Με την παρουσία πλήθους πιστών από την γενέτειρα του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, το Πεταλίδι, την πόλη της Καλαμάτας, της Μεσσήνης και την ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας, αλλά και από την Λαμία και την Υπάτη της Φθιώτιδος, τελέσθηκαν την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου ε.έ., τα Θυρανοίξια του πρώτου ναού, επ’ ονόματι του νέου Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, στην κωμόπολη του Πεταλιδίου Μεσσηνίας. Της τελετής των Θυρανοιξίων προηγήθηκε ο Όρθρος και εν συνεχεία Αρχιερατικό Συλλείτουργο, στον κεντρικό Ναό του Αγίου Νικολάου Πεταλιδίου, χοροστατούντος και προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών και συνιερουργούντος του οικείου ποιμενάρχου Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου. Τους Αρχιερείς πλαισίωσαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος και Μεσσήνιος στην καταγωγή, Αρχιμ. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος Αρχιμ. Γερμανός Γιαντσίδης, ο Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Φθιώτιδος Αρχιμ. Ηρωδίων Ρίζος και πλειάδα κληρικών από την Φθιώτιδα και την Μεσσηνία. Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας έλαβε τον λόγο ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας λέγοντας πως “οι άγιοι είναι γέφυρες μεταξύ Θεού και ανθρώπων, αλλά ο Άγιος Βησσαρίωνας είναι και γέφυρα μεταξύ Μεσσηνίας και Φθιώτιδος”. Ευχαρίστησε τους παρισταμένους Κληρικούς, το ζεύγος Ανδρέα Ανδριανοπούλου και Χριστίνας – Μαρίας Μητροπούλου οι οποίοι αποτελούν τους δωρητές του παρεκκλησίου, τον επίσης δωρητή του Τέμπλου και όλων των υλικών ελαιοχρωματισμού και στεγανοποίησης του ναού κ. Χρήστο Κάτσο, τον μαρμαροτεχνίτη και γλύπτη κ. Κων/νο Δούση που φιλοτέχνησε την μαρμάρινη εικόνα και επιγραφή άνωθεν της κεντρικής θύρας και όλους όσους επώνυμα ή ανώνυμα προσέφεραν ώστε να καλλωπισθεί και εξοπλισθεί ο ναός. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε δύο πρόσωπα που, όπως χαρακτηριστικά είπε, “έδωσαν τον εαυτόν τους, ώστε να στηθεί και περατωθεί αυτός ο νέος ναός. Τα πρόσωπα αυτά είναι ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, ο π. Φίλιππος και ο κ. Γιώργος Δημόπουλος, υπάλληλος της Ιεράς Μητροπόλεως αλλά πάνω απ’ όλα φίλος και συνεργάτης”. Στη συνέχεια εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τους παρισταμένους άρχοντες της τοπικής κοινωνίας, τους Δημάρχους Μεσσήνης κ. Γεώργιο Αθανασόπουλο και Καλαμάτας κ. Αθανάσιο Βασιλόπουλο, τους Βουλευτές Μεσσηνίας κ. Ιωάννη Λαμπρόπουλο, Μίλτο Χρυσομάλλη και Περικλή Μαντά, τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Παναγιώτη Νίκα, τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Ευστάθιο Αναστασόπουλο και τους πολυπληθείς Περιφερειακούς και Δημοτικούς Συμβούλους. Τέλος “Ως πολύτιμο πετράδι στο περιδέραιο των ευχαριστιών” εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στον φίλο, αδελφό και συνοδοιπόρο στα εκκλησιαστικά θέματα, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών. Ευχήθηκε ο Θεός, διά πρεσβειών του Οσίου Βησσαρίωνος, να του χαρίζει υγεία και μακροημέρευση ώστε να ποιμαίνει τον λαό που η Εκκλησία του εμπιστεύθηκε.
Αμέσως μετά ο Σεβ. Φθιώτιδος αντιφωνώντας και ανταποδίδοντας τις ευχαριστίες, αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Οσίου Βησσαρίωνος, στην αγιασμένη βιωτή και πορεία του, τόσο στη Μονή Δημιόβης Μεσσηνίας όσο και στη Μονή του Αγάθωνος και ευχαρίστησε τον Σεβ. Μεσσηνίας για την τιμή και την φιλοξενία που επεφύλαξε, τόσο στον ίδιον, όσο και στους κληρικούς και λαϊκούς της συνοδείας του και ευχήθηκε να ομοιάσουμε στον Άγιο Βησσαρίωνα, γενόμενοι κι εμείς φίλοι Θεού όπως κι εκείνος. Τέλος προσκόμισε προσκλήσεις του Δημάρχου Λαμιέων κ. Ευθυμίου Καραΐσκου, προς τους Δημάρχους Μεσσήνης και Καλαμάτας, ώστε να παρευρεθούν τον προσεχή Ιανουάριο στις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του Οσίου Βησσαρίωνος.
Εν συνεχεία άπαντες μετέβησαν στον χώρο πλησίον του Προσκυνηματικού Ναού της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής, της καλουμένης “Πεταλιδιωτίσσης” και τελέσθηκε η τελετή των Θυρανοιξίων του, εκεί ανεγερθέντος, Ιερού Ναού επ’ ονόματι του Αγίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή κατά την οποίαν ο Σεβ. Φθιώτιδος, εισερχόμενος στον Ιερό Ναό αντίκρυσε την απεικόνιση της Κοιμήσεως του Αγίου Βησσαρίωνος, εμπεριέχουσα τους αειμνήστους, Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρό Δαμασκηνό και τότε Καθηγούμενο της Μονής Αγάθωνος Αρχιμ. Γερμανό Δημάκο, γεγονός που τον έκανε να μην μπορεί να κρατήσει τα δάκρυα του, εκφράζοντας δημοσίως την ευγνωμοσύνη του προς τον Σεβ. Μεσσηνίας, καλώντας τους ιεροψάλτες να ψάλουν το πολυχρόνιον του οικείου Ποιμενάρχου
