Αυτή την Κυριακή 18 Μαρτίου στην Ταβέρνα ΔΙΟΝΥΣΟΣ, στη Στούπα της Δυτικής Μάνης, το Πολιτιστικό Σωματείο για την Τέχνη & Φύση «ΝΑΡΤΟΥΡΑ» διοργανώνει δύο δράσεις.
Η πρώτη θα πραγματοποιηθεί στις 11 το πρωί και αφορά την Ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση, ενώ η δεύτερη θα πραγματοποιηθεί στις 7 το βράδυ και αφορά Κινηματογραφική Προβολή.
Αναλυτικότερα:
1η δράση: ΕΤΗΣΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ στις 11:00
Το Πολιτιστικό Σωματείο για την Τέχνη & Φύση «ΝΑΡΤΟΥΡΑ» καλεί τα μέλη του στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση την Κυριακή 18 Μαρτίου 2018 και ώρα 11:00, στην ταβέρνα «ΔΙΟΝΥΣΟΣ» στη Στούπα Δ. Μάνης, για έλεγχο και απολογισμό πεπραγμένων (Απολογιστική Γ. Σ.). Διανύοντας μόλις τα ¾ του έτους από την ίδρυση του Σωματείου, η Τακτική Γενική Συνέλευση του Σωματείου συνεδριάζει φέτος κατ’ εξαίρεση, το μήνα Μάρτιο και όχι Ιανουάριο -όπως θα συμβαίνει τα επόμενα χρόνια-, μιας και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί το έτος. Τα μέλη που δεν θα καταφέρουν να παραστούν στην συνέλευση, μπορούν να συμμετέχουν σ’ αυτή μέσω τηλεδιάσκεψης.
Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:
– Απολογισμός πεπραγμένων
– Ανανέωση ετήσιας συνδρομής μελών (20 €)
– Εγγραφή νέων μελών – Ανακήρυξη «ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ», για το έτος 2017.
Κατά τον απολογισμό των πεπραγμένων, θα προβληθεί φωτογραφικό υλικό και βίντεο από το υλικό αρχείου του Σωματείου μας, παρουσιάζοντας ένα χρονικό από την ίδρυσή του έως σήμερα. Θα ανακοινωθούν επίσης και οι μελλοντικές δράσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί, για το τρέχων έτος.
2η δράση: Κινηματογραφική Προβολή Μαρτίου –ΤΟΠΚΑΠΙ στις 19:00
Περιγραφή:
Η Ελίζαμπεθ Λιπ, μία «σταρ» απατεώνας, προσπαθεί να ληστέψει το Τοπκαπί, το πασίγνωστο μουσείο της Κωνσταντινούπολης. Πιο συγκεκριμένα, έχει βάλει στο μάτι το σουγιά του μαχαραγιά, τον οποίο στολίζουν τέσσερα ιδιαιτέρως τιμαλφή σμαράγδια. Για να επιτύχει το σκοπό της στρατολογεί μία ομάδα από απατεώνες, μικρούς και μεγάλους.
Η Ελίζαμπεθ Λιπ, μία «σταρ» απατεώνας, προσπαθεί να ληστέψει το Τοπκαπί, το πασίγνωστο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης. Πιο συγκεκριμένα, έχει βάλει στο μάτι το σουγιά του μαχαραγιά, τον οποίο στολίζουν τέσσερα ιδιαιτέρως τιμαλφή σμαράγδια. Για να επιτύχει το σκοπό της στρατολογεί μία ομάδα από απατεώνες, μικρούς και μεγάλους.
Η ταινία αποτελεί ακόμα-μία άψογη συνεργασία Ντασέν-Μερκούρη, όπου κάθε της πλάνο, με χειρουργικό τρόπο, γεμίζει το θεατή “άρωμα Ελλάδας”. Ένα άρωμα βαρύ μα και ανάλαφρο συνάμα, μεθυστικό σίγουρα, ικανό να χορτάσει τον κάθε θεατή – Έλληνα και μη- και να τον κάνει να το φορά εφ’ όρου ζωής. Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι κουβαλά την ταινία στα φτερά της και ο Σερ Πίτερ Ουστίνοφ κερδίζει στα Όσκαρ του 1964 το βραβείο β’ ανδρικού ρόλου.
