Της Γιώτας Κοζομπόλη
Το πρόβλημα με τα «κόκκινα δάνεια» είναι γνωστό. Από τα 430.000 στεγαστικά δάνεια, τα 170.000 προστατεύονται από το Νόμο 3869/2010, γνωστό ως «Νόμο Κατσέλη».
Γνωστές είναι και οι μεγάλες ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για τις άφρονες πολιτικές που το προκάλεσαν και το διόγκωσαν.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έθεσε το πρόβλημα των κόκκινων δανείων και την προστασία της πρώτης κατοικίας των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων, ως άμεσης προτεραιότητας. Μετά από επίμονες και ισχυρές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, οι οποίοι απαιτούσαν να προστατευτεί μόνο το 16% των δανειοληπτών πρώτης κατοικίας, η κατάληξη είναι θετική για τη Χώρα, γιατί προστατεύεται το 61% των κατοικιών, εκτός εκείνων που έχουν υπαχθεί στο Νόμο Κατσέλη.
Με το νόμο που ψηφίστηκε χθες προστατεύεται απόλυτα το 25% των δανειοληπτών με μηνιαίο εισόδημα τετραμελούς οικογένειας 1.739 € και αντικειμενική αξία κατοικίας 170.000 €. Στην κατηγορία αυτή, στην οποία, ανήκουν οι κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, παρέχεται πλήρης εξασφάλιση και τη διαφορά μεταξύ της δόσης που μπορούν να καταβάλλουν και της μειωμένης δόσης που πρέπει να καταβάλουν, θα την καλύπτει το κράτος.
Επίσης προστατεύεται με ευνοϊκές προϋποθέσεις το 35% των δανειοληπτών, με μηνιαίο εισόδημα 3.000 € και αντικειμενική αξία κατοικίας 240.000 €. Πρακτικά αυτό σημαίνει π.χ. για την Καλαμάτα, εκτός προστασίας μπορεί να βρεθεί ένα διαμέρισμα ακριβό και μεγάλο στον οδό Ναυαρίνου ή μια βίλα στην Βέργα με αντικειμενική αξία άνω των 240.000 €.
Και στις δύο παραπάνω κατηγορίες δανειοληπτών που προστατεύονται, η αξία του δανείου θα αναπροσαρμόζεται, στο επίπεδο της εμπορικής αξίας του ακινήτου και ανάλογα θα αναπροσαρμόζεται η δόση εξυπηρέτησης της οφειλής, λαμβάνοντας υπόψη και το εισόδημα του δανειολήπτη. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται «κούρεμα» του δανείου.
Οι υποκριτικές κραυγές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου προκαλούν την κοινή λογική και τους φτωχούς και μεσαίους ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας. Όχι μόνο γιατί οι δικές τους πολιτικές δημιούργησαν, διόγκωσαν και «βάλτωσαν» το πρόβλημα αυτό, αλλά και γιατί «κόπτονται» γι’ αυτούς που έχουν σπίτια στην Γλυφάδα και στην Εκάλη και δεν πληρώνουν τα δάνειά τους, παρ΄ ότι μπορούν. Κάποιοι άλλοι δημαγωγούν θεωρώντας πως η λαϊκή κατοικία δεν είναι μόνο το σπίτι που η αξία του δεν υπερβαίνει τις 170 ή 240.000 € αλλά όλα. Δηλαδή όλες οι πρώτες κατοικίες πρέπει να προστατεύονται; Και οι ακριβές; Και εκείνων που μπορούν και πρέπει να πληρώσουν τα δάνειά τους;