Με κα­θυ­στέ­ρη­ση 19 μη­νών, με­τα­ξύ άλ­λων, η Ο­λο­μέ­λεια του Συμ­βου­λί­ου της Ε­πι­κρα­τεί­ας δη­μο­σί­ευ­σε σή­με­ρα την «σκλη­ρή» για τους ερ­γα­ζο­μέ­νους α­πό­φα­ση με την ο­ποί­α έ­κρι­νε αν­τι­συν­ταγ­μα­τι­κό το Μνη­μό­νιο Ι­Ι (νό­μος 4046/2012) μό­νο κα­τά το σκέ­λος ε­κεί­νο με το ο­ποί­ο κα­ταρ­γεί­ται η μο­νο­με­ρής προ­σφυ­γή στη δι­αι­τη­σί­α.

Ό­λα τα άλ­λα μέ­τρα που προ­βλέ­φθη­καν σε βά­ρος των ερ­γα­ζο­μέ­νων του ι­δι­ω­τι­κού το­μέ­α α­πό το Μνη­μο­νί­ου Ι­Ι, ό­πως εί­ναι η μεί­ω­ση των α­πο­δο­χών των ερ­γα­ζο­μέ­νων κα­τά 22% και κα­τά 32% για τους νέ­ους κά­τω των 25 ε­τών, η κα­τάρ­γη­ση του ε­πι­δό­μα­τος γά­μου, η κα­τάρ­γη­ση της υ­πο­γρα­φής των ε­θνι­κών γε­νι­κών συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων ερ­γα­σί­ας (κα­τώ­τε­ρες α­πο­δο­χές) με­τά α­πό δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις ερ­γο­δο­τών και ερ­γα­ζο­μέ­νων (ΣΕΒ-ΓΕ­ΣΕ­Ε), η λε­γό­με­νη «με­τε­νέρ­γεια», κ.λπ., κρί­θη­καν α­πό την Ο­λο­μέ­λεια του ΣτΕ συν­ταγ­μα­τι­κά, σύμ­φω­να με τις Δι­ε­θνείς Συμ­βά­σεις Ερ­γα­σί­ας και την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Σύμ­βα­ση Δι­και­ω­μά­των του Αν­θρώ­που (ΕΣ­ΔΑ).

Οι δι­κα­στές α­πέρ­ρι­ψαν ως α­βά­σι­μους για «λό­γους υ­πέρ­τε­ρου κοι­νω­νι­κού συμ­φέ­ρον­τος» ό­λους τους ι­σχυ­ρι­σμούς της Γ.Σ.Ε.Ε., της Ο.Τ.Ο.Ε., των άλ­λων Ορ­γα­νώ­σε­ων, κ.λπ. που εί­χαν προ­σφύ­γει στο ΣτΕ, ε­κτός α­πό αυ­τούς που α­φο­ρούν την δι­αι­τη­σί­α.

Το Μνη­μό­νιο Ι­Ι εί­ναι συμ­πλη­ρω­μα­τι­κό του μνη­μο­νί­ου Ι (νό­μος 3845/2010) το ο­ποί­ο κρί­θη­κε νό­μι­μο με την υπ΄ α­ριθμ. 668/2012 α­πό­φα­ση της Ο­λο­μέ­λειας του ΣτΕ. Στην Ο­λο­μέ­λεια του 2012 συμ­με­τεί­χαν 55 σύμ­βου­λοι Ε­πι­κρα­τεί­ας και τώ­ρα στον Μνη­μό­νιο Ι­Ι συμ­με­τεί­χαν 31.

Η Ο­λο­μέ­λεια του Α­νω­τά­του Α­κυ­ρω­τι­κού Δι­κα­στη­ρί­ου με μί­α α­πό­φα­ση 60 σε­λί­δων (2307/2014) α­πο­φάν­θη­κε ό­τι εί­ναι αν­τι­συν­ταγ­μα­τι­κή (αν­τί­θε­τη στο άρ­θρο 22 πα­ρά­γρα­φος 2 του Συν­τάγ­μα­τος) η κα­τάρ­γη­ση της μο­νο­με­ρούς προ­σφυ­γής στη δι­αι­τη­σί­α (νό­μοι 1876/1990 και 3899/2010) για την ε­πί­λυ­ση ερ­γα­σια­κών θε­μά­των (αύ­ξη­ση α­πο­δο­χών, ε­πι­δό­μα­τα, ά­δει­ες, αρ­γί­ες, κ.λπ.­).

Συγ­κε­κρι­μέ­να κρί­θη­κε ό­τι το άρ­θρο 3 της Π.Υ.Σ. 6/2012 με το ο­ποί­ο ο­ρί­σθη­κε ό­τι «η προ­σφυ­γή στην δι­αι­τη­σί­α προ­ϋ­πο­θέ­τει σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση συμ­φω­νί­α των με­ρών, αν­τί­κει­ται στο άρ­θρο 22 πα­ρά­γρα­φος 2 του Συν­τάγ­μα­τος και ως εκ τού­του εί­ναι α­κυ­ρω­τέ­α».

