Ομιλία Νίκου Γόντικα στη Μεγαλόπολη

«Ερ­γα­ζό­με­νοι, α­γρό­τες, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νοι, νέ­οι και νέ­ες

Να ορ­θώ­σου­με τώ­ρα τεί­χος α­να­τρο­πής στα σχέ­δια Ε­Ε-κυ­βέρ­νη­σης για την πλή­ρη ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση της ΔΕ­Η. Τέρ­μα στις κο­ρο­ϊ­δί­ες και τις αυ­τα­πά­τες. Μέ­τω­πο και α­γώ­νας ε­νάν­τια στην Ε­Ε, στους μο­νο­πω­λια­κούς ο­μί­λους και τα κόμ­μα­τά τους.

Το νο­μο­σχέ­διο δεν εί­ναι «κε­ραυ­νός εν αι­θρί­α». Εί­ναι έ­να σχέ­διο που έ­χει α­να­κοι­νω­θεί και βρί­σκε­ται σε φά­ση υ­λο­ποί­η­σης πά­νω α­πό έ­να χρό­νο. Εί­ναι συ­νέ­πεια της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης της η­λε­κτρι­κής Ε­νέρ­γειας που συμ­φω­νή­θη­κε στην Ε­Ε με τη Συν­θή­κη τους Μά­α­στρι­χτ, που για να μην ξε­χνι­ό­μα­στε ψή­φι­σαν α­πό κοι­νού ΝΔ, ΠΑ­ΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Υ­λο­ποι­εί­ται ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες, ε­πι­τα­χύ­νε­ται λό­γω κα­πι­τα­λι­στι­κής οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης και υ­πη­ρε­τεί την α­νάγ­κη κερ­δο­φο­ρί­ας των μο­νο­πω­λια­κών ο­μί­λων στον κλά­δο της Ε­νέρ­γειας.

Για να γί­νουν κα­τα­νο­η­τά τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα της πα­ρα­πέ­ρα ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­σης, αρ­κεί να δει κα­νείς τις συ­νέ­πει­ες που εί­χα­με έ­ως τώ­ρα. Χά­θη­καν χι­λιά­δες θέ­σεις στα­θε­ρής και μό­νι­μης δου­λειάς. Αυ­ξή­θη­καν οι ε­λα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας, με συμ­βα­σι­ού­χους και ερ­γα­ζό­με­νους στις ερ­γο­λα­βί­ες, που ερ­γά­ζον­ται σε συν­θή­κες ερ­γα­σια­κού με­σαί­ω­να. Με­γά­λω­σε η εν­τα­τι­κο­ποί­η­ση της ερ­γα­σί­ας με αύ­ξη­ση των α­τυ­χη­μά­των, μει­ώ­θη­καν οι μι­σθοί.

Α­πό την άλ­λη, τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα εί­δαν τε­ρά­στια αύ­ξη­ση στην τι­μή του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος, βί­ω­σαν τη με­γα­λύ­τε­ρη κα­τα­στρο­φή του πε­ρι­βάλ­λον­τος λό­γω α­νε­ξέ­λεγ­κτης εκ­με­τάλ­λευ­σης κοι­τα­σμά­των για με­γα­λύ­τε­ρα κέρ­δη. Εί­ναι εν­δει­κτι­κό ό­τι με τις αυ­ξή­σεις στην τι­μή του ρεύ­μα­τος, τα τε­λευ­ταί­α τρί­α χρό­νια, πά­νω α­πό 350.000 νοι­κο­κυ­ριά εί­ναι χω­ρίς η­λε­κτρι­κό ρεύ­μα, τα λα­ϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά πλη­ρώ­νουν 80% πα­ρα­πά­νω την τι­μή της κι­λο­βα­τώ­ρας, 130% πα­ρα­πά­νω το φό­ρο για τους ρύ­πους και ή­δη α­πό 1η Ι­ού­λη ήρ­θε νέ­α με­γά­λη αύ­ξη­ση στα τι­μο­λό­για. Τα ί­δια και χει­ρό­τε­ρα α­πο­τε­λέ­σμα­τα θα έ­χει και η πα­ρα­πέ­ρα ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση.

Συ­νέ­νο­χοι σε αυ­τή την πο­ρεί­α εί­ναι ο κυ­βερ­νη­τι­κός ερ­γο­δο­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός, πα­λιός και νέ­ος, οι το­πι­κές, Νο­μαρ­χια­κές και Πε­ρι­φε­ρεια­κές αρ­χές.

