Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας Παναγιώτης Καρατζέας ανέγνωσε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ανεκηρύχθη Επίτιμος Δημότης ο κ. Γεωργιάδης, «ως ένδειξη τιμής προς το πρόσωπό σας και, επιπλέον, ως αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς σας προς την Επιστήμη του Δικαίου, διεθνώς και στην Ελλάδα, καθώς και προς την ιδιαίτερη πατρίδα σας, την Καλαμάτα», όπως ανεφέρθη προς τον τιμηθέντα.
Η απόφαση επεδόθη στον Καθηγητή και Ακαδημαϊκό σε πάπυρο.
Ο Δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας, προσφωνώντας τον κ. Γεωργιάδη στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, ανέφερε τα εξής:
«Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας και η πόλη της Καλαμάτας αποδίδουν σήμερα την υπέρτατη τιμή προς τον Καθηγητή και Ακαδημαϊκό κ. Απόστολο Γεωργιάδη, ο οποίος πρόβαλε την Καλαμάτα και την πατρίδα μας με τη μεγάλη προσφορά του στην επιστήμη του Δικαίου· και αυτή η προσφορά του έτυχε καθολικής αναγνώρισης από το νομικό κόσμο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Και ασφαλώς, η έκφραση τιμής από την πόλη που γεννήθηκε, δε θα μπορούσε να’ ναι άλλη ημέρα από τη σημερινή, εορτή του Αγίου Πνεύματος, που είναι ο οδηγός του πνεύματος όλων μας, αλλά και ο προστάτης, ο συμβοηθός και ο οδηγητής του νομικού μας κόσμου.
Ο Καθηγητής και Ακαδημαϊκός κ. Απόστολος Γεωργιάδης αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα απόλυτης αφιέρωσης στην επιστήμη του Δικαίου για 65 ολόκληρα χρόνια: σπουδές στην Ελλάδα και σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας, πάντοτε με Άριστα στους τίτλους των σπουδών του, σπουδαίος Πανεπιστημιακός δάσκαλος και, επίσης, συγγραφέας πολλών νομικών συγγραμμάτων, μονογραφιών και μελετών, στην ελληνική και τη γερμανική γλώσσα.
Ο ανύστακτος αγώνας του για την επιστήμη, το ειλικρινές ενδιαφέρον του για τους φοιτητές που δίδαξε – και ήταν χιλιάδες – το σπουδαίο διδακτικό ταλέντο του και η βαθιά ανθρώπινη και φιλική συμπεριφορά του προς τους φοιτητές είχαν ως αντίδωρο την πανθομολογούμενη αγάπη προς το πρόσωπό του απ’ αυτούς και την αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς του.
Ανάλογη ήταν η προσφορά του τιμώμενου σήμερα καθηγητή κ. Γεωργιάδη και στο κοινωνικό και πατριωτικό επίπεδο. Διαρκής ήταν και είναι η αγωνία του για την πορεία της πατρίδος μας, για τη συνεχή βελτίωση του επιπέδου του νομικού μας πολιτισμού, για τη βελτίωση της κατάστασης στα Πανεπιστήμιά μας. Όπου κι όταν κλήθηκε – και δεν αναφέρομαι μόνο στη θητεία του ως Γενικός Διευθυντής Ανώτατης Εκπαίδευσης ή Διοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας – πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες και έδωσε λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα.
Για την ανεκτίμητη αυτή προσφορά του έλαβε δεκάδες – κυριολεκτικά – τιμητικές διακρίσεις από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την Ελληνική Πολιτεία, γερμανικά και ελληνικά Πανεπιστήμια και πολλούς φορείς.
Ο Καθηγητής κ. Απόστολος Γεωργιάδης γεννήθηκε στην Καλαμάτα, αναχώρησε παιδί για την Αθήνα στα χρόνια της μεγάλης ανθρωποσφαγής, αλλά ποτέ δεν ξέχασε τη γενέθλια πόλη, στην οποία πρόσφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του όποτε και όπου μπορούσε, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη στήριξή της μετά τους καταστροφικούς σεισμούς, την οποία παρέσχε αφειδώλευτα ως Διοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας.
Σήμερα, ολοκληρώνεται η διαδικασία απόδοσης αναγνώρισης, τιμής και ευχαριστιών προς τον Καθηγητή και Ακαδημαϊκό κ. Απόστολο Γεωργιάδη. Η φωτογραφία του θα είναι ανηρτημένη για πάντα στο ιστορικό Δημαρχείο μας, δίπλα στους μεγάλους θρησκευτικούς, πολιτικούς και πνευματικούς ηγέτες του Έθνους μας, που πρόσφεραν στην πατρίδα και την Καλαμάτα.
