Του Νί­κου Μπο­γι­ό­που­λου

“Η α­να­κοί­νω­ση της «Γι­ού­ρο­στατ» τα λέ­ει ό­λα! Το πε­ρί­φη­μο «πλε­ό­να­σμα» δεν εί­ναι πα­ρά ι­λιγ­γι­ώ­δες… έλ­λειμ­μα και μά­λι­στα ύ­ψους 23,1 δισ. ευ­ρώ! Αλ­λά, η «Α­γί­α Οι­κο­γέ­νεια» της ει­λι­κρί­νειας και της φι­λα­λή­θειας, αυ­τή η α­δέ­κα­στη ΕΕ, ο­μού με­τά των στα­τι­στι­κών υ­πη­ρε­σι­ών της, δεν έ­χει κα­νέ­να λό­γο να μην συμ­με­τέ­χει σε αυ­τό το όρ­γιο ε­ξα­πά­τη­σης του ελ­λη­νι­κού λα­ού. Ως εκ τού­του, λέ­ει η «Γι­ού­ρο­στατ», αν α­φαι­ρέ­σου­με το 4% του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού που πή­γε σε τό­κους, αν α­φαι­ρέ­σου­με το 10% του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού που πή­γε στους τρα­πε­ζί­τες, αν α­φαι­ρέ­σου­με τού­το κι αν α­φαι­ρέ­σου­με το άλ­λο, τό­τε «ναι, πα­ρα­δε­χό­μα­στε», λέ­ει η «Γι­ού­ρο­στατ», ό­τι έ­χε­τε… πλε­ό­να­σμα.

Στη βά­ση, λοι­πόν, αυ­τής της «πα­ρα­δο­χής» εί­ναι που – με την ά­δεια της ΕΕ – έ­χει στη­θεί το κυ­βερ­νη­τι­κό πα­νη­γύ­ρι της κο­ρο­ϊ­δί­ας και της α­πά­της πε­ρί «πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος». Της πα­ρα­δο­χής, δη­λα­δή, ό­τι έ­χουν βου­τή­ξει α­πό τον ελ­λη­νι­κό λα­ό δε­κά­δες δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια, που πά­νε σε το­κο­γλύ­φους και κερ­δο­σκό­πους, αλ­λά τα δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια αυ­τά δεν τα υ­πο­λο­γί­ζουν! Για­τί; Μα για­τί η κυ­βέρ­νη­ση πρέ­πει να βγά­λει πλε­ό­να­σμα…

Εί­ναι προ­φα­νέ­στα­το: Το λε­γό­με­νο «πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα» δεν εί­ναι πα­ρά μια «κου­ρε­λού» που αν­τί άλ­λου εμ­βλή­μα­τος την έ­χουν με­τα­τρέ­ψει σε ση­μαί­α του γε­λοί­ου κυ­βερ­νη­τι­κού «success story». Ού­τε «πλε­ό­να­σμα» εί­ναι, ού­τε «πρω­το­γε­νές». Εί­ναι έ­νας δεί­κτης της α­νε­λέ­η­της «γε­νο­κτο­νί­ας» που συν­τε­λεί­ται στην ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νί­α. Έ­νας δεί­κτης που κα­τα­σκευ­ά­ζε­ται α­νά­λο­γα με τα­λο­γι­στι­κά «μα­γει­ρέ­μα­τα» και τις πο­λι­τι­κές ε­πι­δι­ώ­ξεις της κυ­βέρ­νη­σης και της Κο­μι­σιόν. Και το κυ­ρι­ό­τε­ρο: Εί­ναι έ­νας δεί­κτης που με­γα­λώ­νει α­νά­λο­γα με τα­κοι­νω­νι­κά ε­ρεί­πια που σπέρ­νει η κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή.

Φυ­σι­κά δεν λεί­πουν τα ε­γνω­σμέ­νης αυ­θεν­τί­ας τη­λε­φε­ρέ­φω­να της κυ­βέρ­νη­σης, που δι­α­μαρ­τύ­ρον­ται: «Μα εί­ναι δυ­να­τόν – ρω­τούν με α­να­ση­κω­μέ­νο το μνη­μο­νια­κό τους φρύ­δι – τώ­ρα που έ­χου­με α­πό πά­νω μας τους Ευ­ρω­παί­ους, να γί­νε­ται α­πό την κυ­βέρ­νη­ση “δη­μι­ουρ­γι­κή λο­γι­στι­κή” με το πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα»; Μα ναι, κα­λέ! Πώς και δεν το εί­χα­με σκε­φτεί! Εί­ναι δυ­να­τόν να λέ­ει ψέ­μα­τα η κυ­βέρ­νη­ση και αυ­τό να το δέ­χον­ται οι ε­ταί­ροι; Εί­ναι δυ­να­τόν να δέ­χε­ται τέ­τοι­α πράγ­μα­τα η (συμ­με­τέ­χου­σα στην τρό­ι­κα) Κο­μι­σιόν; Σώ­πα!

