Γράφει ο Γιώργος Κανέλης
Η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτα την επίθεση στους εργαζόμενους, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά δυσμενές και αποκρουστικό εργασιακό περιβάλλον, από την εφαρμοζόμενη οικονομική της πολιτική .
Λειτουργώντας υπό την αιγίδα του Σ.Ε.Β., υιοθετεί και εκτελεί άκριτα κάθε πρόταση και υπόδειξη του, καταστρέφοντας και αφανίζοντας, όποιο εργασιακό δικαίωμα έχει απομείνει και υφίσταται ακόμα.
Καταθέτει λοιπόν και ψηφίζει το νέο πτωχευτικό κώδικα, που ουσιαστικά θέτει σε ομηρία την αγορά, την κοινωνία και τους πολίτες από το τραπεζικό σύστημα.
Το νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει καμία νομοθετική προστασία της κύριας κατοικίας, ακόμα και για τις κατηγορίες ευάλωτων οφειλετών. Αντίθετα αρπάζει την κατοικία και τη μεταβιβάζει σε κρατικό φορέα, καθιστώντας τον ιδιοκτήτη ενοικιαστή στο ακίνητο του και κλέβοντας του τα χρήματα, που έχει ήδη πληρώσει για το δανεισμό.
Τροποποιεί με νόμο επί το δυσμενέστερο για τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις που πτωχεύουν, αφαιρώντας τους κάθε δικαίωμα και καθιστώντας τους βορά των τραπεζών.
Επιτρέπει, δίνοντας το δικαίωμα στον δανειστή (τράπεζα) να τεκμαίρεται και να αποφασίζει, κατά το δοκούν, αν ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών. Διευκολύνεται δηλαδή η κήρυξη μιας επιχείρησης ή ενός φυσικού προσώπου σε πτώχευση, με αποκλειστική δυνατότητα να καθορίζεται αυτό από την τράπεζα, κρίνοντας αποφασίζοντας και διατάσσοντας.
Το τραπεζικό σύστημα πλέον θα καθορίζει ποιόν θα πτωχεύει και ποιους θα συντηρεί και θα προστατεύει.
Αν λοιπόν ένας εργαζόμενος αδυνατεί πλέον (έστω και προσωρινά) να πληρώσει το στεγαστικό του δάνειο, επειδή τέθηκε σε αναστολή ή εκ περιτροπής εργασίας, με τα μέτρα που θεσπίστηκαν κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο οδηγούμενος σε αναγκαστική πτώχευση από τους δανειστές του (τράπεζες).
Καταργεί τη διάταξη που ισχύει στον πτωχευτικό κώδικα (άρθρο 71), που προβλέπει το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση του πτωχού μπροστά στα συμφέροντα των τραπεζών, αφαιρώντας το δικαίωμα στον δικαστή να καθορίζει το ύψος των αναγκαίων δαπανών συντήρησης της οικογένειας του οφειλέτη.
Επίσης, δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο η ικανοποίηση των εργατικών απαιτήσεων, μιας και θα ικανοποιούνται με ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία, αφού θα προηγούνται οι τράπεζες, που παρέχουν δανειοδότηση στην επιχείρηση.
Επιπλέον, αλλάζει και τα δεδομένα με τις συμβάσεις εργασίας στις πτωχευμένες επιχειρήσεις. Αυτό σημαίνει ότι σε αντίθεση με το παρελθόν, που κανόνας ήταν η συνέχιση των συμβάσεων εργασίας και η καταγγελία τους από τον σύνδικο της πτώχευσης, προκαλείται αυτόματη και αζήμια λύση όλων των συμβάσεων μεταξύ των οποίων είναι και οι συμβάσεις εργασίας. Ως εκ τούτου οι εργαζόμενοι θα έχουν απολυθεί χωρίς αποζημίωση απόλυσης.
Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία προστασία πλέον της πρώτης κατοικίας και αυτό το νομοσχέδιο ρίχνει στα νύχια των τραπεζιτών χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Το νομοσχέδιο πρέπει να παρθεί πίσω και το συνδικαλιστικό κίνημα να παρέμβει και να προστατέψει τους εργαζόμενους, από το επερχόμενο τσουνάμι πλειστηριασμών και πτωχεύσεων.
Πρέπει η ΓΣΕΕ να προχωρήσει άμεσα σε σύγκλιση Διοικητικού Συμβουλίου, προκειμένου να επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα δράσης για την αντιμετώπιση του νέου πτωχευτικού κώδικα και του συνδικαλιστικού νόμου που έρχεται, αλλά και όλης της αντεργατικής, αντιλαϊκής, αντιδημοκρατικής πολιτικής, που μεθοδεύεται, υιοθετείται και εφαρμόζεται από την κυβέρνηση.
Ο Γιώργος Κανέλης Αν. Γ. Γραμματέας εργατικού κέντρου Καλαμάτας – ΕΑΚ Μεσσηνίας