Γ. Μπέ­ζος: «Χω­ρίς αυ­τό το υ­πέ­ρο­χο προ­σω­πι­κό των Νο­σο­κο­μεί­ων μας δεν θα εί­χα­με πε­τύ­χει τί­πο­τα»

Συ­νάν­τη­ση σε πο­λύ κα­λό κλί­μα πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε σή­με­ρα Τε­τάρ­τη 30 Ι­ου­λί­ου στο Νο­σο­κο­μεί­ο Κα­λα­μά­τας με­τα­ξύ του Δι­οι­κη­τή Γι­ωρ­γί­ου Μπέ­ζου και του Προ­έ­δρου της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ Μι­χά­λη Γι­αν­νά­κου. Στην συ­νάν­τη­ση πα­ρα­βρέ­θη­καν τα προ­ε­δρεί­α και των δύ­ο Σω­μα­τεί­ων των ερ­γα­ζο­μέ­νων των Νο­ση­λευ­τι­κών Μο­νά­δων Κα­λα­μά­τας και Κυ­πα­ρισ­σί­ας και συ­ζη­τή­θη­καν θέ­μα­τα και προ­βλή­μα­τα που εν­το­πί­ζον­ται στο χώ­ρο της Υ­γεί­ας στο Νο­μό Μεσ­ση­νί­ας.

Ο Πρό­ε­δρος της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ Μι­χά­λης Γι­αν­νά­κος αλ­λά και οι εκ­πρό­σω­ποι των ερ­γα­ζο­μέ­νων ε­πι­βε­βαί­ω­σαν ό­τι τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια γί­νε­ται μί­α με­γά­λη συλ­λο­γι­κή προ­σπά­θεια που έ­χει σαν α­πο­τέ­λε­σμα να έ­χουν ε­πι­τευ­χθεί ση­μαν­τι­κά βή­μα­τα προ­ό­δου και α­να­βάθ­μι­σης τό­σο σε ι­α­τρο­τε­χνο­λο­γι­κό ό­σο και σε η­λε­κτρο­μη­χα­νο­λο­γι­κό ε­ξο­πλι­σμό.

Ω­στό­σο κα­τέ­θε­σαν με έν­το­νο τρό­πο το θέ­μα της στε­λέ­χω­σης τό­σο σε νο­ση­λευ­τι­κό ό­σο και σε πα­ρα­ϊ­α­τρι­κό προ­σω­πι­κό δε­δο­μέ­νου ό­τι τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια πα­ρα­τη­ρούν­ται α­θρό­ες α­πο­χω­ρή­σεις-συν­τα­ξι­ο­δο­τή­σεις και μη­δε­νι­κές προσ­λή­ψεις.

Ο Δι­οι­κη­τής του Γ.Ν. Μεσ­ση­νί­ας Γι­ώρ­γιος Μπέ­ζος α­πό την πλευ­ρά του δή­λω­σε:

« Σή­με­ρα εί­χα την χα­ρά να δε­χθώ τον Πρό­ε­δρο της ΠΟ­Ε­ΔΗΝ και μα­ζί με τους συ­νερ­γά­τες μου-εκ­προ­σώ­πους των δύ­ο Σω­μα­τεί­ων να συ­ζη­τή­σου­με τα προ­βλή­μα­τα που αν­τι­με­τω­πί­ζουν τα δύ­ο Νο­σο­κο­μεί­α. Θέ­λω να δη­λώ­σω για α­κό­μη μί­α φο­ρά: ό­τι έ­χει ε­πι­τευ­χθεί τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα της δου­λειάς και της προ­σπά­θειας αυ­τού του υ­πέ­ρο­χου προ­σω­πι­κού. Χω­ρίς αυ­τό το προ­σω­πι­κό δεν θα εί­χα­με ε­πι­τύ­χει τί­πο­τα και θα εί­μα­στε α­πλά δι­α­χει­ρι­στές μί­ας μί­ζε­ρης κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας.

Προ­βλή­μα­τα υ­πήρ­χαν, υ­πάρ­χουν και θα υ­πάρ­χουν. Αυ­τά έ­χουν οι ζων­τα­νοί ορ­γα­νι­σμοί και οι συλ­λο­γι­κό­τη­τες. Το ζη­τού­με­νο ό­μως εί­ναι να υ­πάρ­χει η δι­ά­θε­ση ε­κεί­νη να τα πα­λέ­ψεις και να ο­δη­γή­σεις τα πράγ­μα­τα μπρο­στά. Και αυ­τό ε­πι­τυγ­χά­νε­ται με συ­ζή­τη­ση, με συ­νέρ­γεια και δη­μι­ουρ­γι­κή συ­νερ­γα­σί­α. Και νο­μί­ζω ό­τι αυ­τό το έ­χου­με κα­τα­κτή­σει Ο­ΛΟΙ ΜΑ­ΖΙ.

Έ­να με­γά­λο ευ­χα­ρι­στώ σε ό­λο το προ­σω­πι­κό των δύ­ο Νο­σο­κο­μεί­ων και των δο­μών ευ­θύ­νης τους.»