Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, την 10η Ιανουαρίου του 2015, του έλυσε τα χέρια, αναφορικά με τη στρατηγική επιδίωξη να χτίσει “από την αρχή” τη μητέρα-παράταξη της Κεντροδεξιάς.
Οι πρώτοι μήνες δεν ήταν εύκολοι για τον πολιτικό επίγονο του μητσοτακισμού, από τη στιγμή που εκ των πραγμάτων ήταν υποχρεωμένος να αναζητήσει τις καλύτερες δυνατές ισορροπίες. Να βρει την πλέον αποτελεσματική σύνθεση παλιών και νέων, ώστε η Νέα Δημοκρατία να ξαναγίνει ελκυστικό πολιτικό προϊόν για μεγάλα εκλογικά και κοινωνικά κοινά.
Η σχετική ζύμωση βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Και περνάει από στάδια. Στη δεδομένη χρονική συγκυρία, με την κυβέρνηση να εισπράττει πλέον μόνιμη φθορά για τις πολιτικές της, και να επιχειρεί… χρήσιμους αποπροσανατολισμούς, όπως με τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επαρκή χρόνο στη διάθεσή του για να προχωρήσει στην πολιτική μετεξέλιξη της Νέας Δημοκρατίας.
Μια πολιτική μετεξέλιξη που, εκ των πραγμάτων περνάει μέσα από την “κάθαρση” του πολιτικού και στελεχιακού δυναμικού της γαλάζιας παράταξης. Γιατί, μεταξύ άλλων, η Νέα Δημοκρατία ταλαιπωρήθηκε υπερβολικά τα τελευταία σχεδόν 7 χρόνια, από πρόσωπα και συμπεριφορές που λίγη σχέση είχαν με τον αξιακό κώδικα και την ιστορική διαδρομή της Κεντροδεξιάς.
Όλες αυτές τις… τοξικότητες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει αποφασισμένος να τις ξεριζώσει. Για να μην τις βρει μπροστά του, ως αυριανός πρωθυπουργός της χώρας.
