Του Θα­νά­ση Πε­τρά­κου*

Το κεν­τρι­κό ζή­τη­μα της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­α­ς εί­ναι η πα­ρα­γω­γι­κή της κα­τάρ­ρευ­ση, η έλ­λει­ψη εν­δο­γε­νούς δυ­να­μι­κής και ο υ­φε­σια­κός κα­τή­φο­ρος.

Αν δεν υ­πάρ­ξει μια πα­ρα­γω­γι­κή και α­πο­δο­τι­κή α­να­συγ­κρό­τη­ση της οι­κο­νο­μι­κής βά­σης της χώ­ρας με προ­ο­δευ­τι­κούς ό­ρους, δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει προ­ο­πτι­κή για τον τό­πο.

Βα­σι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για την πα­ρα­γω­γι­κή α­να­συγ­κρό­τη­ση εί­ναι η χρη­μα­το­δό­τη­ση η ο­ποί­α μπο­ρεί να γί­νει εί­τε α­πό ε­θνι­κούς πό­ρους εί­τε α­πό τα δι­αρ­θρω­τι­κά τα­μεί­α της Ε.Ε. Το ΠΔΕ συ­νε­χώς συρ­ρι­κνώ­νε­ται.

Ό­σον α­φο­ρά τα ευ­ρω­πα­ϊ­κά προ­γράμ­μα­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης για τις νέ­ες Πε­ρι­φε­ρεια­κές αρ­χές της πε­ρι­ό­δου 2014-2019 υ­πάρ­χουν κα­λά και τα κα­κά νέ­α. Τα κα­λά νέ­α εί­ναι ό­τι έ­χει αυ­ξη­θεί το πο­σο­στό των πό­ρων που θα δι­α­χει­ρι­στούν οι Πε­ρι­φέ­ρει­ες α­πό 27% στο 35% κα­θώς και το 30% των πό­ρων του Α­γρο­τι­κού Τα­μεί­ου για έρ­γα Α­νά­πτυ­ξης του Α­γρο­τι­κού Το­μέ­α. Τα κα­κά νέ­α εί­ναι:

Η δρα­στι­κή μεί­ω­ση των ε­πι­δο­τή­σε­ων για τη γε­ωρ­γί­α που στη Μεσ­ση­νί­α θα φτά­σει στο 30%, γε­γο­νός που θα προ­κα­λέ­σει οι­κο­νο­μι­κό σοκ στους Μεσ­σή­νιους α­γρό­τες και την το­πι­κή οι­κο­νο­μί­α. Συ­νε­πώς ε­πι­βάλ­λε­ται να υ­πάρ­ξει μέ­τω­πο του­λά­χι­στον να δι­α­τη­ρη­θεί η ε­πι­δό­τη­ση της στα­φί­δας στα ση­με­ρι­νά ε­πί­πε­δα. Γε­ωρ­γί­α χω­ρίς στή­ρι­ξη δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει.

Η ΕΕ με­τά τη θε­σμο­θέ­τη­ση της λι­τό­τη­τας α­κυ­ρώ­νει την αλ­λη­λεγ­γύ­η και τον α­να­πτυ­ξια­κό ρό­λο της πο­λι­τι­κής συ­νο­χής.

Η Ε­πι­τρο­πή και το Συμ­βού­λιο εκ­βιά­ζουν ξα­νά τα κρά­τη μέ­λη, αυ­τή τη φο­ρά μέ­σω των ‘­μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ω­ν’ να ε­φαρ­μό­σουν τις σκλη­ρές νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές της ΕΕ τό­νι­σε ο ευ­ρω­βου­λευ­τής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουν­τής, με­τά την ψή­φι­ση α­πό το Ευ­ρω­κοι­νο­βού­λιο στις 20 Νο­έμ­βρη 2013 της έκ­θε­σης για τα ευ­ρω­πα­ϊ­κά τα­μεί­α, ό­που (βά­σει του άρ­θρου 21) θα κό­βον­ται οι χρη­μα­το­δο­τή­σεις στα κρά­τη-μέ­λη που αν­τι­με­τω­πί­ζουν προ­βλή­μα­τα και λαμ­βά­νουν στή­ρι­ξη, ό­ταν αυ­τά δεν τη­ρούν τους μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κούς ό­ρους που τους έ­χουν ε­πι­βλη­θεί α­πό το Σύμ­φω­νο Στα­θε­ρό­τη­τας και Α­νά­πτυ­ξης, την οι­κο­νο­μι­κή δι­α­κυ­βέρ­νη­ση και κά­θε οι­κο­νο­μι­κή και δη­μο­σι­ο­νο­μι­κή συμ­φω­νί­α των κρα­τών-με­λών.

Η ε­ξάρ­τη­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης των πε­ρι­φε­ρει­ών α­πό την τή­ρη­ση αν­τι­δρα­στι­κών και αν­τι­λα­ϊ­κών μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κών ό­ρων θα εί­ναι κα­τα­στρο­φι­κή! Οι α­νι­σό­τη­τες α­νά­με­σα στις ευ­ρω­πα­ϊ­κές πε­ρι­φέ­ρει­ες, η φτώ­χεια και η α­νερ­γί­α θα ε­πι­δει­νω­θούν, ε­νώ ο ευ­ρω­πα­ϊ­κός Νό­τος κα­τα­δι­κά­ζε­ται μό­νι­μα στην υ­πο-α­νά­πτυ­ξη

Για άλ­λη μια φο­ρά η πο­λι­τι­κή της Ε.Ε. ε­νώ στρα­τη­γι­κά έρ­χε­ται να ε­νι­σχύ­σει την υ­πό­θε­ση της σύγ­κλι­σης, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα υ­πο­στη­ρί­ζει την υ­πό­θε­ση της α­πό­κλι­σης.

