«Καθ. Αρ. Δουλαβέρας: …ευπροσήγορος στα καλά, δεκτικός και ευγενικός στα δύσκολα, κύριος σε όλα του, με σαφή αίσθηση του μέτρου..»

του Φωτίου Πετροπούλου

 petropoulosΣτο αμφιθέατρο Ν. Πολίτης, της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στην Καλαμάτα, πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 26 Μαΐου 2016, παρουσία Μελών ΔΕΠ, προσωπικού της Σχολής, οικογένειας, φίλων, πρώην συναδέλφων από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και φοιτητών, η σεμνή, ιδιαίτερα συγκινητική για πολλούς, τελετή αποχαιρετισμού λόγω αφυπηρέτησης του Αν. Καθηγητή του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, κου Αριστείδη Δουλαβέρα.

Την έναρξη της τελετής σηματοδότησε ο Αν. Καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας κος Βασίλειος Κωνσταντινόπουλος  που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο και  επιμελήθηκε την οργάνωση της τελετής, ο οποίος χαρακτήρισε τον καθηγητή Αριστείδη Δουλαβέρα ως τον ευπατρίδη της  επιστήμης της Λαογραφίας. Τόνισε δε ότι αποτελεί απώλεια για το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου η αποχώρησή του. Ο Αν. Καθηγητής, κ. Κωνσταντινόπουλος, με την ιδιότητα του Γραμματέα, εκπροσωπώντας τον Φιλολογικό Σύνδεσμο «Παρνασσός», επέδωσε τιμητική πλακέτα στον Καθηγητή για την εν γένει προσφορά του στην Επιστήμη της Λαογραφίας και τα Ελληνικά Γράμματα.

 

Πρώτος έλαβε τον λόγο ο Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, Αν. Καθηγητής Νικόλαος Ζαχαριάς. Ο κ. Ζαχαριάς συνεχάρη τον Αν. Καθηγητή  Βασίλειο Κωνσταντινόπουλο για τη διοργάνωση της τελετής. Χαρακτήρισε τον Αν. Καθηγητή κ. Δουλαβέρα ως τον Νέστορα της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών ως τον Καθηγητή –Δάσκαλο που με τη γνησιότητα και εντιμότητα της παρουσίας αλλά και τη σοφία της εμπειρίας του ενέπνευσε τους νεότερους από αυτόν διδάσκοντες να τον πλησιάσουν και να τον συμβουλευτούν σε διάφορά ζητήματα της πανεπιστημιακής Κοινότητας. Ο Πρόεδρος κος Ζαχαριάς τόνισε ότι ο κος Δουλαβέρας είναι ο πρώτος εκλεγμένος, ο αρχαιότερος  Καθηγητής της Σχολής που αποχωρεί από την ενεργό δράση λόγω συνταξιοδότησης.

 

Στη συνέχεια, η Επίκουρος καθηγήτρια κ. Ευγενία Γιαννούλη, διάβασε επιστολή του Κοσμήτορα της Σχολής, κ. Αλεξίου Σαββίδη που ενώ δεν μπόρεσε να παραστεί για λόγους ανωτέρους της θέλησής του βρέθηκε νοερά, ωσεί παρών, με τα ένθερμα λόγια αγάπης και τιμής που απηύθυνε προς τον αποχωρήσαντα. Μεταξύ άλλων, ο κ. Σαββίδης εξήρε τις άοκνες προσπάθειες του κ. Δουλαβέρα για τη διατήρηση των λαογραφικών σπουδών στο Τμήμα υπογραμμίζοντας: «…Ο Καθηγητής Δουλαβέρας ήταν ευπροσήγορος στα καλά, δεκτικός και ευγενικός στα δύσκολα. Συνέβαλε τα μέγιστα στις δράσεις της Εταιρείας Ποντιακών Μελετών. Αναμφισβήτητα, ο Αριστείδης Δουλαβέρας στάθηκε κύριος σε όλα του, με σαφή αίσθηση του μέτρου». Κλείνοντας την ομολογουμένως συγκινητική επιστολή του επισήμανε: «Δεν υπάρχουν πολλά Τμήματα να περηφανευτούν ότι είχαν στο δυναμικό τους έναν Δουλαβέρα…»

Η Επίκουρος καθηγήτρια κ. Ελένη Βολονάκη, εκπροσωπώντας τον Πρόεδρο του Τμήματος Φιλολογίας Αν. Καθηγητή, κ. Ανδρέα  Μαρκαντωνάτο, έλαβε τον λόγο και μεταξύ των άλλων τόνισε: «εκπροσωπώντας τα μέλη ΔΕΠ του  Τμήματος Φιλολογίας και τον Πρόεδρό μας,  Σας εκφράζουμε τη βαθιά ευγνωμοσύνη μας γιατί αποτελέσατε για μας Πρόσωπο αναφοράς, σταθήκατε πάντα δίπλα μας με καλοσύνη, ευγένεια, διακριτικότητα, ενθάρρυνση, πνεύμα συνεργασίας, θετική διάθεση. Ως κλασικός φιλόλογος εκτιμούμε το έργο όχι μόνο στον χώρο της Λαογραφίας αλλά και της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας. Αναφέρουμε ενδεικτικά το βιβλίο σας για τον Λυσία. Συγχαίρουμε τον αδαμάντινο, ακέραιο  χαρακτήρα σας. Είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσετε να προσφέρετε στη Λαογραφία και το Πανεπιστήμιο».

