«Η κα­τάν­τια του «υ­πο­δειγ­μα­τι­κού», «πρω­το­πο­ρια­κού», «σύγ­χρο­νου» κα­τά τον Πε­ρι­φε­ρειά­ρχη κ. Τα­τού­λη και τους Υ­πουρ­γούς της μνη­μο­νια­κής Κυ­βέρ­νη­σης έρ­γου της δι­α­χεί­ρι­σης των α­πορ­ριμ­μά­των, έ­φτα­σε στο ση­μεί­ο να τε­λει­ώ­σει ο χρό­νος εγ­γύ­η­σης του δι­α­γω­νι­σμού και το έρ­γο να έ­χει βαλ­τώ­σει και να μην προ­χω­ρά.

Η η­με­ρο­μη­νί­α κα­τά­θε­σης του φα­κέ­λου της ΜΠΕ εί­ναι 3/10/2013 (α­ριθμ. Πρωτ. 68417/22752/3-10-2013). Έ­χει πα­ρέλ­θει ο χρό­νος του 8μήνου και ως εκ τού­του κα­τα­πί­πτει η εγ­γυ­η­τι­κή ε­πι­στο­λή του προ­σω­ρι­νού α­να­δό­χου και κα­λεί­ται να πά­ρει την θέ­ση του ο δεύ­τε­ρος σε κα­τά­τα­ξη δι­α­γω­νι­ζό­με­νος .

Προ­φα­νώς έ­τσι α­να­γνω­ρί­ζε­ται η ευ­θύ­νη στην ΤΕΡ­ΝΑ (προ­σω­ρι­νός α­νά­δο­χος) ε­κτός και αν κι­νη­θούν δι­α­δι­κα­σί­ες για το αν­τί­θε­το, ό­πο­τε η ευ­θύ­νη με­τα­τί­θε­ται στον κύ­ριο του έρ­γου που εί­ναι η Πε­ρι­φέ­ρεια.» Το­νί­ζει σε ε­ρώ­τη­ση που κα­τέ­θε­σε στο πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο ο Πε­ρι­φε­ρεια­κός Σύμ­βου­λος Νί­κος Πα­τσα­ρί­νος.

Α­κο­λου­θεί η ε­ρώ­τη­ση του κ. Πα­τσα­ρί­νου:

«Σύμ­φω­να με το άρ­θρο 22,7 της δι­α­κή­ρυ­ξης Β 2 φά­σης (σελ. 103) ι­σχύ­ουν τα α­κό­λου­θα : «σε πε­ρί­πτω­ση που λό­γω υ­παι­τι­ό­τη­τας του Προ­σω­ρι­νού ΙΦΣ δεν α­δει­ο­δο­τη­θεί πε­ρι­βαλ­λον­τι­κά το έρ­γο α­πό την Αρ­μό­δια Αρ­χή πε­ρι­βαλ­λον­τι­κής α­δει­ο­δό­τη­σης μέ­σα σε δι­ά­στη­μα 8 μη­νών α­πό την η­με­ρο­μη­νί­α κα­τά­θε­σης του φα­κέ­λου της ΜΠΕ α­πό την ΠΕ­ΡΙ­ΦΕ­ΡΕΙΑ ΠΕ­ΛΟ­ΠΟΝ­ΝΗ­ΣΟΥ στην Αρ­μό­δια Αρ­χή πε­ρι­βαλ­λον­τι­κής α­δει­ο­δό­τη­σης, τό­τε κα­τα­πί­πτει η Εγ­γυ­η­τι­κή Ε­πι­στο­λή Προ­σω­ρι­νού ΙΦΣ και η Α­να­θέ­του­σα Αρ­χή κα­λεί με α­πό­φα­σή της  το Δεύ­τε­ρο σε κα­τά­τα­ξη Δι­α­γω­νι­ζό­με­νο, ο ο­ποί­ος κα­θί­στα­ται πλέ­ον Προ­σω­ρι­νός ΙΦΣ. Στην πε­ρί­πτω­ση αυ­τή ε­φαρ­μό­ζε­ται η δι­α­δι­κα­σί­α των πα­ρα­γρά­φων 22.1, 22.2, 22.3»

Η η­με­ρο­μη­νί­α κα­τά­θε­σης του φα­κέ­λου της ΜΠΕ εί­ναι 3/10/2013 (α­ριθμ. Πρωτ. 68417/22752/3-10-2013). Έ­χει πα­ρέλ­θει ο χρό­νος του 8μήνου και ως εκ τού­του κα­τα­πί­πτει η εγ­γυ­η­τι­κή ε­πι­στο­λή του προ­σω­ρι­νού α­να­δό­χου και κα­λεί­ται να πά­ρει την θέ­ση του ο δεύ­τε­ρος σε κα­τά­τα­ξη δι­α­γω­νι­ζό­με­νος .