Σ’ ευχαριστούμε κ. Καθηγητά, για το παράδειγμα ζωής που μας έδωσες και για την προσφορά σου στην επιστήμη, την πατρίδα και την Καλαμάτα».
Κατόπιν, ο Δήμαρχος προσέφερε στον Επίτιμο Δημότη τα εξής συμβολικά δώρα
Α) το χρυσό κλειδί της πόλης, που απεικονίζει και το Ναό των Αγίων Αποστόλων
Β) αντίγραφο της «Προειδοποιήσεως εις τας ευρωπαϊκάς αυλάς», του πρώτου διπλωματικού κειμένου των επαναστατημένων Ελλήνων, που συντάχθηκε στην Καλαμάτα, στις 23 Μαρτίου 1821 και εμπεριέχει τις αξίες για τις οποίες ξεσηκώθηκαν οι πρόγονοί μας
Γ) αντίγραφο της σφραγίδας της Μεσσηνιακής Γερουσίας, όπου απεικονίζεται σταυρός με ρίζες, κάτι που συμβολίζει τη συμπόρευση της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Αντιφωνώντας, ο κ. Γεωργιάδης είπε τα εξής, απευθυνθείς προς το Δήμαρχο και τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και εν συνεχεία προς όλους: «Σας ευχαριστώ προσωπικά και δι’ υμών το Δημοτικό Συμβούλιο, που είχε την καλοσύνη να λάβει αυτή την απόφαση και να ξαναρθώ συμβολικά στην Καλαμάτα, διότι ουσιαστικά και ψυχικά ουδέποτε έπαψα να είμαι Καλαματιανός.
Θύμισε ο Δήμαρχος τα χρόνια εκείνα τα δύσκολα, όταν εγώ ήμουνα παιδί. Πράγματι, η Καλαμάτα της εποχής εκείνης δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή Καλαμάτα. Εγώ, σαν παιδί του πολέμου, έζησα την Κατοχή, την ιταλική, τη γερμανική. Θυμάμαι ότι, παιδάκι 8 ετών, πηγαίνοντας από το σπίτι μου – στην οδό Αθηνών – στο 1ο Δημοτικό Σχολείο, το Φεβρουάριο του 1944, είδα πρωί-πρωί έναν άνθρωπο κρεμασμένο από μία κολώνα της Ηλεκτρικής Εταιρείας, κοντά στους Αγίους Αποστόλους. Ήτανε ο αντάρτης Ηλίας Βασιλόπουλος, τον οποίον οι Γερμανοί κρέμασαν προς παραδειγματισμό, για κάποιο Γερμανό που είχε σκοτωθεί στην Καλαμάτα. Φανταστείτε το παιδί των 8 ετών να πηγαίνει σχολείο και να βλέπει άνθρωπο κρεμασμένον, ο οποίος έμεινε επί ημέρες, τη επιμονή των Γερμανών, προς παραδειγματισμό των Καλαματιανών.
Έζησα εν συνεχεία τη μεγάλη συμφορά του Εμφύλιου σπαραγμού. Από το σπίτι μου στην οδό Αθηνών πέρασαν την ομάδα Περρωτή, του Εισαγγελέα, όλων αυτών των 6, που τους πέρασαν και τους κρέμασαν στην Πλατεία, μπροστά στο κτήριο της Εθνικής. Έζησα, δηλαδή, αυτή τη φοβερή θυσία του Εμφύλιου σπαραγμού.
Με αυτά, λοιπόν, τα βιώματα ξεκίνησα μία μέρα για την Αθήνα και όταν λέω «ξεκίνησα», αυτή τη διαδρομή, την οποία κάνουμε σήμερα σε 2 περίπου ώρες, την κάναμε τότε σε 2 ημέρες. Ξεκινούσε ένα υποτυπώδες λεωφορείο, διανυκτερεύαμε στην Τρίπολη, σε ένα από τα ξενοδοχεία της πλατείας της Τριπόλεως και τη δεύτερη μέρα φτάναμε στην Αθήνα.
Σας τα λέω όλα αυτά, για να δείτε ότι η Καλαμάτα δεν είναι μία πόλη, είναι ένα βίωμα και είναι και ένας δεσμός αρραγής, διότι εμείς τα παιδιά, τα οποία φύγαμε τότε, ένα όνειρο είχαμε: να φτιάξουμε κάτι, αλλά και να τιμήσουμε την Καλαμάτα.
Εγώ, τα 13 χρόνια που έζησα στη Γερμανία, στα διάφορα πανεπιστήμια – όπως ακούσατε – ένα όνειρο είχα: να τιμήσω την υπόσχεση που είχα δώσει στο μακαρίτη τον πατέρα μου και στους Καλαματιανούς, ότι εγώ θα τιμήσω την Καλαμάτα, θα ακουστεί η Καλαμάτα. Αυτό επέτυχα.