Αλ­λά α­πό την άλ­λη σκε­φτό­μα­στε:

Πρώ­το: Τη λο­γι­στι­κή του Ση­μί­τη, οι ε­ταί­ροι δεν ή­ταν που την θε­ω­ρού­σαν έγ­κυ­ρη, πριν έρ­θει ο Κα­ρα­μαν­λής και τη βγά­λει «δη­μι­ουρ­γι­κή» μέ­σω της λε­γό­με­νης «α­πο­γρα­φής», γε­γο­νός που δέ­χτη­καν οι ε­ταί­ροι, οι ί­διοι, δη­λα­δή, που πιο πριν την ί­δια «δη­μι­ουρ­γι­κή λο­γι­στι­κή» την εί­χαν εγ­κρί­νει σαν έγ­κυ­ρη;

Δεύ­τε­ρο: Τη λο­γι­στι­κή του Α­λο­γο­σκού­φη, οι ε­ταί­ροι δεν ή­ταν που την θε­ω­ρού­σαν έγ­κυ­ρη, πριν έρ­θει ο Πα­παν­δρέ­ου και τη βγά­λει «δη­μι­ουρ­γι­κή» μέ­σω της δι­κής του λε­γό­με­νης «α­πο­γρα­φής», γε­γο­νός που πά­λι δέ­χτη­καν οι ε­ταί­ροι, οι ο­ποί­οι πιο πριν και ε­κεί­νη τη «δη­μι­ουρ­γι­κή λο­γι­στι­κή» την εί­χαν εγ­κρί­νει σαν έγ­κυ­ρη;…

Τρί­το: Την κάλ­πι­κη λο­γι­στι­κή ό­λων σχε­δόν των κρα­τών – με­λών της ΕΕ γύ­ρω α­πό τα ελ­λείμ­μα­τα και τα χρέ­η δεν ή­ταν που την εί­χαν βγά­λει «α­ξι­ό­πι­στη» οι ε­ταί­ροι α­φού τό­τε έ­πρε­πε, α­κό­μα και πά­νω σε α­πο­δε­δειγ­μέ­να πλα­στά στοι­χεί­α, να συγ­κρο­τή­σουν την ΟΝΕ και την Ευ­ρω­ζώ­νη;…

Α­φού, ό­μως, θέ­λουν να μι­λή­σου­με για πλε­ο­νά­σμα­τα – για πραγ­μα­τι­κά πλε­ο­νά­σμα­τα – ας το κά­νου­με:

Μεί­ω­ση του ε­νός τρί­του του δι­α­θέ­σι­μου ει­σο­δή­μα­τος των ελ­λη­νι­κών νοι­κο­κυ­ρι­ών τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια της κρί­σης.

Δι­πλα­σια­σμός των νοι­κο­κυ­ρι­ών που δη­λώ­νουν α­δυ­να­μί­α να ε­ξα­σφα­λί­σουν τη στοι­χει­ώ­δη τρο­φή.

Ε­κτί­να­ξη της α­νερ­γί­ας και δι­πλα­σια­σμός των οι­κο­γε­νει­ών χω­ρίς κα­νέ­ναν ερ­γα­ζό­με­νο.

Η Ελ­λά­δα εί­ναι η χώ­ρα που κα­τα­γρά­φε­ται η με­γα­λύ­τε­ρη α­πώ­λεια ει­σο­δή­μα­τος στον κό­σμο και τέσ­σε­ρις φο­ρές με­γα­λύ­τε­ρη σε σχέ­ση με το μέ­σο ό­ρο της Ευ­ρω­ζώ­νης.

Η μεί­ω­ση του ει­σο­δή­μα­τος και η α­νερ­γί­α, σε συν­δυα­σμό με την α­που­σί­α στοι­χει­ώ­δους κοι­νω­νι­κής υ­πο­δο­μής για την προ­στα­σί­α αυ­τών που βρέ­θη­καν ε­κτός α­γο­ράς ερ­γα­σί­ας, λει­τούρ­γη­σε πολ­λα­πλα­σι­α­στι­κά για τους Έλ­λη­νες, α­κό­μη και σε σχέ­ση με τους κα­τοί­κους α­να­δυ­ό­με­νων χω­ρών με πο­λύ χα­μη­λό­τε­ρο κα­τά κε­φα­λήν ει­σό­δη­μα, ό­πως η Κί­να και η Βρα­ζι­λί­α!