Πα­ράλ­λη­λα, με την α­πό­φα­ση του ΣτΕ ε­πα­νήλ­θε η δι­αι­τη­σί­α στο πα­λαι­ό νο­μο­θε­τι­κό κα­θε­στώς, σύμ­φω­να με το ο­ποί­οι μπο­ρού­σαν να πη­γαί­νουν στην δι­αι­τη­σί­α προς ε­πί­λυ­ση ό­λα τα θέ­μα­τα των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και ό­ρων (μι­σθοί, ε­πι­δό­μα­τα, ά­δει­ες, κ.λπ.­). Οι σύμ­βου­λοι Ε­πι­κρα­τεί­ας έ­κρι­ναν αν­τι­συν­ταγ­μα­τι­κή τη ρύθ­μι­ση τό­σο της Π.Υ.Σ. 6/2012, ό­σο και του νό­μου 3899/2010 που πε­ρι­ό­ρι­ζε τη δι­αι­τη­σί­α α­πο­κλει­στι­κά μό­νο στον κα­θο­ρι­σμό του βα­σι­κού μι­σθού και η­με­ρο­μι­σθί­ου.

Η δι­αι­τη­σί­α εί­ναι έ­νας ο μη­χα­νι­σμός ε­πί­λυ­σης συλ­λο­γι­κών δι­α­φο­ρών ερ­γα­σί­ας σε πε­ρί­πτω­ση α­πο­τυ­χί­ας των συλ­λο­γι­κών δι­α­πραγ­μα­τεύ­σε­ων. Στη δι­αι­τη­σί­α (Ορ­γα­νι­σμός Με­σο­λά­βη­σης και Δι­αι­τη­σί­ας) μπο­ρεί να προ­σφύ­γει εί­τε η πλευ­ρά των ερ­γα­ζο­μέ­νων (συν­δι­κα­λι­στι­κές ορ­γα­νώ­σεις) εί­τε η πλευ­ρά των ερ­γο­δο­τών, α­φού α­πο­τύ­χουν οι με­τα­ξύ τους δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις για τη σύ­να­ψη συλ­λο­γι­κής σύμ­βα­σης ερ­γα­σί­ας, που αρ­χί­ζουν, κα­τά κα­νό­να, με­τά τη λή­ξη ι­σχύ­ος των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων ερ­γα­σί­ας. Μπο­ρεί ό­μως και μο­νο­με­ρώς να προ­σφύ­γει μια α­πό τις δύ­ο πλευ­ρές, χω­ρίς τη συ­ναί­νε­ση της άλ­λης.

Ε­πί­σης, στη δι­αι­τη­σί­α του Ν. 1876/1990 μπο­ρεί να ο­δη­γη­θούν ό­λες οι δι­α­φο­ρές που προ­κύ­πτουν α­πό ε­πι­χει­ρη­σια­κές, κλα­δι­κές και ο­μοι­ο­ε­παγ­γελ­μα­τι­κές συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις ερ­γα­σί­ας, ό­πως εί­ναι μι­σθο­λο­γι­κές δι­α­φο­ρές, η χο­ρή­γη­ση ε­πι­δο­μά­των, κ.ά.

Να ση­μει­ω­θεί ό­τι με βά­ση τον Ν. 4093/2012 που α­κο­λού­θη­σε, το λε­γό­με­νο και Μνη­μό­νιο Ι­Ι­Ι (πρό­κει­ται για το Με­σο­πρό­θε­σμο Πλαί­σιο Δη­μο­σι­ο­νο­μι­κής Στρα­τη­γι­κής), οι κα­τώ­τα­τες α­πο­δο­χές δεν κα­θο­ρί­ζον­ται πλέ­ον α­πό την ε­θνι­κή γε­νι­κή συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας με­τά α­πό δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις α­νά­με­σα στις ερ­γο­δο­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις (Σ.Ε.Β., Γ.Σ.Β.Ε.Ε., Ε.Σ.Ε.Ε.) και την Γ.Σ.Ε.Ε., αλ­λά με νό­μο.

Πα­ράλ­λη­λα, με το Μνη­μό­νιο Ι­Ι­Ι κα­ταρ­γή­θη­κε με­τά το 2012 το ε­πί­δο­μα γά­μου το ο­ποί­ο α­πο­τε­λού­σε α­να­πό­σπα­στο μέ­ρος του κα­τώ­τα­του μι­σθού που κα­θο­ρι­ζό­ταν με την ε­θνι­κή γε­νι­κή συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας, ε­νώ «πά­γω­σε» και το ε­πί­δο­μα τρι­ε­τι­ών (ωρίμανσης).

koutipandoras.gr