Το «πρά­σι­νο φως» για τη μο­νι­μο­ποί­η­ση ό­λων των συμ­βα­σι­ού­χων των ΚΤΕΛ ό­λων των νο­μών της χώ­ρας, α­νά­βει με α­πό­φα­σή του το Ερ­γα­τι­κό Τμή­μα του Α­ρεί­ου Πά­γου.

Οι δι­κα­στές έ­κρι­ναν νό­μι­μη τη δυ­να­τό­τη­τα με­τα­τρο­πής των συμ­βά­σε­ων ο­ρι­σμέ­νου χρό­νου σε α­ο­ρί­στου ε­άν οι ερ­γα­ζό­με­νοι κα­λύ­πτουν πά­γι­ες και δια­ρκείς α­νάγ­κες κα­θώς τα ΚΤΕΛ δεν α­νή­κουν στον δη­μό­σιο και ευ­ρύ­τε­ρο δη­μό­σιο το­μέ­α.

Βά­σει του σκε­πτι­κού, τα ΚΤΕΛ ι­δρύ­θη­καν με τη μορ­φή Νο­μι­κών Προ­σώ­πων Ι­δι­ω­τι­κού Δι­καί­ου και α­πο­τε­λούν ι­δι­ό­τυ­πες συγ­κοι­νω­νια­κές ε­πι­χει­ρή­σεις κοι­νής ω­φέ­λειας που λει­τουρ­γούν υ­πό τη μορ­φή ορ­γα­νι­σμών.

Ε­πί­σης δεν έ­χουν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τέ­τοι­α, ώ­στε να μπο­ρεί κα­νείς να ι­σχυ­ρι­σθεί ό­τι α­νή­κουν στον ευ­ρύ­τε­ρο δη­μό­σιο το­μέ­α και συ­νε­πώς δεν έ­χουν ε­φαρ­μο­γή σε αυ­τές οι πε­ρι­ο­ρι­στι­κές δι­α­τά­ξεις του άρ­θρου 103 του Συν­τάγ­μα­τος (α­πα­γό­ρευ­ση με­τα­τρο­πής συμ­βά­σε­ων ο­ρι­σμέ­νου χρό­νου σε α­ο­ρί­στου) και της ι­σχύ­ου­σας νο­μο­θε­σί­ας.

Ό­πως α­να­φέ­ρουν οι δι­κα­στές τα ΚΤΕΛ δεν α­νή­κουν στον ευ­ρύ­τε­ρο δη­μό­σιο, α­φού 1) οι μέ­το­χοι εί­ναι φυ­σι­κά πρό­σω­πα ή ΝΠΙΔ, 2) το Δι­οι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο και η Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση των ΚΤΕΛ συγ­κρο­τούν­ται α­πο­κλει­στι­κά α­πό με­τό­χους του, και 3) το Δη­μό­σιο ή άλ­λο νο­μι­κό πρό­σω­πο του δη­μο­σί­ου το­μέ­α δεν ε­πι­δο­τεί ε­τη­σί­ως τα ΚΤΕΛ με πο­σά που υ­περ­βαί­νουν το 50% των δα­πα­νών τους.

Σύμ­φω­να με την α­πό­φα­ση,το έ­κτα­κτο προ­σω­πι­κό των ΚΤΕΛ προσ­λαμ­βά­νε­ται σύμ­φω­να με τον Γε­νι­κό Κα­νο­νι­σμό Προ­σω­πι­κού τους , για ο­ρι­σμέ­νο χρό­νο, που δεν μπο­ρεί να υ­περ­βεί τους έ­ξι μή­νες.

Η ε­ξά­μη­νη αυ­τή πρόσ­λη­ψη ο­ρι­σμέ­νου χρό­νου μπο­ρεί να ε­πα­να­λαμ­βά­νε­ται ε­φό­σον υ­πάρ­χουν έ­κτα­κτες και α­πρό­βλε­πτες α­νάγ­κες, αλ­λά δεν ε­πι­τρέ­πε­ται η με­τα­τρο­πή της σε α­ο­ρί­στου.

Οι α­ρε­ο­πα­γί­τες, θε­ω­ρούν ό­μως ό­τι οι δι­α­τά­ξεις αυ­τές δεν εμ­πο­δί­ζουν τον χα­ρα­κτη­ρι­σμό της σύμ­βα­σης ως ε­ξαρ­τη­μέ­νης ερ­γα­σί­ας α­ο­ρί­στου χρό­νου, ε­άν «α­πό την α­πο­δει­κτι­κή δι­α­δι­κα­σί­α προ­κύ­πτει πράγ­μα­τι ό­τι τα μέ­ρη α­πέ­βλε­ψαν στην ου­σί­α στην κα­τάρ­τι­ση μιας τέ­τοι­ας σύμ­βα­σης, ο δε μι­σθω­τός ε­ξυ­πη­ρε­τού­σε στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πά­γι­ες και δια­ρκείς α­νάγ­κες του ερ­γο­δό­τη.

r­e­al.gr