Γράφει ο Δημήτρης Λεβέντης

Στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και θεσμών για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων έχουν τεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Είναι γνωστό πως το ΔΝΤ καλεί σε περαιτέρω απορρυθμίσεις που θα περιορίσουν τα δικαιώματα εργαζομένων και συνδικάτων και θα ανοίξουν το δρόμο για την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων. Είναι επίσης γνωστό πως η ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της θέτει επιτακτικά τόσο το ζήτημα της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων επικαλούμενη και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, όσο και την απόρριψη των ομαδικών απολύσεων. Αυτή η επιμονή της κυβέρνησης δεν είναι ούτε για το θεαθήναι, ούτε αφορά κάποια ιδεολογική αγκύλωση. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων στον 2οό αιώνα. Είναι το εργαλείο που ανακάλυψε ο άνθρωπος για την απελευθέρωση της εργασίας από την εξάρτησή της από τους εργοδότες και από το κράτος. Οι νεοφιλελεύθεροι στον σημερινό ιστορικό χρόνο και διαθέτοντας ισχυρό συσχετισμό δυνάμεων, επιχειρούν σε πρώτη φάση να καταργήσουν αυτό το εργαλείο στον ευρωπαϊκό νότο. Έτσι αυξάνεται η εξάρτηση των εργαζομένων από το κράτος (αυτό θα ρυθμίζει το μισθό τους), αλλά και από τον εκάστοτε εργοδότη, ενώ  ταυτόχρονα πολλαπλασιάζεται η ανασφάλειά τους.Η αφαίρεση της δυνατότητας συλλογικής διαπραγμάτευσης από τα συνδικάτα και η ατομική διαπραγμάτευση είναι το σύστημα που επιβλήθηκε με στόχο την απεριόριστη δυνατότητα εκβιασμού των εργαζομένων.

Είναι, λοιπόν, απορίας άξιο, πως η ΓΣΕΕ δεν στοιχίζεται – τουλάχιστον –  πίσω από αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα που διαπραγματεύεται η ελληνική κυβέρνηση. Είναι επίσης ακατανόητη η συνδικαλιστική αφωνία για τα εντελώς παράλογα και τριτοκοσμικά μέτρα που ζητά σήμερα το ΔΝΤ. Αντί αυτού, έχουμε ανακοινώσεις διαφόρων συνδικάτων, μεταξύ αυτών και του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, που καταγγέλλουν την κυβέρνηση για δήθεν εφαρμογή αντεργατικής πολιτικής! Στάση που μάλλον ευθυγραμμίζεται με την λαϊκίστικη ρητορική της ΝΔ, παρακάμπτοντας τις διεκδικήσεις και την ιστορία του εργατικού κινήματος! Μάλιστα το Ε.Κ. Καλαμάτας προτρέχει , αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «οι τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα της αξιολόγησης επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση έδωσε ξανά τα πάντα και δεν πήρε τίποτα»!

Μας έχουν συνηθίσει 2 χρόνια τώρα οι κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές ηγεσίες στον απόλυτο μηδενισμό της προσπάθειας της κυβέρνησης να βγάλει τη χώρα από τη βαθύτερη και πλέον μακροχρόνια κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Στην προσπάθειά της να εφαρμόσει την επώδυνη συμφωνία με δίκαιη ανακατανομή των βαρών και ανακούφιση των πλέον βεβαρημένων κοινωνικών ομάδων.

Ο μηδενισμός και η ακατάσχετη καταστροφολογία που εκφέρουν στο δημόσιο λόγο οι  συγκεκριμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες , γνωστές για τον εργατοπατερισμό, την κομματικοποίηση των συνδικάτων και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά και την εκκωφαντική σιωπή τους όλα τα προηγούμενα χρόνια που η χώρα οδηγήθηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη χρεοκοπία και στην ολέθρια παρέμβαση του ΔΝΤ, δεν μπορεί να πείσει κανέναν και συγκινεί ελάχιστους.

Η σημερινή κυβέρνηση μαζί με τη διαπραγμάτευση και την εφαρμογή της συμφωνίας υλοποιεί και ένα παράλληλο πρόγραμμα, που έχει σαν στόχο τη στήριξη των πιο αδύναμων και την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εργαλείωνγια την επανεκκίνηση της οικονομίας. Σε αυτά τα πλαίσια προώθησε και προωθεί συγκεκριμένες πολιτικές για την εργασία, την καταπολέμηση της ανεργίας και την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας. Έτσι:

• Κυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, ο οποίος αποτελεί το πιο προωθημένο διεθνές κείμενο προστασίας των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων.
• Το Γ’ Τρίμηνο του 2016 μειώθηκε κατά 150.000 ο αριθμός των ανέργων σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014. Το ποσοστό της ανεργίας μειώθηκε στο 22,6% από 25,5% μετά από 6 ολόκληρα χρόνια.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφορικού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, ο ιδιωτικός τομέας δημιούργησε 99.700 καθαρές θέσεις εργασίας το 2015 και έφτασε τις 136.260 το 2016. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν στον ιδιωτικό τομέα το 2016, αυξήθηκαν κατά 31,5% σε σχέση με το 2014.
• Λύθηκε, με τον πλέον βέλτιστο τρόπο υπό τις τρέχουσες συνθήκες, το τεράστιο θέμα με τους εργαζόμενους στα s/m ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ.
• Πραγματοποιήθηκαν περίπου 350 διμερείς συναντήσεις με εργαζόμενους από διάφορους εργασιακούς χώρους που αντιμετώπιζαν προβλήματα με την εργοδοσία και στη συνέχεια, παρεμβάσεις και διενέργεια ελέγχων για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.
• Διενεργήθηκαν 54.826 έλεγχοι από το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας σε ό,τι αφορά στις εργασιακέςσχέσεις, 45.476 έλεγχοι για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και 25.805 για εργατικές διαφορές.
• Για πρώτη φορά τα έσοδα που προέρχονται από τα πρόστιμα των ελέγχων δεν κατευθύνονται στηνεφορία αλλά στην κοινωνική ασφάλιση δεδομένου ότι πρόκειται για πόρους που υποκλέπτονται από ταασφαλιστικά ταμεία.
• Για τη διετία 2015-2016 υλοποιήθηκαν προγράμματα απασχόλησης 900 εκ. ευρώ στα οποία εντάχθηκαν 200.00 άνεργοι.
• Τα 5μηνα της κοινωφελούς εργασίας, μετατράπηκαν σε 8μηνη μισθωτή εργασία με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Υλοποιείται πρόγραμμα προσωρινής μισθωτής εργασίας, διάρκειας 12 μηνών με πλήρη ασφαλιστικάδικαιώματα για 4.000 ανέργους που προέρχονται από τον χώρο παροχής υγειονομικών υπηρεσιών,για την υποστήριξη του τομέα της υγείας, πρόγραμμα που αξιοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες και στο νοσοκομείο Καλαμάτας.
• Παρέχεται επαγγελματική εκπαίδευση και πρακτική άσκηση στους πιο δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας (Logistics, Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών, Τουρισμός, Βιομηχανικά Επαγγέλματα, εξωστρεφές εμπόριο κ.ά.), ώστε να βελτιώσουν οι άνεργοι τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους.
• Κατοχυρώθηκε το δικαίωμα πρόσβασης όλων των ανέργων στο Σύστημα Υγείας και καθιερώθηκε ηδωρεάν μετακίνηση ανέργων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς Αττικής.
• Καθορίστηκε στα 304,41 ευρώ το τ.μ. η ενιαία τιμή παραχώρησης 11.134 κατοικιών του πρώην ΟΕΚ, σε 150 οικισμούς πανελλαδικά, μεταξύ αυτών και των οικισμών Καλαμάτα 8 και 9 (περιοχή Αγίας Τριάδας) και των τελευταίων οικισμών σε Μεσσήνη και Κυπαρισσία, όταν την τελευταία δεκαετία οι τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο κυμάνθηκαν από 650 έως 1035 ευρώ.
• Το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της Ανθρωπιστικής Κρίσης καλύπτει, σε όλες τις μορφές του, 410.000 συμπολίτες μας. Έχουν δοθεί 148.044 προπληρωμένες τραπεζικές κάρτες σε αντίστοιχο αριθμό νοικοκυριών, για χρήση σε όλα τα καταστήματα τροφίμων και βασικών αγαθών. Παρέχονται 300 kw δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα σε 90.000 νοικοκυριά. Παρέχεται επιδότηση ενοικίου σε 21.000 νοικοκυριά. Ξεκίνησε, τον Ιούλιο του 2016, η πρώτη φάση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης σε 30 δήμους σε όλη τη χώρα, με συνολικό πληθυσμό 1.600.000 κατοίκους και σε λίγο το πρόγραμμα θα αρχίσει να υλοποιείται σε όλη τη χώρα. Ο αριθμός των συμπολιτών μας που θα ωφεληθούν, αναμένεται να ανέλθει σε 800.000.

Αυτή λοιπόν η σταθερή προσήλωση της κυβέρνησης στα φτωχά λαϊκά στρώματα και στους εργαζόμενους, είναι και η κύρια αιτία της καθήλωσης  των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, παρά την οξύτητα του μεταναστευτικού ζητήματος. Ας γίνουν οι συγκρίσεις με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε αυτό το ζήτημα και στον κίνδυνο ακροδεξιοποίησης της Ευρώπης και ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για το που θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους.

Απαριθμώντας όλα τα προηγούμενα μέτρα στον εργασιακό τομέα, δεν ισχυριζόμαστε πως αποτελούν την πεμπτουσία του αριστερού προτάγματος. Ασφαλώς η Αριστερά θα πρέπει να προσδιορίζεται  ως μια δύναμη ικανή να αλλάξει την κοινωνία με βάση ένα κοινωνικό πρόγραμμα που θα αποβλέπει σε στόχους ισότητας, δικαιοσύνης και απελευθέρωσης. Στη σημερινή όμως πραγματικότητα, ενός συντριπτικού υπέρ  του κεφαλαίου συσχετισμού δυνάμεων, μιας χώρας χρεοκοπημένης εξαιτίας των πολύχρονων  πολιτικών του παλαιού πολιτικού συστήματος,  μιας ευρωπαϊκής αριστεράς εξασθενημένης τόσο από την κατάρρευση των εσχατολογικών και μεσσιανικών ιδεολογημάτων, όσο και από τη νεοφιλελεύθερη επίθεση στο κράτος πρόνοιας και  μιας προσδεμένης στο άρμα του νεοφιλελευθερισμού μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας σε κατάσταση βαθιάς κρίσης, τα περιθώρια ελιγμών είναι ελάχιστα. Έτσι, η ελληνική αριστερά είναι, προς το παρόν και εκ των πραγμάτων, αναγκασμένη να εστιάσει κυρίως στην ανθρωπιστικές πτυχές  της πολιτικής της, στην προστασία των πιο ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας από ακραίες επιπτώσεις της κρίσης. Τουλάχιστον αυτό. Έστω και προσωρινά.  «Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ / (…) θα περιμένω άλλες μέρες», όπως λένε οι Κατσιμιχαίοι σε ένα αγαπημένο τραγούδι.

Ο Δημήτρης Λεβέντης είναι ιδιωτικός υπάλληλος, μέλος της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας