Το έλ­λειμ­μα του 2009, που ά­νοι­ξε τον δρό­μο για την εί­σο­δο της χώ­ρας στο μνη­μό­νιο, ή­ταν α­πόρ­ροι­α με­θο­δευ­μέ­νης δι­όγ­κω­σης των στοι­χεί­ων, με α­πο­τέ­λε­σμα την ε­πι­βρά­δυν­ση του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού κα­τά πε­ρί­που 14,7 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ.

Οι συ­νε­χείς αλ­λα­γές των δη­μο­σι­ο­νο­μι­κών στοι­χεί­ων το τε­λευ­ταί­ο τρί­μη­νο του 2009 και η α­να­μόρ­φω­ση του Α­κα­θά­ρι­στου Ε­θνι­κού Προ­ϊ­όν­τος α­πό αλ­λε­πάλ­λη­λες α­να­θε­ω­ρή­σεις, που το μεί­ω­σαν κα­τά 23 δισ. ευ­ρώ, ε­κτό­ξευ­σαν τε­λι­κά το έλ­λειμ­μα του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού στα 36,2 δισ. ευ­ρώ ή στο 15,8% του Α­ΕΠ, α­πό 14,4 δισ. ευ­ρώ, δη­λα­δή 6,2% του Α­ΕΠ, ό­πως εί­χε προ­βλε­φθεί α­πό την τό­τε κυ­βέρ­νη­ση της Νέ­ας Δη­μο­κρα­τί­ας.

Αυ­τό εί­ναι το κεν­τρι­κό συμ­πέ­ρα­σμα που πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται σε α­πόρ­ρη­τη έκ­θε­ση – φω­τιά που έ­χει συν­τα­χθεί α­πό στε­λέ­χη του Γε­νι­κού Λο­γι­στη­ρί­ου και της Ελ­λη­νι­κής Στα­τι­στι­κής Αρ­χής.

Ό­πως α­πο­κα­λύ­πτει η R­e­al N­e­ws, οι συν­τά­κτες της Έκ­θε­σης ε­πι­ση­μαί­νουν ό­τι α­πό το τέ­λος του 2008, ό­ταν κα­τα­τέ­θη­κε στη Βου­λή ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός του ε­πό­με­νου έ­τους, έ­ως το τέ­λος του 2010, ο­πό­τε εί­χαν συγ­κεν­τρω­θεί τα α­πο­λο­γι­στι­κά στοι­χεί­α του προ­η­γού­με­νου έ­τους, οι δη­μο­σι­ο­νο­μι­κοί λο­γα­ρια­σμοί της Ελ­λά­δας για το 2009 υ­πέ­στη­σαν με­γά­λες αλ­λοι­ώ­σεις.

Σύμ­φω­να με την Έκ­θε­ση, το πρό­βλη­μα των α­νοιγ­μά­των στα δη­μό­σια οι­κο­νο­μι­κά ή­ταν α­σφα­λώς με­γά­λο το 2009, μέ­σα σε μια δι­ε­θνή συγ­κυ­ρί­α της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης που σε ση­μαν­τι­κό βαθ­μό τα ε­πέ­τει­ναν. Ω­στό­σο, θα ή­ταν δι­α­χει­ρί­σι­μο στο πλαί­σιο μιας αυ­στη­ρής δη­μο­σι­ο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής που δεν θα εί­χε ως κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό τη βί­αι­η προ­σαρ­μο­γή σε με­ταρ­ρυθ­μί­σεις οι ο­ποί­ες έ­πλη­ξαν βά­ναυ­σα τον κοι­νω­νι­κό ι­στό ό­σο και την πα­ρα­γω­γι­κή βά­ση της χώ­ρας.

«Η τρό­ι­κα μα­ζί με το ΔΝΤ δεν ή­ταν α­πα­ραί­τη­το να έλ­θουν και να ε­λέγ­χουν για χρό­νια την οι­κο­νο­μι­κή ζω­ή της Ελ­λά­δας».

Το ζή­τη­μα της πα­ρα­ποί­η­σης των στοι­χεί­ων του 2009 που ο­δή­γη­σαν την Ελ­λά­δα στο στα μνη­μό­νια της τρό­ι­κας α­πα­σχό­λη­σε την ελ­λη­νι­κή κοι­νή γνώ­μη α­πό την ά­νο­δο στην ε­ξου­σί­α της κυ­βέρ­νη­σης του Γι­ώρ­γου Πα­παν­δρέ­ου τον Ο­κτώ­βριο του 2009, κα­θώς ο τό­τε υ­πουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών Γι­ώρ­γος Πα­πα­κων­σταν­τί­νου ξε­κί­νη­σε σε συ­νερ­γα­σί­α με τις αρ­χές της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης μια ά­νευ προ­η­γου­μέ­νου δρα­μα­το­ποί­η­ση της κα­τά­στα­σης των δη­μο­σί­ων οι­κο­νο­μι­κών.

Τον Δε­κέμ­βριο του 2009, δύ­ο μή­νες με­τά τις βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές, ο πρω­θυ­πουρ­γός Γι­ώρ­γος Πα­παν­δρέ­ου εί­χε ζη­τή­σει πα­ρέμ­βα­ση του ΔΝΤ στην Ελ­λά­δα, αν και δη­μο­σί­ως α­πέρ­ρι­πτε κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά έ­να τέ­τοι­ο εν­δε­χό­με­νο.

Το θέ­μα α­πο­κά­λυ­ψε ο πρώ­ην γε­νι­κός δι­ευ­θυν­τής του ΔΝΤ Ντο­μι­νίκ Στρος Καν, ο ο­ποί­ος δή­λω­σε ό­τι ο κ. Πα­παν­δρέ­ου του τη­λε­φώ­νη­σε και του εί­πε πως η Ελ­λά­δα θα χρει­α­ζό­ταν έ­να σχέ­διο βο­ή­θειας α­πό το ΔΝΤ».

Ο Ντο­μι­νίκ Στρος Καν του ζή­τη­σε να ε­πι­κοι­νω­νή­σει πρώ­τα με τους Ευ­ρω­παί­ους ο­μο­λό­γους του ώ­στε να εί­ναι σί­γου­ρος ό­τι συμ­φω­νούν να α­σχο­λη­θεί το ΔΝΤ με την Ελ­λά­δα.

Πη­γή: Real News