Η Υπεύθυνη Τομέα Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Επικρατείας, Νίκη Κεραμέως, κατά τη συζήτηση για τη νέα δέσμη προαπαιτούμενων μέτρων, επικέντρωσε την παρέμβασή της στις μισθολογικές ρυθμίσεις στο Δημόσιο. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για βελτίωση του υφιστάμενου πλαισίου, κατέληξε ότι το προς ψήφιση νομοσχέδιο αποτελεί παράδειγμα νομοθετικής πρωτοβουλίας που, ενώ, φαινομενικά, κινείται στην κατεύθυνση της εξυγίανσης ενός στρεβλού συστήματος, εν τέλει είτε από άγνοια, είτε εκ του πονηρού, καταλήγει κοινωνικά άδικη.
Ακολουθούν τα βασικά σημεία της τοποθέτησης της κας Κεραμέως:
▪ Είναι δυνατόν εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, και ενώ αυξάνετε διαρκώς τη φορολογία στις επιχειρήσεις, ενώ αυξάνετε διαρκώς τη φορολογία στους ιδιώτες, ενώ περικόπτετε διαρκώς τις συντάξεις, να έρχεστε και να νομοθετείτε αύξηση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων;
▪ Θυμίζω ότι εσείς οι ίδιοι ήσασταν που είχατε υποσχεθεί αύξηση στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα από τα 586 ευρώ στα 751.
▪ Γιατί αντιμετωπίζετε τους ιδιωτικούς και τους δημοσίους υπαλλήλους με δύο μέτρα και δύο σταθμά;
▪ Στον Προϋπολογισμό για το 2016, η πρόβλεψη για το μισθολόγιο ήταν εξοικονόμηση 2,7 εκατομμύρια ευρώ, ενώ με το παρόν καταλήγετε σε πρόσθετη δαπάνη, για το έτος 2016, 132 εκατ. ευρώ.
▪ Εξαιρώντας ολόκληρες κατηγορίες υπαλλήλων, δεν πρόκειται επ’ουδενί για ενιαίο μισθολόγιο.
▪ Το σύστημα που εισάγετε προϋποθέτει ένα πραγματικό και αξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης εν ισχύ, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι κενό γράμμα.
Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας:
Κύριε Πρόεδρε, Κύριοι Υπουργοί, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η παρέμβασή μου θα επικεντρωθεί στις διατάξεις του παρόντος που αφορούν στη θέσπιση νέου μισθολογίου στο Δημόσιο. Και θα αναφερθώ στα θετικά του σημεία αλλά και στα σημαντικά αρνητικά του.
Ι) Θα αρχίσω με τα θετικά:
Είναι γεγονός ότι το Ενιαίο Μισθολόγιο, που θεσμοθετήθηκε το 2011, δεν εφαρμόστηκε ποτέ καθολικά. Και είναι γεγονός ότι δημιούργησε κάποιες στρεβλώσεις, οι οποίες έπρεπε να αρθούν. Προς αυτή την κατεύθυνση, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση στους εταίρους, η οποία είχε καταρχήν εγκριθεί, ωστόσο, η διενέργεια εκλογών του περασμένου Ιανουαρίου δεν επέτρεψε τη θέσπιση του νέου πλαισίου. Με ικανοποίηση λοιπόν παρατηρούμε ότι κάποιες από τις διατάξεις του παρόντος κινούνται στην ίδια λογική με τη δική μας πρόταση και εδράζονται σε σωστές βάσεις. Ενδεικτικά:
▪ Είναι σωστό να προάγονται ταχύτερα υπάλληλοι που έχουν υψηλότερα προσόντα, υψηλότερα πτυχία από άλλους.
▪ Είναι σωστό να προάγονται ταχύτερα υπάλληλοι, οι οποίοι βάσει αντικειμενικής αξιολόγησης, αξιολογούνται ως άριστοι επί συναπτά έτη.
