«Πρωτόγνωρες πρακτικές», χαρακτηρίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου τις αποφάσεις της Ολλανδίας να απαγορεύσει σε τούρκους υπουργούς να μεταβούν στη χώρα, αλλά και τους χαρακτηρισμούς ως «ναζί» της Μέρκελ και των ολλανδών πολιτικών, από την πλευρά της Άγκυρας.

Ο Στέλιος Κούλογλου, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζει, ωστόσο, ότι η ένταση αυτή «έχει ημερομηνία λήξης», που για την Ολλανδία είναι οι εκλογές της 15ης Μαρτίου και για την Τουρκία το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου. Εκτιμά ότι ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και δεν αποκλείει το γεγονός είτε να προκαλέσει μια νέα κρίση, είτε να αναβάλει/ματαιώσει το δημοψήφισμα αν δεν έχει σίγουρη τη νίκη.

Με αφορμή την εκδήλωση που οργάνωσε στις Βρυξέλλες για τις «ψεύτικες ειδήσεις» ο ευρωβουλευτής τουΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι τις είδαμε να διακινούνται μέσω twitter προεκλογικά με τον Τραμπ, τις βλέπουμε και με τον ακροδεξιό ολλανδό υποψήφιο Χέερτ Βίλντερς. Είναι ένα φαινόμενο που μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολύπλευρη πληροφόρηση και όχι μέσω των «φίλων» του Facebook.

Ολόκληρη η συνέντευξη του Στ. Κούλογλου:

Είδαμε να απαγορεύεται η προσγείωση του αεροσκάφους του τούρκου ΥΠΕΞ στο Ρότερνταμ, η τουρκάλα υπουργός Οικογενειακών Υποθέσεων να οδηγείται υποχρεωτικά έξω από τα ολλανδικά σύνορα και ο Ταγίπ Ερντογάν να απειλεί με αντίποινα…

Δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο οι πρακτικές να απαγορεύσει μια χώρα στον υπουργό Εξωτερικών μιας άλλης χώρας να προσγειωθεί ή το να στέλνεις πίσω μια υπουργό που φτάνει στη χώρα σου, όπως δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο οι δηλώσεις Ερντογάν που χαρακτηρίζει ναζιστικές τις πρακτικές της ολλανδικής κυβέρνησης ή Ναζί τη Μέρκελ. Πάμε σε πρωτόγνωρα πράγματα. Όλα αυτά ωστόσο μπορεί να ωφελούν τον Ερντογάν, διότι τα χρησιμοποιεί στο εσωτερικό της χώρας του ως προπαγανδιστικά εργαλεία, παίζοντας το εθνικιστικό χαρτί και λέγοντας ότι μπορώ να τα βάλω με τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Δηλαδή αυτή η ένταση έχει ημερομηνία λήξης;

Πιστεύω ότι όλα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης γιατί νομίζω καμία πλευρά δεν θέλει να φτάσει στα άκρα και κυρίως η Γερμανία δεν θέλει να σπάσει η συμφωνία για το προσφυγικό. Ημερομηνία λήξης έχει και η ένταση στην Ολλανδία, η οποία έχει εκλογές την Τετάρτη 15 Μαρτίου, όπου το θέμα των Τούρκων και γενικά των ξένων παίζει μεγάλο ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία. Η κυβέρνηση δρα μ’ αυτόν τον ακραίο τρόπο για να κερδίσει ψήφους από τον ακροδεξιό Βίλντερς.

Από πλευράς Ερντογάν, η ημερομηνία λήξης είναι το δημοψήφισμα. Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα με το δημοψήφισμα. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το 58% λέει ότι θα ψηφίσει «όχι» και άλλο ένα 18% που δεν εκφράζεται – είναι άνθρωποι που φοβούνται να εκφράσουν τη γνώμη τους, κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι – ανεβάζουν πολύ ψηλά το ποσοστό του «όχι» στις συνταγματικές αλλαγές που προτείνει ο Ερντογάν.

