Πόσο βοηθούν την πορεία μας οι εμμονές στο χθες;

mpouza antoniaΤης Αν­τω­νί­ας Μπού­ζα

Τον τε­λευ­ταί­ο και­ρό, εξ α­φορ­μής της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης, πολ­λά και δύ­σκο­λα συ­νέ­βη­σαν στην πα­τρί­δα μας, ε­πη­ρέ­α­σαν τη ζω­ή μας, δυ­σκό­λε­ψαν την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά μας και έ­βγα­λαν προς τα έ­ξω, α­πω­θη­μέ­να , συμ­πε­ρι­φο­ρές και ε­πι­δι­ώ­ξεις.

Έ­τσι πο­ρευ­θή­κα­με στο δύ­σβα­το δρό­μο των α­να­τρο­πών του τρό­που ζω­ής μα­ς  κι α­ναγ­κα­σθή­κα­με να δι­α­φο­ρο­ποι­ή­σου­με τρό­πους δι­εκ­δί­κη­σης, αι­τή­μα­τα και στα­θε­ρές γύ­ρω α­πό την ερ­γα­σί­α , την υ­γεί­α, την οι­κο­γέ­νεια κλπ

Συγ­χρό­νως εί­δα­με πως και το κρά­τος που μέ­χρι χθες κι­νεί­το α­δι­ά­φο­ρα και νω­χε­λι­κά, σπά­τα­λα και συγ­κεν­τρω­τι­κά, α­να­πο­τε­λε­σμα­τι­κά και α­πο­γο­η­τευ­τι­κά , άλ­λα­ξε ρό­τα και πα­σχί­ζει  με εμ­φα­νή ό­μως τη δυ­σκο­λί­α, να δι­ορ­θώ­σει πα­θο­γέ­νει­ες, να κα­τα­πο­λε­μή­σει τη δι­α­φθο­ρά και να γί­νει α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό.

Στον αν­τί­πο­δα ό­λων αυ­τών εί­μα­στε ό­λοι ε­μείς, δη­λα­δή …ο λα­ός, που α­να­με­μειγ­μέ­νος στη χο­ά­νη τη­ς  α­νω­νυ­μί­ας,  πολ­λά­κις γί­νε­ται κυ­βερ­νή­της, δι­κα­στής , ε­πι­στή­μων κλπ .Κρι­τι­κά­ρει εκ του α­σφα­λούς για τα πάν­τα , εί­τε τα ξέ­ρει εί­τε ό­χι , εί­τε γνω­ρί­ζει μό­νο ό­σα κά­ποι­οι ε­σκεμ­μέ­να τον πλη­ρο­φο­ρούν , εί­τε τον α­φο­ρούν , εί­τε ό­χι.

Ο λα­ός λοι­πόν ως σύ­νο­λο, εί­ναι σα­φές πως με τον κα­τάλ­λη­λο τρό­πο και τα κα­τάλ­λη­λα μέ­σα, πλά­θε­ται , κα­τευ­θύ­νε­ται και ε­νί­ο­τε χρη­σι­μο­ποι­εί­ται. Άλ­λω­στε η ι­στο­ρί­α δι­δά­σκει πό­σο εύ­κο­λα μπο­ρεί να πα­ρα­συρ­θεί στο λά­θος το σύ­νο­λο .

Φτά­σα­με στον 21ο αι­ώ­να και με­ρί­δα πο­λι­τών εμ­μέ­νει στις πρα­κτι­κές , συμ­πε­ρι­φο­ρές, κλι­σέ και τρό­πους του τέ­λους του 19ου με τις αρ­χές του 20ου αι­ώ­να Α­να­φέ­ρο­μαι φυ­σι­κά  στην προ­σφι­λή προς ο­ρι­σμέ­νους, θε­ω­ρί­α του Μαρξ, για την α­δι­ά­κο­πη τα­ξι­κή πά­λη ,τω­ν  μο­νί­μων τα­ξι­κών αν­τι­θέ­σε­ων και της δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας στους δρό­μους, που έ­χει γί­νει μπού­σου­λας κυ­ρί­ως σε κά­ποι­ους χώ­ρους, για πά­σα νό­σο…