Εκ μέρους των Σχολικών Συμβούλων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μίλησε ο Σχολικός  Σύμβουλος Θεολόγων κ. Νικόλαος Χριστόπουλος. «Δικαίως οι αρχαίοι ρήτορες, όταν το τιμώμενο πρόσωπο συγκέντρωνε πλείστες αρετές, συνήθιζαν να εκφράζουν την αμηχανία τους όχι για το  τι θα πουν αλλά για το τι θα παραλείψουν…. Την ίδια αμηχανία αισθάνομαι αυτή τη στιγμή κε Καθηγητά γιατί πρέπει να χωρέσω τόσα πολλά που θέλω να πω για σας σε τόσο λίγο χρόνο. Με την παρουσία σας στα πανεπιστημιακά έδρανα εξυψώσατε την επιστήμη της Λαογραφίας, σταθήκατε  επιστημονικά κορυφαίος, αλάνθαστος στον λόγο, λάμψατε ως επιστήμονας, δάσκαλος αλλά και φιλόστοργος πατέρας σε ισορροπημένες πάντα αναλογίες. Επιτρέψτε μου να καταθέσω μια φράση από τις εισηγήσεις σας που μας σημάδεψαν: «Μην αντλείτε κύρος από το σχολείο που εργάζεστε αλλά εσείς να γίνετε αιτία να προστίθεται  κύρος στο σχολείο που εργάζεστε».

Στη συνέχεια, τον λόγο έλαβαν οι εκπρόσωποι των φοιτητών και αποφοίτων των Τμημάτων ΤΙΑΔΠΑ και Φιλολογίας, Άρτεμις Σκρεπέτη (ΤΙΑΔΠΑ), Ασημίνα Καραδήμα(Τμ.Φιλολογίας) και Παναγιώτης Τσαπαρδάνος. Η κ. Σκρεπέτη τόνισε: «αποχαιρετούμε με συγκίνηση τον Καθηγητή μας κ. Δουλαβέρα που αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης, ο οποίος μας βοήθησε να αντιληφθούμε την αξία του πολιτισμού μας, τις αξίες του Ελληνισμού. Η κ.Καραδήμα: «κε Καθηγητά,  Σας ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες που μας παρείχατε, σας ευχαριστούμε που μας βοηθήσατε στις σπουδές μας, σας ευχαριστούμε για όσα μας μάθατε…». Ο κ. Τσαπαρδάνος συνέχισε: «Σήμερα αποδίδουμε φόρο τιμής στον έντιμο άνδρα, Καθηγητή και Δάσκαλό μας Αριστείδη Δουλαβέρα. Αποτελέσατε για μας, φάρο γνώσης και ήθους. Δάσκαλε Αριστείδη, καλή συνέχεια..». Ο εκπρόσωπος της εταιρείας Κορίνθιων συγγραφέων, και νεότερο μέλος αυτής, συγγραφέας, φοιτητής του ΤΙΑΔΠΑ, κ Μιχάλης Παπαμιχαήλ ανέφερε: «Μια ιδιαίτερη μέρα αφιερωμένη στον αγαπημένο λαογράφο Αριστείδη Δουλαβέρα. Ο καλοσυνάτος πάντα κ. Δουλαβέρας, υπηρέτησε την επιστήμη αγωνιζόμενος με ηθικές αξίες που τείνουν να εξαφανιστούν», και έκλεισε τον χαιρετισμό του : «κε Καθηγητά μην ξεχνάτε, παρακαλώ, ότι ο δρόμος για την Ιθάκη δεν τελειώνει με τη συνταξιοδότηση…»

Τον επίσημο λόγο αποχαιρετισμού ανέλαβε να εκφωνήσει ο καταιγιστικός όπως πάντα, Αν. Καθηγητής, Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, κ. Θανάσης Χρήστου ο οποίος κατάφερε για αρκετή ώρα να καθηλώσει το κοινό με τα θερμά λόγια αγάπης και τιμής προς το τιμώμενο πρόσωπο…

 

