Γράφει ο Παναγιώτης Αλευράς
(Εισήγηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο της 24/7/2017)
Ο ελαιοκομικός τομέας είναι ένας ιδιαίτερα δυναμικός κλάδος που στηρίζει την οικονομία της περιφέρειαςΠελοποννήσου, δεδομένου ότι παράγει το 1/3 της εθνικής παραγωγής ελαιόλαδου εκ των οποίων το 60% παράγεται στην Μεσσηνία. Ως εκ τούτου για την επεξεργασία τουελαιόκαρπου λειτουργούν 105 διφασικά ελαιοτριβεία και παράγουν 220.0000 τόνοι ελαιοπυρήνα και 103 τριφασικά και παράγουν 125.000 τόνους ελαιοπυρήνα, τα οποία επεξεργάζονται τα 5 πυρηνελουργεία της περιοχής .
Γι΄ αυτό ακριβώς τον λόγο το πρόβλημα της λειτουργίας τωνπηρηνελουργείων στην Μεσσηνία είναι ιδιαίτερα οξυμένο , παρ΄ότι είναι υπαρκτό σε όλες τις ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας , λόγω της ελλιπούς σχετικής νομοθεσίας.
Ενώ λοιπόν οι άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες έχουν αξιοποιήσει τα παραπροϊόντα της ελιάς,αντίθετα στην χώρα μας λόγω έλλειψης μακροπρόθεσμης στρατηγικής στον ελαιοκομικό τομέα, δημιουργούν προβλήματα στο ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον.
Αρκεί να αναφέρω ότι ενώ από την λειτουργία των πυρηνελουργείων παράγονται: υδρατμοί, αιωρούμενα σωματίδια, πτητικές οργανικές ενώσεις, έντονες οσμές, καθώς και οπτική όχληση, υπάρχουν περιορισμοί βάσει του Π.Δ. 1180/81 μόνον για τα αιωρούμενα σωματίδια. Για τις υπόλοιπες οχλήσεις δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία.
Ακόμη και τα 13 μέτρα που εισηγήθηκε η Π.Ε. Μεσσηνίας, δεν περιλαμβάνουν τις οχλήσεις από τους υδρατμούς, που τόσο έντονα προβλήματα δημιουργούν ιδιαίτερα στη ΒΙΠΕ Μελιγαλά.
Μετά τις επανειλημμένες μετρήσεις που ξεκίνησαν για πρώτη φορά το 2011 και συνεχίσθηκαν από το Δημόκριτο πρόσφατα διαθέτουμε ένα επιστημονικό οπλοστάσιο που οφείλει η πολιτεία να αξιοποιήσει εφαρμόζοντας τις βέλτιστες λύσεις.
Πρέπει να επισημάνω ότι λόγω της λαθεμένης χωροθέτησης των πυρηνελουργείων στη ΒΙΠΕ Μελιγαλά που είναι ένα κλειστό λεκανοπέδιο (θερμοκρασιακή αναστροφή κοντά σε κατοικημένες περιοχές κ.λ.π.) όποια περιοριστικά μέτρα και να ληφθούν δεν πρόκειται να αποδώσουν.
Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό και χρειάζεται υπευθυνότητα και συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και την τοπική κοινωνία χωρίς ωραιοποιήσεις και ακρότητες.
Επιβάλλεται λοιπόν σήμερα το περιφερειακό συμβούλιο να αποφασίσει και να διεκδικήσει:
- Να χρηματοδοτήσει η Περιφέρεια επιδημιολογική έρευνα ώστε να διερευνηθεί κατά πόσο τα στοιχεία της ρύπανσης που μετρήθηκαν, επιβαρύνουν και πόσο την υγεία των ανθρώπων.
- Χρηματοδότηση από την πολιτεία και αξιοποίηση κοινοτικών και εθνικών πόρων για τη μετεγκατάσταση των πυρηνελουργείων από την ΒΙΠΕ Μελιγαλά.
- Προώθηση ολοκληρωμένων νομοθετικών ρυθμίσεων με τα 13 μέτρα , όπως υπέβαλλαν οι υπηρεσίες της ΠΕ Μεσσηνίας.
- Να ληφθούν υπ΄ όψη οι θετικές προτάσεις των πυρηνελουργών , όπως το ύψος των καμινάδων.
- Να προκληθεί σύσκεψη στο ΥΠΕΚΑ με την συμμετοχή της Περιφέρειας, του Δημόκριτου, του ΓΕΩΤΕΕ, της ΕΤΒΑ, εκπρόσωπο των πυρηνελουργών και των Δήμων της περιοχής λαμβάνοντας υπ΄όψη τις τεκμηριωμένες άποψεις των επιστημονικών φορέων.
- Τέλος, οφείλουμε όλοι να διεκδικήσουμε την εφαρμογή των διαθέσιμων επιστημονικών δεδομένων με τις τεχνολογικές λύσεις, ώστε να ανακουφίσουν τη ζωή των συνανθρώπων μας στην ευρύτερη περιοχή του Μελιγαλά, της Καλαμάτας, της Μεσσηνίας και των Γαργαλιάνων.
Ο Παναγιώτης Αλευράς είναι Περιφερειακός Σύμβουλος – πρ. Αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Μεσσηνίας
