Γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης
Η τοποθέτηση της κ. Κεραμέως στο υπουργείο Παιδείας συνοδεύτηκε από διθυραμβικά σχόλια για τις ικανότητες και τα προσόντα της από τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στη ΝΔ. Ένας νέος άνθρωπος με περγαμηνές, προβεβλημένο στέλεχος, αναλάμβανε τον δύσκολο ρόλο να κάνει πράξη τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κόμματος της. Οι μήνες πέρασαν και όχι μόνο δε δικαίωσε τη φήμη της, αλλά κατάφερε να προκαλέσει αντιδράσεις τόσο σε αντιπάλους όσο και σε φίλιες δυνάμεις. Ασφαλώς το πρόγραμμα της ΝΔ θα γεννούσε έτσι κι αλλιώς συγκρούσεις, οι οποίες, όμως, φούντωσαν και από τις επιλογές της υπουργού, οι οποίες κινήθηκαν στη λογική του δεν ακούω και δεν υπολογίζω κανέναν. Έτσι είναι περισσότερο από σίγουρο πως, όταν θα φύγει, τα αρνητικά πεπραγμένα της θητείας της θα είναι πολλαπλάσια από τα θετικά.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, μερικά από τα κατορθώματα της κ. Κεραμέως τα οποία δείχνουν τις αντιλήψεις και την πολιτική της νοοτροπία. Κατάργησε το άσυλο παίρνοντας αφορμή από την ανομία που πράγματι είχε πάρει έκταση σε κάποιους πανεπιστημιακούς χώρους λες και δεν υπήρχε άλλος τρόπος αντιμετώπισης των παραβατών. Η κατάσταση , ωστόσο, ελάχιστα βελτιώθηκε. Εξίσωσε τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολεγίων με εκείνα των πτυχιούχων των πανεπιστημιακών σχολών. Και ενώ έγινε μεγάλη συζήτηση για τη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ δεν ειπώθηκε το ελάχιστο για τους βαθμούς με τους οποίους εγγράφονται οι σπουδαστές στα κολέγια. Προσπάθησε να μετατρέψει τη σχολική αίθουσα σε εκπομπή καθημερινότητας χωρίς να υπολογίζει την προστασία των προσωπικών δεδομένων μαθητών και εκπαιδευτικών. Ακύρωσε τα προγράμματα σπουδών της Ιστορίας, τα οποία ήταν όσο ποτέ αναγκαίο να αναθεωρηθούν , με το επιχείρημα ότι δεν καλλιεργούσαν την εθνική συνείδηση. Το τελευταίο της επίτευγμα το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη σχετίζεται με τις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια.
Η κ. Κεραμέως έχοντας προφανώς την έγκριση του Μαξίμου ανακοίνωσε ότι οι εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια θα γίνουν μόνο με ηλεκτρονική ψηφοφορία, το Σάββατο 7 Νοεμβρίου. Η απόφαση αυτή προκάλεσε σφοδρότατες αντιδράσεις , αφού σύμφωνα με καταγγελίες πανεπιστημιακών το σύστημα αυτό, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί στις πρυτανικές εκλογές, είναι διαβλητό και δεν εξασφαλίζει τη μυστικότητα της ψήφου. Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών τοποθετήθηκαν με υπευθυνότητα και ζήτησαν αναβολή των εκλογών και παράταση της θητείας των υπηρεσιακών συμβουλίων για όσο διαρκεί η πανδημία. Η υπουργός, όμως, κώφευσε ξανά και επέλεξε τον δρόμο της αδιαλλαξίας. Η ΟΛΜΕ και Η ΔΟΕ δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αποσύρουν τα ψηφοδέλτια από την εκλογική διαδικασία με ομόφωνη απόφαση προκειμένου να προστατεύσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, του συνέρχεσθαι και του εξομιλείν. Παρόλα αυτά φημολογείται ότι το υπουργείο σε μια έκρηξη αντιδημοκρατικότητας δε θα δεχτεί την απόσυρση των ψηφοδελτίων, γιατί τάχα υπάρχει νομικό κενό και δεν προβλέπεται διαδικασία παραιτήσεων. Έτσι για πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: ή τα υπηρεσιακά συμβούλια θα αποτελούνται μόνο από διορισμένους ή θα υπάρχουν υποψήφιοι με το ζόρι. Αυτό κι αν είναι τεράστια επιτυχία για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά!!!
Αναμφίβολα οι επιλογές στο χώρο της εκπαίδευσης είναι πολιτικές, ωστόσο αφήνουν το αποτύπωμα τους και οι άνθρωποι. Δυστυχώς, καμιά από τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης δεν έσκυψε πάνω από τα σοβαρά και χρονίζοντα προβλήματα, όπως , η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, τα απαρχαιωμένα αναλυτικά προγράμματα, η χαμηλή χρηματοδότηση κα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης όσοι κυβέρνησαν δε θεράπευσαν τις μεγάλες πληγές που άνοιξαν τα μνημόνια με κυριότερες την απουσία μόνιμων διορισμών και τις χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες. Επιπλέον στο υπουργείο εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις τοποθετήθηκαν άνθρωποι άσχετοι με το αντικείμενο, οι οποίοι κάνοντας αλλαγές επί αλλαγών προσπάθησαν να αφήσουν το στίγμα τους. Σε έναν χώρο ευαίσθητο, όπως είναι αυτός της εκπαίδευσης, που διαμορφώνει τους αυριανούς πολίτες, θα έπρεπε να κυριαρχεί ο διάλογος, το δημοκρατικό πνεύμα, η συναίνεση και η συνεργασία. Περισσεύει όμως η αλαζονεία και ο αυταρχισμός. Από το πλαίσιο αυτό δεν ξέφυγε ούτε η κ. Κεραμέως. Μόνο που στην περίπτωση της η αντιδημοκρατικότητα και η αδιαλλαξία ξεχείλισαν.
*Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
