Έ­να με­γά­λο μή­νυ­μα αλ­λη­λεγ­γύ­ης και αν­θρω­πιάς πέ­ρα­σαν οι μα­θη­τές του Γυ­μνα­σί­ου και Λυ­κεί­ου Με­θώ­νης, το πρω­ί της 2η Α­πρι­λί­ου, με τη δι­ε­ξα­γω­γή αι­μο­δο­σί­ας στο αμ­φι­θέ­α­τρο του Γυ­μνα­σί­ου Με­θώ­νης, ό­που ταυ­τό­χρο­να, έ­γι­νε ε­νη­μέ­ρω­ση στους εν­δι­α­φε­ρό­με­νους πο­λί­τες για την α­ναγ­και­ό­τη­τα της ε­θε­λον­τι­κής αι­μο­δο­σί­ας και της δω­ρε­άς μυ­ε­λού των ο­στών.

Στην εκ­δή­λω­ση, που δι­ορ­γά­νω­σε το Γε­νι­κό Λύ­κει­ο και Γυ­μνά­σιο Με­θώ­νης, μέ­σω του σχο­λι­κού προ­γράμ­μα­τος του ε­θε­λον­τι­σμού, κεν­τρι­κός ο­μι­λη­τής ή­ταν ο κ. Α­δα­μό­που­λος, Δι­ευ­θυν­τής του Αι­μα­το­λο­γι­κού τμή­μα­τος του Γε­νι­κού Νο­σο­κο­μεί­ου Κα­λα­μά­τας, ε­νώ την ε­νη­μέ­ρω­ση συ­νέ­χι­σε η κ. Πα­να­γι­ω­το­πού­λου, ε­πι­σκέ­πτρια υ­γεί­ας του Γε­νι­κού Νο­σο­κο­μεί­ου Κα­λα­μά­τας, οι ο­ποί­οι μί­λη­σαν για την ση­μαν­τι­κό­τη­τα της ε­θε­λον­τι­κής αι­μο­δο­σί­ας και της δω­ρε­άς μυ­ε­λού των ο­στών. Την ί­δια στιγ­μή αρ­κε­τοί πο­λί­τες, αν­τα­πο­κρι­νό­με­νοι στο κά­λε­σμα των σχο­λεί­ων, προ­σέ­φε­ραν αί­μα, δί­νον­τας ελ­πί­δα ζω­ής σε πολ­λούς συ­ναν­θρώ­πους μας.

Η ε­θε­λον­τι­κή προ­σφο­ρά αί­μα­τος α­πό τους αι­μο­δό­τες εί­ναι πο­λύ­τι­μο ό­πλο για τη δη­μό­σια υ­γεί­α. Αν και ο θε­σμός της ε­θε­λον­τι­κής αι­μο­δο­σί­ας έ­χει κα­θι­ε­ρω­θεί α­πό πολ­λών ε­τών στην χώ­ρα μας, εν τού­τοις δεν έ­χει γί­νει συ­νεί­δη­ση στους πο­λί­τες η α­ναγ­και­ό­τη­τα αυ­τής της υ­πέρ­τα­της κοι­νω­νι­κής και αν­θρω­πι­στι­κής προ­σφο­ράς. Η ά­γνοι­α, η προ­κα­τά­λη­ψη, η α­δι­α­φο­ρί­α και ο α­δι­και­ο­λό­γη­τος φό­βος κρα­τούν πολ­λούς μα­κριά α­πό την ε­θε­λον­τι­κή αι­μο­δο­σί­α. Α­ξί­ζει να ση­μει­ω­θεί, ό­τι η χώ­ρα μας δεν εί­ναι α­κό­μη αυ­τάρ­κης σε αί­μα.

Πα­ράλ­λη­λα, η ορ­γά­νω­ση μιας δε­ξα­με­νής δο­τών μυ­ε­λού των ο­στών, προ­σφέ­ρει ελ­πί­δα ζω­ής σε συ­ναν­θρώ­πους μας που πά­σχουν α­πό μορ­φές καρ­κί­νου, ι­δι­αί­τε­ρα της λευ­χαι­μί­ας και του λεμ­φώ­μα­τος, α­σθέ­νει­ες οι ο­ποί­ες συ­χνά θε­ρα­πεύ­ον­ται με την αν­τι­κα­τά­στα­ση του μυ­ε­λού των ο­στών του α­σθε­νή με τον μυ­ε­λό α­πό έ­ναν υ­γι­ή ι­στό συμ­βα­τό δό­τη.

Αι­μο­δό­της μπο­ρεί να εί­ναι κά­θε υ­γι­ές ά­το­μο η­λι­κί­ας α­πό 18 ως 65 ε­τών, που μπο­ρεί ά­φο­βα και α­κίν­δυ­να να αι­μο­δο­τεί α­πό μια ως τέσ­σε­ρεις φο­ρές το χρό­νο, ε­νώ ε­άν κά­ποι­ος εί­ναι με­τα­ξύ 18-50 χρο­νών και σε κα­λή κα­τά­στα­ση υ­γεί­ας μπο­ρεί να γί­νει πι­θα­νός ε­θε­λον­τής δό­της μυ­ε­λού των ο­στών, με α­νώ­δυ­νο πλέ­ον τρό­πο, α­φού στις μέ­ρες μας η λή­ψη προ­γο­νι­κών αι­μο­ποι­η­τι­κών κυτ­τά­ρων, που θα α­να­γεν­νή­σουν το μυ­ε­λό, γί­νε­ται α­πό το αί­μα του δό­τη.

Εί­ναι πα­σι­φα­νές, ό­τι τέ­τοι­ες εκ­δη­λώ­σεις αλ­λη­λεγ­γύ­ης δυ­να­μώ­νουν τη θέ­λη­ση μας να ε­νι­σχύ­σου­με το κοι­νω­νι­κό έρ­γο. Και η ο­μά­δα των σχο­λεί­ων της Με­θώ­νης το έ­δει­ξε, προ­τρέ­πον­τας κα­θέ­ναν, να κά­νει μια πρά­ξη α­γά­πης και αν­θρω­πιάς προς τον συ­νάν­θρω­πο. Για­τί η αι­μο­δο­σί­α αλ­λά και η δω­ρε­ά μυ­ε­λού των ο­στών εί­ναι αν­θρω­πι­σμός και πο­λι­τι­σμός.