Συ­νε­πώς η σύν­δε­ση της νέ­ας προ­γραμ­μα­τι­κής πε­ρι­ό­δου με­ ­  τη στρα­τη­γι­κή ‘Ευ­ρώ­πη 2020’ και με τις αι­ρε­σι­μό­τη­τες για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση δρά­σε­ω­ν  κα­θι­στά το σχέ­διο εξ αρ­χή­ς ε­κτό­ς πραγ­μα­τι­κής οι­κο­νο­μί­ας και κοι­νω­νί­ας για την Ελ­λά­δα.

Και αυ­τό δι­ό­τι:

-Δεν εί­ναι δυ­να­τόν μί­α χώ­ρα που βρί­σκε­ται σε δη­μο­σι­ο­νο­μι­κή ε­πι­τή­ρη­ση, σε μνη­μό­νια, με κα­τάρ­ρευ­ση του πα­ρα­γω­γι­κού ι­στού, με ύ­φε­ση για 5η συ­νε­χή χρο­νιά να έ­χει πρόσ­δε­ση του πε­ρι­φε­ρεια­κού σχε­δια­σμού της πά­νω στη στρα­τη­γι­κή «Ευ­ρώ­πη 2020», που σχε­δι­ά­στη­κε πριν 5 χρό­νια σε έ­να κλει­στό μον­τέ­λο χω­ρίς τη συμ­με­το­χή των λα­ών και των κυ­βερ­νή­σε­ων και σε δι­α­φο­ρε­τι­κό οι­κο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κό πλαί­σιο στην ΕΕ.

-Δεν μπο­ρεί η Ελ­λά­δα να έ­χει προ­γραμ­μα­τι­κή προ­σέγ­γι­ση για την α­νά­πτυ­ξη των πε­ρι­φε­ρει­ώ­ν πά­νω στους ί­διους στρα­τη­γι­κούς στό­χου­ς με άλ­λες χώ­ρες της ΕΕ που βρί­σκον­ται σε  δι­α­φο­ρε­τι­κή οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή κα­τά­στα­ση.

-Δεν μπο­ρεί να ε­πι­βλη­θεί η ί­δια στρα­τη­γι­κή για την πε­ρι­φε­ρει­α­κή­  α­νά­πτυ­ξη στην Ελ­λά­δα με αυ­τήν στις πλε­ο­να­σμα­τι­κές χώ­ρες.

Με βά­ση τα Ε­θνι­κά Προ­γράμ­μα­τα Με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων, το Συμ­βού­λιο υι­ο­θε­τεί συ­στά­σεις για την κά­θε χώ­ρα.

Για την Ελ­λά­δα, η σύ­στα­ση εί­ναι να ε­φαρ­μο­στούν πλή­ρως τα συμ­φω­νη­θέν­τα στο Μνη­μό­νιο Οι­κο­νο­μι­κής και Χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής Πο­λι­τι­κής «Μνη­μό­νιο 1» και στις ε­πι­και­ρο­ποι­ή­σεις του με τα νέ­α μνη­μό­νια.

Και οι βα­σι­κές αι­ρε­σι­μό­τη­τες – προ­ϋ­πο­θέ­σει­ς που συν­δέ­ου­ν  την Πο­λι­τι­κή Συ­νο­χής με την οι­κο­νο­μι­κή δι­α­κυ­βέρ­νη­ση της Έ­νω­σης για την αν­τι­με­τώ­πι­ση των μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κών α­νι­σορ­ρο­πι­ών στη βά­ση των συ­στά­σε­ων του Συμ­βου­λί­ου εί­ναι:

(α) μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις ευ­θυ­γραμ­μι­σμέ­νες με τα μέ­τρα του Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας και Α­νά­πτυ­ξης,

(β) εκ των προ­τέ­ρων προ­ϋ­πο­θέ­σεις σε συ­νάρ­τη­ση με δι­αρ­θρω­τι­κές αλ­λα­γές και στό­χους του Ε­θνι­κού Προ­γράμ­μα­τος Με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων.

Η α­δυ­να­μί­α εκ­πλή­ρω­σης των προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων ο­δη­γεί σε παύ­ση της χρη­μα­το­δό­τη­ση­ς και συ­νε­πώς θα πρέ­πει να αρ­θούν,  προ­κει­μέ­νου η χώ­ρα να σχε­διά­σει και να υ­λο­ποι­ή­σει α­κό­μα και το ε­λά­χι­στο α­παι­τη­τι­κό α­να­πτυ­ξια­κό σχέ­διο.