Και ένα άλλο, το οποίον επιδίωξα όταν γύρισα πλέον στην Ελλάδα: να αφοσιωθώ να βγάλω φοιτητές. Εάν με ρωτήσετε, από τα διάφορα αξιώματα, τα οποία ακούσατε, ποιο είναι εκείνο για το οποίο ιδιαιτέρως συγκινούμαι, είναι το «δάσκαλος». Το ότι με σταματούνε άγνωστοι σε μένα ή στο μετρό ή στο δρόμο και μου λένε: «Κύριε Καθηγητά δε μας θυμάσαι, αλλά να ΄σαι καλά, από σένα μάθαμε γράμματα». Αυτός είναι ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής και γι’ αυτόν θα ήθελα να είμαι υπερήφανος.
Η Καλαμάτα μας, από την οποία σας είπα ότι κατ’ ουσίαν ουδέποτε απομακρύνθηκα, είναι σήμερα μια πόλις εντελώς διαφορετική. Είχε την τύχη να έχει φωτισμένους Δημάρχους. Διάβασα το βιβλίο του Παναγή Κουμάντου και μου έκανε εντύπωση ότι αυτοί οι Δήμαρχοι τότε, που δεν υπήρχαν προγράμματα ΕΣΠΑ, δεν υπήρχαν ευρωπαϊκά κονδύλια, δεν υπήρχανε ΣΔΙΤ, το πώς έφτιαξαν… Θυμάμαι ότι η ύδρευση της Καλαμάτας έγινε με ένα δάνειο του τότε Δήμου από την Τράπεζα και μετά ήρθε η Κατοχή, με το νόμο του Σβώλου τα δάνεια, τα χρέη σβήστηκαν και έτσι έμεινε… Θέλω να πω ότι η Καλαμάτα ευτύχησε και έτσι μετετράπη σε μία πόλη, η οποία σήμερα πράγματι είναι μία από τις ωραιότερες της Ελλάδος. Και όχι μόνον… Με το αεροδρόμιο, με τον καινούργιο δρόμο, με το Costa Navarino, με τη βιομηχανία τη μεγάλη, δυστυχώς τη μόνη απομένουσα – και εδώ θέλω να απονείμω το δίκαιο έπαινο στην οικογένεια Καρέλια, το ότι υπάρχει μία βιομηχανία, για την οποίαν η Μεσσηνία είναι υπερήφανη.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που είσαστε σήμερα εδώ. Αν μου επιτρέψετε, να πω δυο λόγια στους συγγενείς τους Καλαματιανούς• είναι εδώ συγγενείς από τη μεριά του πατέρα μου, Γεωργιάδη, είναι συγγενείς – τους βλέπω με συγκίνηση – από τη μεριά της μάνας μου, το γένος Καμαρινάκη, είναι εδώ η ξαδέρφη μου η Γιόλα Καμαρινάκη, η σύζυγος του αείμνηστου Νάκου Κληρόπουλου. Είναι εδώ πολλοί μαθητές μου, φοιτητές, για τους οποίους ιδιαιτέρως χαίρομαι, είναι πολλοί φίλοι, πολλά παιδιά με τα οποία παίζαμε στις αλάνες, εκεί στην οδό Αθηνών και Ανδανίας και, τέλος, ένα ευχαριστώ σε όλους όσοι σήμερα είσαστε εδώ, σε αυτή την εκδήλωση την πολύ τιμητική για μένα.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Σημειώνεται ότι στην τελετή παρευρέθησαν, μεταξύ άλλων, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο Βουλευτής Δημήτριος Κουκούτσης, η Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής Θεόδωρος Σχινάς, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας Περικλής Ξηρογιάννης, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κυπαρισσίας Αθανάσιος Πετρόπουλος, ο Πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός, ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Κωνσταντινόπουλος, η Πρόεδρος Δ.Σ. της Καπνοβιομηχανία Καρέλια ΑΕ Βικτωρία Γ. Καρέλια, ο πρώην Δήμαρχος Καλαμάτας Παναγής Κουμάντος και ο Πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος, καθώς και αιρετοί της Αυτοδιοίκησης και δικηγόροι.
Ακολούθησε γεύμα προς τιμήν του ανακηρυχθέντος Επιτίμου Δημότη, Επιτίμου Καθηγητή της Νομικής Αθηνών και Ακαδημαϊκού, Απόστολου Γεωργιάδη, το οποίο παρέθεσαν από κοινού ο Δήμος Καλαμάτας και ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας. Τον Καθηγητή Γεωργιάδη προσεφώνησαν ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας Περικλής Ξηρογιάννης και ο Πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός, ο δε τιμώμενος αντιφώνησε.