Ο Ερντογάν βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, γι’ αυτό προκαλεί τεχνητές κρίσεις ώστε να κερδίσει παίζοντας με τα πατριωτικά αισθήματα των Τούρκων. Αν αυτό δεν «δουλέψει», που φαίνεται προς το παρόν ότι δεν δουλεύει, ο Ερντογάν θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα να αναβάλει ή να ματαιώσει το δημοψήφισμα και μπορεί να το κάνει επικαλούμενος έναν μείζονα λόγο, όπως ο πόλεμος στη Συρία ή μια τρομοκρατική επίθεση.

Θεωρείς ότι είναι πιθανό να αναβληθεί το δημοψήφισμα;

Ναι, αν πρόκειται να το χάσει. Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να δεχθεί να χάσει το δημοψήφισμα. Αν μάλιστα η διαφορά υπέρ του «όχι» είναι τόσο μεγάλη, ούτε το χαρτί της νοθείας μπορεί να παιχτεί.

Στο μεταξύ έχουν συνασπιστεί εναντίον του όλες οι πολιτικές δυνάμεις, Αλεβίτες, Κούρδοι, δημοκράτες Τούρκοι. Ως προς το εθνικιστικό κόμμα του Μπαχτσελί, με το οποίο έχει συμμαχήσει, συμφωνεί μόνον η ηγεσία, γιατί φαίνεται ότι η βάση των Γκρίζων Λύκων διαφωνεί και αυτή και απορρίπτει τις συνταγματικές αλλαγές.

Άρα πρέπει να δει πώς θα ξεφύγει από το αδιέξοδο, διότι η τακτική του γενικότερα είναι να φεύγει από τη μία κρίση δημιουργώντας μια καινούργια. Πχ. Μειώθηκε το ποσοστό του στις εκλογές, ξεκίνησε πόλεμο με το PKK, μετά έγινε το πραξικόπημα, μετά το πραξικόπημα ξεκίνησε νέα κρίση ξεκινώντας διώξεις. Χρησιμοποιεί νέες κρίσεις για να ξεπεράσει τις παλιές και οι νέες συχνά είναι μεγαλύτερες από τις προηγούμενες. Αρα να δούμε πώς θα ξεφύγει από την παρούσα κρίση, ενδεχομένως δημιουργώντας μια μεγαλύτερη.

Μπορεί αυτό να αφορά την Ελλάδα;

Όχι αναγκαστικά, αλλά θα πρέπει να ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει και να είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία οπωσδήποτε, γιατί είναι σε πανικό και αδιέξοδο, αλλά και με αποφασιστικότητα.

Σε τρεις μέρες έχουμε εκλογές στην Ολλανδία, ποια εξέλιξη βλέπετε με τον ακροδεξιό Βίλντερς κρατάει ψηλά ποσοστά;

Ο Βίλντερς ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ο κερδισμένος στο πολιτικό παιγνίδι. Ο Βίλντερς δεν θα κυβερνήσει διότι λόγω του εκλογικού συστήματος, δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, γιατί εκεί γίνονται κυβερνήσεις συνεργασιών, αλλά έχει μετατοπίσει όλο το πολιτικό σύστημα προς τα δεξιά, δηλαδή οι αντίπαλοί του για να τον αντιμετωπίσουν έχουν υιοθετήσει την ατζέντα του. Ο τρόπος που κινείται είναι να μιμείται τον Τραμπ με τις ψεύτικες ειδήσεις που χρησιμοποιεί μέσω twitter. Δεν έχει ισχυρό κόμμα πίσω του, όπως δεν είχε ούτε ο Τραμπ, αλλά έχει μια ισχυρή ακροδεξιά ρητορική, δημαγωγική που εκμεταλλεύεται κάθε πολιτικό πρόβλημα, εμφανίζεται ως αντισυστημική λύση όπως και ο Τραμπ, ενώ τελικά δεν είναι.