Προ­φα­νώς έ­τσι α­να­γνω­ρί­ζε­ται η ευ­θύ­νη στην ΤΕΡ­ΝΑ (προ­σω­ρι­νός α­νά­δο­χος) ε­κτός και αν κι­νη­θούν δι­α­δι­κα­σί­ες για το αν­τί­θε­το, ό­πο­τε η ευ­θύ­νη με­τα­τί­θε­ται στον κύ­ριο του έρ­γου που εί­ναι η Πε­ρι­φέ­ρεια.

Θυ­μί­ζου­με τα ε­ξής κω­μι­κο­τρα­γι­κά που προ­η­γή­θη­καν και συμ­βαί­νουν.

Στις κα­ταγ­γε­λί­ες για την πο­ρεί­α του δι­α­γω­νι­σμού κα­νείς υ­πεύ­θυ­νος δεν α­παν­τά. Αρ­νεί­στε τα πάν­τα χω­ρίς να δί­νε­τε πλη­ρο­φο­ρί­ες για το τι σχε­δι­ά­ζε­τε, τι πρό­κει­ται να κά­νε­τε , τι γί­νε­ται με τους πό­ρους της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής έ­νω­σης, τι γί­νε­ται με την έγ­κρι­ση (ε­δώ και 2,5 μή­νες) των πε­ρι­βαλ­λον­τι­κών ό­ρων και τε­λι­κά τι γί­νε­ται μ΄ αυ­τό το έρ­γο.

Α­πό την άλ­λη συ­νε­χί­ζει η Πε­ρι­φέ­ρεια να ε­πι­βά­λει πρό­στι­μα στους Δή­μους , χω­ρίς να α­πο­λο­γεί­ται για το χρό­νο που χά­νε­ται σ’ αυ­τή τη με­τα­βα­τι­κή φά­ση και προ­βαί­νει σε προ­χει­ρό­τη­τες και α­στει­ό­τη­τες με τον χα­ρα­κτη­ρι­σμό του οι­κι­σμού Πα­λαι­ό­χου­νη σε «μι­κρό».

Ε­πει­δή τε­λεί­ω­σε η προ­ε­κλο­γι­κή πε­ρί­ο­δος και δεν μπο­ρεί­τε να κρύ­βε­στε άλ­λο, ρω­τά­με:

Ι­σχύ­ει η κα­τά­πτω­ση της εγ­γυ­η­τι­κής ε­πι­στο­λής της ΤΕΡ­ΝΑ και αν ό­χι, ποι­ος φταί­ει γι΄ αυ­τή την κα­θυ­στέ­ρη­ση και τι προ­βλέ­πε­ται να κά­νε­τε στα πλαί­σια του δι­α­γω­νι­σμού;

Α­πο­κλεί­ε­τε, ό­πως μέ­χρι σή­με­ρα υ­πο­στη­ρί­ζα­τε, την ε­πι­λο­γή του 2ου  σε κα­τά­τα­ξη δι­α­γω­νι­ζό­με­νου, α­νε­ξάρ­τη­τα με το ποι­ός ευ­θύ­νε­ται ;

Τι  έ­χε­τε κά­νει και τι σκο­πεύ­ε­τε να κά­νε­τε στο κά­λε­σμα του Υ­πουρ­γεί­ου για α­να­θε­ώ­ρη­ση του Πε­ρι­φε­ρεια­κού Σχε­δια­σμού για τη δι­α­χεί­ρι­ση των α­πορ­ριμ­μά­των ;

Έ­χουν δι­α­σφα­λι­στεί οι πό­ροι της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης για το έρ­γο, μιας και προ­ϋ­πό­θε­ση εί­ναι, σύμ­φω­να με τις δη­λώ­σεις του Δι­ευ­θυν­τή εκ­προ­σώ­που της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης κ. Καρ­βού­νη, η προ­σαρ­μο­γή του δι­α­γω­νι­σμού με την ο­δη­γί­α 2008/98/ΕΚ, γε­γο­νός που μέ­χρι σή­με­ρα με ευ­θύ­νη σας δεν υ­φί­στα­ται;

Σκο­πεύ­ε­τε να κα­λύ­ψε­τε την α­πρα­ξί­α σας και το χά­σι­μο πο­λύ­τι­μου χρό­νου, με την με­ρι­κή προ­σω­ρι­νή και α­πο­σπα­σμα­τι­κή α­δει­ο­δό­τη­ση μέ­ρους του έρ­γου και προς ποί­α κα­τεύ­θυν­ση ;»