Αιχμές κατά του Απόστολου Τζιτζικώστα αφήνει ο Φαήλος Κρανιδιώτης σε σχέση την υποψηφιότητά του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας για την ηγεσία της ΝΔ.

Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα antinews ο κ. Κρανιδιώτης διερωτάται: “Απόστολε, σε ποιo κόμμα νομίζεις πως κατεβαίνεις υποψήφιος;”

Aναλυτικά το άρθρο:

Έχω δημόσια πει από τηλοψίας κι έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο, πως στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, όποιος χειρίστηκε το θέμα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σαλονικιός κι αυτός μου λένε, κατάφερε να μαλώσουμε με τον εαυτό μας. Έχουν οι Αγγλοσάξονες μια ωραία έκφραση, «κατάφερε να αρπάξει την ήττα από τα σαγόνια της νίκης».

Θεωρούσα δηλαδή πως έπρεπε να αφήσουμε τον Απόστολο Τζιτζικώστα, που ήταν ήδη Περιφερειάρχης, λόγω της γνωστής περιπέτειας του Π. Ψωμιάδη, να κατέβει ως υποψήφιος της ΝΔ και να μην γινόταν όλο εκείνο το διχαστικό μπέρδεμα. Θα κερδίζαμε από τα αποδυτήρια, χωρίς ντράβαλα. Αλλά στο κάτω – κάτω ένα από τα εκατοντάδες μέλη της Πολιτικής Επιτροπής είμαι. Άλλοι τα χειρίζονταν κι αποφάσιζαν.

Δεν έχω επομένως καμμία προκατάληψη για το πρόσωπο του κι απλά ζήτησα και περίμενα μια πειστική θέση του, λύση για το κώλυμα του να είναι υποψήφιος βουλευτής ως το 2019.

Δεν άκουσα τίποτα πειστικό και ουσιαστικό, πλην περί «αγώνων στην κοινωνία», που απλά επιβεβαιώνουν πως ο Τσίπρας θα αλωνίζει στην Βουλή κι εκείνος, αν εκλεγόταν, θα στέλνει φαξ, email και sms από τη Συγγρού στους κοινοβουλευτικούς μας εκπροσώπους. Αρχηγός δια πληρεξουσίων δηλαδή.

Ενόχλησε δε το σκωπτικό σχόλιο μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όταν τον είδα για πρώτη φορά να μιλάει ζωντανά και χωρίς κείμενο στην συνέντευξη του στον ΑΝΤ1 στην Μαρία Χούκλη. Είπα όμως αυτό που είδα κι αυτό είναι καθήκον. Αν σιωπούμε ή ανταλλάσσουμε φιλοφρονήσεις, όταν πρέπει να επιλέξουμε Πρόεδρο για την πιο δύσκολη περίοδο της παράταξης μετά την Μεταπολίτευση, δεν προσφέρουμε καλή υπηρεσία ούτε στην παράταξη, ούτε στην Πατρίδα, υπέρ της οποίας και μόνο πρέπει να υπάρχει και να δρα η παράταξη. Είδα λοιπόν κι άκουσα μια χλωμή και άνευρη παρουσία. Πάρτε χαράματα, ξυπνώντας τους άγρια, όπως στον Στρατό, τον Βαγγέλη, τον Άδωνι ή τον Κυριάκο, και πετάξτε τους απροειδοποίητα στο πιο εχθρικό τηλεοπτικό πάνελ, όπου να τους τεθούν επιτακτικά τα πιο σκληρά και σύνθετα πολιτικά ζητήματα. Όποια κι αν είναι η επιλογή σας, όποιον κι αν γουστάρετε ή όχι από τους τρεις, θα ανταποκριθούν άμεσα, θα σταθούν επάξια, χωρίς να παίξουν βλέφαρο, διότι απλά είναι πολιτικά όντα και κοινώς το «έχουν». Δεν θα χρειαστούν μαγνητοσκόπηση και μοντάζ, ούτε καν συμβουλή επικοινωνιολόγων και δεν θα αναλωθούν σε κοινοτυπίες για την επίδραση της αυξήσεως του πληθυσμού των μελιγκρών επί της κινεζικής οικονομίας.

