Το έργο του Ευγένιου Ιονέσκο Η φαλακρή τραγουδίστρια ανεβάζει για δυο παραστάσεις η θεατρική ομάδα του Γυμνασίου – Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων Μπουγά. Η παράσταση θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 13 και Πέμπτη 14 Μαΐου στις 9.00μμ στην κεντρική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕΚ. Το έργο με το οποίο τα παιδιά προσέγγισαν το θέατρο του παραλόγου και την εποχή του, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία της φιλολόγου- ηθοποιού Χριστίνας Δίμιζα και η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Το κείμενο της Φαλακρής τραγουδίστριας ή του Εγχειριδίου για την εκμάθηση των αγγλικών, όπως ήταν ο αρχικός του τίτλος, αποκαλύπτει τον αυτοματισμό της γλώσσας, το «να μιλάμε για να μη λέμε τίποτα», να μιλάμε, εντέλει, γιατί δεν έχουμε τίποτα προσωπικό να πούμε.
Ο Ιονέσκο θεωρούσε ότι είχε γράψει την απόλυτη τραγωδία. Κι όμως, όπου παιζόταν το έργο, το κοινό έπεφτε κάτω από τα γέλια. Ο Ιονέσκο αρχικά αντέδρασε, αλλά τελικά συναίνεσε λέγοντας: Από τη στιγμή που το κωμικό είναι η διαίσθηση του παραλόγου, τότε, κατ’ εμένα, το κωμικό είναι πολύ πιο κοντά στην απελπισία από ότι το τραγικό.
Το έργο είναι μια επίθεση ενάντια σ’ αυτό που ο Ιονέσκο αποκαλούσε παγκόσμιο μικροαστισμό. «Όταν ο άνθρωπος χάνεται στον κόσμο, οι πράξεις του γίνονται παράλογες και άχρηστες» σημειώνει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας..
Σύμφωνα με την περιγραφή του Ιονέσκο η έναρξη του μονόπρακτου γίνεται στο σαλόνι ενός εγγλέζικου αστικού σπιτιού, όπου ένα εγγλέζικο ζευγάρι, ο κύριος και η κυρία Σμιθ, κάθεται πλάι στο εγγλέζικο τζάκι τους .Ο κύριος Σμιθ καπνίζει την εγγλέζικη πίπα του διαβάζοντας την εγγλέζικη εφημερίδα του, και η κυρία Σμιθ, καθισμένη στην εγγλέζικη πολυθρόνα της, μαντάρει τις εγγλέζικες κάλτσες της. Μετά από μια μεγάλη διάρκεια εγγλέζικης σιωπής, και αφού το εγγλέζικο ρολόι του τοίχου, χτυπήσει δεκαεπτά εγγλέζικες φορές, ο κύριος και η κυρία Σμιθ, επιδίδονται σε έναν τετριμμένα καθημερινό και παράλογο διάλογο.
Στη συνέχεια δέχονται την επίσκεψη ενός φιλικού τους ζευγαριού, του κυρίου και της κυρίας Μάρτιν, οι οποίοι αν και είναι σύζυγοι που βλέπονται και μιλάνε καθημερινά, δεν αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Μετά από πολλή συζήτηση, σκέψεις και συσχετισμούς γεγονότων, αφού διαπιστώνουν πολλές «συμπτώσεις», αντιλαμβάνονται ότι ζουν… στο ίδιο σπίτι και κοιμούνται… στο ίδιο κρεβάτι.
Τα διανοητικά ταραγμένα ζευγάρια, έρχεται να ταράξει ακόμη περισσότερο, ένας απρόσκλητος πυροσβέστης ο οποίος καταφθάνει και αναζητά μια πυρκαγιά που δεν έχει ακόμα ξεσπάσει.
Η κουβέντα τους, συνεχίζεται, ενώ ανταλλάσσουν εξωφρενικές κοινοτοπίες που καταλήγουν σε ουρλιαχτά. Το έργο τελειώνει με την κυρία Μάρτιν να επαναλαμβάνει τα πρώτα λόγια του έργου, αφήνοντάς μας να βιώσουμε την εξουθενωτική μανία της επανάληψης.
Τους ρόλους στο έργο εμψυχώνουν οι μαθητές: Θάλεια Ανδριανού, Γιώργος Αντωνόπουλος, Νάνσυ Βασιλάκη, Μανώλης Γκίζας, Μαρία Κεφαλά, Ειρήνη Κοτταρίδη, Ιωάννα Κουτέλα, Κωνσταντίνος Κωνσταντακόπουλος, Ειρήνη Λέφα, Σταματίνα Μπουγά, Βασιλίνα Ναθαναήλ, Αναστασία Πετροπούλου, Κατερίνα Ρεκλείτη, Ιωάννα Τασιοπούλου.
