Ο εορτασμός της φετινής Πρωτομαγιάς στη χώρα μας έχει ένα διαφορετικό χρώμα. Μια ελπίδα έχει αρχίσει να χαράζει.

Μετά από 5 χρόνια εφαρμογής των πολιτικών της άγριας λιτότητας ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού μπόρεσε να διώξει τις μνημονιακές κυβερνήσεις και να βάλει ένα φρένο στον κατήφορο. Μπόρεσε να εκφράσει αποτελεσματικά την αντίθεσή του στις πολιτικές που λεηλατούσαν το εργατικό εισόδημα και διέλυαν τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα του. Αυτά τα δικαιώματα που κερδήθηκαν με αγώνες γενιών τιμάμε κάθε Πρωτομαγιά.

Σήμερα βλέπουμε την άρνηση των δυνάμεων της οικονομικής ολιγαρχίας και του κεφαλαίου να αποδεχτούν την αποκατάσταση αυτών των δικαιωμάτων και τη στοιχειώδη αποκατάσταση των εισοδημάτων. Βλέπουμε την άγρια αντίδραση τους στην επαναπρόσληψη των απολυμένων. Βλέπουμε τον εργασιακό μεσαίωνα να κυριαρχεί στους τόπους δουλειάς. Αυτή η αντίδραση είναι συντονισμένη και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Είναι μια σύγκρουση που θα καθορίσει το μέλλον της χώρας και του λαού μας για το αν θα μπορέσει να ζήσει με αξιοπρέπεια ή σαν προτεκτοράτο και αποικία χρέους με εξαθλιωμένους εργαζόμενους. Και σ’ αυτή τη σύγκρουση κανείς δεν μπορεί να είναι ουδέτερος ή να κάνει τον αδιάφορο.

Ο αγώνας δεν έχει κριθεί. Κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει. Η εγρήγορση και η διεκδίκηση των εργαζόμενων και του λαού είναι η μεγάλη δύναμη μας. Την ενότητα των εργαζόμενων τάξεων φοβούνται, αυτή προσπαθούν να χτυπήσουν με διάφορους τρόπους και από διάφορες μεριές.

Οι εργαζόμενοι δεν θα τους κάνουν το χατίρι. Γιατί έχουν μεγάλη πείρα και ξέρουν και να αγωνίζονται και να ιεραρχούν

Σήμερα η διάσωση της χώρας μας συνδέεται στενά με την απόρριψη της υποταγής, με τη θέλησή μας να αντέξουμε σε δυσκολίες και με την απόφασή μας να συνδέσουμε τα μεγάλα «όχι» με την αταλάντευτη προσπάθεια για μια νέα προοδευτική πορεία ανασυγκρότησης, ανόρθωσης και προοπτικά αναγέννησης του τόπου μας

Σας καλώ με ενότητα και αγώνες να προσπαθήσουμε να στήσουμε πάλι την πατρίδα μας στα πόδια της, για μια πατρίδα που να αξίζει στα παιδιά μας.