Πρεμιέρα σήμερα για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις με τους υποψήφιους να διαγωνίζονται στη Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία τόσο με το νέο όσο και με το παλαιό σύστημα.
- Ένα απόσπασμα από κείμενο του συγγραφέα Θεόδωρου Γρηγοριάδη, όπως δημοσιεύτηκε στον Τύπο
- Ένα κείμενο του συγγραφέα – μεταφραστή και εκδότη Κώστα Τσιρόπουλου από τη Συλλογή Δοκιμίων «Η μόνωση ως συνομιλία»
- Ένα ποίημα του Τίτου Πατρίκιου
Με τη σειρά τους, οι υποψήφιοι με το παλαιό σύστημα βρέθηκαν… αντιμέτωποι με άρθρο του συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη από την εφημερίδα «Το Βήμα» και θέμα την ανάγνωση.
Πανελλήνιες 2020 – Νεοελληνική Γλώσσα:«Απαιτητικό και δύσκολο για αυτή τη γενιά το θέμα της έκθεσης»
Τη σχέση τους με την ανάγνωση βιβλίων και τον ρόλο της στη γενικότερη διαχείριση του προσωπικού τους χρόνου, κλήθηκαν σήμερα να αναπτύξουν οι υποψήφιοι των Πανελλήνιων Εξετάσεων , εξεταζόμενοι στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας.
«Ήταν αρκετά απαιτητικό και δύσκολο, για αυτή τη γενιά, καθώς λίγα παιδιά ασχολούνται με τη λογοτεχνία», σημείωσε η κ. Βρεττού και πρόσθεσε ότι θα υπάρξει δυσκολία συσχέτισης της ανάγνωσης βιβλίων και του προσωπικού χρόνου, αλλά και της χρήσης του κατάλληλου επικοινωνιακού πλαισίου, με το οποίο θα πρέπει να δομήσουν το κείμενό τους.
Σημειώνεται, ότι το κείμενο που θα πρέπει να αναπτύξουν μέσα σε 350 λέξεις το πολύ, θα πρέπει να αντανακλά την προσωπική τους εμπειρία και να έχει τη μορφή κειμένου του οποίου θα γινόταν ανάρτηση στο ιστολόγιο του σχολείου τους.
Επιπλέον, το θέμα της έκθεσης, αλλά και οι ερωτήσεις στις οποίες κλήθηκαν να απαντήσουν οι υποψήφιοι βασίστηκαν σε τρία κείμενα.
Το πρώτο, ήταν ένα διασκευασμένο κείμενο του συγγραφέα Θεόδωρου Γρηγοριάδη που έχει δημοσιευθεί στον ημερήσιο Τύπο.
Το δεύτερο ήταν ένα δοκίμιο του συγγραφέα, μεταφραστή και εκδότη Κώστα Ε. Τσιρόπουλου, το κείμενο «Γράφειν», που ανήκει στη συλλογή δοκιμίων «Η Μόνωση ως Συνομιλία» (2003).
Το τρίτο ήταν ποίημα του Τίτου Πατρίκιου από τη συλλογή «Σε βρίσκει η ποίηση» (2012).
Η κ. Βρεττού είπε, επίσης, πως τα θέματα Α, Β, Γ ήταν σαφή, αναμενόμενα και λογικά και δεν θα δυσκολέψουν τους υποψήφιους.
Ποιος είναι ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης (1956) είναι Έλληνας συγγραφέας, μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της επιτροπής του Athens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα.
Γεννήθηκε το 1956 στο Παλαιοχώρι Παγγαίου του νομού Καβάλας. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1974 έως το 1979. Δίδαξε αγγλικά σε δημόσια σχολεία της Θράκης και της Αθήνας από το 1982 ως το 2010. Άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα τη δεκαετία του ’80 στα λογοτεχνικά περιοδικά Υπόστεγο, Οδός Πανός και Εντευκτήριο.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Οι κρυμμένοι άνθρωποι, εκδόθηκε το 1990 και αμέσως μετά, το 1991, η συλλογή διηγημάτων Ο αρχαίος φαλλός. Ευρύτερα γνωστός έγινε με το μυθιστόρημα Ο Ναύτης το 1993. Την τριετία 1999-2001 συνεργάσθηκε με την Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών, διοργανώνοντας λογοτεχνικά σεμινάρια και ομάδες ανάγνωσης και παρουσιάζοντας πολιτιστικές ειδήσεις καθώς και την στήλη 1002 βιβλία στο site της βιβλιοθήκης. Το 2007-2010 λαμβάνει μέρος στον καινούργιο κύκλο λογοτεχνικών σεμιναρίων στην Βιβλιοθήκη με τον τίτλο Μυθιστόρημα: δημιουργικές αναγνώσεις.
