σί­ες και δι­α­θέ­τουν δε­κά­δες ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ για με­λέ­τες!­!! Για του­ρι­στι­κή προ­βο­λή!­!! Για έρ­γα υ­πο­δο­μών που θα ξε­που­λή­σουν με­τά στο κε­φά­λαι­ο, εί­τε α­π’ ευ­θεί­ας εί­τε με ΣΔΙΤ ή συμ­βά­σεις πα­ρα­χώ­ρη­σης.

Πλη­ρώ­νουν τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα και για την κα­τα­σκευ­ή και για τη χρή­ση ο­δι­κών α­ξό­νων (με πα­νά­κρι­βα δι­ό­δια και καύ­σι­μα) και ξα­να­πλη­ρώ­νουν για δρό­μους που βυ­θί­ζον­ται, γε­φύ­ρια που γκρε­μί­ζον­ται, λι­με­νο­βρα­χί­ο­νες και προ­βλή­τες λι­μα­νι­ών που σπά­νε.

Προ­ω­θούν την ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση των υ­δά­τι­νων πό­ρων στην Πε­λο­πόν­νη­σο, ξε­κι­νούν τα ΣΔΙΤ με τα νε­ρά του Α­νά­βα­λου.

Πα­ρα­δί­δουν την δι­α­χεί­ρι­ση των α­πορ­ριμ­μά­των στην ΤΕΡ­ΝΑ, που ό­χι μό­νο θα κο­στί­σει χρυ­σά­φι το σκου­πί­δι για τη λα­ϊ­κή οι­κο­γέ­νεια αλ­λά θα κα­τα­στρα­φεί το πε­ρι­βάλ­λον, υ­δρο­φό­ροι ο­ρί­ζον­τες, ο­λό­κλη­ρα χω­ριά και πε­ρι­ο­χές για­τί έ­τσι το θέ­λουν οι κα­πι­τα­λι­στές και οι άν­θρω­ποί τους στην Πε­ρι­φέ­ρεια και στους Δή­μους.

Εί­χα­με δε­σμευ­τεί πριν τρει­σή­μι­σι χρό­νια ό­τι, θα υ­πε­ρα­σπι­στού­με στο Πε­Συ και στους Δή­μους τα λα­ϊ­κά συμ­φέ­ρον­τα, ό­τι θα εί­μα­στε το μά­τι και το αυ­τί του λα­ού σ’ αυ­τά τα όρ­γα­να, θα αν­τι­πα­λεύ­ου­με, θα α­πο­κα­λύ­πτου­με ό,τι αν­τι­λα­ϊ­κό.

Α­πο­λο­γού­με­νοι σή­με­ρα λέ­με ό­τι αν­τα­πο­κρι­θή­κα­με. Εί­μα­στε η πραγ­μα­τι­κή λα­ϊ­κή ερ­γα­τι­κή αν­τι­πο­λί­τευ­ση στην Πε­ρι­φέ­ρεια και στους Δή­μους. Δώ­στε μας με­γα­λύ­τε­ρη δύ­να­μη για να νοι­ώ­σουν πιο δυ­να­τή τη φω­νή του λα­ού σε αυ­τά τα αν­τι­λα­ϊ­κά τα ε­χθρι­κά για το λα­ό όρ­γα­να του α­στι­κού κρά­τους.

Φί­λες και Φί­λοι,

Α­πευ­θυ­νό­μα­στε στον ά­νερ­γο που εί­ναι μέ­ρος της ερ­γα­τι­κής τά­ξης που πε­τά­χτη­κε στο δρό­μο και με α­πο­φά­σεις της Ε­Ε. Αυ­τές υ­λο­ποί­η­σαν τα κόμ­μα­τα της Ε­Ε στην Ελ­λά­δα. Ο θυ­μός των α­νέρ­γων και των οι­κο­γε­νει­ών τους μό­νο με ψή­φο στο ΚΚΕ μπο­ρεί να πιά­σει τό­πο. Αυ­τό φο­βούν­ται. Δυ­να­μώ­νον­τας και ψη­φί­ζον­τας το ΚΚΕ ι­σχυ­ρο­ποι­είς την κι­νη­τή­ρια δύ­να­μη των τα­ξι­κών α­γώ­νων. Ό­ποι­α άλ­λη ε­πι­λο­γή, δί­νει φι­λί και α­νά­σα στον κα­πι­τα­λι­σμό, αυ­τόν που γεν­νά την α­νερ­γί­α.

Το ΚΚΕ δεν ξη­με­ρο­βρα­δι­ά­ζε­ται στα σα­λό­νια της Ε­Ε, ό­πως οι δι­ά­φο­ροι κου­το­πό­νη­ροι λε­ξι­πλά­στες, δη­μα­γω­γοί της σο­σι­αλ­δη­μο­κρα­τί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που αλ­λά­ζουν θέ­σεις σαν τα που­κά­μι­σα, υ­πο­σχό­με­νοι στους α­νέρ­γους, με πε­ρίσ­σιο θρά­σος το πο­λύ πο­λύ να τους βρουν μια θέ­ση στα «κοι­νω­νι­κά πτω­χο­κο­μεί­α» της βαρ­βα­ρό­τη­τας του κα­πι­τα­λι­σμού!

