«Παρά την κατάθεση από πλευράς μου, για το συγκεκριμένο ζήτημα, σειράς κοινοβουλευτικών ερωτήσεων και αναφορών προς τους συναρμόδιους Υπουργούς τα τελευταία 2 χρόνια, οι απαντήσεις τους ως προς τα μέτρα που λαμβάνουν κρίνονται εκ του αποτελέσματος απολύτως ανεπαρκείς.» Επισημαίνει σε γραπτή του δήλωση ο βουλευτής Μεσσηνία του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Χαρίτσης, σχετικά με το καυτό θέμα της έλλειψης εργατών γης.
Ακολουθεί η πλήρης δήλωση:
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η έλλειψη εργατών γης δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην αγροτική παραγωγή.
Η ανυπαρξία σχεδιασμού και συνεννόησης μεταξύ των συναρμόδιων Υπουργείων, οι λανθασμένες κυβερνητικές παρεμβάσεις, όπως η κατάργηση απόδοσης ΑΜΚΑ στους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα και η απαγόρευση της έκτακτης απασχόλησής τους στον πρωτογενή τομέα, νόμιμα και με αναστολή απομάκρυνσης, οδήγησαν στη γιγάντωση του προβλήματος και την φυγή των εργατών σε άλλες χώρες.
Η Ιταλία και η Ισπανία, χώρες με ανταγωνιστικά προς εμάς αγροτικά προϊόντα, αντιλαμβανόμενοι έγκαιρα το πρόβλημα, προσάρμοσαν την νομοθεσία τους παρέχοντας τις απαραίτητες άδειες παραμονής και εργασίας, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, με αποτέλεσμα οι ξένοι εργάτες να κατευθύνονται εκεί.
Παρά την κατάθεση από πλευράς μου, για το συγκεκριμένο ζήτημα, σειράς κοινοβουλευτικών ερωτήσεων και αναφορών προς τους συναρμόδιους Υπουργούς τα τελευταία 2 χρόνια, οι απαντήσεις τους ως προς τα μέτρα που λαμβάνουν κρίνονται εκ του αποτελέσματος απολύτως ανεπαρκείς.
Είναι ενδεικτικό ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο για μετάκληση 5.000 εποχικών εργατών γης που θα κατανεμηθούν σε όλους τους τομείς της οικονομίας, «διαφημίζεται» από την κυβέρνηση ως λύση, την στιγμή που μόνον στην μεγάλη θερμοκηπιακή περιοχή της Τριφυλίας οι ανάγκες υπολογίζονται σε 4.500 εργάτες, σύμφωνα με τις επισημάνσεις του Αγροτικού Συλλόγου, για να καλυφθούν οι ανάγκες της παραγωγής και συγκομιδής. Ακόμη περιμένουμε άλλωστε απαντήσεις από τα αρμόδια Υπουργεία για τους λόγους που αντίστοιχες διακρατικές συμφωνίες με το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν δεν απέδωσαν.
Η έλλειψη εργατών γης έρχεται να προστεθεί στις ιλιγγιώδεις αυξήσεις του κόστους παραγωγής με τεράστιες επιπτώσεις στη βιωσιμότητα του πρωτογενούς τομέα, στο εισόδημα των αγροτών αλλά και στη διατροφική επάρκεια των καταναλωτών.
Δυστυχώς και σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα, το κόστος της ανυπαρξίας στρατηγικής και πολιτικής βούλησης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη το πληρώνει πολύ ακριβά ο αγροτικός κόσμος αλλά και η κοινωνία συνολικά.