Η ετήσια έκδοση του αμερικανικού περιοδικού για την επόμενη χρονιά είναι αφιερωμένη κυρίως σε τέσσερα υπέροχα πρόσωπα του 2017. Τέσσερα προσφυγόπουλα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και τώρα ένα πρότζεκτ θα καταγράψει το πρώτο έτος της ζωής τους
«Ο χρόνος που έρχεται». Κάθε χρόνο, τα τελευταία πέντε έτη, το αμερικανικό περιοδικό Time δημοσιεύει ένα τεύχος που κάνει έναν απολογισμό του περασμένου έτους και εισάγει τους αναγνώστες στο επόμενο. Eφέτος επέλεξε να αφιερώσει την έκδοση σε τέσσερα συγκεκριμένα βρέφη. Τέσσερα μωρά χωρίς πατρίδα. Οι μητέρες τους συνέλαβαν κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, στη Συρία, τα ίδια πέρασαν τους εννέα μήνες της κύησης στη φυγή, κάνοντας ένα επικίνδυνο ταξίδι που έληξε απότομα στην Ελλάδα και τώρα;
Ετσι αρχίζει το πρότζεκτ «Finding Home» («Αναζητώντας σπίτι») το οποίο θα καταγράψει το πρώτο έτος της ζωής τεσσάρων προσφυγόπουλων, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Η επικεφαλής του γραφείου του Time στην Αφρική, Αρίν Μπέικερ, η παραγωγός Φραντσέσκα Τριάνι και η φωτορεπόρτερ Λίνσεϊ Αντάριο παρακολουθούν, καταγράφουν και φωτογραφίζουν τις ζωές τεσσάρων παιδιών: Ραχάφ Χελν, Χαμίντα, Φαράτζ και των γονιών τους από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Θα το κάνουν για ένα έτος. Πώς θα μεγαλώσουν τα μωρά; Σε ποια γλώσσα θα μιλάνε; Που θα βρίσκονται σε ένα χρόνο; Πώς θα μάθουν οι 19χρονες και 20χρονες μητέρες -χωρίς την καθοδήγηση των δικών τους συγγενών- να είναι καλές μητέρες;
Προς το παρόν, έχουν καταγράψει την εγκυμοσύνη. Οσες γυναίκες είναι τυχερές και διαμένουν σε καταυλισμό με wi-fi ενημερώνονται για τη μητρότητα στο Internet. Παρακολουθούν συζητήσεις σε ομάδες του Facebook για να συμβουλευτούν σχετικά με τη γέννα, μαθαίνουν μέσα από βίντεο στο YouTube πώς να πλέκουν και να ράβουν ρούχα για τα μωρά τους. Ξοδεύουν τα τελευταία τους ευρώ για να φορτίσουν τα κινητά τους και για να μπορέσουν να επικοινωνήσουν με τους γονείς τους που είναι εγκλωβισμένοι σε χωριά της Συρίας που ελέγχονται από το ISIS.
Οι λίγες ημέρες που φιλοξενούνται σε νοσοκομεία για να γεννήσουν είναι ένα υπέροχο διάλειμμα από τη ζωή στους καταυλισμούς. «Στο νοσοκομείο κάποιος καθαρίζει, έχεις να φροντίσεις μόνο ένα παιδί, το μωρό σου, και έχεις ακόμη και μπάνιο στο δωμάτιό σου. Είναι σαν σπα», λέει μία από τις μητέρες, η Ιλχαμ. «Στη Συρία, όταν γεννιέται ένα μωρό, σφάζουμε ένα αρνί και τρώμε κρέας», θυμάται η ίδια. «Εδώ θα σφάξουμε ένα κρουασάν!». Υστερα επιστρέφει στο καμπ και εκεί αρχίζει το πρώτο έτος του νεογέννητου μωρού.
Οι ιστορίες των τεσσάρων μωρών εκπροσωπούν τα περισσότερα από 1.000 μωρά προσφύγων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα το 2016. Και ένα πρότζεκτ που θα παρακολουθεί τα πρώτα τους βήματα σε καταυλισμούς -και την αγωνία των γονιών τους- σε μία περίοδο που οι κοινωνικές και οικονομικές πιέσεις στους Ευρωπαίους αυξάνονται είναι απαραίτητο. Γι’ αυτό και η ομάδα του περιοδικού το προαναγγέλλει από τώρα, πριν κλείσει το 2016. Για να υπενθυμίσει ότι η χρονιά που έρχεται μπροστά μας είναι δύσκολη αλλά για κάποιους είναι ακόμη δυσκολότερη.
* Το τεύχος του Τime με ημερομηνία 26 Δεκεμβρίου κυκλοφορεί με τέσσερα διαφορετικά εξώφυλλα για κάθε ένα από τα τέσσερα μωρά.