Το 5% του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού των σχε­τι­κών κον­δυ­λί­ων προ­τεί­νε­ται να κρα­τη­θεί ως α­πο­θε­μα­τι­κό ε­πί­δο­σης, για να κα­τα­νε­μη­θεί, κα­τά την εν­δι­ά­με­ση ε­ξέ­τα­ση των ε­πι­δό­σε­ων, στα Κρά­τη Μέ­λη των ο­ποί­ων τα Προ­γράμ­μα­τα  θα έ­χουν ε­πι­τύ­χει τα ο­ρό­ση­μά τους.

Α­πο­τυ­χί­α της ε­πί­τευ­ξης των ο­ρο­σή­μων μπο­ρεί να ο­δη­γή­σει σε παύ­ση πλη­ρω­μών.

Η πα­ρα­κρά­τη­ση αυ­τή εί­ναι ε­νάν­τια στο κοι­νο­τι­κό κε­κτη­μέ­νο και, στην πε­ρί­πτω­ση που δεν ε­πι­τευ­χθούν οι στό­χοι, το 5% πά­ει στην μαύ­ρη τρύ­πα του χρέ­ους!!

Α­ναγ­καί­α συν­θή­κη για να υ­πάρ­ξει α­νά­πτυ­ξη σε μια Πε­ρι­φέ­ρεια εί­ναι οι υ­πο­δο­μές. Στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου λεί­πουν βα­σι­κά έρ­γα υ­πο­δο­μής ό­πως:

•  Α­να­βάθ­μι­ση του α­ε­ρο­δρο­μί­ου Κα­λα­μά­τας.
• Σύγ­χρο­νο σι­δη­ρο­δρο­μι­κό δί­κτυ­ο και ά­με­ση ε­πα­να­λει­τουρ­γί­α του προ­α­στια­κού.
• Ο­λο­κλή­ρω­ση της Ο­λυμ­πί­ας ο­δού και του ε­σω­τε­ρι­κού ο­δι­κού δι­κτύ­ου.
• Τε­ρά­στι­ες οι ελ­λεί­ψεις τα λι­μά­νια, τα α­λι­ευ­τι­κά κα­τα­φύ­για και τις μα­ρί­νες
• Βι­ο­λο­γι­κοί κα­θα­ρι­σμοί με προ­τε­ραι­ό­τη­τα τις πα­ρα­θα­λάσ­σι­ες πε­ρι­ο­χές.
• Α­κύ­ρω­ση του προ­ω­θού­με­νου μον­τέ­λου δι­α­χεί­ρι­σης των α­πορ­ριμ­μά­των με ταυ­τό­χρο­νη ρι­ζι­κή αλ­λα­γή του τρό­που δι­α­χεί­ρι­σης.

Α­νύ­παρ­κτη η δα­σο­προ­στα­σί­α, η πε­ρι­βαλ­λον­τι­κή ορ­θή δι­α­χεί­ρι­ση των υ­δά­τι­νων πό­ρων. Εν­δει­κτι­κά α­να­φέ­ρω ό­τι οι ελ­λεί­ψεις στο Δα­σαρ­χεί­ο, που εί­ναι υ­πεύ­θυ­νο για την ε­πι­κύ­ρω­ση των δα­σι­κών χαρ­τών, εί­ναι τε­ρά­στι­ες α­φού για τέσ­σε­ρις ορ­γα­νι­κές θέ­σεις υ­πάρ­χει έ­νας δα­σο­λό­γος.

Ε­πι­βάλ­λε­ται η ά­με­ση ο­λο­κλή­ρω­ση του φι­λι­α­τρι­νού φράγ­μα­τος.

Οι χρή­σεις γης δεν εί­ναι α­κό­μη κα­θο­ρι­σμέ­νες.

Η του­ρι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη μο­νό­πλευ­ρη και στρε­βλή. Πε­ρι­ο­χές ι­δι­αί­τε­ρου φυ­σι­κού κάλ­λους γί­νον­ται στό­χος με­γα­λο­ε­πεν­δυ­τών. Πολ­λές ε­κτά­σεις-φι­λέ­τα έ­χουν πε­ρά­σει στο ΤΑΙΠΕΔ για να πα­ρα­χω­ρη­θούν σε ι­δι­ώ­τες.

Πολ­λά πο­λι­τι­στι­κά μνη­μεί­α έ­τοι­μα να κα­ταρ­ρεύ­σουν.

Το σύ­στη­μα υ­γεί­ας και πρό­νοι­ας με σο­βα­ρές ελ­λεί­ψεις και σε υ­πο­δο­μές και σε προ­σω­πι­κό.

Το Πα­νε­πι­στή­μιο και το ΤΕΙ με με­γά­λες ελ­λεί­ψεις.

Κυ­ρί­ες και κύ­ριοι,

Ε­πι­βάλ­λε­ται πε­ρι­φε­ρεια­κό σχέ­δι­ο­  που θα­  αν­τι­με­τω­πί­σει την βα­θειά κρί­ση, με  στρα­τη­γι­κή ε­νάν­τια στον κοι­νω­νι­κό α­πο­κλει­σμό και με τη συ­στρά­τευ­ση της δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης, ό­λων των δη­μό­σι­ων κοι­νω­νι­κών θε­σμών, των ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών, των πο­λι­τι­στι­κών, των το­πι­κών πρω­το­βου­λι­ών των πο­λι­τών, των εκ­παι­δευ­τι­κών και ε­ρευ­νη­τι­κών ι­δρυ­μά­των.