Αυ­τό α­πέ­δει­ξε η στά­ση τους το προ­η­γού­με­νο δι­ά­στη­μα. ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υ­πέ­γρα­ψαν τα πάν­τα, τη με­το­χο­ποί­η­ση της ΔΕ­Η, τη δι­ά­λυ­ση του Α­σφα­λι­στι­κού των ερ­γα­ζο­μέ­νων, την τρι­χο­τό­μη­σή της, ώ­στε να που­λη­θεί πιο εύ­κο­λα σε κομ­μά­τια. Κα­λού­σαν τους ερ­γα­ζό­με­νους να α­γο­ρά­σουν με­το­χές, δι­α­λα­λού­σαν τα κα­λά της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης και της αν­τα­γω­νι­στι­κό­τη­τας. Σή­με­ρα, χύ­νουν κρο­κο­δεί­λια δά­κρυ­α για τα α­πο­τε­λέ­σμα­τά τους.

Αλ­λά και οι ε­κλεγ­μέ­νοι στην Το­πι­κή Δι­οί­κη­ση συ­νέ­βα­λαν πο­λύ­πλευ­ρα, για να πε­ρά­σει με τις λι­γό­τε­ρες αν­τι­δρά­σεις αυ­τή η πο­λι­τι­κή. Σε μια πε­ρί­ο­δο που έ­πρε­πε να δι­εκ­δι­κή­σουν την προ­στα­σί­α του πε­ρι­βάλ­λον­τος και θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, με μα­ζι­κούς α­γώ­νες και α­νε­βα­σμέ­νες μορ­φές, υ­πέ­γρα­φαν πυ­ρο­σβε­στι­κά «σύμ­φω­νο συ­νερ­γα­σί­ας» με τη ΔΕ­Η για να κα­τευ­νά­σουν τις αν­τι­δρά­σεις. Έ­στη­σαν το «Δί­κτυ­ο Ε­νερ­γεια­κών Δή­μων», με στό­χο την κα­λύ­τε­ρη υ­λο­ποί­η­ση της στρα­τη­γι­κής της Ε­Ε για τη λε­γό­με­νη «με­τα­λι­γνι­τι­κή» πε­ρί­ο­δο, για την ο­ποί­α έ­κα­ναν αρ­κε­τές φι­έ­στες και η­με­ρί­δες α­πό κοι­νού Δή­μοι, Νο­μαρ­χί­α, ΔΕ­Η και ερ­γο­δο­τι­κά-κυ­βερ­νη­τι­κά συν­δι­κά­τα.

Φί­λες και φί­λοι

Ε­πι­βε­βαι­ώ­νε­ται α­πό τις ε­ξε­λί­ξεις ό­τι η πώ­λη­ση της «μι­κρής ΔΕ­Η» δεν εί­ναι α­παί­τη­ση κά­ποι­ας «κα­κής» τρό­ι­κας, ό­πως προ­σπά­θη­σαν να την πα­ρου­σιά­σουν, αλ­λά στρα­τη­γι­κή ε­πι­λο­γή της Ε­Ε και των κυ­βερ­νή­σε­ων στην Ελ­λά­δα, προς ό­φε­λος των μο­νο­πω­λια­κών ο­μί­λων.

Το ζή­τη­μα εί­ναι το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα να ξε­χω­ρί­ζει τους ο­ξύ­τα­τους αν­τα­γω­νι­σμούς με­τα­ξύ μο­νο­πω­λια­κών ο­μί­λων και να μη συν­τάσ­σε­ται με τη μί­α ή την άλ­λη «λύ­ση», που ε­ξυ­πη­ρε­τεί αν­τι­μα­χό­με­να ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρον­τα. Να μην εγ­κλω­βί­ζε­ται στη μί­α ή την άλ­λη μορ­φή ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­σης.