Ο τε­ρά­στιος πλού­τος που βγή­κε με τον ι­δρώ­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων δε βγή­κε για να κοι­μά­ται ο λα­ός στα «κοι­νω­νι­κά υ­πνω­τή­ρια», να τρώ­ει στα συσ­σί­τια, στα δή­θεν «κοι­νω­νι­κά παν­το­πω­λεί­α», να τρέ­χει για την υ­γεί­α του στα «κοι­νω­νι­κά ι­α­τρεί­α», να ντύ­νε­ται με τα πε­ρισ­σεύ­μα­τα του κα­θε­νός.

Α­πευ­θυ­νό­μα­στε στον αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νο που κλεί­νει την ε­πι­χεί­ρη­σή του, ό­χι για­τί φταί­ει ο ί­διος, αλ­λά για­τί τον α­νάγ­κα­σε η πο­λι­τι­κή της Ε­Ε και των κομ­μά­των της, για­τί στη­ρί­ζουν τον αν­τα­γω­νι­σμό ο ο­ποί­ος εί­ναι α­δυ­σώ­πη­τος. Ι­σχύ­ει στον κα­πι­τα­λι­σμό ό­τι το με­γά­λο ψά­ρι τρώ­ει το μι­κρό.

Οι κα­πι­τα­λι­στι­κές α­να­δι­αρ­θρώ­σεις της Ε­Ε στην πα­ρα­γω­γή και το σύ­στη­μα δι­ά­θε­σης γέ­μι­σαν με ε­κα­τον­τά­δες α­λυ­σί­δες κα­τα­στη­μά­των τρο­φί­μων, υ­πη­ρε­σι­ών, τις πό­λεις, τα χω­ριά. Αυ­τές α­δει­δο­τή­θη­καν με α­πο­φά­σεις δη­μο­τι­κών συμ­βου­λί­ων. Πέ­τα­ξαν στο δρό­μο χι­λιά­δες οι­κο­γε­νεια­κές ε­πι­χει­ρή­σεις και μα­ζί με τους ε­παγ­γελ­μα­τί­ες και λι­γο­στούς ερ­γα­ζο­μέ­νους που εί­χαν.

Ποι­οι έ­βα­λαν στο στό­χα­στρο τους ε­παγ­γελ­μα­το­βι­ο­τέ­χνες; Δεν ή­ταν οι πο­λι­τι­κές α­πο­φά­σεις της Ε­Ε; Δεν ή­ταν οι «υ­γι­είς ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες» που ε­πι­κα­λεί­ται ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Οι ε­λεύ­θε­ροι ε­παγ­γελ­μα­τί­ες γνω­ρί­ζουν κα­λά και α­πό τα μέ­σα το ρό­λο της Ε­Ε. Δεν πρέ­πει να έ­χουν πλέ­ον κα­μί­α αυ­τα­πά­τη.

Η συμ­πό­ρευ­ση με το ΚΚΕ εί­ναι μο­νό­δρο­μος. Η ψή­φος στο ΚΚΕ εί­ναι κοι­νός τό­πος, να εκ­φρά­σουν τώ­ρα, την αν­τί­θε­σή τους στην Ε­Ε. Η ψή­φος στο ΚΚΕ εί­ναι κα­τα­δί­κη των κομ­μά­των που κλεί­δω­σαν το λου­κέ­το των μα­γα­ζι­ών τους!

Με ι­σχυ­ρό ΚΚΕ υ­πάρ­χει ελ­πί­δα και προ­ο­πτι­κή. Δί­νου­με τη μά­χη με μα­χη­τι­κό­τη­τα και αι­σι­ο­δο­ξί­α. Αν­τι­πα­λεύ­ου­με το συμ­βι­βα­σμό και τη μοι­ρο­λα­τρί­α, την α­πο­γο­ή­τευ­ση. Λέ­με στο λα­ό μας:

Ε­ΧΟΥ­ΜΕ ΤΗ ΔΥ­ΝΑ­ΜΗ ΝΑ Α­ΝΑ­ΤΡΕ­ΨΟΥ­ΜΕ ΤΗ ΣΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗ ΚΑ­ΤΑ­ΣΤΑ­ΣΗ.

ΜΕ Ι­ΣΧΥ­ΡΟ ΚΚΕ Υ­ΠΑΡ­ΧΕΙ ΕΛ­ΠΙ­ΔΑ – Υ­ΠΑΡ­ΧΕΙ ΠΡΟ­Ο­ΠΤΙ­ΚΗ.