Με ερ­γα­λεί­ο αυ­τές τι­ς  πε­ρι­φε­ρεια­κές στρα­τη­γι­κέ­ς  συμ­μα­χί­ε­ς  πά­νω σε το­πι­κά σχέ­δια ε­νάν­τια στον κοι­νω­νι­κό α­πο­κλει­σμό θα πρέ­πει να ε­νερ­γο­ποι­η­θούν προ­γράμ­μα­τα μα­κράς πνο­ή­ς με πο­λυ­ε­πί­πε­δη θε­μα­τι­κή πο­λι­τι­κή για ό­λες τις πο­λι­τι­κές α­νά­πτυ­ξης με κεν­τρι­κό ά­ξο­να τη­ν αν­τι­με­τώ­πι­ση της α­νερ­γί­ας και της φτώ­χειας.

Α­πα­σχό­λη­ση, εκ­παί­δευ­ση, υ­πο­δο­μές, ε­νέρ­γεια, κα­τάρ­τι­ση, ε­πι­χει­ρή­σεις, έ­ρευ­να, α­γρο­τι­κή α­νά­πτυ­ξη, πε­ρι­βάλ­λον, υ­γεί­α, πο­λι­τι­σμός θα πρέ­πει να δι­α­τρέ­χουν ω­ς ε­νια­ίος στρα­τη­γι­κός ά­ξο­νας την πε­ρι­φε­ρεια­κή α­να­πτυ­ξια­κή πρό­τα­ση.

Η ε­νί­σχυ­ση της α­να­πτυ­ξια­κής δυ­να­μι­κή­ς  στην χώ­ρα μας προ­ϋ­πο­θέ­τει την δι­α­μόρ­φω­ση μί­ας ε­ναλ­λα­κτι­κής δι­άρ­θρω­σης του πα­ρα­γω­γι­κού συ­στή­μα­τος και την α­ναγ­και­ό­τη­τα με­τά­βα­σης του α­πό τους το­μείς πα­ρα­γω­γής στα πα­ρα­γω­γι­κά συμ­πλέγ­μα­τα. Α­ναγ­καί­α συν­θή­κη γι’ αυ­τή την με­τα­μόρ­φω­ση του πα­ρα­γω­γι­κού συ­στή­μα­το­ς α­πο­τε­λεί η α­νά­πτυ­ξη κλα­δι­κών πο­λι­τι­κών και η δι­α­μόρ­φω­ση ο­λο­κλη­ρω­μέ­νων πα­ρα­γω­γι­κών συμ­πλεγ­μά­των (π.χ. α­γρο­δι­α­τρο­φι­κές α­λυ­σί­δες, βι­ο­μη­χα­νο–του­ρι­στι­κό σύμ­πλεγ­μα,  α­γρο­το­του­ρι­στι­κό σύμ­πλεγ­μα, κλπ) σε πε­ρι­φε­ρεια­κό και το­πι­κό ε­πί­πε­δο.

Κα­τά συ­νέ­πεια, η προ­σέγ­γι­ση του ζη­τή­μα­τος της πε­ρι­φε­ρεια­κής α­νά­πτυ­ξης α­παι­τεί σο­βα­ρές αλ­λα­γέ­ς σε σχέ­ση με την ως τώ­ρα στρα­τη­γι­κή και πρα­κτι­κή. Δεν αρ­κεί για την α­νά­πτυ­ξη των πε­ρι­φε­ρει­ών της χώ­ρας η δη­μι­ουρ­γί­α ε­νός αυ­το­κι­νη­τό­δρο­μου, ε­νός λι­μα­νιού, ε­νός σι­δη­ρο­δρό­μου, μιας βι­ο­μη­χα­νι­κής πε­ρι­ο­χής, ή ε­νός Πα­νε­πι­στη­μί­ου ή ε­νός ΤΕΙ. Α­παι­τεί­ται πριν απ΄ αυ­τά  η δι­α­μόρ­φω­ση ε­νός νέ­ου α­να­πτυ­ξια­κού υ­πο­δείγ­μα­τος το ο­ποί­ο σε κά­θε πε­ρι­φέ­ρεια της χώ­ρας, οι υ­πο­δο­μές, τα δί­κτυ­α, η γνώ­ση, η και­νο­το­μι­κή και ό­χι η προ­νο­μια­κή ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, το αν­θρώ­πι­νο δυ­να­μι­κό, οι πό­ροι, κλπ. θα α­πο­τε­λέ­σουν έ­να ο­λο­κλη­ρω­μέ­νο σύμ­πλεγ­μα δρα­στη­ρι­ο­τή­των.

Σύμ­φω­να με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ως δυ­να­μι­κός κλά­δος για την πα­ρα­γω­γή εμ­φα­νί­ζε­ται ο κλά­δος της γε­ωρ­γί­ας και ο κλά­δος τρο­φί­μων – πο­τών. Ε­πι­βάλ­λε­ται συ­νε­πώς η πα­ρα­πέ­ρα δι­α­σύν­δε­ση των κλά­δων αυ­τών σε συν­δυα­σμό µ­ε την α­ναγ­καί­α α­να­δι­άρ­θρω­ση τους μπο­ρεί να ο­δη­γή­σει στην δη­μι­ουρ­γί­α ε­νός γε­ω­γρα­φι­κού και κλα­δι­κού cluster (ο­λο­κλη­ρω­μέ­νο σύμ­πλεγ­μα δρα­στη­ρι­ό­τη­τας ). Ε­πι­πλέ­ον, η πα­ρα­πέ­ρα δι­α­σύν­δε­ση τους µ­ε τον κλά­δο του του­ρι­σμού θα ε­νι­σχύ­σει την δι­εύ­ρυν­ση της πα­ρα­γω­γι­κής βά­σης της πε­ρι­φέ­ρειας.

