Μέ­χρι και δώ­δε­κα μή­νες έ­χουν να πλη­ρω­θούν χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νοι στον ι­δι­ω­τι­κό το­μέ­α, σύμ­φω­να με τα στοι­χεί­α του ιν­στι­τού­του ερ­γα­σί­ας της ΓΣΕ­Ε. Το α­νά­γλυ­φο του ερ­γα­σια­κού με­σαί­ω­να που πα­ρου­σι­ά­ζε­ται σή­με­ρα και στο πρω­το­σέ­λι­δο της ε­φη­με­ρί­δας ΤΑ ΝΕ­Α, πε­ρι­λαμ­βά­νει στοι­χεί­α που σο­κά­ρουν για τους ερ­γα­ζό­με­νους-α­νέρ­γους, μί­α άλ­λη δη­λα­δή δε­ξα­με­νή α­νερ­γί­ας που δεν προ­στί­θε­ται στα ε­πί­ση­μα στοι­χεί­α του Ο­Α­ΕΔ ή του υ­πουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας ή της Ερ­γά­νης. Μι­λά­με για ό­λους ε­κεί­νους τους ι­δι­ω­τι­κούς υ­παλ­λή­λους που πλη­ρώ­νον­ται έ­ναν­τι ή α­κό­μη και κα­θό­λου α­κό­μη και ε­πί έ­να χρό­νο και αν­τί του μι­σθού τους, οι ερ­γο­δό­τες τους κα­τα­βά­λουν «κου­πό­νια» σού­περ μάρ­κετ ή βεν­ζί­νης.

Στις πε­ρισ­σό­τε­ρες αυ­τοί οι ερ­γα­ζό­με­νοι κα­θί­σταν­ται ό­μη­ροι εί­τε των υ­πο­σχέ­σε­ων που τους δί­νουν οι ερ­γο­δό­τες ζη­τών­τας «υ­πο­μο­νή» εί­τε της δι­κής τους – δι­και­ο­λο­γη­μέ­νης – φο­βί­ας ό­τι αν πα­ραι­τη­θούν και θα χά­σουν δε­δου­λευ­μέ­να τους αλ­λά και δεν θα κα­τα­φέ­ρουν να βρουν άλ­λη ερ­γα­σί­α. Το α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι να πνί­γον­ται στις υ­πο­χρε­ώ­σεις, να μην μπο­ρούν να φρον­τί­σουν την οι­κο­γέ­νειά τους και να μην μπο­ρούν έ­στω να πά­ρουν το ε­πί­δο­μα α­νερ­γί­ας!

usay.gr