Γράφει η Παναγιώτα Κοζομπόλη – Αμανατίδη
Με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει σχετικά με το μέλλον του στρατοπέδου της Καλαμάτας, θα ήθελα αρχικά να υποστηρίξω το αυτονόητο. Ότι ο αμυντικός σχεδιασμός της χώρας και η διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι υπόθεση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των αρμόδιων Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων. Η Άμυνα της χώρας δεν υπάγεται στις αποκεντρωμένες αρμοδιότητες του κράτους. Είναι προφανές, ότι κάθε πολίτης έχει λόγο και μπορεί να κρίνει αποφάσεις. Όμως, πρέπει να υπάρχει ένα όριο, για να μην εμφανιζόμαστε όλοι σε ρόλο στρατηγών ή άλλων ειδικών. Κάτι τέτοιο, εκτός των άλλων, θα έβλαπτε την υπόθεση της Εθνικής Άμυνας.
Για τη λειτουργία του στρατοπέδου της Καλαμάτας τίθενται δυο ζητήματα:
Το ένα είναι ο ρόλος του στον αμυντικό σχεδιασμό και στη διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Δηλαδή το επιχειρησιακό μέρος της υπόθεσης, για το οποίο, σύμφωνα με την παραπάνω παραδοχή, δεν μπορούμε, ούτε έχουμε τα στοιχεία να εκφέρουμε δημόσιο λόγο. Το δεύτερο είναι η προοπτική που υπάρχει για την αξιοποίηση των χώρων του στρατοπέδου, στην περίπτωση που αποδεσμεύονται από τη στρατιωτική χρήση. Εδώ επιβάλλεται, τόσο οι πολίτες, όσο και οι τοπικοί άρχοντες, να εκφέρουν γνώμη ώστε να επιτευχθεί η διασύνδεση της λειτουργίας των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην περιοχή μας με την τοπική κοινωνία και οικονομία, στο πλαίσιο μιας αναπτυξιακής προοπτικής.
Από τις επαφές μου με την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ για το θέμα αυτό, φαίνεται ότι αποτελεί απόφαση η αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων και η εφαρμογή ενός νέου μοντέλου δομής δυνάμεων, πιο ευέλικτου και πιο παραγωγικού για τις ανάγκες του Στρατεύματος. Για την ενίσχυση του αποτρεπτικού δόγματος της χώρας μας, αλλά και για τους ίδιους τους στρατεύσιμους, οι οποίοι πλέον θα παρουσιάζονται κατευθείαν στην περιοχή ευθύνης, όπου θα είναι η μονάδα της αρχικής τοποθέτησής τους και εκεί θα εκπαιδεύονται. Σύμφωνα με αυτό το σχεδιασμό, καταργούνται τα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων του Στρατού Ξηράς (όπως αυτό της Καλαμάτας), σε όλη την Ελλάδα. Στην Καλαμάτα παραμένει και αναβαθμίζεται η 120 ΠΕΑ η οποία ήδη μετεξελίσσεται σε ένα διεθνές κέντρο εκπαίδευσης των πιλότων, στα μαχητικά αεροσκάφη και όχι μόνο στα εκπαιδευτικά.
Είναι προφανές, ότι εάν η λειτουργία του στρατοπέδου της Καλαμάτας, ταίριαζε στο νέο επιχειρησιακό σχεδιασμό του ΥΠΕΘΑ, αυτό θα ήταν καλό για την πόλη και την περιοχή. Όμως η παραμονή και η λειτουργία του στρατοπέδου μόνο για το “καλό” της πόλης, είναι βέβαιο ότι θα έπληττε το δημόσιο συμφέρον. Και εδώ υπάρχουν ερωτηματικά. Για ποιους λόγους δαπανήθηκαν τεράστια ποσά δημοσίου χρήματος, για την κατασκευή του νέου στρατοπέδου στη πόλη μας και εν συνεχεία για τη διατήρηση του, ενώ σχεδιασμός, για την εκπαίδευση των νεοσυλλέκτων στις μονάδες τους, υπάρχει εδώ και μερικές δεκαετίες.
Με αυτή την έννοια, είναι άτοπο, να επιχειρηματολογούν κάποιοι για την αναγκαιότητα παραμονής του στρατοπέδου στην Καλαμάτα, με το επιχείρημα ότι “διαθέτει καινούργιες εγκαταστάσεις”! Ακούσαμε το επιχείρημα και από τον πρώην Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Λαμπρόπουλο, ο οποίος κατά τεκμήριο γνωρίζει περισσότερα, και οποίος παραδέχεται, ότι “το 2006 είχε ξεκινήσει κάποιο ανάλογο σχέδιο, το οποίο στη συνέχεια ανακλήθηκε”. Χωρίς να να αιτιολογεί τους λόγους που επέβαλαν την εκπόνηση ενός σχεδίου αναδιάταξης των Ενόπλων Δυνάμεων, και τους λόγους που επέβαλαν την ανάκληση του. Έτσι δικαιούμαστε να πιστεύουμε, ότι η μη εφαρμογή προγραμματισμένου σχεδιασμού, οφείλεται σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Τα επιχειρήματα που διατυπώθηκαν στο δημόσιο διάλογο υπέρ της παραμονής του στρατοπέδου στην Καλαμάτα δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντιπαρατεθούν στο σχεδιασμό που έχει κάνει το ΥΠΕΘΑ. Εξάλλου, τα επιχειρήματα που παραπέμπουν στην ιστορικότητα, αφορούν στο παλιό στρατόπεδο επί της οδού Λακωνικής.
Θεωρώ επομένως χρήσιμο, να ανοίξει ένας νηφάλιος και ψύχραιμος δημόσιος διάλογος, για την αξιοποίηση του στρατοπέδου, ώστε η δημόσια αυτή περιουσία, μια έκταση 220 στρεμμάτων, που βρίσκεται σε προνομιακή θέση και καινούργια κτίρια, να αξιοποιηθεί, όσο το δυνατόν καλύτερα, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Να καταρτιστούν έγκαιρα προτάσεις, να υποβληθούν στα αρμόδια υπουργεία και να δρομολογηθούν λύσεις. Κατά την προσωπική μου άποψη ένα μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την στέγαση δημοσίων υπηρεσιών, για τις οποίες καταβάλλονται ετησίως εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Υπάρχει ανάγκη από δημιουργικές ιδέες και προτάσεις που θα δίνουν λύσεις στα σύγχρονα προβλήματα και όχι από παλαιοκομματικές λογικές του πελατειακού συστήματος που αποτέλεσε πηγή δεινών που βιώνει ο ελληνικός λαός.
Από τη πλευρά μας θα πάρουμε πρωτοβουλίες, ώστε σε τοπικό επίπεδο η κοινωνία της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας να συμβάλλει στο να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Πάντα με γνώμονα τη δίκαιη ανάπτυξη.
Η Παναγιώτα Κοζομπόλη – Αμανατίδη είναι Δικηγόρος – Βουλευτής Μεσσηνίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α