Η Πε­λο­πόν­νη­σος μπο­ρεί:

Να α­ξι­ο­ποι­ή­σει τον τε­ρά­στιο αρ­χαι­ο­λο­γι­κό, ι­στο­ρι­κό και φυ­σι­κό πλού­το και συν­δε­θεί αυ­τός με τις ε­ναλ­λα­κτι­κές-ή­πι­ες μορ­φές του­ρι­σμού. Αν­τι­με­τω­πί­ζον­τας την Πε­λο­πόν­νη­σο ως ε­νια­ία μπο­ρεί να προ­βλη­θούν π.χ. ει­δι­κές ι­στο­ρι­κές δι­α­δρο­μές («γνω­ρί­ζω» τα αρ­χαί­α χρό­νια, την βυ­ζαν­τι­νή ε­πο­χή και ε­νε­το­κρα­τί­α, τις με­γά­λες στιγ­μές της ε­πα­νά­στα­σης του 1821 και της ε­θνι­κής αν­τί­στα­σης).  Το ί­διο μπο­ρεί να γί­νει και για τα φυ­σι­κά οι­κο­συ­στή­μα­τα της Μεσ­ση­νί­ας και της Πε­λο­πον­νή­σου.

Να α­να­δει­χθεί ως κα­τ’ ε­ξο­χήν πε­ρι­ο­χή πα­ρα­γω­γής ποι­ο­τι­κών α­γρο­τι­κών προ­ϊ­όν­των της ελ­λη­νι­κής δι­α­τρο­φής. Η αι­ρε­τή Πε­ρι­φέ­ρεια, έ­χον­τας ως «ση­μαί­α» το ε­ξαι­ρε­τι­κής ποι­ό­τη­τας έξ­τρα παρ­θέ­νο ε­λαι­ό­λα­δο, αλ­λά και τα υ­πό­λοι­πα το­πι­κά α­γρο­τι­κά προ­ϊ­όν­τα, μπο­ρεί να προ­βά­λει έ­να «κα­λά­θι» το­πι­κών α­γρο­τι­κών προ­ϊ­όν­των δι­ε­θνώς α­να­γνω­ρι­σμέ­νων και να πά­ρει ό­λα ε­κεί­να τα μέ­τρα και να πρω­το­στα­τή­σει σε δρά­σεις, που θα μει­ώ­νουν το κό­στος πα­ρα­γω­γής και θα ε­νι­σχύ­ουν το ει­σό­δη­μα των α­γρο­τών. Ει­δι­κά για το έξ­τρα παρ­θέ­νο ε­λαι­ό­λα­δο, με δε­δο­μέ­να ό­τι η Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου εί­ναι η πρώ­τη ε­λαι­ο­πα­ρα­γω­γός Πε­ρι­φέ­ρεια της χώ­ρας και δεύ­τε­ρον έ­χει έ­να με­γά­λο ό­πλο, την α­πό­φα­ση της UNESCO να α­να­γνω­ρί­σει την πε­ρι­ο­χή της Κο­ρώ­νης, ως την πρέ­σβει­ρα της με­σο­γεια­κής δι­α­τρο­φής, προ­τεί­νω να ε­ξε­τα­στεί η κα­θι­έ­ρω­ση ε­νός ο­νό­μα­τος για ό­λα τα έξ­τρα παρ­θέ­να ε­λαι­ό­λα­δα της Μεσ­ση­νί­ας και αυ­τό να εί­ναι το ό­νο­μα «Κο­ρω­νέ­ι­κο».

Για να ε­πι­τευ­χθούν τα πα­ρα­πά­νω η Πε­ρι­φέ­ρεια πρέ­πει να α­να­πτύ­ξει ο­ρι­σμέ­νες βα­σι­κές δρά­σεις για να βο­η­θή­σει τους α­γρό­τες, ό­πως:

1. η δη­μι­ουρ­γί­α ε­νός νέ­ου τύ­που πα­ρα­γω­γι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών, με στό­χο τη μεί­ω­ση του κό­στους πα­ρα­γω­γής, τη βελ­τί­ω­ση της ποι­ό­τη­τας των προ­ϊ­όν­των, την αύ­ξη­ση της τυ­πο­ποί­η­σης, με τε­λι­κό στό­χο την ε­νί­σχυ­ση του ει­σο­δή­μα­τος των γε­ωρ­γών, κτη­νο­τρό­φων και ψα­ρά­δων.
2. η α­νά­δει­ξη της Πε­λο­πον­νή­σου ως παγ­κό­σμιου κέν­τρου του έξ­τρα παρ­θέ­νου ε­λαι­ο­λά­δου και της ε­λιάς Κα­λα­μών.
3. η προ­ώ­θη­ση της μαύ­ρης στα­φί­δας -της super τρο­φής ό­πως την έ­χουν ο­νο­μά­σει οι ε­πι­στή­μο­νες- ε­νός προ­ϊ­όν­τος που με τα συγ­κε­κρι­μέ­να χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά α­πο­τε­λεί παγ­κό­σμιο μο­νο­πώ­λιο.
4. Η α­να­νέ­ω­ση της καλ­λι­έρ­γειας του ξε­ρού σύ­κου και η προ­στα­σί­α της ποι­κι­λί­ας τους.
5. η προ­στα­σί­α των ντό­πι­ων ποι­κι­λι­ών (ό­πως Μο­σχο­φί­λε­ρο Μαν­τι­νεί­ας, Φι­λέ­ρι και Ρο­δί­της Μεσ­ση­νί­ας, Α­γι­ωρ­γί­τι­κο Νε­μέ­ας, μή­λα «Πι­λα­φά Ντε­λί­σιους» Αρ­κα­δί­ας,
6. η ο­λο­κλη­ρω­μέ­νη με­λέ­τη για νέ­ες καλ­λι­έρ­γει­ες, λαμ­βά­νον­τας υ­πό­ψη και τις κλι­μα­τι­κές αλ­λα­γές.
7. η προ­βο­λή και α­ξι­ο­ποί­η­ση των α­ρω­μα­τι­κών φυ­τών που υ­πάρ­χουν στην Πε­λο­πόν­νη­σο.
8. η δη­μι­ουρ­γί­α δη­μο­πρα­τη­ρί­ων με στό­χο το κλεί­σι­μο της ψα­λί­δας των τι­μών α­πό το χω­ρά­φι στο ρά­φι.
9. η υ­πο­στή­ρι­ξη των γε­ωρ­γών και των κτη­νο­τρό­φων μέ­σα α­πό πε­ρι­φε­ρεια­κά προ­γράμ­μα­τα «μι­κρών σχε­δί­ων βελ­τί­ω­σης».
10. η ε­νη­μέ­ρω­ση και των α­γρο­τών και των κα­τα­να­λω­τών.
11. ο έ­λεγ­χος της α­γο­ράς για να τσα­κι­στούν τα κυ­κλώ­μα­τα της νο­θεί­ας, των καρ­τέλ, των «ελ­λη­νο­ποι­ή­σε­ων» κ.λπ. ώ­στε να προ­στα­τεύ­ον­ται οι γε­ωρ­γοί και κτη­νο­τρό­φοι, αλ­λά και οι κα­τα­να­λω­τές.
12. η σύν­δε­ση της πρω­το­γε­νούς α­γρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής με τον του­ρι­σμό μέ­σω στα πλαί­σια της προ­ώ­θη­σης της με­σο­γεια­κής δι­α­τρο­φής (έξ­τρα παρ­θέ­νο ε­λαι­ό­λα­δο, σύ­κα, φέ­τα, κρα­σί, φρού­τα κ.λπ.).
13. η πε­ρι­φε­ρεια­κή αυ­το­δι­οί­κη­ση μπο­ρεί να ε­πι­βάλ­λει να μην υ­πάρ­χει χώ­ρος μα­ζι­κής ε­στί­α­σης που να μη χρη­σι­μο­ποι­εί το­πι­κά ποι­ο­τι­κά α­γρο­τι­κά προ­ϊ­όν­τα.
14. ο κα­θο­ρι­σμός ζω­νών βο­σκο­τό­πων κ.λπ.
15. η δη­μι­ουρ­γί­α κέν­τρου γε­νε­τι­κής βελ­τί­ω­σης των ζώ­ων, α­ξι­ο­ποι­ών­τας τις πα­ρα­δο­σια­κές ποι­κι­λί­ες της Πε­λο­πον­νή­σου που τεί­νουν να ε­κλεί­ψουν.
16. η α­να­δι­άρ­θρω­ση των ε­σπε­ρι­δο­ει­δών με νέ­ες ποι­κι­λί­ες, με στό­χο την ε­πι­μή­κυν­ση της πα­ρα­γω­γής και συ­νε­πώς τη μεί­ω­ση του κό­στους.
17. η συμ­βο­λή της πε­ρι­φέ­ρειας στην ορ­γά­νω­ση κα­τα­να­λω­τι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών.

Συ­νο­λι­κά α­παι­τεί­ται μια ρι­ζο­σπα­στι­κή ε­ναλ­λα­κτι­κή πρό­τα­ση πε­ρι­φε­ρεια­κού σχε­δια­σμού για την αν­τι­με­τώ­πι­ση της α­νερ­γί­ας, της φτώ­χειας και για μια α­νά­πτυ­ξη με ε­πί­κεν­τρο τις κοι­νω­νι­κές α­νάγ­κες.

Τα βα­σι­κά ερ­γα­λεί­α εί­ναι:

Α) Η α­να­τρο­πή του «Καλ­λι­κρά­τη» και η προ­ώ­θη­ση ε­νός ε­ναλ­λα­κτι­κού δη­μο­κρα­τι­κού θε­σμι­κού πλαι­σί­ου.

Τρει­σή­μι­σι χρό­νια α­πό την ε­φαρ­μο­γή της λε­γό­με­νης δι­οι­κη­τι­κής με­ταρ­ρύθ­μι­σης δι­και­ώ­νε­ται δυ­στυ­χώς η α­πό­λυ­τα αρ­νη­τι­κή μας θέ­ση για τον «Καλ­λι­κρά­τη» γε­νι­κά, αλ­λά και για την ε­φαρ­μο­γή του στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου.

