Γράφουν Γιώργος Κανέλης- Δημήτρης Πράττης
Μεγάλη συζήτηση, ευτυχώς, έχει ανοίξει η θεσμοθέτηση του 12ωρου την ημέρα και του 60ωρου την εβδομάδα από την ακροδεξιά κυβέρνηση της Αυστρίας.
Είναι δεδομένο ότι δικαίως το πρώτο που έρχεται στο μυαλό, ειδικά των Αριστερών συνδικαλιστών, είναι να δείξουν τι σημαίνει να κυβερνάει η ακροδεξιά. Τι σημαίνει να έχει την ευκαιρία να δείξει την αφοσίωσή της στους καπιταλιστές από κυβερνητικό θώκο. Αυτό το προφανές, που όμως πολύ εύκολα ξεχνιέται στην Ελλάδα, είναι καλό να τα αναδεικνύουμε, ξαναθυμίζοντας ότι η γραβατωμένη ακροδεξιά στην Ελλάδα επίσης έχει δώσει τα διαπιστευτήριά της στους καπιταλιστές με τη συμμετοχή του Καρατζαφέρη και του ΛΑΟΣ στη μνημονιακή κυβέρνηση Παπαδήμου, ενώ τμήματά της συμμετείχαν ή συμμετέχουν μέσω των ΑΝΕΛ και στη σημερινή κυβέρνηση. Προφανώς θυμίζοντας και πάλι ότι και η νεοναζιστική ακροδεξιά της Χρυσής Αυγής έχει επιδείξει, με τη στάση της εντός βουλής, σε νομοσχέδια που αφορούσαν απαλλαγές από βάρη για τους καπιταλιστές και τους εφοπλιστές, πόσο είναι συστημικό στήριγμά τους.
Αυτό το δεδομένο έχει αναμφισβήτητα την αξία του, αλλά δεν είναι το σημαντικότερο. Το σημαντικότερο στην περίπτωση της ψήφισης του 12ωρου είναι η ανοχή που δείχνει η ΕΕ σε αυτά τα ωράρια, όπως αντίστοιχα και σε κάθε μορφή εντατικοποίησης της εργασίας. Γιατί η Αυστρία και η ακροδεξιά της δεν είναι πρωτοπόρες σε αυτού του είδους το ωράριο. Το χτύπημα στο 8ωρο δεν ξεκίνησε τουλάχιστον στην Ελλάδα ούτε καν από τα μνημόνια. Οι προσταγές των καπιταλιστών για το χτύπημα του 8ωρου ξεκίνησαν με την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας το 2004 από την κυβέρνηση Καραμανλή και ολοκληρώθηκε με όλους τους μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις από το 2010 ως και σήμερα.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που παραθέτει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του ΜΕΤΑ ergasianet.gr ο κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Πάντειου Πανεπιστημίου, Γιάννης Κουζής. Στην Ελλάδα έχει ψηφιστεί και κατοχυρωθεί το ημερήσιο 9ωρο ως υπερεργασία και ως υπερωρία θεωρείται η υπέρβασή του, ενώ το 12ωρο ισχύει ως ανώτατο ημερήσιο ωράριο εφόσον δώσει τη συναίνεσή του ο εργαζόμενος. Επίσης δεν υφίσταται 8ωρο στην ΕΕ, καθώς ήταν οι νόμοι της ΕΕ αυτοί που πρώτοι επέτρεψαν στους εργοδότες την καταστρατήγησή του. Η Αυστρία ακολούθησε τις χώρες πρότυπο Γερμανία και Ολλανδία όσον αφορά το 60ωρο την εβδομάδα, ενώ συνολικά έγινε η 6η χώρα που καθιερώνει το 12ωρο. Σε 6 χώρες ισχύει κάτι παραπάνω. Το 13ωρο.
Συνολικά οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα εργάζονται 90 και 110 ώρες περισσότερες συγκριτικά με την Ευρωζώνη και 70 περισσότερες από τους εργαζόμενους στην Αυστρία. Η τελευταία περνάει την Ελλάδα (3η και 4η θέση αντίστοιχα) στον πραγματικό χρόνο εργασίας, που συμπεριλαμβάνει και τις υπερωρίες. Πρώτη εκεί είναι η Βρετανία και δεύτερη η Κύπρος.
Τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν το πώς όλες οι χώρες της ΕΕ κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Της σκληρής εξοντωτικής εργασίας για τους εργαζόμενους, ώστε αυτοί να παράγουν όλο και περισσότερη υπεραξία για το κεφάλαιο.
Η εργατική τάξη, τα συνδικάτα της, οι παρατάξεις και οι οργανώσεις της οφείλουν να απαντήσουν. Όχι μόνο δείχνοντας τους αριθμούς που ξεσκεπάζουν τη σκληρή καθημερινότητα που ζούμε οι εργαζόμενοι, αλλά και παλεύοντας πραγματικά με άξονα το πώς μπορούμε όχι μόνο να ξανακερδίσουμε το 8ωρο, αλλά να παλέψουμε και για περαιτέρω μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μειώσεις στους μισθούς. Αυτό σημαίνει πάλη για να γίνουν ξανά υποχρεωτικές οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Πάλη για να τσακίσουμε τη λιτότητα σε κάθε χώρα. Σύγκρουση με την ΕΕ και τις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες αντεργατικές πολιτικές της.
Ο Γιώργος Κανέλης είναι Γ. Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας
Ο Δημήτρης Πράττης είναι Οργανωτικός Γραμματέας του Ν. Τ. ΑΔΕΔΥ Μεσσηνίας