Η νουβέλα του Δεύτερη γέννα ανέβηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας το 2010 στα πλαίσια του Φεστιβάλ Καβάλας, ως θεατρικός μονόλογος με πρωταγωνίστρια την Φιλαρέτη Κομνηνού, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη. Επί σειρά ετών συνεργάζεται ως τακτικός κριτικός βιβλίων ξένης λογοτεχνίας στις εφημερίδες Το Βήμα, Τα Νέα καθώς και στο Βιβλιοδρόμιο.
Το μυθιστόρημά του Το Παρτάλι ανέβηκε το 2011 στο Φεστιβάλ Αθηνών ως θεατρικός μονόλογος, βασισμένος στο ομώνυμο μυθιστόρημα, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Στέργιογλου και σε σκηνοθεσία Στέλιου Κρασανάκη. Το 2015 στο Φεστιβάλ Φιλίππων παίχθηκε ο μονόλογος “Ο ξεχασμένος άγγελος των Φιλίππων” ενταγμένος στην παράσταση ‘Οι επτά άγγελοι των Φιλίππων” σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.
Το μυθιστόρημα “Ζωή μεθόρια” (2015) κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2016. Η “Καινούργια πόλη” (2017) συμπληρώνει μαζί με την “Ζωή μεθόρια” και το “Παρτάλι (2001) την τριλογία του Παρταλιού.
Ποιος ήταν ο Κώστας Τσιρόπουλος
Ο Κώστας Τσιρόπουλος ( 22 Οκτωβρίου 1930-23 Φεβρουαρίου 2017) ήταν Έλληνας συγγραφέας και εκδότης.
Γεννήθηκε στη Λάρισα την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 1930, όπου και μεγάλωσε. Πατέρας του ήταν ο Ευάγγελος Τσιρόπουλος, συντάκτης και διευθυντής της εφημερίδος «Ελευθερία» της Λάρισας, τον οποίο όμως έχασε από την ηλικία των επτά ετών, και μητέρα του ήταν η Ελένη Τσιροπούλου (γένος Τηλιού).
Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι (Σορβόννη) και στη Βαρκελώνη. Ήταν ιδρυτής και διευθυντής της ετήσιας έκδοσης χριστιανικού στοχασμού και τέχνης «Χριστιανικό Συμπόσιο» (1966-1971) και εκδότης και διευθυντής του περιοδικού Ελευθερίας και Γλώσσας «Ευθύνη» (πρώτη περίοδος: 1961-1966 και επανέκδοση: 1972-2009).
Συνεργάστηκε επί χρόνια με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης, καθώς και με διάφορα περιοδικά.
Έγραφε την επιφυλλίδα της Κυριακής στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1962-1967). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων (1974-1976), Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Θεάτρου (1975-1980), Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου, τακτικό μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής.
Ταξίδεψε σε χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής, στις ΗΠΑ, στη Μέση Ανατολή και στην Ινδία. Μιλούσε γαλλικά και ισπανικά. Βιβλία και κείμενά του έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Επίσης, βιβλία και έργα του έχουν χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικά στα Γυμνάσια της Κύπρου, καθώς και στα Λύκεια της Ελλάδος.
Έζησε στην Αθήνα, στην περιοχή της πλατείας Μαβίλη, στον αρχαίο δήμο Αλωπεκής (στον οποίο έζησε και ο Σωκράτης), όπως ο ίδιος συνήθιζε να αναφέρει. Απεβίωσε στον Χολαργό, μετά από δοκιμασία επί ενάμισι έτος περίπου, την 23 Φεβρουαρίου 2017 και κηδεύτηκε την 28 Φεβρουαρίου 2017 στο νεκροταφείο Παπάγου.