Αλλά κι αυτό δεν θα το έλεγα, γούστα είναι αυτά, αν δεν παρατηρούσα δυο – τρία πιο σημαντικά πράγματα, πέραν της ισχνής παρουσίας και λόγου χωρίς άμεσα και δυνατά πολιτικά ανακλαστικά. Κι αναφέρομαι στην μη υπεράσπιση του έργου της ΝΔ ως κυβέρνησης και στην απαξιωτική αναφορά στον Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με την όποια φιλία. Έχω διαφωνήσει σε διάφορα, τα έχω πει, τα έχω γράψει, τα έχω πληρώσει.

Όμως κανείς εχέφρων δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει πως ο Σαμαράς παρέλαβε τη χώρα με διεθνή αξιοπιστία Χιλιανού πορτοφολά στην Ομόνοια, μπατιρημένη, στα όρια της χρεωκοπίας και της εξόδου από την Ευρωζώνη, με ύφεση, καλπάζουσα ανεργία, ελλείμματα. Με το αίμα και της θυσίες των απλών ανθρώπων ξαναέχτισε διεθνή αξιοπιστία, πήρε την χώρα μακριά από το γκρεμό και το Grexit, παρέδωσε πλεόνασμα, σταθερά μειούμενη ανεργία, λίγο αλλά μειούμενη για πρώτη φορά μετά το 2009, μικρή ανάπτυξη αλλά ανάπτυξη πάλι για πρώτη φορά μετά από χρόνια, με τράπεζες ανοιχτές και την πραγματική αγορά να έχει αρχίσει να κινείται, υποσχόμενος ρεαλιστική μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 7% για φέτος και έχοντας μειώσει γενναία το ΦΠΑ στην εστίαση.

Μέσα σε λίγους μήνες οι ερασιτέχνες κομισάριοι τίναξαν τα πάντα στον αέρα, εξανέμισαν το πλεόνασμα, έχουμε ύφεση, αυξήθηκε η ανεργία, χιλιάδες νέα λουκέτα, από κύρος με τα αεροπλανικά κόλπα του σηκωμένου γιακά κατρακυλήσαμε πάλι, υποστήκαμε το σοκ των κλειστών τραπεζών και σήμερα ζούμε με capital controls, ενώ αυξήθηκε ξανά το ΦΠΑ στην εστίαση και θα το φάνε κατακούτελα κι όσοι στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήριο, ήτοι οι πάντες, ο ΕΝΦΙΑ, που διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους προσωπικώς ο Παπάς κι ο Αλέξης πως ΔΕΝ θα εισπραχθεί φέτος καταργούμενος, μένει και πάρτε και δώρο μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις πάνω σε ένα νέο φαρδύ, πλατύ, ψηλό και βαρβάτο τρίτο αριστερό Μνημόνιο.

Αυτό το έργο λοιπόν, με όποια λάθη κι αν έγιναν, μόνο οι νεκροί δεν κάνουν λάθη και δήθεν ο …Πάπας, ο Απόστολος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να το υπερασπιστεί, ενώ πριν καλούσε να στηρίξουμε τον Τσίπρα και τον απελθόντα υπουργό Αντουανέτα του με το παράξενο βάδισμα και το ψώνιο του χωρίς όρια. Επιθέσεις λοιπόν στον Σαμαρά, στον Καραμανλή, στον Μεϊμαράκη και πάει λέγοντας, μαζί με θέσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις που θα μπορούσε να τις έχει πει και συριζαίος. Γι’ αυτό λοιπόν ρωτάω, Απόστολε σε ποιο κόμμα νομίζεις πως είσαι υποψήφιος πρόεδρος;

enikos.gr