▪ Είναι σωστό η αμοιβή να συνδέεται με τα καθήκοντα και την ευθύνη που αναλαμβάνει ο υπάλληλος.
▪ Είναι σωστό το επίδομα παραμεθορίου να το λαμβάνει αυτός που πραγματικά υπηρετεί στην παραμεθόριο, δηλ. κοντά στα σύνορα.
ΙΙ) Και προχωρώ στα αρνητικά:
Και δυστυχώς είναι πολλά και άκρως σημαντικά. Εξηγούμαι με 3 σημεία:
- Είναι δυνατόν, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, και ενώ αυξάνετε διαρκώς τη φορολογία στις επιχειρήσεις, ενώ αυξάνετε διαρκώς τη φορολογία στους ιδιώτες (οι οποίο παρεμπιπτόντως έχουν υποστεί εξαιρετικά μεγάλο βάρος των επιπτώσεων της κρίσης), ενώ περικόπτετε διαρκώς τις συντάξεις, να έρχεστε και να νομοθετείτε αύξηση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων; Πείτε μου, κύριοι Συνάδελφοι, δεν βλέπετε την προκλητική αντίφαση; Και θυμίζω ότι εσείς οι ίδιοι ήσασταν που είχατε υποσχεθεί αύξηση στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα από τα 586 ευρώ στα 751. Όχι μόνο δεν το κάνατε αυτό, αλλά έρχεστε τώρα και αυξάνετε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Και ερωτώ: Γιατί αντιμετωπίζετε τους ιδιωτικούς και τους δημοσίους υπαλλήλους με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Και θυμίζω ότι ενώ ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα παραμένει στα 586 ευρώ, στον δημόσιο είναι στα 780 ευρώ για υπαλλήλους Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης και στα 858 ευρώ για τους υπαλλήλους Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Όχι μόνο λοιπόν δεν κάνατε τίποτε τελικά για τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, όχι μόνο αυξάνετε τους μισθούς στο δημόσιο, αλλά επιδεικνύετε και επιπλέον γενναιοδωρία προς τους ειδικούς συμβούλους και συνεργάτες των μελών της Κυβέρνησης. Και όλα αυτά τη στιγμή που στον πρόσφατα ψηφισθέντα Προϋπολογισμό για το 2016, στη σελίδα 126 της εισηγητικής έκθεσης, η πρόβλεψη για το μισθολόγιο ήταν εξοικονόμηση 2,7 εκατομμύρια ευρώ, ενώ με το παρόν καταλήγετε σε πρόσθετη δαπάνη, για το έτος 2016, 132 εκατ. ευρώ. Νομίζω ότι κατ’ελάχιστον οφείλονται κάποιες εξηγήσεις.
2. Ενώ με το άρθρο 7 του παρόντος διευρύνετε το πεδίο εφαρμογής και διατυμπανίζετε ότι πρόκειται για ένα πραγματικά ενιαίο μισθολόγιο, στην πραγματικότητα δεν πρόκειται επ’ουδενί για ενιαίο μισθολόγιο. Στην πραγματικότητα εξαιρείτε ολόκληρες κατηγορίες υπαλλήλων, όπως για παράδειγμα τους δημοσιογράφους, τους περιφερειάρχες και αντιπεριφερειάρχες, αυτούς που κατέχουν προσωπικές οικονομικές διαφορές. Δεν πρόκειται συνεπώς επ’ουδενί για ενιαίο μισθολόγιο. Και σχετικά με τις προσωπικές διαφορές, δεν είδαμε καμία πρόταση για έναν εξορθολογισμό αυτών, για διόρθωση των ανισοτήτων. Θυμίζω ότι σε περίπου 68.000 δημοσίους υπαλλήλους δίνονται περίπου 220 εκατομ. ευρώ επιπλέον των κανονικών τους μισθών.