Η ψή­φος στο ΚΚΕ εί­ναι ταυ­τό­χρο­να ψή­φος αν­τί­στα­σης και προ­ο­πτι­κής

Η ψή­φος στο ΚΚΕ εί­ναι ψή­φος κα­τα­δί­κης των αν­τι­κομ­μου­νι­στι­κών δι­ώ­ξε­ων, της υ­πο­κί­νη­σης υ­παρ­κτών και α­νύ­παρ­κτων μει­ο­νο­τι­κών ζη­τη­μά­των, ψή­φος κα­τά του να­ζι­σμού – φα­σι­σμού, του ρα­τσι­σμού και του ε­θνι­κι­σμού, κα­τά των στρα­το­πέ­δων των ξέ­νων ερ­γα­τών.

Το ΚΚΕ εί­ναι εγγύηση για να αντιμετωπιστεί η ναζιστική χρυσή αυγή, αυτά τα τσιράκια του συστήματος, των μεγαλοεργοδοτών, που εκτελούν συμβόλαια με μεγαλοσυμφέροντα. Για να αναδειχθεί ο ομφάλιος ρόλος που δένει αυτά τα μορφώματα με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, με τους μηχανισμούς του που τους αξιοποιούν, πότε τους αμολάνε και πότε τους μαζεύουν, με στόχο να χτυπάνε το εργατικό κίνημα, να τρομοκρατούν να σπέρνουν το φασιστικό δηλητήριο.

Οι ευρωεκλογές, οι εκλογές στους Δήμους και στη Περιφέρεια μπορούν να συμβάλλουν σε μια στροφή στο συσχετισμό προς όφελος του λαού. Με ισχυρό ΚΚΕ για μια πραγματικά ισχυρή εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση, μια ισχυρή αντιμονοπωλιακή – αντικαπιταλιστική λαϊκή συμμαχία για την εργατική – λαϊκή εξουσία.

Υπάρχει η πρόταση διεξόδου, η δυνατότητα οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνίας από το λαό, για το λαό. Αυτό που ακόμα λείπει είναι η αποφασισμένη, λαϊκή θέληση για σύγκρουση με τις δυνάμεις που την εμποδίζουν.

Η διέξοδος από την κρίση είναι:

Να κοινωνικοποιηθούν ο ορυκτός πλούτος, η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες, οι Μεταφορές, το εμπόριο, η γη, οι καπιταλιστικές αγροτικές, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, να γίνουν λαϊκή περιουσία. Δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας να οργανωθεί ο παραγωγικός αγροτικός συνεταιρισμός.

Με αυτά τα εργαλεία μπορεί η εργατική – λαϊκή εξουσία να σχεδιάσει κεντρικά την οικονομία, να δώσει δύναμη στην ανάπτυξη των κλάδων και της περιφέρειας, να αναπτύσσονται αναλογικά αγροτική, βιομηχανική παραγωγή, κοινωνικές υπηρεσίες με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε όλο και ευρύτερο επίπεδο. Αυτή η κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, είναι η μόνη που μπορεί να δώσει οριστική λύση στην ανεργία. Να καταργήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, να αναπτύξει αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, αναβαθμισμένες, σύγχρονες κοινωνικές υπηρεσίες. Να προστατεύσει τη μητρότητα, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, να διαμορφώσει προϋποθέσεις ελεύθερου χρόνου για όλους τους εργαζομένους, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, να ευνοήσει τη συμμετοχή τους στα όργανα της εργατικής εξουσίας, από κάτω έως πάνω. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟ ΛΑΟ – ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ.

Να φτάσει παντού το αισιόδοξο, ανατρεπτικό, ελπιδοφόρο μήνυμα του ΚΚΕ

Με ισχυρό ΚΚΕ παντού να κάνει ο λαός το βήμα να δείξει ότι χειραφετείται από τρομοκρατικά και ψεύτικα μεγάλα λόγια και διλλήματα να δείξει το μπόι του.

Να τιμωρηθούν τα κόμματα και τα στηρίγματά τους σε Δήμους και Περιφέρεια, που προσκυνάνε την ΕΕ και τα μονοπώλια.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

Το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις, είναι ελεύθερο να υπερασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα στην Ευρώπη, στο Δήμο και στην Περιφέρεια. Γιατί δεν δεσμεύεται από καμιά αντιλαϊκή υπογραφή, από καμιά άτιμη συναλλαγή. Το ΚΚΕ ήταν είναι και παραμένει η μοναδική συνεπείς πολιτική δύναμη.

Υπάρχει λοιπόν ελπίδα και λύση

Ψηφίζουμε-δυναμώνουμε

το ΚΚΕ παντού, στην Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ,

στο Δήμο στην Περιφέρεια με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης

*Ομιλία του Νίκου Γόντικα στο Άργος 6 Μάη 2014