Ο «Καλ­λι­κρά­της» πα­ρά την κα­θι­έ­ρω­ση της αι­ρε­τής πε­ρι­φέ­ρειας, το ο­ποί­ο ή­ταν δι­α­χρο­νι­κό αί­τη­μά μας, εί­ναι μια αν­τι­δη­μο­κρα­τι­κή, συν­τη­ρη­τι­κή, συγ­κεν­τρω­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση, που κά­νει α­κό­μη πιο γρα­φει­ο­κρα­τι­κό το θε­σμό, μα­κριά α­πό τους πο­λί­τες και τις α­νάγ­κες τους και πά­νω α­π’ ό­λα εί­ναι η ε­φαρ­μο­γή των μνη­μο­νί­ων στο χώ­ρο της αυ­το­δι­οί­κη­σης.

Τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά αυ­τά του «Καλ­λι­κρά­τη» σε αυ­τά τα χρό­νια της ε­φαρ­μο­γής του, σε συν­δυα­σμό με την ε­πι­βο­λή των μνη­μο­νί­ων έ­χουν δη­μι­ουρ­γή­σει μια ε­φι­αλ­τι­κή κα­τά­στα­ση στη χώ­ρα και την αυτοδιοίκηση.

Β)Α­παι­τεί­ται ι­σχυ­ρός δη­μό­σιος το­μέ­ας σε ε­πί­πε­δο κρά­τους και αυ­το­δι­οί­κη­σης πρώ­του και δεύ­τε­ρου βαθ­μού,

Γ) Δη­μό­σια ι­δι­ο­κτη­σί­α και κοι­νω­νι­κός έ­λεγ­χος των τρα­πε­ζών και Τρά­πε­ζες Ει­δι­κού Σκο­πού.

Δ) Α­πο­τρο­πή των ι­δι­ω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων των στρα­τη­γι­κών δη­μό­σι­ων ε­πι­χει­ρή­σε­ων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΝΕΡΟ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ κ.α.) και α­νά­κτη­ση α­πό το δη­μό­σιο ό­λων αυ­τών των στρα­τη­γι­κών δη­μό­σι­ων ε­πι­χει­ρή­σε­ων.

Ε) Δο­μές κοι­νω­νι­κής έν­τα­ξης σε πε­ρι­φε­ρεια­κό ε­πί­πε­δο ως α­να­γνώ­ρι­ση του τε­ρά­στιου προ­βλή­μα­τος του κοι­νω­νι­κού α­πο­κλει­σμού, της α­νερ­γί­ας και της φτώ­χειας.

Ό­λα τα αν­τι­δη­μο­κρα­τι­κά, συγ­κεν­τρω­τι­κά και αν­τι­λα­ϊ­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του «Καλ­λι­κρά­τη» ε­πι­βε­βαι­ώ­νον­ται πε­ρί­τρα­να στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου.  Ο Τα­τού­λης λει­τούρ­γη­σε ως  ΤΑΛΙΜΠΑΝ του  νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού αλ­λά και  του  πα­λαι­ο­κομ­μα­τι­σμού και  βέ­βαι­α για  να  ε­ξυ­πη­ρε­τεί τις  ε­πι­χει­ρή­σεις οι­κο­γε­νεια­κών συμ­φε­ρόν­των. Με­τέ­τρε­ψε την  Πε­ρι­φέ­ρεια σε  ε­ται­ρεί­α Τα­τού­λης ΑΕ

Η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη λο­γι­κή και πο­λι­τι­κή εί­ναι γνω­στή με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό­τε­ρες πε­ρι­πτώ­σεις:

Την α­πό­φα­ση για δη­μι­ουρ­γί­α ΕΟΖ.

Ό­λα τα έρ­γα με ΣΔΙΤ.

Ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση της  δι­α­χεί­ρι­σης των  ει­δό­των μέ­σω της  εκ­χώ­ρη­σης των  δε­δο­μέ­νων των  υ­δά­των στην  ΕΥΔΑΠ ΑΕ

Υ­πέρ­μα­χοι του fast track.

Κα­μί­α δρά­ση και δι­εκ­δί­κη­ση για αύ­ξη­ση των κον­δυ­λί­ων του ΠΕΠ, του ΠΔΕ, κα­θώς και για με­τα­φο­ρά χρη­μά­των α­π’ τα το­με­α­κά στο ΠΕΠ.

Υ­πέρ των  δι­ο­δί­ων -έκ­δο­ση ψη­φί­σμα­τος ε­νάν­τια στο  κί­νη­μα των  δι­ο­δί­ων

Ε­ξυ­πη­ρέ­τη­ση με­γά­λων ι­δι­ω­τι­κών συμ­φε­ρόν­των (ι­δι­ω­τι­κή πο­λε­ο­δό­μη­ση στην Ερ­μι­ο­νί­δα κ.λπ.) κα­θώς και των με­γά­λων συμ­φε­ρόν­των στον το­μέ­α της ε­νέρ­γειας με την α­δει­ο­δό­τη­ση α­φει­δώς με­γά­λων αι­ο­λι­κών σε ό­λα τα βου­νά.

