Γράφει η Παναγιώτα Κοζομπόλη – Αμανατίδη*
Στη σύγχρονη κοινωνία μας, του 21ου αιώνα, που στο δημόσιο διάλογο είναι κυρίαρχα τα θέματα της προστασίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων του κάθε ατόμου, ανεξάρτητα από φύλο, χρώμα, πεποιθήσεις, κλπ., το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών είναι μη-αποδεκτό. Για αυτό και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών όρισε την 25η Νοεμβρίου ως ημέρα για να εστιάσουμε την προσοχή μας στον περιορισμό ως και την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Βία ενάντια στις γυναίκες παρατηρείται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, ηλικίες, φυλές, εθνότητες. Αλλά θα ήταν ωστόσο άστοχο να μην επικεντρωθούμε στη βία που ασκείται ιδιαιτέρως τις γυναίκες που δεν έχουν οικονομική ανεξαρτησία, στις γυναίκες πρόσφυγες και τις γενικότερα, τις γυναίκες που είναι κοινωνικά αποκλεισμένες. Για αυτές τις γυναίκες απαιτείται ιδιαίτερη ευαισθησία και μέριμνα.
Παράλληλα υπάρχουν φαινόμενα συγκαλυμμένης βίας στην οικογένεια, στους χώρους δουλειάς, στον ευρύτερο δημόσιο χώρο, που χρήζουν τόσο την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας όσο και την εφαρμογή ενός νομικού πλαισίου προστασίας των θυμάτων αυτών. Η σεξουαλική βία είναι μια ιδιαίτερα απεχθής μορφή της βίας απέναντι στις γυναίκες. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), εκτιμάται ότι μια γυναίκα στις τρεις έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία από το σύντροφό της. Επίσης, εκτιμάται, ότι στη διάρκεια της ζωής τους, ένα σημαντικό ποσοστό 7%, θα υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής επίθεσης που θα διαπραχθεί από άτομα που δεν είναι σύντροφοί τους.
Συνεπώς, η πρόληψη και η εξάλειψη των φαινομένων αυτών δεν είναι υπόθεση μόνο των γυναικών και των φεμινιστικών κινημάτων αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι θα φέρει σύντομα έναν ενιαίο νόμο για τη βία κατά των γυναικών και σύντομα θα επικυρώσει τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, της ενδο-οικογενειακής βίας. Επίσης, θα βελτιώσει το θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της διακίνησης και εμπορίας γυναικών και ανηλίκων για σεξουαλική ή εργασιακή εκμετάλλευση.
Εκτός από τις αναμενόμενες θεσμικές αλλαγές, η κυβέρνηση εξασφάλισε, εν μέσω οικονομικής κρίσης, τα κονδύλια για τη συνέχιση της λειτουργίας ενός ολοκληρωμένου δικτύου δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτής της μορφής βίας κατά των γυναικών (γραμμή sos 15900, συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες φιλοξενίας), καθώς και το άνοιγμα αυτών των δομών σε γυναίκες πρόσφυγες – θύματα βίας.
Το θέμα μας αφορά όλους. Ο αγώνας για το σεβασμό των δικαιωμάτων του ατόμου γενικά και για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών ειδικά είναι συνεχής και δεν περιορίζεται σε μια ημέρα το χρόνο.
*Δικηγόρος – Βουλευτής Μεσσηνίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α
