Στη συνέχεια επέβαλαν μέσω της τηλεόρασης και των λοιπών Μ.Μ.Ε. την γνώμη τους. Άλλους φίμωσαν αρχικά μα τελικά κατάλαβαν πως εκτός από το να φιμώσεις κάποιον υπάρχει και άλλος τρόπος για να σιγήσεις τη φωνή του. Να γεμίσεις τα Μ.Μ.Ε. με παπαγαλάκια και κύμβαλα αλλαλάζοντα τόσο που οι σωστές φωνές να μοιάζουν με σταγόνα στον ωκεανό της ψευτιάς και της υποκρισίας.

Ύστερα ήρθε και η κρίση που αντί να μας συμμορφώσουν οι δυσκολίες της μας έκαναν θηρία. Αντί να αποτινάξουμε τους δυνάστες μας γυρίσαμε και προσπαθούμε να φάμε ο ένας τις σάρκες του άλλου. Από την άλλοι τα ”αφεντικά” μας στερούν την ελευθερία με πρόσχημα τα σκουπίδια τους, το χρήμα που κατάφεραν και θεοποίησαν. Όλα κρέμονται από μια κλωστή. Η κίνηση είναι πια δική μας.

Ναι, στα χέρια μας βρίσκεται η κατάσταση κι ας μην το εννοούμε. Ποτέ άλλωστε δεν καταλάβαμε τη δύναμη μας. Και η δύναμη μας βρίσκεται στην ψυχή μας. Γιατί η ψυχή μας είναι ακόμα ελεύθερη και δίχως την θέληση μας δεν κατακτιέται. Ούτε ξεγελιέται με δήθεν ανέσεις όπως το σώμα. Και τώρα στο παραπέντε θα φανεί αν θα τα καταφέρουμε να σώσουμε ότι μας απέμεινε αγνό γιατί μέση λύση δεν υπάρχει και το επόμενο βήμα είναι ένα: ο απόλυτος έλεγχος.