Το ποιητικό, πεζογραφικό και δοκιμιακό του έργο εκτείνεται σε δεκάδες τόμους. Επίσης έχει μεταφράσει από τα ισπανικά, τα καταλανικά και τα γαλλικά βιβλία και κείμενα των Ορτέγα υ Γκασσέτ, Αντόνιο Ματσάδο, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Καμίλο Χοσέ Θέλα, Χουάν Ραμόν Χιμένεθ, Σαλβαδόρ Εσπρίου, Χοσέ Μπεργαμίν, Ντρυόν, Ζενεβουά, Αρανγκούρεν κ.ά.
Έχει επιμεληθεί τη σειρά των Τετραδίων της “Ευθύνης” (40 τόμοι), την έκδοση του δοκιμιακού έργου των Άγγελου Τερζάκη, Κωνσταντίνου Τσάτσου, Αιμ. Χουρμούζιου κ.ά., καθώς και πλήθος άλλων εκδόσεων από τις “Εκδόσεις των Φίλων” και του περιοδικού “Ευθύνη”.
Έχει συμμετάσχει με κείμενά του και σε συλλογικά έργα.
Ποιος είναι ο Τίτος Πατρίκιος
Ο Βαπτιστής–Τίτος Πατρίκιος (Αθήνα, 21 Μαΐου 1928) είναι Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής, της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς που έχει τιμηθεί με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1994.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 1928 (γιος των ηθοποιών Σπύρου Πατρικίου και Λέλας (Ελένης) Σταματοπούλου (κόρη των ηθοποιών Παναγιώτη και Ευδοξίας Σταματοπούλου). Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο το 1946 και στη συνέχεια από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Άσκησε για κάποιο διάστημα το επάγγελμα του δικηγόρου.
Σύζυγός του ήταν η ιστορικός Ρένα Σταυρίδη-Πατρικίου. Κόρη τους είναι η ιστορικός Αλεξάνδρα Πατρικίου.
Στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση με την ΕΠΟΝ και στη συνέχεια με τον ΕΛΑΣ.
Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των Γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και στον Άη Στράτη (1952-1953).
Σπούδασε Κοινωνιολογία στην École Pratique des Hautes Études στο Παρίσι (1959-1964), όπου αργότερα πήρε μέρος στις αντιδικτατορικές εκδηλώσεις εναντίον της χούντας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα.
Εργάστηκε στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι και στη Διεθνή Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) στη Ρώμη.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής καθώς και στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών.
Στις 28 Νοεμβρίου 2000 ήταν ένας από τους δώδεκα Έλληνες ποιητές που έλαβαν μέρος στον «Κύκλο Ελληνικής Ποίησης» που διοργάνωσε το Theatre Moliere, Maison de la Poesie στο Παρίσι, όπου το γαλλικό κοινό είχε την ευκαιρία να συναντήσει τους Έλληνες ποιητές και να γνωρίσει το έργο τους, το οποίο παρουσίασαν γνωστοί Γάλλοι συγγραφείς, κριτικοί και μεταφραστές.
Το 2001 ήταν ανάμεσα στους συγγραφείς που επελέγησαν να εκπροσωπήσουν τη σύγχρονή ελληνική λογοτεχνία στην «53η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης», όπου η Ελλάδα ήταν τιμώμενη χώρα.
Το 2008 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (μαζί με τον Μένη Κουμανταρέα) για το σύνολο του έργου του. «Ποτέ δεν είναι οι μέρες ποιητικές και ακριβώς γι’ αυτό χρειάζεται η ποίηση. Και όσο λιγότερο ποιητικές είναι τόσο πιο κόντρα πρέπει να πηγαίνεις», δήλωσε κατά τη βράβευση ο Τίτος Πατρίκιος. Προβληματισμένος για τις ταραγμένες μέρες που βίωσε η Ελλάδα, πρόσθεσε ότι προσπαθεί να κατανοήσει τα γεγονότα «χωρίς έτοιμες ιδέες και χωρίς να θέλει να ταυτιστεί με τους νέους, παριστάνοντας τον δεκαεξάρη».
Η πρώτη δημοσίευση ποιήματός του έγινε το 1943 στο περιοδικό Ξεκίνημα της Νιότης. Ήταν ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
ΠΗΓΗ: CNNGREECE