Δεν ξε­γε­λούν κα­νέ­να οι συμ­μα­χί­ες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για κυ­βέρ­νη­ση μέ­σω των ε­ξε­λί­ξε­ων στη ΔΕ­Η. Συμ­μα­χί­ες που ξε­κι­νούν α­πό το Φω­τό­που­λο και την Κα­τσέ­λη και φτά­νουν μέ­χρι τους Α­ΝΕΛ του Κα­μέ­νου και το Χρι­στι­α­νο­δη­μο­κρα­τι­κό κί­νη­μα του Νι­κο­λό­που­λου. Μι­λά­με γι’ αυ­τούς που συμ­με­τεί­χαν σε σύ­σκε­ψη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την προ­η­γού­με­νη ε­βδο­μά­δα οι ξε­που­λη­μέ­νες η­γε­σί­ες της ΓΣΕ­Ε, της Α­ΔΕ­ΔΥ, της ΠΑ­ΣΕ­ΓΕΣ, το Ε­ΠΑΜ του Κα­ζά­κη, οι Οι­κο­λό­γοι Πρά­σι­νοι, η α­ρι­στε­ρή Προ­ο­πτι­κή, το ΠΡΑΤ­ΤΩ, το Α­ΚΕΠ α­νε­ξάρ­τη­τοι βου­λευ­τές, η ΔΗ­ΜΑΡ που έ­στει­λε ε­πι­στο­λή, ό­πως ε­πι­στο­λή α­να­γνώ­στη­κε και α­πό την έ­νω­ση βι­ο­μη­χα­νι­κών κα­τα­να­λω­τών ε­νέρ­γειας, με την ο­ποί­α ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μοι­ρά­ζε­ται τις ί­δι­ες α­γω­νί­ες για τη μεί­ω­ση του κό­στους ε­νέρ­γειας στις ε­νερ­γο­βό­ρες βι­ο­μη­χα­νί­ες.

Μα­ζί με αυ­τούς βρέ­θη­καν δυ­νά­μεις ό­πως η ΑΝ­ΤΑΡ­ΣΥ­Α που προ­σπά­θη­σαν να δώ­σουν αν­τι­κα­πι­τα­λι­στι­κό τά­χα άλ­λο­θι σε μια μά­ζω­ξη που δεν άγ­γι­ξε ού­τε στην πα­ρω­νυ­χί­δα τη στρα­τη­γι­κή της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης η ο­ποί­α προ­βλέ­πε­ται α­πό τια ο­δη­γί­ες και τις κα­τευ­θύν­σεις της Ε­Ε προς ό­φε­λος των μο­νο­πω­λί­ων.

Συν­δι­κα­λι­στι­κές και πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις που τα προ­η­γού­με­να χρό­νια έ­βα­λαν α­νοι­χτά πλά­τη στην α­πε­λευ­θέ­ρω­ση του το­μέ­α ε­νέρ­γειας μέ­ρος της ο­ποί­ας εί­ναι η ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση της ΔΕ­Η.

Κα­λού­με τους ερ­γα­ζό­με­νους στον κλά­δο της ε­νέρ­γειας , το σύ­νο­λο της ερ­γα­τι­κής τά­ξης , τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα σε α­γω­νι­στι­κή συμ­πό­ρευ­ση με  ά­με­σους στό­χους πά­λης .

Την α­ξι­ο­ποί­η­ση των λι­γνι­τι­κών α­πο­θε­μά­των α­πο­κλει­στι­κά με κρα­τι­κή ευ­θύ­νη.

Αν­τι­κα­τά­στα­ση των πα­λι­ών μο­νά­δων με νέ­ες.

Μό­νι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά για ό­λους τους ερ­γα­ζό­με­νους στον κλά­δο της Ε­νέρ­γειας. Ά­με­ση προ­κή­ρυ­ξη προσ­λή­ψε­ων του α­ναγ­καί­ου μό­νι­μου προ­σω­πι­κού με ταυ­τό­χρο­νη κα­τάρ­γη­ση των ερ­γο­λα­βι­ών και των ε­λα­στι­κών σχέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας.

Να μην κα­ταρ­γη­θούν τα ΒΑ­Ε και να δι­ευ­ρυν­θεί ο θε­σμός τους. 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο με πλή­ρη α­σφα­λι­στι­κά – μι­σθο­λο­γι­κά δι­και­ώ­μα­τα. 6ωρο – 30ωρο για τα ΒΑ­Ε. Υ­πε­ρά­σπι­ση και ε­πέ­κτα­ση των ΒΑ­Ε στους συμ­βα­σι­ού­χους και τους ερ­γα­ζό­με­νους στις ερ­γο­λα­βί­ες.

Ε­πι­τρο­πές Υ­γι­ει­νής και Α­σφά­λειας με α­πο­φα­σι­στι­κές αρ­μο­δι­ό­τη­τες και δι­καί­ω­μα α­να­βο­λής ή πε­ρι­ο­ρι­σμού των ερ­γα­σι­ών ό­που υ­πάρ­χουν κίν­δυ­νοι για τη ζω­ή των ερ­γα­ζο­μέ­νων στους χώ­ρους δου­λειάς. Βελ­τί­ω­ση των συν­θη­κών υ­γι­ει­νής και α­σφά­λειας, με για­τρούς ερ­γα­σί­ας και ό­λο το α­πα­ραί­τη­το προ­σω­πι­κό. Δη­μι­ουρ­γί­α υ­πο­δο­μών τρι­το­βάθ­μιας φρον­τί­δας στην πε­ρι­ο­χή με ό­λες τις ει­δι­κό­τη­τες.