Οι εμ­μο­νές στη δή­θεν ε­νερ­γό συμ­με­το­χή πο­λι­τών σε πο­ρεί­ες και συγ­κεν­τρώ­σεις α­κό­μη και για ψύλ­λου πή­δη­μα ή α­κό­μη και για θέ­μα­τα α­δι­ά­φο­ρα στην Ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νί­α , άλ­λα­ξαν τον τρό­πο δι­εκ­δί­κη­σης και στους δρό­μους έ­μει­ναν μό­νο κά­ποι­οι …α­νη­συ­χούν­τες για ….το χα­λά­ζι στην Ου­ρου­γουά­η, ή για τις τι­μές στην …Κού­βα , α­πα­ξι­ώ­νον­τας α­κό­μη και σω­στές πρω­το­βου­λί­ες .

Δεν θε­ω­ρεί­ται πως πρά­ξα­με το κα­θή­κον μας, ε­πει­δή κρα­τή­σα­με κά­πο­τε έ­να πα­νό για κά­ποι­ο θέ­μα ή κλεί­σα­με έ­να δρό­μο , πι­θα­νόν α­να­στα­τώ­νον­τας κά­ποι­ους συ­ναν­θρώ-πους μας, ε­νώ συγ­χρό­νως κλεί­νου­με τα μά­τια σε πα­ρα­βα­τι­κές συμ­πε­ρι­φο­ρές, κρα­τι­κές σπα­τά­λες που λαμ­βά­νου­με γνώ­ση ή ε­νώ συ­νε­χί­ζου­με ή κα­λύ­πτου­με ή α­δι­α­φο­ρού­με για τη συ­νε­χι­ζό­με­νη φο­ρο­δι­α­φυ­γή, δι­α­φθο­ρά , ή συν­τη­ρού­με συ­κο­φαν­τί­ε­ς  για δη­μό­σια πράγ­μα­τα, ή λά­σπη σε συ­ναν­θρώ­πους μα­ς και γε­νι­κά πα­θο­γέ­νεια στη δη­μό­σια ζω­ή της Χώ­ρας μας .

Δεν θε­ω­ρεί­ται πως συμ­βάλ­λα­με στην ε­πί­λυ­ση δι­ε­θνών ζη­τη­μά­των που ε­πη­ρε­ά­ζουν πολ­λές χώ­ρες του πλα­νή­τη, ε­πει­δή 25 άν­θρω­ποι κά­να­με κά­πο­τε, κά­ποι­α πο­ρεί­α στην …Κα­λα­μά­τα!

Ε­πι­τέ­λους ας πα­τή­σου­με στη γη κι ας προ­σπα­θή­σου­με τον ό­ποι­ο τρό­πο πά­λης ε­πι­λέ­ξου­με για ό­ποι­ο ζή­τη­μα ε­πι­θυ­μού­με, να μην τον πα­ρου­σι­ά­ζου­με ως αυ­τόν που άλ­λα­ξε το ρου της ι­στο­ρί­ας!

Με προ­βλη­μα­τί­ζει η ι­κα­νο­ποί­η­ση ο­ρι­σμέ­νων που θε­ω­ρούν πως έ­κα­ναν το κα­θή­κον τους, ό­ταν κομ­μα­τι­κο­ποι­ούν εκ­δη­λώ­σεις δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας για ζη­τή­μα­τα που αγ­γί­ζουν ό­λους μας και με­τά …κομ­πά­ζουν για το μη­δα­μι­νό α­πο­τέ­λε­σμα και ό­σα α­νύ­παρ­κτα θε­ω­ρούν πως προ­σέ­φε­ραν στον τό­πο!