Γράφει ο Γιάννης Λάσκαρης
«Πείσμα πίστη και καλή θέληση χρειάζεται για να ξεκινήσει η διεργασία για τη μεγάλη εικόνα της πόλης με τον Πάμισο να πρωτοστατεί για άλλη μια φορά στην εξέλιξη αυτού του τόπου»
Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα νερού, πάντα θα υπάρχουν κάποιες σκέψεις γύρω από την αξία του ποταμού που έχει συνδεθεί στενά με την πόλη της Μεσσήνης και κυοφορεί ελπίδες για το μέλλον της, με την ήπια αξιοποίηση του. Το ποτάμι αποτελεί και μια αφορμή για κάθε είδους σύζευξης των γειτονικών δήμων και αφορμή αποτελεί η σοβαρή προσπάθεια που γίνεται στον Αρι, ένα γειτονικό χωριό της Μεσσήνης
Με ιδιαίτερο ζήλο και πάθος έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό η αξιοποίηση του Παμίσου και ιδιαίτερα της περιοχής στο ΦΡΑΓΜΑ ΠΑΜΙΣΟΥ. Ο πρόεδρος του Αρι, επαγγελματίες κάτοικοι και Δήμος έχουν διοργανώσει σειρά παρεμβάσεων αλλά και δράσεων που μετατρέπουν μια υποβαθμισμένη για πολλά χρόνια περιοχή σε τουριστικό προορισμό σε χώρο αναψυχής και πεδίο δράσεων για τους λάτρεις του εναλλακτικού. Τα τελευταία καλοκαίρια πραγματοποιήθηκαν φεστιβάλ συναυλίες και διάφορες πρωτοποριακές δράσεις που συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον εκατοντάδων επισκεπτών. Όποιος επισκεφθεί τον Άρι θα δει μια υδάτινη και φιλόξενη όαση να σηματοδοτεί το ευοίωνο μέλλον του χωριού που εν τέλει θα αποτελέσει τόπο αναψυχής και πολιτισμού αλλά και τουριστικής αναφοράς της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας. Πέρα των συγχαρητηρίων και μετά τη συμμετοχή μου σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε πριν καιρό με θέμα το μέλλον του ΑΡΙ και του φράγματος καθώς εκπροσωπώ και τη γειτονική πόλη της Μεσσήνης θέλω να θέσω δημόσια τους δικούς μου προβληματισμούς που εναρμονίζονται με πολλών συμπολιτών μου. Ο Άρις μας έδειξε τον δρόμο. Εμείς οφείλουμε να συνεργαστούμε με τους οραματιστές αυτού του χωριού για να αξιοποιηθεί και να αναβαθμιστεί το τμήμα του Παμίσου που μπορεί να αλλάξει τη ζωή της πόλης. Προσωπικά κατέβαλα έναν τεράστιο αγώνα να γίνει καθαρισμός της παρόχθιας ζώνης Παμίσου. Έχω ένα λόγο παραπάνω να βλέπω θετικά τη διασύνδεση του ΑΡΙ με τη ΜΕΣΣΗΝΗ. Πιστεύω στην ανταλλαγή απόψεων και στην στήριξη των «γειτόνων» μας που μοιραζόμαστε τον Πάμισο αλλά και ότι κυοφορεί η αξιοποίηση του. Πρέπει να διδαχθούμε από τον δραστήριο πρόεδρο του Άρι και των κατοίκων του και να ξεκινήσουμε μικρές παρεμβάσεις προκειμένου να φιλοξενηθούν παρόμοιες δράσεις. Πέρα της μελέτης για την παρόχθια ζώνη Παμίσου θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει παρεμβάσεις για να μπορούν να σταθούν οι περιηγητές της περιοχής στη μεριά της Μεσσήνης. Τόσο η πανίδα όσο και χλωρίδα της ευρυτερης περιοχής αξιώνουν το σεβασμό μας ενώ η διαδρομή από τις Πηγές του Παμίσου μέχρις τις εκβολές επιτρέπουν κάθε μορφή δραστηριότητας που μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης σε αθλητές και φυσιολάτρες. Το ανάγλυφο και τα μυστικά περάσματα της παρόχθιας ζώνης γίνονται αφορμή για περιήγηση καταγραφή, αναψυχή και ποδηλατάδα. Με λίγα λόγια το υγρό στοιχείο μπορεί να επιτελέσει σπουδαίο ρόλο και να γίνει καταλύτης για την εξωστρέφεια που έχει ανάγκη η πόλη της Μεσσήνης και να τεθεί η πόλη στο επίκεντρο των τουριστών που δεν διστάζουν να παρακάμψουν εθνικούς δρόμους για να ανακαλύψουν και να ζήσουν την μαγεία ενός υδροβιότοπου. Πείσμα πίστη και καλή θέληση χρειάζεται για να ξεκινήσει η διεργασία για τη μεγάλη εικόνα της πόλης με τον Πάμισο να πρωτοστατεί για άλλη μια φορά στην εξέλιξη αυτού του τόπου.
Ο Γιάννης Λάσκαρης είναι πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Μεσσήνης