Πα­ρά­δο­ση των ε­κτά­σε­ων των ε­ξο­ρυγ­μέ­νων ο­ρυ­χεί­ων της ΔΕ­Η στο κρά­τος χω­ρίς κα­μί­α α­πο­ζη­μί­ω­ση. Πλή­ρη α­πο­κα­τά­στα­ση και α­ξι­ο­ποί­η­ση των ε­ξο­ρυγ­μέ­νων ε­κτά­σε­ων α­πό δη­μό­σιο φο­ρέ­α με χρη­μα­το­δό­τη­ση α­πό τη ΔΕ­Η και το κρά­τος με προ­τε­ραι­ό­τη­τα τις λι­μνο­δε­ξα­με­νες, α­να­δά­σω­ση, γε­ωρ­γι­κή, κτη­νο­τρο­φι­κή πα­ρα­γω­γή.

Ε­πέ­κτα­ση του δι­κτύ­ου τη­λε­θέρ­μαν­σης με πα­ράλ­λη­λη μεί­ω­ση της τι­μής της.

Κρα­τι­κό δί­κτυ­ο μέ­τρη­σης πε­ρι­βαλ­λον­τι­κής ρύ­παν­σης και ά­με­σα μέ­τρα μεί­ω­σης δρα­στη­ρι­ο­τή­των ό­ταν κρί­νε­ται α­πα­ραί­τη­το.

Βελ­τί­ω­ση και ε­πέ­κτα­ση των υ­πο­δο­μών της πε­ρι­ο­χής (π.χ. σι­δη­ρό­δρο­μος) για υ­πο­στή­ρι­ξη της πα­ρα­πά­νω λει­τουρ­γί­ας.

Φθη­νό­τε­ρο ρεύ­μα για τα ερ­γα­τι­κά – λα­ϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά».

Η λύ­ση προς ό­φε­λος του λα­ού εί­ναι η πρό­τα­ση του ΚΚΕ για Ε­νέρ­γεια και ΔΕ­Η κοι­νω­νι­κο­ποι­η­μέ­νη, σε μια Ελ­λά­δα α­πο­δε­σμευ­μέ­νη α­πό την Ε­Ε, με λα­ϊ­κή ε­ξου­σί­α και οι­κο­νο­μί­α. Για ε­νια­ίο α­πο­κλει­στι­κά κρα­τι­κό φο­ρέ­α Ε­νέρ­γειας, που θα υ­πη­ρε­τεί το σύ­νο­λο των λα­ϊ­κών α­ναγ­κών, θα σχε­διά­ζει τα ε­νερ­γεια­κά έρ­γα με πα­νε­θνι­κό σχε­δια­σμό, ε­πι­στη­μο­νι­κά, με βά­ση τις α­νάγ­κες και τις δυ­να­τό­τη­τες της χώ­ρας.

Σε έ­να τέ­τοι­ο φι­λο­λα­ϊ­κό δρό­μο α­νά­πτυ­ξης μπο­ρούν να ε­ξα­σφα­λι­στούν ταυ­τό­χρο­να φτη­νό ρεύ­μα για το λα­ό, τα ερ­γα­σια­κά δι­και­ώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Ε­νέρ­γεια, η μεί­ω­ση του βαθ­μού ε­νερ­γεια­κής ε­ξάρ­τη­σης της χώ­ρας, η ε­ξα­σφά­λι­ση ε­νερ­γεια­κής ε­πάρ­κειας για την α­νά­πτυ­ξη ό­λων των πα­ρα­γω­γι­κών δυ­νά­με­ων. Με αυ­τή τη γραμ­μή πά­λης, ο α­γώ­νας των ερ­γα­ζο­μέ­νων της ΔΕ­Η σή­με­ρα μπο­ρεί να εμ­πο­δί­σει τα αν­τερ­γα­τι­κά σχέ­δια, να έ­χει νι­κη­φό­ρα προ­ο­πτι­κή, να α­πο­κτή­σει την αλ­λη­λεγ­γύ­η των λα­ϊ­κών στρω­μά­των.»