Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ., σχετικά με τα όσα είπε σήμερα ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, κατά την ακρόασή του στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

“Παναγιώτης Ρουμελιώτης: ο άνθρωπος με τα πολλά πρόσωπα…

Στον οποίο η χώρα, στις αρχές του 2010, εμπιστεύτηκε την εκπροσώπηση της στο ΔΝΤ και γνωρίζει πολύ καλά τις αγωνιώδεις και άνευ προηγουμένου προσπάθειες που έγιναν για να πειστούν διεθνείς οργανισμοί και κυβερνήσεις να μην αφεθεί να καταρρεύσει η Ελλάδα,

Το Νοέμβριο του 2010, δήλωνε: «δικαιώνομαι σιγά σιγά» από τα χειροπιαστά αποτελέσματα από την εφαρμογή μέχρι τότε του Μνημονίου και την αλλαγή του κλίματος υπέρ της Ελλάδας, τονίζοντας ότι «είναι η τελευταία ευκαιρία να λυθούν τα προβλήματα και να βρει το ρόλο της στο διεθνές γίγνεσθαι, αλλιώς θα βουλιάξουμε κυριολεκτικά», http://www.nooz.gr/economy/o-p-roumeliotis-tou-dnt-gia-to-endexomeno-xreokopias

Το Δεκέμβριο του 2010, δήλωνε στο ρ/σ FLASH, ότι «η Ελλάδα προχωράει ικανοποιητικά, αναγνωρίζονται οι προσπάθειες, η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού, σερνόμασταν για δεκαετίες, ο Πρωθυπουργός (Γ. Παπανδρέου) επέδειξε τεράστιο πολιτικό θάρρος που αναγνωρίζεται διεθνώς», [υπάρχει όλο το ηχητικό ντοκουμέντο]

Το Φεβρουάριο του 2011, επικαλούνταν και παρουσίαζε μελέτες του ΔΝΤ, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα ή άλλες χώρες της Ευρωζώνης δεν έπρεπε να προχωρήσουν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους, διότι έτσι θα έκλειναν οι αγορές για πολλά χρόνια. http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231078163

Ακόμη και το Σεπτέμβριο του 2011, εκθείαζε τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας ότι καμία χώρα δεν έχει υλοποιήσει πρόγραμμα σε ποσοστό πάνω από 70% όπως έχει κάνει η Ελλάδα, πράγμα το οποίο του το επισήμαναν ανώτατα διευθυντικά στελέχη του ΔΝΤ [κι αν θέλει ας το διαψεύσει, γιατί υπάρχει και το σχετικό ντοκουμέντο],

Βρήκε σήμερα άλλη μία ευκαιρία να εκτοξεύσει λάσπη εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου.

Πού; Μα πού αλλού; Στην «κοινοβουλευτική» οπερέτα, έμπνευσης Κωνσταντοπούλου, που αποτελεί όνειδος για την κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας.”