Με α­φορ­μή τον τραυ­μα­τι­σμό της 15χρονης νε­α­ρής κο­πέ­λας στο Πάρ­κο Ε­λευ­θε­ρί­ας α­πό δέν­τρο που την κα­τα­πλά­κω­σε. ο Δη­μή­τρης Οι­κο­νο­μά­κος και ο Νί­κος Δι­α­σά­κος με Κοι­νή τους δή­λω­ση τό­νι­σαν ό­τι:

«Το σο­βα­ρό γε­γο­νός του τραυ­μα­τι­σμού της 15χρονης νε­α­ρής κο­πέ­λας στο Πάρ­κο Ε­λευ­θε­ρί­ας α­πό δέν­τρο που την κα­τα­πλά­κω­σε, φέρ­νει στο φως το με­γά­λο θέ­μα της α­σφά­λειας αλ­λά και του ε­λέγ­χου των παι­δι­κών χα­ρών και των πάρ­κων. Κα­τά τη διά­ρκεια της προ­ε­κλο­γι­κής πε­ρι­ό­δου μό­νο ε­μείς το α­να­δεί­ξα­με με τις πα­ρεμ­βά­σεις μας και τις προ­τά­σεις μας αλ­λά α­πάν­τη­ση δεν πή­ρα­με.

Ο Δή­μος δεν δι­α­θέ­τει συ­νερ­γεί­ο που να ε­πι­δι­ορ­θώ­νει – α­να­βαθ­μί­ζει τους ε­λεύ­θε­ρους χώ­ρους, τα πάρ­κα και τις παι­δι­κές χα­ρές. Έ­χει συ­νερ­γεί­ο, το ο­ποί­ο χρει­ά­ζε­ται ά­με­ση ε­νί­σχυ­ση, που κά­νει κα­τα­γρα­φή των προ­βλη­μά­των και πα­ρα­δί­δει την έκ­θε­σή του στην αρ­μό­δια ε­πι­τρο­πή. Οι βελ­τι­ώ­σεις, οι ε­πι­δι­ορ­θώ­σεις και οι αλ­λα­γές γί­νον­ται α­πό ι­δι­ω­τι­κή ε­ται­ρεί­α.

Ο Δή­μος, που «κρα­τή­σα­με όρ­θιο» ό­πως πα­νη­γύ­ρι­ζε ο κ. Νί­κας, δεν μπο­ρεί ού­τε να ε­πι­δι­ορ­θώ­σει με δι­κά του μέ­σα και ερ­γα­ζό­με­νους τις παι­δι­κές χα­ρές και τα πάρ­κα ε­ξαι­τί­ας των α­πο­λύ­σε­ων και της μεί­ω­σης των ερ­γα­ζο­μέ­νων. Έ­τσι κά­νουν πάρ­τυ οι ερ­γο­λά­βοι συν­τή­ρη­σης, που κο­στί­ζουν τε­ρά­στια πο­σά και δί­νουν στους ερ­γά­τες τους ψί­χου­λα.

Α­παι­τού­με α­πό την δη­μο­τι­κή αρ­χή ά­με­σα να ε­νη­με­ρώ­σει και να πά­ρει τα α­πα­ραί­τη­τα μέ­τρα:

Να ε­νη­με­ρώ­σει σε τι κα­τά­στα­ση εί­ναι τα πάρ­κα και οι παι­δι­κές χα­ρές (α­σφά­λεια, ποι­ό­τη­τα, όρ­γα­να, πε­ρι­βάλ­λον κλπ.)

Να ε­λέγ­χον­ται, να πι­στο­ποι­ούν­ται και να ε­πι­δι­ορ­θώ­νον­ται α­πό τον Δή­μο ό­λα τα πάρ­κα και οι παι­δι­κές χα­ρές, χω­ρίς να α­να­κα­τεύ­ον­ται τρω­κτι­κά και πα­ρά­σι­τα.

Να α­παι­τή­σει και να προσ­λά­βει ά­με­σα ό­σους ερ­γα­ζό­με­νοι εί­ναι α­πα­ραί­τη­τοι για τις παι­δι­κές χα­ρές.»