Γράφει ο Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις του Υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες αποτυπώνονται στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2021, το Δημόσιο Χρέος της Κεντρικής Διοίκησης θα εκτιναχθεί στο 216% του ΑΕΠ ενώ παραμένει πάνω από το 200% και το 2021.
Ένα ιστορικό αρνητικό ρεκόρ που οφείλεται στην μείωση του ΑΕΠ, στην αύξηση των υψηλών ελλειμμάτων, στη Δημοσιονομική πολιτική που δημιουργούν τα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, τις αυθαίρετες και ανεξέλεγκτες δαπάνες, τις σπάταλες δράσεις που με ευκολία κρύβονται στα μέτρα κατά της πανδημίας. Το Χρέος της κεντρικής διοίκησης σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού θα διαμορφωθεί στα 369 δις. ευρώ έναντι του 356 δις ευρώ ή 189,9% του ΑΕΠ το 2019 και 103% του ΑΕΠ το 1998 ενώ υπήρχε πρόβλεψη από την Τρόικα ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ για την Ελλάδα το 2020 στο 130% του ΑΕΠ. Διαιρώντας το ποσό αυτό με τον πληθυσμό της χώρας προκύπτει το μερίδιο κάθε ατόμου στο Δημόσιο Χρέος περίπου 35.000 €. Η σύγκριση των αριθμών είναι άκρως απογοητευτική και αποτυπώνεται για το 2020 και στην επίσημη ύφεση 8,2% και στο πρωτογενές έλλειμμα 6,32%. Το συνολικό Χρέος του ιδιωτικού τομέα -ιδιώτες και επιχειρήσεις- ανέρχεται σε 234 δις ευρώ με τις επιχειρήσεις να καταλαμβάνουν τα 2/3 και τους ιδιώτες το 1/3 αυτού. Οι πολιτικές ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος δημιούργησαν ένα ψεύτικο ευδαιμονισμό στην κοινωνία με κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και αποδυνάμωση των στρατηγικών τομέων του κράτους μαζί και την εθνική άμυνα την οποία κατέστησε περιορισμένη, μερικώς άοπλη, χωρίς τεχνολογία και πολεμική βιομηχανία.
Αν δεν αλλάξουν ριζικά οι αντιλήψεις μας, ο τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίας που ως πολιτικό εργαλείο εξασφαλίζει την κόπωση και παράλυση του λαού, οι νόμοι που διέπουν τις δημόσιες δαπάνες και τη φορολογία, οι απόκρυφες δαπάνες, το Χρέος θα εκτιναχθεί πολύ σύντομα στα ύψη και θα ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Οι οικονομικές συνέπειες που δημιουργεί η πανδημία δεν αρκεί να αντιμετωπίζονται μόνο με δημοσιονομικές πολιτικές αλλά με τολμηρές αποφάσεις και καθαρές δράσεις, με τη σωστή χρήση των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, με τη μαζική τόνωση της ζήτησης και κατανάλωσης και με τις επενδύσεις με ιδιαίτερη παρουσία στη Δημόσια Υγεία και Εκπαίδευση.
Ακόμα η διαχείριση και η αντιμετώπιση του Χρέους πρέπει να λαμβάνει υπ’όψιν τους δύο κρίσιμους παράγοντες, των οποίων η ένταση γίνεται μεγαλύτερη κάθε χρόνο. Αυτή είναι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η υπογεννητικότητα. Σε ελάχιστες δεκαετίες οι ηλικιωμένοι στην πατρίδα μας θα αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, ο οποίος θα παραμείνει κολλημένος στις 10.000.000. έναντι των 85.000.000 της Τουρκίας. Οι επιβαλλόμενες πολιτικές δεν πρέπει να αποφασίζονται από μια κλειστή, ατελή, κομματική διαδικασία αλλά να βασίζονται στην ειλικρίνεια, σε αληθινά στοιχεία, με αντοχή στο χρόνο, με στρατηγικό σχεδιασμό και να εξασφαλίζουν πρωτίστως την κοινωνική Συνοχή.
Από την άλλη μεριά η αντιμετώπιση του Χρέους πρέπει να λάβει υπ’ όψιν το κλίμα που καλλιεργείται μέσα στη χώρα και εκτός αυτής. Ζούμε τους τελευταίους μήνες καθημερινά με μια επεκτατική και επιθετική Τουρκία που επιδιώκει παρανόμως με κάθε μέσο να επεκταθεί σε ελληνικά εδάφη, σε ελληνικές θάλασσες και αντί ελληνικής αποτρεπτικής απάντησης, διαμορφώνεται στο εσωτερικό, σε πλαίσιο φόβου και υποχωριτικότητος, μια εικονική πραγματικότητα, χωρίς ενημέρωση, με ψεύτικες ειδήσεις από τα μπουκωμένα ΜΜΕ, χωρίς καμία αντίδραση από την κυβέρνηση. Ο δε Πρωθυπουργός κινείται μακαρίως, με όρους εσωτερικής πολιτικής, με ελαφριές και αφελείς συμπεριφορές, σε μια συνεχή ενδοτικότητα και σε κλίμα ηττοπάθειας και μυστικισμού, προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο έναντι υψηλού τιμήματος.
Το Δημόσιο Χρέος της χώρας μας επηρρεάζει το ρόλο μας στην παγκόσμια οικονομία και μειώνει τη συμμετοχή και τη φερεγγυότητα στις διεθνείς υποθέσεις, πραγματικότητα η οποία αποκαλύπτεται με τον χειρότερο τρόπο για την πατρίδα μας και αξιοποιείται υπέρμετρα από την Τουρκία. Οι λάθος χειρισμοί από τη δικιά μας μεριά, οφείλονται και από την παραπλανητική αίσθηση που καλλιεργείται στη χώρα μας, ότι η οικονομία της Τουρκίας βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης. Ορισμένα στοιχεία βεβαιώνουν το αντίθετο.
Το ΑΕΠ της Τουρκίας ανέρχεται ετησίως σε 771 δις δολάρια, το Χρέος της Τουρκίας τον Ιούνιο του 2020 ανερχόταν στα 233 δις δολάρια, το οποίο αποτελείται επί μέρους από α)το Δημόσιο Χρέος, β)το Χρέος της Κεντρικής Τράπεζας και γ)το Χρέος ιδιωτικών νοικοκυριών.
Από τα 233 δις δολάρια χρέος, μόνο τα 96 δις δολάρια είναι το εξωτερικό Χρέος το οποίο είναι μικρότερο από το15% του ΑΕΠ, τα υπόλοιπα 137 είναι εσωτερικό το οποίο πρέπει να εξοφληθεί σε τουρκικές λίρες. Η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ ανέρχεται στο12%. Χρέος που είναι ελάχιστο ως ποσοστό του ΑΕΠ το οποίο δίνει τη δυνατότητα στη Τουρκία για εύκολο δανεισμό από τις διεθνείς κερδοσκοπικές χρηματαγορές. Αυτά τα οικονομικά μεγέθη δίνουν έναν υπέρμετρο αέρα στον Ερντογάν με στόχο να καταστεί η Τουρκία περιφερειακή υπερδύναμη με ηγεμονική θέση στη Μεσόγειο με μνήμες και συγγένειες από το αυτοκρατορικό παρελθόν και κυρίαρχη στο στρατιωτικό, πολιτικό και οικονομικό τομέα. Για την αντιμετώπιση όλων αυτών απαιτείται ριζική ανατροπή του κλίματος που διακρίνεται για την αφέλεια και την παθητική αυτοσυντήρηση από την μεριά μας, την λάθος εκτίμηση των κινήσεων της Τουρκίας, κινητοποιώντας όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου και αυτές τις οποίες η απληστία του κ.Μητσοτάκη για εξουσία και το πολιτικό ανάστημά του τις απομάκρυνε από τον ενεργό ρόλο.
Η παρούσα κυβέρνηση με το συνολικό ασθενές πολιτικό προσωπικό που διαθέτει είναι ανήμπορη και δεν θέλει να διαχειρισθεί και να λύσει το σύνθετο πρόβλημα του χρέους και της επιθετικότητας της Τουρκίας που αποτελούν πλέον συνεχώς παρόντα εθνικά προβλήματα για την ύπαρξη της πατρίδας μας και τα οποία απαιτούν πατριωτισμό, εθνική εγρήγορση, συναίνεση, κοινές πολιτικές και τη συμμετοχή δυνατής πολιτικής και ελεύθερης στρατιωτικής ηγεσίας και των πολιτών και κυρίως την αξιοποίηση του υψηλού φρονήματος των ενόπλων δυνάμεων.
Δεν αντιμετωπίζονται τα εθνικά θέματα, -γιατί και το Δημόσιο χρέος είναι εθνικό θέμα- με κινήσεις τακτικής με στόχο μόνο το εσωτερικό της χώρας με μυωπικές και κοντόφθαλμες και προσωπικές πολιτικές από ανθρώπους που δεν έχουν κατανοήσει τη σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας στο κατώφλι πολέμου και ζουν και συμπεριφέρονται ως πολίτες της -προς καταστροφή- Σύβαρις. Η αντίληψη του “ζήσε τώρα, πληρώνεις αργότερα (live now, pay later)“ πρέπει τελείως να εξοριστεί από τη χώρα μας.
Κινδυνεύουμε, επί των ημερών του Κυρ. Μητσοτάκη, ως κοινωνία και πολιτικό σύστημα να επιβάλουμε άκριτα στους νέους μας να γίνουν κληρονόμοι και του Δημοσίου χρέους και της ‘Ακρωτηριασμένης’ και ‘Κουτσουρεμένης’ Ελλάδος. Με κύρια ευθύνη την ανευθυνότητα και ανεπάρκεια των κυβερνώντων πολιτικών προσώπων και τον ευδαιμονισμό των πολιτών με στενές και υστερόβουλες συμπεριφορές των σημερινών γενεών έναντι των μελλοντικών. Με σημερινές πολιτικές ηγεσίες που δεν δημιουργούν συνθήκες για την ακεραιότητα της χώρας και την αποτροπή της δορυφοροποίησης και την επίλυση του προβλήματος, αλλά το μεταθέτουν στις επόμενες γενεές, για τις οποίες εξασφαλίζουν ένα ιδιαίτερα επαχθές και περιορισμένο γεωγραφικά, ιστορικά και οικονομικά περιβάλλον.
Ο Απόστολος Ε. Παπαφωτίου είναι Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. – Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.
