Το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης επιμένει στη διαμόρφωση εικονικής πραγματικότητας για την οικονομία της χώρας.

Στη σημερινή συνέντευξή του πανηγύρισε για ακόμη μία φορά, παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση που δήθεν διαπραγματευόταν ”σκληρά” και ”πολεμούσε” τα Μνημόνια σήμερα τα εφαρμόζει πλήρως και πρόθυμα, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες.

Αδιαφορώντας για το ότι μέχρι σήμερα φόρτωσε 9 δισ. ευρώ μέτρα τους πολίτες και οδήγησε στην απώλεια 21 δισ. ευρώ εθνικού πλούτου, δηλαδή απώλεια 5.000 ευρώ το χρόνο για κάθε νοικοκυριό.

Αδιαφορώντας για το ότι η επτάμηνη καθυστέρηση ολοκλήρωσης της αξιολόγησης επέβαλε νέα φορολογικά βάρη ιδιαίτερα στα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας, πρόσθεσε νέες επώδυνες και ταπεινωτικές υποχρεώσεις στη χώρα, όπως είναι το ταμείο αποκρατικοποιήσεων, επέβαλε μόνιμα μνημόνια με τον ”κόφτη” και φούσκωσε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Κράτους προς τους ιδιώτες.

Αποσιωπώντας τη βελτίωση του προφίλ του χρέους που έγινε τα τελευταία χρόνια (διπλή αναδιάρθρωση με ”κούρεμα” χρέους, επιμήκυνση, χαμηλότερα επιτόκια και περίοδος χάριτος) και τη ”ρήτρα υπέρβασης των στόχων” που υλοποιήθηκε το 2014 (”κοινωνικό μέρισμα”, μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών).

Αλήθεια, όμως, γιατί το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης θριαμβολογεί;

Για το ότι η αξιολόγηση ΘΑ κλείσει αφού ολοκληρωθεί το συμπληρωματικό μνημόνιο και ψηφιστούν νέα προαπαιτούμενα στις αποκρατικοποιήσεις, στο ασφαλιστικό και στα ”κόκκινα” και ”πράσινα” δάνεια, όπου ζητείται και η πώληση δανείων κρατικών επιχειρήσεων με εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου σε ξένα funds;

Για το ότι η δόση ΘΑ εκταμιευθεί τμηματικά, υπό προϋποθέσεις και σε βάθος χρόνου, με την πρώτη υποδόση να είναι η μισή από όση θα έπρεπε να είχαμε πάρει μέχρι σήμερα;

Για το ότι, μέχρι το τέλος της χρονιάς, ΘΑ αποπληρωθεί μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών, και πάλι υπό αυστηρούς όρους, μεταθέτοντας την πλήρη αποπληρωμή τους, στην καλύτερη περίπτωση, για το 2017;

Για το ότι η ρύθμιση του χρέους, η οποία παραμένει ασαφής και αβέβαιη, ΘΑ ενεργοποιηθεί μελλοντικά, υπό προϋποθέσεις και θα συνοδεύεται από τη διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Και αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει καμία αναφορά στην εξέλιξη του μεγέθους χρέος – Α.Ε.Π.;

Τα ”ΘΑ”, τα ”συνεχή αφηγήματα” και η ”δημιουργική ασάφεια” της Κυβέρνησης κοστίζουν πολύ ακριβά στη χώρα.

Απαιτείται στιβαρή και αποφασιστική πολιτική ηγεσία, με σχέδιο και βούληση, σοβαρότητα και αξιοπιστία, που να εφαρμόσει ένα διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής και να υλοποιήσει αναπτυξιακές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Και η παρούσα Κυβέρνηση αυτά δεν τα διαθέτει και δεν είναι ικανή να τα διαμορφώσει.