Αυ­τά εί­ναι τα «πλε­ο­νά­σμα­τά τους». Έ­τσι κα­τα­γρά­φον­ται στην τε­λευ­ταί­α έκ­θε­ση του (δι­κού τους) ΟΟΣΑ. Αυ­τό εί­ναι και το πραγ­μα­τι­κό αν­τί­κρι­σμα του«μα­τω­μέ­νου πλε­ο­νά­σμα­τος», για το ο­ποί­ο έ­λα­βαν χτες τα συ­χα­ρί­κια της Κο­μι­σιόν: Η α­κραί­α φτώ­χεια, η φο­ρο­λη­στεί­α, οι χι­λιά­δες α­πο­λύ­σεις, τα ε­κα­τομ­μύ­ρια των ά­νερ­γων. Γι’ αυ­τό το πλε­ό­να­σμα πα­νη­γυ­ρί­ζουν.

Και κυ­ρί­ως: Εί­ναι αυ­τό το πλε­ό­να­σμα που τώ­ρα πρέ­πει κά­ποι­ος να έ­χει κα­τέ­βει ό­λα τα σκα­λο­πά­τια του ξε­πε­σμού για να έρ­θουν οι ί­διοι που τον ο­δή­γη­σαν στον ξε­πε­σμό και να του το που­λή­σουν σαν «κοι­νω­νι­κό μέ­ρι­σμα»! Αυ­τό το πλε­ό­να­σμα α­παν­θρω­πιάς εί­ναι που έ­χουν το α­πύθ­με­νο θρά­σος να το χρη­σι­μο­ποι­ούν για το ψη­φο­θη­ρι­κό λά­δω­μα της προ­ε­κλο­γι­κής τους μη­χα­νής!

Και το πιο ά­θλιο: Εί­ναι αυ­τό το πλε­ό­να­σμα, του αί­μα­τος και της δυ­στυ­χί­ας, των 400 ευ­ρώ βα­σι­κό και του ερ­γα­σια­κού δου­λεμ­πο­ρί­ου, που δι­α­πράτ­τουν την α­σχη­μί­α να το εμ­φα­νί­ζουν σαν «δι­καί­ω­ση» της βαρ­βα­ρό­τη­τας! Και σαν «α­πό­δει­ξη» ό­τι αυ­τή η πο­λι­τι­κή – της βαρ­βα­ρό­τη­τας, του αί­μα­τος και της δυ­στυ­χί­ας – εί­ναι «α­δή­ρι­τη α­νάγ­κη» να συ­νε­χι­στεί! Τό­σο α­δί­στα­κτοι εί­ναι.

Υ­στε­ρό­γρα­φο: Κυ­κλο­φο­ρεί ε­δώ και μέ­ρες ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση σκέ­φτε­ται (;) στους φο­ρο­λο­γι­κά ευ­συ­νεί­δη­τους πο­λί­τες που μα­ζεύ­ουν α­πο­δεί­ξεις να χα­ρί­ζει (κα­τό­πιν κλη­ρώ­σε­ως)… υ­περ­πο­λυ­τε­λή αυ­το­κί­νη­τα, α­πό Πόρ­σε και Μερ­σεν­τές μέ­χρι Φε­ρά­ρι και Λαμ­πορ­γκί­νι! Α­δι­ευ­κρί­νι­στο πα­ρα­μέ­νει αν θα τους χα­ρί­ζει και τη βεν­ζί­νη, τα τέ­λη κυ­κλο­φο­ρί­ας, τα δι­ό­δια και τα τεκ­μή­ρια δι­α­βί­ω­σης. Α­πο­λύ­τως δι­ευ­κρι­νι­σμέ­νο και δι­α­σταυ­ρω­μέ­νο, ω­στό­σο, εί­ναι τού­το: Η βλα­κεί­α, και κυ­ρί­ως το πλε­ό­να­σμα της βλα­κεί­ας, αν βρει α­νοι­κτό δρό­μο τρέ­χει με τα­χύ­τη­τα φω­τός. Α­πεί­ρως με­γα­λύ­τε­ρη, δη­λα­δή, α­πό την τα­χύ­τη­τα της Πόρ­σε, της Φε­ρά­ρι και της Λαμ­πορ­γκί­νι, μα­ζί”.

enikos.gr