Tου Ασμοδαίου
Το Δημοψήφισμα αποτελεί την κορυφαία έκφραση της Δημοκρατίας . Είναι η ώρα του λαού. Η ώρα που ο πραγματικός εντολέας αποφαίνεται και η γνώμη του είναι αυτή που υπερκεράζει την κατά συνείδηση γνώμη των αντιπροσώπων του.
Αυτό τον κορυφαίο θεσμό χρησιμοποιούν σήμερα για επιβεβαίωση της πολιτικής τους, τρείς πολιτικές δυνάμεις, η «ακροδεξιά» – Χρυσή Αυγή, η «Αριστερά» – ΣΥΡΙΖΑ και η «Εθνικιστική» – ΑΝΕΛ.
Η κομμουνιστική ιδεολογία είναι μια συνεπής ιδεολογία. Θέλει μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, που η οικονομία να ανήκει στους πραγματικούς παραγωγούς, στο λαό. Αυτή είναι η θεωρία των κομμουνιστών. Σωστή ή λάθος, πρακτικά εφαρμόσιμη ή όχι και πώς , είναι διαφορετικό ζήτημα. Πάντως είναι συνεπής και σαφής.
Οι Ρεφορμιστές κομμουνιστές, μέσα από αυτή την θεωρία, διαβλέπουν μία κρατική, καπιταλιστική κοινωνία (μάλιστα κρατικομονοπωλιακή), με λαϊκή επίφαση, διευθυνόμενη από μια σκληρή νομενκλατούρα των πιστών στον αρχηγό και στην (κάθε φορά διαφορετική) παραγόμενη από αυτόν εφήμερη ιδεολογία.
Σ’ αυτή την πολιτική κατεύθυνση, οι ρεφορμιστές κομμουνιστές συναντώνται με την φασιστική ιδεολογία που θέλει την σύνταξη του Κράτους υπό τον Φύρερ . Έναν δηλαδή αρχηγό που πατερναλιστικά οδηγεί την χώρα προς την κατεύθυνση που εκείνος νομίζει καλή ή χρήσιμη.
Και σ’ αυτή την περίπτωση, είναι αναγκαίος ο σχηματισμός πολιτικής νομενκλατούρας.
Ο συνδυασμός των πιο πάνω, γεννά το πολιτικό φαινόμενο «ΜΠΑΑΘ» (δηλαδή την ιδεολογία του ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΪΝ – ΚΑΝΤΑΦΗ κ.λ.π.) .
Με βάση όμως τις πιο πάνω θεωρίες , στήθηκε και η Εθνολαϊκιστική πλατφόρμα της Χρυσής Αυγής , ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ , προκειμένου να εκμαιευθεί η συναίνεση του λαού στην πολιτική της κυβερνώσας συνιστώσας , δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ .
Η πρακτική του Εθνολαϊκιστικού μετώπου με βάση τα πιο πάνω, προκύπτει πλέον ξεκάθαρα .
Χρησιμοποιεί μια πολωτική κατάσταση : «Καλοί Έλληνες – κακοί Γερμανοί.»
Στο διαμορφωμένο κλίμα της κατευθυνόμενης οργής των «καλών» κατά των «κακών» που αποκλείει οποιαδήποτε σύνθετη και κριτική λογική σκέψη , πάνω σε οποιοδήποτε ζήτημα, επιλέγεται η προσφυγή στο Δημοψήφισμα , στην λογική «ΛΑΕ ΔΗΛΩΣΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ» . Όμως η φωνή που ζητούν είναι φωνή που οι ίδιοι κατευθύνουν ως εξής :
1. Θέτουν ερώτημα που εκμαιεύει απάντηση (θέλεις να πληρώσεις 9 δισ.? Η απάντηση βέβαια είναι αναμενόμενη) επί ζητήματος που δεν επιδέχεται πολιτική κρίση .
2. Ταυτίζουν την αναμενόμενη θετική γι’ αυτούς απάντηση επί οικονομικού ζητήματος, με επιβεβαίωση της πολιτικής τους κυριαρχίας: « Ο λαός μίλησε – ο λαός μας θέλει.»
3. Βαφτίζουν «ΕΘΝΙΚΟ» το Δημοσιονομικό θέμα της Ελλάδας, εξουθενώνοντας έτσι την δυνατότητα πολιτικής κριτικής.
4. Αλλάζουν αιφνιδιαστικά τον Νόμο και ουσιαστικά εξαφανίζουν τον χρόνο για την ανταλλαγή πολιτικών απόψεων (απαραίτητη προδικασία για ένα γνήσιο Δημοψήφισμα), αλλά και για την ενημέρωση του εκλογικού σώματος στο τιθέμενο ερώτημα.
Όλες οι πιο πάνω ενέργειες , αντίκεινται στο Σύνταγμα της χώρας .
Τις νομιμοποιούν όμως στα πλαίσια της πολιτικής πόλωσης . Για να χτυπήσουμε τους «κακούς» επιτρέπεται κάθε μέτρο , ακόμα και η κατάργηση της Συνταγματικής Τάξης . Η κατάλυση του Συντάγματος είναι αδιάφορη . Το θέμα είναι να νικήσουμε τους «κακούς» . Έτσι όμως αρχίζει η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Η Δημοκρατία χωρίς Σύνταγμα δεν υπάρχει . Η πρώτη Συνταγματική παρέκβαση αν νομιμοποιηθεί , φέρνει την δεύτερη . Η δεύτερη την Τρίτη και πάει λέγοντας , μέχρι τη επιβολή του καθεστώτος ΜΠΑΑΘ .
Ας θυμηθούμε και το εξής :
Ο Χίτλερ εξελέγει τάζοντας βούτυρο και μαρμελάδα στους πεινασμένους Γερμανούς και ο Χίντεμπουργκ (Πρόεδρος της Γερμανίας) και ορισμένοι πανεπιστημιακοί Νομικοί νομιμοποιούσαν – ενέκριναν τις Συνταγματικές παρεμβάσεις τους.
Το αποτέλεσμα το καταδεικνύει η Ιστορία .
