Να πάρει πίσω την απόφαση για την μετεγκατάσταση του Λιμεναρχείου Καλαμάτας στο κτήριο που στεγάζεται το σωματείο λιμενεργατών καλεί με ανακοίνωσή της τη Δημοτική Αρχή η παράταξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Καλαμάτας τονίζοντας ότι έστω και τώρα για να μην συνεχιστεί το σήριαλ στα δικαστήρια.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Όπως είναι ήδη γνωστό πριν ένα χρόνο περίπου ο δήμος Καλαμάτας μέσω του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου (ΔΛΤ), αποφάσισε κατά πλειοψηφία την ανάκληση της παραχώρησης του κτηρίου που στεγάζεται το σωματείο λιμενεργατών προκειμένου να στεγαστούν υπηρεσίες του Κεντρικού Λιμεναρχείου Καλαμάτας (Κ.Λ.Κ). Για να μην αφήσει δε άστεγο το σωματείο θα του παραχωρούσε στον επάνω όροφο χώρο για τις ανάγκες του (εδώ μπορούμε να θαυμάσουμε τη μεγαλοψυχία τους!)
Το κτήριο αυτό να θυμίσουμε χτίστηκε με χρήματα των λιμενεργατών με νόμιμο τρόπο, σε χώρο που τους παραχωρήθηκε με νόμιμες διαδικασίες προκειμένου να στεγάσουν το σωματείο τους και να καλύπτουν τις εργασιακές ανάγκες τους. Κατά τη συνεδρίαση του Δ.Λ.Τ για την ανάκληση της παραχώρησης, οι νομικοί σύμβουλοι του δήμου με διάφορα νομικά επιχειρήματα αμφισβήτησαν τα δικαιώματα του σωματείου επί του κτηρίου. Το σωματείο με επιχειρήματα και του νομικού του συμβούλου υπεραμύνθηκε των δικαιωμάτων του επί του κτηρίου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση ειδοποίησε και ήταν σε επαφή με το σωματείο Λιμενεργατών για τις 2 συνεδριάσεις του Δ.Λ. Ταμείου και το ανέδειξε στο Δ.Σ Καλαμάτας πριν πολύ καιρό. Η πλειοψηφία των μελών του ΔΣ του Δ.Λ.Τ υπερψήφισαν την πρόταση της δημοτικής αρχής που την υπερασπίστηκε και ο Δήμαρχος.
Εμείς, ζητήσαμε να παραμείνει το κτήριο στο σωματείο για λόγους που θεωρούμε και σήμερα επίκαιρους να τους επαναλάβουμε μιας και η διαδικασία δεν τελείωσε ακόμα.
1)Τα νομικίστικα τερτίπια μας αφήνουν αδιάφορους και δεν μπαίνουμε στη διαδικασία συζήτησης με τέτοιους όρους. Άλλωστε οι εργαζόμενοι όταν διεκδικούν το δίκαιο τους, μόνο στα δικαστήρια κατά κανόνα χάνουν.
Εμείς στεκόμαστε στην ηθική πλευρά του ζητήματος και πιστεύουμε ότι κανείς δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να αφαιρέσει το κτήριο από το σωματείο των ανθρώπων που με τον ιδρώτα τους και από το υστέρημά τους το έχτισαν. Τώρα αν σκεφτούμε ότι το σωματείο των λιμενεργατών είναι ιστορικό σωματείο που με το αίμα μελών του έγραψε σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος της πόλης μας, τότε κάθε προσπάθεια να πάρουν την περιουσία του σωματείου εμείς τη θεωρούμε ιεροσυλία. Το κτήριο αυτό κατά τη γνώμη μας, ακόμα και αν πάψει να υπάρχει το σωματείο λιμενεργατών θα πρέπει να παραμείνει σαν χώρος μνήμης και πολιτισμού που θα συμβολίζει τους αγώνες και τα οράματα του εργαζόμενου λαού (π.χ μέσα από μόνιμες εκθέσεις, εκδηλώσεις κλπ).
2)Όσον αφορά την πρόθεσή τους να στεγάσουν στο κτήριο υπηρεσίες του λιμεναρχείου είχαμε προτείνει από τότε άλλες λύσεις καλύτερες, χωρίς να μπουν στον κόπο να τις συζητήσουν . Επανερχόμαστε λοιπόν και τους προτείνουμε συγκεκριμένα. Γιατί είναι καλύτερα να πάνε στο κτήριο αυτό, εκατό περίπου μέτρα μακριά από το λιμεναρχείο και δεν τους παραχωρούν το ισόγειο του Δ.Λ.Τ που νοικιάζουν σε ιδιώτες και είναι δίπλα στο κτήριο του Λιμεναρχείου;
Εμείς πιστεύουμε άλλωστε ότι και για συμβολικούς λόγους δεν θα πρέπει στο χώρο αυτό να στεγαστεί το λιμεναρχείο. Πέρα από την εκτίμηση που μπορεί να έχουμε για τα φυσικά πρόσωπα που απαρτίζουν την λιμενική αρχή, αυτή η ίδια λιμενική αρχή δεν παύει να είναι θεσμός του αστικού κράτους. Η εργατιά της Καλαμάτας κατά την πρωτομαγιά θα καταθέτει στεφάνι σε ένα μνημείο που βρίσκεται στην πόρτα υπηρεσίας του αστικού κράτους; Μα το αστικό κράτος δολοφόνησε τους λιμενεργάτες κατά τη διάρκεια της απεργίας των λιμενεργατών.
Στεγάζοντας μια υπηρεσία του αστικού κράτους στο κτήριο των λιμενεργατών είναι σαν να διαπράττεται μια «δολοφονία» σήμερα της ιστορικής μνήμης.
Άλλωστε οι ίδιοι που δήθεν κόπτονται για το Λιμενικό Σώμα είναι οι ίδιοι που το απαξιώνουν μέσω των προηγούμενων κυβερνήσεων και της τωρινής αφού τους έχουν καταντήσει ζητιάνους να ζητάνε από το Δ.Λ.Τ γραφική ύλη, air condition, λάστιχα, αναλώσιμα και ότι απολύτως απαραίτητο χρειάζεται μια υπηρεσία για να κινηθεί. Μια υπηρεσία που δεν έχει τον έλεγχο του λιμανιού ουσιαστικά (τον έχουν ιδιωτικές εταιρείες μέσω ISPS και εταιρείες security) και έχει υποβιβαστεί (χωρίς τεχνικά μέσα) μόνο να μετράει τα τραπεζοκαθίσματα ή άλλες δουλειές δευτερευούσης σημασίας. Με ένα προσωπικό με μειωμένες απολαβές και με ιδιαίτερα αυξημένα καθήκοντα όσον αφορά τους μετανάστες.
Ζητούμε από τη Δημοτική Αρχή να πάρει πίσω αυτή την απόφαση έστω και τώρα χωρίς να συνεχιστεί αυτό το σήριαλ στα δικαστήρια όπου επιδιώκει να εξοντώσει οικονομικά το σωματείο.