Μίλησες για «ψεύτικες ειδήσεις» και έκανες μάλιστα μια επιτυχημένη εκδήλωση στις Βρυξέλλες μ’ αυτό το καυτό περιεχόμενο. Ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων που έχουμε στην Ευρώπη θα δούμε κι άλλες ψεύτικες ειδήσεις;

Μια μεγάλη «ψεύτικη είδηση» ήταν ότι ο Πάπας στήριξε προεκλογικά τον Τραμπ. Ο Βίλντερς αντίστοιχα χρησιμοποίησε μια τέτοια είδηση, δηλαδή έβαλε τον ηγέτη των Φιλελευθέρων – που είναι πολιτικός του αντίπαλος και του ασκεί κριτική για τους πρόσφυγες – σε μια φωτογραφία να διαδηλώνει με ακραίους ισλαμιστές στην Ολλανδία, οι οποίοι λένε «η Ευρώπη θα γίνει ισλαμική». Αυτή η διαδήλωση είχε γίνει, αλλά ο ηγέτης των Φιλελευθέρων δεν ήταν εκεί. Ακόμη και μετά τη διάψευση, η «είδηση» έχει κάνει τον κύκλο και τη «δουλειά» της, στη λογική «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε στο τέλος κάτι θα μείνει», το οποίο στην εποχή μας μεταφράζεται «τουιτάρετε, τουιτάρετε, κάτι θα μείνει».

Οι άνθρωποι που είναι στο Facebook βασικά έχουν “φίλους”, οι οποίοι έχουν τις ίδιες απόψεις. Αν λοιπόν ο Βίλντερς κάνει μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, μια ψεύτική είδηση, αυτή υιοθετείται και εξαπλώνεται από τους οπαδούς και υποστηρικτές του, οι οποίοι είναι «φίλοι» στο FB. Αν βγάλει ο αντίπαλος μια διάψευση, πιθανότατα δεν θα τη μάθουν ποτέ, γιατί αυτοί δεν έχουν «φίλους» τους αντίπαλους του Βίλντερς. Αυτή είναι η ιδιομορφία του Internet και των social media.

Οι άνθρωποι έχουν την τάση έτσι κι αλλιώς να διαβάζουν αυτά με τα οποία συμφωνούν, αυτό το χαρακτηριστικό, το διαδίκτυο το αποθεώνει. Σου στέλνει ειδήσεις που σου αρέσουν. Άρα η δυνατότητα διάψευσης, του όποιου Βίλντερς, έχει μικρή απήχηση.

Υπάρχουν πχ. ακόμη πολλοί στην Αμερική που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο Πάπας ενίσχυσε τον Τραμπ, γιατί ακόμη δεν έχουν μάθει τη διάψευση αφού ενημερώνονται μέσα από το FB. Αρα ενημερώνονται μόνον μέσα από τους «φίλους» τους που έχουν τις ίδιες απόψεις μ’ αυτούς.

Ένας πολίτης πώς μπορεί να ξεχωρίζει την ψεύτικη είδηση;

Κατ’ αρχήν το FB δεν είναι πλατφόρμα πληροφόρησης και κακώς χρησιμοποιείται για να μαθαίνουμε τα νέα. Ο πολίτης πρέπει να έχει πολύπλευρη πληροφόρηση, να διαβάζει διαφορετικά ΜΜΕ είτε συμφωνεί, είτε όχι και απέναντι σ’ αυτό το φαινόμενο, απαιτείται νέα εκπαίδευση της κοινωνίας.

Στην ημερίδα που κάναμε παρουσιάσαμε κι ένα σχολείο της Γαλλίας στο οποίο τα παιδιά μαθαίνουν πώς να ξεχωρίζουν τις αληθινές από τις ψεύτικες ειδήσεις.

Όπως παλιότερα μαθαίναμε γραφή και ανάγνωση, πρέπει να μαθαίνουμε ψηφιακή γραφή και ανάγνωση, να ξεχωρίζουμε τις ψεύτικές ειδήσεις, να μπορούμε να ενημερωνόμαστε από διαφορετικές πηγές και αυτό πρέπει να ξεκινήσει από την εκπαίδευση.