Για μια ακόμα χρονιά η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, σχεδόν το μισό πληθυσμό του πλανήτη να στερείται εγκαταστάσεων υγιεινής και εκατομμύρια ανθρώπους να πεθαίνουν κάθε χρόνο, λόγω έλλειψης νερού και υγιεινής. Σε όσες χώρες η κάλυψη νερού αναφέρεται ως «καθολική» στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Ασία οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, υποχρεώνονται σε μεγάλες δαπάνες για να καλύψουν ως ένα βαθμό τις πραγματικές ανάγκες τους για πόσιμο νερό.
Ταυτόχρονα ο έλεγχος και η διαχείριση των υδάτων, αποτελεί παράγοντα αντιθέσεων και ανταγωνισμών μεταξύ αστικών τάξεων και ιμπεριαλιστικών κέντρων, που μπορεί να οδηγήσει σε πολεμικές αντιπαραθέσεις, ενώ χρησιμοποιείται ως πρόφαση για επεμβάσεις
Διαχρονικά η πολιτική υδάτων της ΕΕ, που έχει συνδιαμορφωθεί με όλες τις κυβερνήσεις, προωθεί την παραπέρα εμπορευματοποίηση και την απελευθέρωση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Η ΕΕ αξιοποιεί την κατάσταση και την ανάγκη προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος, ως εργαλεία, για να προωθήσει την αντιλαϊκή πολιτική, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις. Η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ έχει αρνητικό αποτέλεσμα στο κόστος ύδρευσης για τα λαϊκά στρώματα και στις εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων, αφού με την ανταποδοτικότητα, την έλλειψη χρηματοδότησης, θα μεταφέρουν στις πλάτες των λαϊκών καταναλωτών το σύνολο των βαρών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει την εμπορευματοποίηση της διαχείρισης του νερού και των εταιρειών ύδρευσης, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και προβλέπει το 3ο μνημόνιο (πώληση μέρους των μετοχών της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, που το σύνολο των μετοχών τους είχαν μεταφερθεί στην “Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών”).
Η εμπορευματοποίηση του νερού μπορεί να προχωρήσει κερδοφόρα για τα μονοπώλια ακόμα και αν διατηρηθούν τα δίκτυα διανομής υπό κρατικό ή δημοτικό έλεγχο, με την ιδιωτικοποίηση των άλλων κερδοφόρων πλευρών της διαχείρισης του νερού, (συντήρηση, κατασκευή των δικτύων κλπ).
Η προστασία του περιβάλλοντος που επικαλούνται είναι υποκριτική. Στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, υπάρχει πλήθος από τεχνολογικές λύσεις που επιτρέπουν την εξοικονόμηση της κατανάλωσης νερού και διασφαλίζουν την καλή κατάσταση των υδατικών σωμάτων και την σημαντική αύξηση του διαθέσιμου νερού, χωρίς επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων.
Πίσω απ’ όλες αυτές τις εξελίξεις, πραγματικός ένοχος είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η εξουσία του κεφαλαίου, για τους οποίους το νερό, όπως άλλωστε και τα τρόφιμα, η γη, τα δασικά οικοσυστήματα, οι φυσικοί πόροι, αποτελούν εμπορεύματα, ελέγχονται και αναπτύσσονται με γνώμονα τη κερδοφορία των μονοπωλίων. Τα τεράστια κέρδη των επιχειρήσεων ύδατος παγκοσμίως είναι η άλλη όψη της τεράστιας δαπάνης για την εργατική λαϊκή οικογένεια, της έλλειψης νερού από εκατομμύρια εργαζόμενους.
Το ΚΚΕ επιμένει πως διαχείριση του νερού, προς όφελος των λαϊκών αναγκών, σημαίνει αντιμετώπιση του ως κοινωνικό αγαθό. Προϋποθέτει ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, της εργατικής εξουσίας, κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο. Σ’ αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού.
Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, σήμερα καλούμε όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια σε κάθε μορφή εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, για φθηνό ποιοτικό νερό, για πλήρη σταθερή εργασία των εργαζόμενων στον κλάδο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Να συμπορευθούν με το ΚΚΕ, στον αγώνα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο των εργαζόμενων, τους μονοπωλιακούς ομίλους και την κρατική εξουσία τους.