Η με­τα­τρο­πή της  πε­ρι­φέ­ρειας σε  πε­δί­ο ε­ξυ­πη­ρέ­τη­σης συμ­φε­ρόν­των των  οι­κο­γε­νεια­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων.  Σε  με­τα­τρο­πή δη­λα­δή της  πε­ρι­φέ­ρειας σε  ε­ται­ρεί­α ΤΑΤΟΥΛΗΣ ΑΕ

Ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση δι­α­χεί­ρι­σης των α­πορ­ριμ­μά­των….

Άρ­νη­ση να εκ­δο­θεί α­πό­φα­ση α­πό το Πε­ρι­φε­ρεια­κό συμ­βού­λιο ε­νάν­τια στην ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση της ΔΕΗ.

Η α­λα­ζο­νεί­α, η αυ­ταρ­χι­κή και αν­τι­δη­μο­κρα­τι­κή λο­γι­κή εί­ναι έν­το­νη:

• Με τα ΜΑΤ αν­τι­με­τω­πί­ζον­ται οι πο­λί­τες στα Πε­ρι­φε­ρεια­κά Συμ­βού­λια.
• Πα­ρα­χά­ρα­ξη και πλα­στο­γρα­φί­α δη­μο­σί­ων εγ­γρά­φων για την ΠΜΕ για τα α­πορ­ρίμ­μα­τα
• Ψή­φι­σμα α­πα­γό­ρευ­σης κα­τα­λή­ψε­ων,
• Αν­τί­λη­ψη για το πό­σες ε­πε­ρω­τή­σεις μπο­ρεί να κα­τα­θέ­τει η αν­τι­πο­λί­τευ­ση,
• Αν­τί­λη­ψη για τα γρα­φεί­α των πα­ρα­τά­ξε­ων,

Συ­νε­χείς πα­ρα­βιά­σεις του νό­μου ό­σον α­φο­ρά τις ει­ση­γή­σεις και γε­νι­κό­τε­ρα τη λει­τουρ­γί­α του Π.Σ.

Συγ­κεν­τρω­τι­κή λο­γι­κή, μη α­πο­κέν­τρω­ση αρ­μο­δι­ο­τή­των στους Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχες και στους Δι­ευ­θυν­τές (γνω­στά).

Συμ­πέ­ρα­σμα: Ό­πως και στη χώ­ρα και στο Κοι­νο­βού­λιο, έ­τσι και στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου έ­χει ου­σι­α­στι­κά κα­ταρ­γη­θεί η δη­μο­κρα­τί­α.

• Η ε­πι­κοι­νω­νί­α έ­χει αν­τι­κα­τα­στή­σει την πο­λι­τι­κή, δη­μι­ουρ­γών­τας μια ει­κο­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, με τη βο­ή­θεια του Γρα­φεί­ου Τύ­που, του site της Πε­ρι­φέ­ρειας και δι­α­φό­ρων ΜΜΕ.

Με­γα­λο­ποι­εί­ται το τί­πο­τα.

• Η αν­τι­κει­με­νι­κή ε­κτί­μη­ση των πραγ­μά­των έ­χει αν­τι­κα­τα­στα­θεί α­πό τον βερ­μπα­λι­σμό. Εί­ναι γνω­στές οι α­να­φο­ρές ό­τι η Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου εί­ναι η πρώ­τη σε ό­λα, πα­ρ’ ό­τι εί­ναι τρί­τη α­πό το τέ­λος π.χ. στο ΕΣΠΑ ή ό­τι για τον α­νε­παρ­κέ­στα­το προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό το­νί­ζε­ται ό­τι με τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό αυ­τό α­να­γεν­νά­ται η Πε­ρι­φέ­ρεια!!!

Ό­λα τα πα­ρα­πά­νω προ­ϋ­πο­θέ­τουν ό­χι μό­νο τη­ν κα­τάρ­γη­ση των Μνη­μο­νί­ων και των ε­φαρ­μο­στι­κών νό­μων κα­θώς και δι­α­γρα­φή του με­γα­λύ­τε­ρου μέ­ρους του χρέ­ους, αλ­λά και την προ­ώ­θη­ση ε­νός με­τα­βα­τι­κού α­ρι­στε­ρού προ­γράμ­μα­τος

• πα­ρα­γω­γι­κής α­να­συγ­κρό­τη­σης,
•  πο­λι­τι­στι­κής α­να­γέν­νη­σης,
•  στή­ρι­ξης α­γο­ρα­στι­κής δύ­να­μης μι­σθών και συν­τά­ξε­ων,

Ε­ξυ­πα­κού­ε­ται ό­τι ό­λα τα πα­ρα­πά­νω α­παι­τούν α­ρι­στε­ρή κυ­βέρ­νη­ση και την ε­νερ­γη­τι­κή συμ­με­το­χή του ελ­λη­νι­κού λα­ού. Μια α­πο­φα­σι­στι­κή στιγ­μή στην ε­πί­τευ­ξη του στό­χου, εί­ναι η «δη­μο­ψη­φι­σμα­τι­κή» α­πο­δο­κι­μα­σί­α των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών της συγ­κυ­βέρ­νη­σης, στις ε­περ­χό­με­νες αυ­το­δι­οι­κη­τι­κές και ευ­ρω­βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές.

*Ομιλία Θανάση Πετράκου στην Καλαμάτα στις 26 Απριλίου