Η κ. Κατριβάνου εκμυστηρεύτηκε ότι μία φίλη της λεσβία, ακτιβίστρια, πριν δύο ημέρες της είπε:

«Είναι απίστευτο συναίσθημα, ξαφνικά, ενώ φυσικά και το ξέρεις, να νιώθεις ότι υπάρχεις, ότι είσαι ορατή, ότι αναγνωρίζεσαι. Αντιλαμβάνομαι αλλιώς τον εαυτό μου με το σύμφωνο, θετικά – και  όχι μέσα από τα αρνητικά κοινωνικά στερεότυπα».

Η κ.Κατριβάνου συνέχισε λέγοντας ότι ένας άλλος φίλος της ομοφυλόφιλος της είπε:

«Τόσα χρόνια ακτιβιστής, και η μάνα μου το συνειδητοποίησε τώρα με το σύμφωνο ότι είμαι εντάξει, ότι δεν είμαι το πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα είναι η ομοφοβία των άλλων».

Η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι με το σύμφωνο που θεσμοθετείται γίνονται δύο αποφασιστικά βήματα.

Το πρώτο είναι η άρση των διακρίσεων σε βάρος συμπολιτών μας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Και το δεύτερο είναι η γενικότερη αναβάθμιση του συμφώνου συμβίωσης, για ομόφυλα και ετερόφυλα ζευγάρια. Αναγνωρίζονται οι οικογενειακοί δεσμοί μεταξύ των μερών και επιτέλους αναγνωρίζονται και στα μέρη του συμφώνου, όπως και στους συζύγους, όλα τα δικαιώματα: ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, εργασιακά, φορολογικά, κληρονομικά κ.α.

Το διευρυμένο σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της ισονομίας και των δικαιωμάτων σημείωσε μεταξύ άλλων τονίζοντας ότι:

• Η ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή. Είναι σεξουαλικός προσανατολισμός, είναι κομμάτι της φύσης του ατόμου, έτσι γεννιέται, κανείς δεν το επιλέγει.
• Η ομοφυλοφιλία ασφαλώς δεν είναι «παρεκτροπή». Είναι υγιής έκφραση σεξουαλικού προσανατολισμού.
• Ακούστηκε, επίσης, πολύ ότι το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι είναι ιδιωτική του υπόθεση. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε γι’ αυτό. Το σύμφωνο δεν ασχολείται με το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του ή… το Κάμα Σούτρα. Το «τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του», ναι,  δεν αφορά ούτε εμάς ούτε το κράτος. Το κανονίζει ο καθένας μόνος του. Αυτό όμως που μας αφορά και αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση του κράτους είναι  να διασφαλίζει ότι όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα —  και όχι να υπάρχουν δύο κατηγορίες και διακρίσεις, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους. Το σύμφωνο συμβίωσης  αφορά τον δημόσιο βίο,  το να μην είσαι δηλαδή αόρατος, περιθωριοποιημένος, πολίτης βήτα κατηγορίας.

Το σύμφωνο συμβίωσης λοιπόν, συμπλήρωσε η κ.Κατριβάνου, ως δημόσια αναγνώριση μιας σχέσης αφορά στο να μπορείς να ασφαλίσεις το σύντροφό σου ιδιαίτερα τώρα σε περιόδους κρίσης που ο άλλος μπορεί να είναι άνεργος. Να μπορείς  να πάρετε μαζί άδεια το καλοκαίρι, να συνυπηρετήσετε στην ίδια πόλη όπως ισχύει στον γάμο που κάνει εφικτή τη συμβίωση. Να μπορείς να είσαι μαζί του στην εντατική και να ενημερώνεσαι για  την υγεία του. Να μπορείς να μείνεις στο σπίτι σας όταν αυτός πεθάνει, το να μπορείς να κληρονομήσεις τα υπάρχοντά σας ύστερα από μια ζωή που τα μοιραστήκατε ή και τα αποκτήσατε  μαζί. Το να μπορείς, τέλος, να οραματιστείς τη ζωή τους με ένα μακροχρόνιο σύντροφο σε ένα πλαίσιο οικογενειακής ζωής.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να υστερεί σε θέματα δημοκρατίας. Το Σύνταγμα λέει ότι η οικογένεια αποτελεί θεμέλιο του έθνους αλλά  πουθενά δεν λέει ότι αυτό αφορά μόνο την ετερόφυλη οικογένεια. Η έννοια της οικογένειας μεταβάλλεται: Όσον αφορά τα ετερόφυλα ζευγάρια, παλιότερα υπήρχε μόνο ο θρησκευτικός γάμος, στη συνέχεια θεσμοθετήθηκε ο πολιτικός  γάμος, τα πράγματα αλλάζουν και εξελίσσονται.

Οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά στα ομόφυλα ζευγάρια αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα με τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών.

ipop.gr