3. Σχετικά με τη μισθολογική εξέλιξη:
α. Με το παρόν σχέδιο νόμου, προσπαθείτε να θεραπεύσετε τα προβλήματα που έφερε η προβληματική εφαρμογή του μισθολογίου του 2011. Και πράγματι, οι υπάλληλοι έμεναν για χρόνια αμετακίνητοι στους βαθμούς και τα μισθολογικά τους κλιμάκια, επειδή δεν υπήρχε ουσιαστική αξιολόγηση, επειδή δεν εφαρμόστηκε ποτέ η στοχοθεσία και η κρίση των υπηρεσιακών συμβουλίων. Και ποια είναι η λύση που προτείνετε; Εσείς πηγαίνετε στο άλλο άκρο, σε ένα πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα, σύμφωνα με το οποίο χωρίς να συντρέχει καμιά άλλη προϋπόθεση, ο υπάλληλος θα προβιβάζεται αυτομάτως στο επόμενο κλιμάκιο αποκλειστικά βάσει των χρόνων υπηρεσίας του. Ακώλυτα και απεριόριστα. Αυτό είναι κατά τη γνώμη σας αξιοκρατία; Είναι εμφανές ότι πρόκειται εκ νέου για μία εξισωτική λογική.
β. Στο πλαίσιο της ταχείας μισθολογικής εξέλιξης, από το 2018 και μετά, εισάγετε τη διαδικασία της αξιολόγησης στο πλάνο. Και σωστά το κάνετε, αλλά το σύστημα που εισάγετε προϋποθέτει ένα πραγματικό και αξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης εν ισχύ. Καταρχήν, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή που μιλάμε τέτοιο σύστημα εν ισχύ, καθότι το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση δεν έχει καν κατατεθεί ακόμη στη Βουλή. Επιπλέον, βάσει του σχεδίου που τέθηκε σε διαβούλευση, δεν διασφαλίζετε με κανέναν τρόπο ότι δεν θα καταλήγουν όλοι οι υπάλληλοι με βαθμό άριστα, όπως διαχρονικά γίνεται στη δημόσια διοίκηση. Άρα, ναι, να παίζει ρόλο η αξιολόγηση στην μισθολογική εξέλιξη, αλλά η πραγματική αξιολόγηση, και εν πάση περιπτώσει μία διαδικασία αξιολόγησης που να έχει ήδη θεσμοθετηθεί, δηλ. να υπάρχει. Γιατί για την ώρα είναι κενό γράμμα.
γ. Τέλος, 2 σημεία σχετικά με την αναγνώριση προϋπηρεσίας που θεσμοθετείτε: Πρώτον, δεν προσμετράτε τα χρόνια προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα. Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα: αν ένας ορκωτός λογιστής ο οποίος έχει εργαστεί χρόνια σε διεθνούς κύρους ελεγκτική εταιρεία του ιδιωτικού τομέα, προσληφθεί στην εφορία, δεν θα προσμετρηθούν τα έτη προϋπηρεσίας του στην ιδιωτική εταιρεία. Δεύτερον, στις μεταβατικές διατάξεις παρατηρούμε το εξής παράδοξο, ότι η μισθολογική κατάταξη των υπαλλήλων γίνεται σύμφωνα με τον χρόνο υπηρεσίας στον φορέα που υπηρετούν. Δηλαδή φανταστείτε έναν δημόσιο υπάλληλο με προϋπηρεσία 10 χρόνων στο δημόσιο, ο οποίος πήρε απόσπαση πριν από 1 μήνα για νέα υπηρεσία σε άλλο υπουργείο, θα καταταγεί ως υπάλληλος ενός μήνα; Ελπίζω το παράλογο να μην κρύβει δόλο.
Κυρίες και κύριοι, το παρόν σχέδιο νόμου, όσον αφορά στο μισθολόγιο, αποτελεί παράδειγμα νομοθετικής πρωτοβουλίας που, ενώ – φαινομενικά τουλάχιστον –κινείται στην κατεύθυνση της εξυγίανσης ενός στρεβλού συστήματος, εν τέλει είτε από άγνοια είτε εκ του πονηρού, καταλήγει κοινωνικά άδικη.