Μεταξύ άλλων τόνισε: «Ο Καθηγητής Δουλαβέρας υπηρέτησε επί 41 συναπτά έτη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Καταγόμενος από τη μικρή  κοινότητα Γκούρας, του Ν. Κορινθίας, μπορούμε να πούμε ότι αποτέλεσε φωτεινό παράδειγμα «εκδίκησης» της κοινωνικής αδικίας γιατί κατάφερε με το ταξίδι της ζωής του να καλύψει μια ιλιγγιώδη απόσταση ανάμεσα στην ταπεινή καταγωγή του και τον υψηλό σταθμό άφιξής του, την πανεπιστημιακή Έδρα της Λαογραφίας την οποία με το ήθος και το επιστημονικό του έργο κατάφερε να λαμπρύνει. Άξιος επίγονος του μεγάλου λαογράφου Ν. Πολίτη αλλά και ικανός μαθητής του αξέχαστου Λουκάτου και Διδάκτορας του καθηγητή Μιχάλη Μερακλή κράτησε άσβεστη τη μνήμη στην ψυχή του, του πολυεπίπεδου καθήκοντός του». Εξήρε τη συμβολή της συζύγου του, φιλολόγου κας Κατερίνας την οποία και χαρακτήρισε αφανή ηρωίδα στο πλευρό του καθηγητή όλα αυτά τα χρόνια. Στη συνέχεια ο Καθηγητής Χρήστου, τονίζοντας την καθολική αγάπη των μελών της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, υπογράμμισε την τρισυπόστατη πορεία του καθηγητή Αριστείδη Δουλαβέρα ως Επιστήμονα, Δασκάλου και Ανθρώπου.«Ο Αριστείδης Δουλαβέρας, άνθρωπος επινοητικός, δάσκαλος εμπνευσμένος, επιστήμονας εφευρετικός με ευρύτατο νοητικό ορίζοντα ως έτερος Οδυσσέας διέγραψε τη δική του επιστημονική Οδύσσεια προσφέροντας δώδεκα επιστημονικές μονογραφίες, έργο εξόχως επαινετικό. Έκανε τις υπερβάσεις του με σθένος, ήθος, διάκριση. Αναντίρρητα, ο Καθηγητής, Αριστείδης Δουλαβέρας διακόνησε με ζήλο και υπευθυνότητα τη Λαογραφία και το Πανεπιστήμιο». Και έκλεισε με τη ρήση του Βία του Πριηνέως: «Όταν τιμάς τους άξιους ανθρώπους κάνεις τη φωνή και το έργο τους πιο δυνατά..»

Στην αντιφώνησή του ο ίδιος ο καθηγητής κ. Δουλαβέρας με έκδηλη τη συγκίνηση, συγκρατώντας με δυσκολία τα δάκρυά του, έχοντας κομπιαστό τόνο φωνής και κάνοντας και τους φοιτητές του να δακρύσουν, εξέφρασε: «Μετά από 41 χρόνια ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω την εκπαίδευση. Σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος, αποχαιρετώ αυτή τη Σχολή που σφράγισε την εκπαιδευτική μου πορεία… Ωστόσο, κάθε τέλος εμπεριέχει το στοιχείο της τραγικότητας… Για ένα όμως είμαι βέβαιος τούτη την ώρα της εξόδου. Ότι δε μετάνιωσα ποτέ που έγινα δάσκαλος. Προσπάθησα να υπηρετήσω το ήθος και το μέτρο όντας δίκαιος. Ευχαριστώ για τη συνεργασία που είχαμε όλα αυτά  τα χρόνια, τον Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κο Γεώργιο Ανδρειωμένο, τον Κοσμήτορα της Σχολής κο Αλέξιο Σαββίδη, τους Προέδρους των Τμημάτων κο Ανδρέα Μαρκαντωνάτο, κο Νικόλαο Ζαχαριά, τα μέλη ΔΕΠ, τους φοιτητές μου, την κ. Γεωργία Ξανθάκη-Καραμάνου, την κ. Αντζουλάτου-Ρετσίλα, το προσωπικό της γραμματείας και της Κοσμητείας, το προσωπικό της βιβλιοθήκης, το διοικητικό και τεχνικό προσωπικό καθώς και τους φύλακες. Τέλος ευχαριστώ τα μέλη της οικογένειάς μου, τη σύζυγό μου Καίτη και τα παιδιά μου Νίκο και Νάντια.» Κλείνοντας ο καθηγητής απευθύνθηκε στους φοιτητές λέγοντας: «Αγαπημένοι μου φοιτητές, στη ζωή τίποτε δε χαρίζεται. Χρειάζεται κόπος για να κατακτηθούν οι στόχοι σας. Να γίνετε καλύτεροι από εμάς, αυτή θα είναι η δικαίωσή μας ως δάσκαλοί σας…»