Του Γιάννη Μακρυγιάννη
Το άδοξο τέλος και μάλιστα πρόωρα, που φαίνεται να δινει η Φώφη Γεννηματά στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για την αλλαγη του εκλογικού νόμου και την εφαρμογη του απο τις αμέσως επόμενες εκλογές, διαμορφώνει νεα δεδομένα σε ενα ετσι κι αλλιώς εκρηκτικό πολιτικο σκηνικό. Η κατηγορηματική άρνηση που εξεφρασε η προεδρος του ΠΑΣΟΚ στην κυβερνητικη πρόταση όπως δόθηκε στη δημοσιότητα και οι όροι που εθεσε για να υπαρξει οποιαδηποτε σύγκλιση, καθιστουν σχεδόν αδύνατη την υπερψήφιση του νέου εκλογικού νομού απο 200 βουλευτες, που απαιτούνται για να ισχύσει απο την επόμενη εκλογική αναμέτρηση μαι οχι την μεθεπόμενη.
Υπό αυτο το πρισμα η κυβερνηση θα επιχειρήσει να πιέσει πλέον το ΚΚΕ και βουλευτες που ανήκουν στη Δημοκρατικη συμπαράταξη – όσους προέρχονται για παράδειγμα απο τη Δημοκρατικη Αριστερα -, το Ποταμι και τους ανεξάρτητους, ώστε με τις ψήφους της Ενωσης Κεντρώων και της Χρυσής Αυγής να φτάσει στο επιθυμητό όριο. Εφοσον δεν τα καταφέρει – όπερ και το πιθανότερο – ο σχεδιασμός της πλέον εχει μόνον ένα στοχο: να αποτρέψει την ευρεία νικη της ΝΔ στις επόμενες εκλογές και να τη περιορίσει σε ποσοστό κάτω του 32%- 33%, που θεωρείται ως ενα «ασφαλές» όριο για να μην καταφέρει να συγκροτήσει ο Κυριακος Μητσοτάκης ούτε καν κυβερνηση συνεργασίας. Σε αυτήν την περίπτωση οι εκλογές θα επαναληφθούν αμέσως – όπως έγινε το 2012 – με εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική, την οποια θα εχει ψήφισε στο μεταξύ και παντως εντός του τρέχοντος Ιουλίου, συμφωνα με τον προγραμματισμό της η κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ.
Ο Αλέξης Τσιπρας θελει ετσι, αποτρέποντας δηλαδη τη συγκρότηση κυβερνησης ΝΔ – συμμάχων, να προλάβει την αλλαγη της απλής αναλογικής με την επαναφορά της ενισχυμένης, όπως εχει δεσμευτεί ο κ. Μητσοτάκης και να διαμορφώσει οριστικά τους όρους του πολιτικου παιχνιδιού στο μέλλον με βάση ένα εκλογικό σύστημα, που αφενός θα αποκλείει τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις και αφετέρου θα δίδει τη δυνατότητα και στο δεύτερο κομμα να σχηματίζει κυβερνηση, εφοσον εχει ευρύ πλέγμα συμμαχιών και εκφραζει ενα πλειοψηφικό χώρο στο πολιτικο σκηνικό – ειναι δε παραδεκτό απο έγκυρους αναλυτές οτι συνήθως στην Ελλαδα ο πόλος της κεντροαριστεράς υπερισχύει εκείνου της κεντροδεξιάς!
Εφοσον τελικά προκύψει η ανάγκη για εφαρμογη αυτού του σχεδίου – ανάλογα με τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που θα διαμορφωθούν το φθινοπωρο απο την εφαρμογη του μνημονιου, αλλά και τις πιέσεις των δανειστων για δημοσιονομικά μετρα και εργασιακά – θα τεθεί και το θεμα του χρονου των εκλογών, που δεν μπορει να ειναι μακρινός για προφανείς λόγους, εάν τα πραγματα δεν πηγαίνουν καλά για την κυβερνηση.
Η δυσκολη αριθμητική του εκλογικού νομού
Η Βουλη θα κληθει να ψηφίσει τον νεο εκλογικό νόμο έως τα μεσα Ιουλίου, ή το αργότερο έως τις 20 του μήνα. Η κυβερνηση εχει μεχρι τωρα εξασφαλίσει μονο τη συνεργασια της Ενωσης Κεντρώων, ήτοι οι θετικές ψήφοι φτάνουν τις 162, που ισως ανέβουν τις 164 αν υπερψηφίσουν και δυο απο τους τέσσερις ανεξάρτητους βουλευτες. Μονο εαν προστεθούν οι 18 της Χρυσής Αυγής και οι 15 του ΚΚΕ υπαρχει μια ελάχιστη πιθανότητα να πειστούν άλλοι τρεις απο άλλα κομματα να συμπληρώσουν το όριο των 200. Όμως ετσι κι αλλιώς το ΚΚΕ δειχνει εντελως απρόθυμο να συμβάλει στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, ενω ειναι δύσκολο να βρεθούν και τόσοι βουλευτες με διάθεση να αποσκιρτήσουν απο τα κόμματά τους.
Ουσιαστικά η αντιπρόταση της κυριας Γεννηματά καθιστά εκ των πραγμάτων αδύνατη την ευρεία συμφωνια: ζητώντας να προβλεφτεί η απόδοση ενός λογικού μπόνους εαν το πρωτο κομμα πάρει άνω του 42%, αποκλείει την Ένωση Κεντρώων και το ΚΚΕ, που δεν θελουν καν μπόνους, αλλα και το Ποταμι που θελει πιο γενναία απόδοση του μπόνους – φυσικα η ΝΔ ειναι εξ ορισμού εκτός συμφωνίας, αφού τάσσεται υπέρ του σημερινού συστήματος. Ζητώντας επισης να σπάσουν οι μεγάλες εκλογικές περιφέρειες αποκλείει ξανά ΚΚΕ και Ένωση Κεντρώων.
Στη πραγματικότητα οι αντιτιθέμενες στρατηγικές και επιδιώξεις στο χώρο της κεντροαριστεράς, δεν δίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ έναν σύμμαχο, που μπορεί να συμπλεύσει μαζί του σε αυτό το θέμα. Αλλά πίσω από αυτό κρύβεται το χάσμα που εξακολουθεί να υπάρχει, λόγω καχυποψιών και αλληλοσυγκρουόμενων στοχεύσεων ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την παραδοσιακή κεντροαριστερά – για ποιο λόγο να δώσει η τελευταία χείρα βοήθειας στον ΣΥΡΙΖΑ τώρα που αυτός εφαρμόζει μνημόνιο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, είναι το κυρίαρχο ερώτημα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του Ποταμιού.
newmoney.gr
